คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่ 18 กบฏ!
เท้อธีโอ้วยสายาแน่วแน่ เธอ่อย ๆ ัแว่นบนใบหน้าแล้วพู้วยน้ำเสียหนัแน่น
"ในเมื่อเรารู้แล้วว่าใรเป็นนร้าย ทำไมเราไม่บุไปัารเาเลยล่ะ?"
ธีโอยิ้มเล็น้อยะฟั้อเสนออเท
"เธอพูแบบนี้ ูไม่่อยสมับารเป็นผู้รัษาหมายเลยนะ… อีอย่าเรา็ยัไม่ไ้สรุปเลยว่าเาือนร้ายที่แท้ริ"
เนริวพยัหน้าเสริม ามอไปที่เท
"นั่นสิรับ ปิรุ่นพี่ไม่เยพูอะไรที่ใร้อนแบบนี้… เิอะไรึ้นหรือเปล่า?"
เทถอนหายใเล็น้อย่อนะยอมรับ
"แล้วันวรทำยัไ? เา่าและเี่ยว้อับารายอเพื่อนร่วมานันมานับไม่ถ้วน ะไม่ให้ันโรธเป็นไปไม่ไ้ ในใ…ันอยาะเอาาบปัที่อเาแล้วถามว่า ทำไมถึทำแบบนี้ แ่ิูแล้ว ารที่เราะสู้ับเอเลมอเอร์ระับสาม เหมือนมนุษย์ที่ลุึ้น่อ้านเทพเ้า"
ธีโอมอเทและเนริว้วยสีหน้าริั
"สมุหลาโหมไม่ใ่แ่น่าลัวเพียเพราะเาเป็นเอเลมอเอร์ระับสามหรอนะ แ่อำนาทาารเมือและผู้นที่อยู่รอบัวเา่าหาที่น่าลัวว่า หาเราบุเ้าไปโยไม่มีหลัานเพียพอ นที่ะถูัารอาลายเป็นพวเราแทน"
เทหรี่าและถามธีโอ้วยน้ำเสียเป็นันเอแ่แฝไป้วยวามสสัย
"อาะั้นเหรอ? ั้นแปลว่านายเอ็สามารถนะเาไ้สินะ" เธอแวพลายิ้มเล็น้อยเหมือนะหยั่เิธีโอ
ธีโอหัวเราะเบา ๆ พลายัไหล่
"ันนเียวอาะยาไปหน่อย แ่ถ้าพวเราสามนรุมล่ะ็… ใระไปรู้ อาะมีโอาสนะ็ไ้"
ธีโอพู่อ้วยน้ำเสียริั
"ถ้าะ่าัน ็่าไ้อยู่หรอ แ่ถ้าเราลาัวเามาลโทษามหมาย มันะเป็นัวอย่าให้ประานเห็น และอาทำให้ผู้ระทำผิลลไป้วย"
เทยิ้มและพูึ้น
"นี่สินะ ที่เรียว่า… สมับเป็นผู้พิทัษ์หมาย"
เนริวมอไปที่ธีโอและเอ่ยึ้น
"ั้นหัวหน้าะเสนอแผนารยัไรับ?"
ธีโอยายวามในแผนอเาอย่าละเอีย
"อนนี้เราำลัอยู่ภายใ้อัยารศึ ึ่หมายวามว่าอำนาารบริหารทั้หมอยู่ที่วัหลว ิโมีอำนาสูสุในะนี้ ถ้าเราเ้าถึัวิโไ้และเปิเผยแผนารอสมุหลาโหม เรา็อาะสามารถระุ้นให้เอเลมอเอร์ระับุนนานอื่น ๆ าสว่าและเ้าร่วมอยู่้าเราไ้"
ธีโอหยุั่วะเพื่อให้แน่ใว่าเทและเนริวเ้าใ
"นอานี้ ารเปิเผยวามริ่อหน้าิโยัอาทำให้สมุหลาโหมไม่ล้าเสี่ยที่ะ่อสู้ับเอเลมอเอร์ระับเียวันหลาย ๆ นพร้อมัน เพราะถึเาะเ่แ่็รับมือเอเลมอเอร์ระับเียวันหลาย ๆ นไม่ไหว"
เทและเนริวพยัหน้าอย่าเ้าใ เนริวถามึ้น
"แล้วถ้าเอเลมอเอร์นอื่น ๆ ็อยู่้าเาล่ะรับ?"
ธีโอพยัหน้าและอบ
"ไม่น่าเป็นไปไ้ เพราะเอเลมอเอร์ที่ายส่วนให่ล้วนเป็นลูหลานอพวุนนาทั้นั้น ถ้าเรื่อนี้ถูเปิเผยออไป ยัไพวเอเลมอเอร์ระับุนนา็ะ้ออยู่้าเราแน่นอน"
เาหยุเล็น้อยและเสริม
"ปิสมุหลาโหม็เป็นไม้เบื่อไม้เมาับพวเอเลมอเอร์ระับุนนาอยู่แล้ว เรื่อที่พวเาถูสั่ห้ามยุ่ารบริหารราารแผ่นิน แ่สมุหลาโหมนั้นยัมีอำนาในารบริหารราารแผ่นินอยู่"
ธีโอมอไปที่เทและเนริว้วยสายาที่มั่นใ
"ันั้น หาเราสามารถนำเรื่อนี้ไปเปิเผยที่ิโไ้ มันะเป็นารบัับให้เอเลมอเอร์ระับสู้อเลือ้า และารระทำนี้ะส่ผลให้เรามีพันธมิรที่แ็แร่ึ้นเพื่อสู้ับสมุหลาโหม"
เทเลิิ้วและถาม้วยวามสสัย
"ถ้าสมุหลาโหมวาแผนไว้แล้ว เาะยอมให้เราเ้าถึัวิโหรอ?"
ธีโอพยัหน้าและพู้วยน้ำเสียริั
"อย่าลืมสิว่าเราพึ่ถูโมีานมา ึ่ะทำให้ารเลื่อนไหวอเราูเหมือนเป็นารรายานเหุาร์ามปิ เราะใ้ัหวะนี้ไปที่วัหลวโยอ้าว่าเรา้อารรายานเหุาร์ และใ้โอาสนี้เ้าถึิโ"
"เ้าใแล้วรับ ้อเสนออหัวหน้าูเหมือนะเป็นแผนที่ี" เนริวล่าว
"วิธีนี้น่าะีที่สุแล้วสำหรับสถานาร์ปัุบัน ถือว่าพลิแพลไ้ี" เทเสริม
ธีโอ เท และเนริวลมาที่บริเวที่ถูโมี ึ่ะนี้มีเ้าหน้าที่และทหารเอเลมอเอร์ำลัทำานอย่าเร่่วนเพื่อเ็บวาและ่อมแมวามเสียหายที่เิึ้น
บรรยาาศรอบ้าเ็มไป้วยเสียารทำานหนัอเ้าหน้าที่ และเสียเรื่อมือที่ทำานเพื่อ่อมแม สำนัานที่เยเ็มไป้วยวามยุ่เหยิอนนี้ำลัไ้รับารฟื้นฟู
พวเาเินไปามทาเินที่มีวามเสียหาย โยเห็นเ้าหน้าที่บานำลัทำวามสะอาาวามเสียหาย และบานำลัูแลรัษาผู้บาเ็บที่นอนอยู่บนเีย
"ที่หน่วยพิทัษ์มหานรอเราไม่เยถูโมีมา่อนเลย" เทพูพร้อมับมอไปรอบ ๆ
ธีโอพยัหน้าและเินไปทีุ่ที่มีารรัษาผู้บาเ็บ เ้าหน้าที่บานไ้รับารรัษาโยทหารเอเลมอเอร์ที่มีพลัในารรัษา ึ่ทำให้พวเารู้สึีึ้น เาหยุและแสวามเารพ่อารทำานอทีมรัษาพยาบาล
"ทำีมารับ อบุสำหรับารทำานหนั" ธีโอล่าว้วยวามื่นม
เนริวพูับเ้าหน้าที่ที่นอนอยู่
"ุรู้สึีึ้นบ้าหรือยัรับ?"
เ้าหน้าที่ที่ไ้รับารรัษายิ้มให้เนริว
"ีึ้นมา อบุรับ"
เทเินไปยัพื้นที่ที่มีารทำวามสะอาและูแลวามเสียหาย พร้อมับเสนอาร่วยเหลือ
"ถ้า้อารวาม่วยเหลือเพิ่มเิม หรือมีอะไรให้ัน่วย็บอไ้เลยนะ"
บรรยาาศเ็มไป้วยารทำานร่วมันและวามมุ่มั่นในารฟื้นฟูสำนัาน พวเามุ่มั่นที่ะทำให้แน่ใว่าวามเสียหายที่เิึ้นะไ้รับารแ้ไและสถานที่นี้ะลับมาสู่สภาพปิไ้เร็วที่สุ
"หัวหน้าะ ถึเวลา้อไปรายานสถานาร์่อวัหลวแล้ว!" เธอพูะโนึ้นมาเสียั
ธีโอหันไปมอเทและยิ้มำ
"ไม่เห็น้อะโนนานั้นเลย"
เนริวเห็นสถานาร์และระิบธีโออย่าำัน
"ะไ้เนียน ๆ ว่าเรา้อไปวัหลวไรับหัวหน้า"
ธีโอยิ้มและอบิล มือพลาโทรศัพท์
"โอ้ย… เนียนมามั้"
เทหันไปมอธีโอ้วยวามหุหิเล็น้อย
"ไปไ้แล้ว่ะ เลิเล่นมือถือไ้แล้ว"
ธีโอยิ้มและอบแบบิล
"รับ ๆ ุหัวหน้าัวริ"
เท เนริว และธีโอเรียมัวออเินทาไปเมือหลว บรรยาาศเ็มไป้วยวามึเรียและารเรียมพร้อมสำหรับารเินทา ทหารเอเลมอเอร์หนึ่หน่วยเ้ามาร่วมในบวนพร้อมับพวเา
ทหารเอเลมอเอร์ในุเราะที่มีลวลายอธาุน้ำหันมาพูับเท เนริว และธีโอ้วยน้ำเสียเรียบ ๆ แ่มั่นใ "ภายใ้อัยารศึ ารเินทาไปไหนมาไหนะ้อมีทหารเอเลมอเอร์นำทา เราะอยูแลและ่วยปป้อเส้นทาใหุ้อย่าเ็มที่"
เทพยัหน้าและรวสอบสิ่ออเธออีรั้
"เ้าใแล้ว อบุะ"
เนริวรวสอบเอสารที่ำเป็นและพู
"ีรับ เรา้อไปที่เมือหลวให้ไ้โยเร็วที่สุ"
ธีโอหันไปที่ทหารเอเลมอเอร์และยิ้ม
"อบุมารับ สำหรับารูแลและ่วยเหลือ"
ทหารเอเลมอเอร์พยัหน้าอย่าเ้าใ
"เรามั่นใว่าารเินทาอุะปลอภัย"
ธีโอหันไประิบเนริว้วยรอยยิ้มิล
"ประโยหลัไม่้อพู็ไ้มั้"
เนริวระิบอบลับ้วยรอยยิ้ม
"นั้นน่ะสิรับ ฟัูแล้วรู้สึเหมือนะมีานเ้า"
บวนเินทาเริ่มเลื่อนัวออไป ทหารเอเลมอเอร์เินนำหน้าอย่าระมัระวั ในะที่เท เนริว และธีโอเินามหลัพร้อมับวามมุ่มั่นที่ะไปถึเมือหลวและำเนินารามแผนที่วาไว้
เมื่อบวนเินทาอธีโอ เท และเนริวมาถึวัหลว บรรยาาศที่วัหลวเ็มไป้วยวามึั ทหารเอเลมอเอร์ที่นำทาัารับเอสารและารรวสอบอย่ารวเร็ว ทำให้ารผ่านเ้าไปในเวัหลวเป็นไปอย่าสะวและไม่มีอุปสรร
ธีโอ เทและเนริวเินเ้ามาในเวัหลวอย่าเรียบร้อย ะที่มีทหารเอเลมอเอร์หนึ่หน่วยอยอำนวยวามสะวและแนะนำเส้นทาที่้อเินไปยัที่นัหมาย ภายใ้ารูแลอย่าใล้ิอทหารเอเลมอเอร์ พวเาผ่านึุรวสอบและารรวเอสาร้วยวามราบรื่น
พวเามาถึห้อประุมให่ ึ่เป็นห้อที่เ็มไป้วย้าราารและนัารเมือที่นั่รออยู่ามที่นั่ที่ัไว้ ห้อนี้แ่อย่าหรูหรา มีารแ่ภายในที่สะท้อนถึอำนาและวามยิ่ให่อวัหลว
เมื่อธีโอ เทและเนริวเินเ้ามา ทุสายาาลุ่มผู้เ้าร่วมประุม่าหันมามอพวเาอย่าสนใ พวเาเินผ่านประูเ้ามาพร้อมับทหารเอเลมอเอร์อีหนึ่หน่วย ทหารเอเลมอเอร์ที่เินามหลัธีโอนั้นสวมุเราะเ็มรูปแบบและูพร้อมสำหรับารปิบัิภาริ
ทันในั้น วามเียบสัอห้อประุมถูทำลาย้วยเสียะโนที่ัึ้อ
"ืนบัลลั์ให้ษัริย์ที่แท้ริะ ิโอมปลอม!"
ทหารเอเลมอเอร์ที่เินมาพร้อมธีโอไ้ัาบออมาและี้ไปยัลุ่ม้าราารและุนนาที่นั่อยู่ในห้อ ท่าทาอเาเ็มไป้วยวามุันและวามั้ใที่แน่วแน่ ทุนในห้อประุมหันไปมอ้วยวามใและื่นระหน
ธีโอรู้สึไ้ถึแผนารอใรบาน เาพึมพำในใ้วยวามัวล
"แย่ล่ะ มาไม้นี้เลยหรอ…"
เารีบหันไปมอเทและเนริวที่ยืนอยู่้า ๆ ึ่ทั้สอน็มีสีหน้าเ็มไป้วยวามใและสับสน ะที่ทหารเอเลมอเอร์นอื่น ๆ ที่อยู่ในห้อเริ่มเลื่อนไหว
เทและเนริวถอยหลัมานับธีโอ้วยสีหน้าเ็มไป้วยวามวิัวล ะเียวัน เทระิบถามธีโอ้วยน้ำเสียระวนระวาย
"ทำไมูเหมือนเราะมา่อบยัไไม่รู้?"
ธีโอยิ้มแห้ ๆ และอบลับ้วยเสียที่เ็มไป้วยวามไม่แน่ใ
"เราิับเาเ้าแล้วล่ะ"
เนริวระิบเสริม้วยน้ำเสียที่มีวามัวลไม่แพ้ัน
"เ้าเ็ม ๆ เลยรับ"
บรรยาาศในห้อประุมเริ่มึเรียึ้นเรื่อย ๆ ้าราารและุนนาที่เยะลึอนนี้เริ่มพูุยันเบา ๆ พร้อมับมอไปที่ธีโอและลุ่มอเา้วยวามสสัยและวามัวล
ทันในั้น เสียหนึ่็ะโนัไปทั่วห้อประุม
"รอ้าอะไรละ! ับพวบไว้!"
เสียที่ะโนมานั้นมีวามแน่นหนาและทรพลั พว้าราารและุนนาบานหันไปมอ้นเสีย้วยวามใ
เทและเนริวมอไปที่ธีโอ้วยวามาหวัและวามัวล พร้อมันนั้น เนริวระิบ
"ธีโอ… เรา้อทำยัไี?"
สมุหลาโหม็้าวออมาามุมมือห้อประุม พร้อมับท่าทาส่าามที่เ็มไป้วยวามมั่นใ เายิ้มเย้ยหยันและพู้วยน้ำเสียที่หนัแน่น
"ในที่สุ็มาถึวันนี้สินะ"
ทุนในห้อประุมหันไปมอสมุหลาโหม้วยวามใและวามสสัย บรรยาาศที่เ็มไป้วยวามึเรียยิ่เพิ่มพูนึ้น
สมุหลาโหมมอไปที่ลุ่ม้าราารและนัารเมือที่ยืนอยู่ในห้อประุม พร้อมับเริ่มพู้วยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามมั่นใ
"สภาที่เารพและพี่น้อทั้หลาย นี่ือสิ่ที่้าเือนพวท่านมาลอ"
เาหยุเล็น้อยเพื่อให้ทุนไ้ั้ใฟั ่อนะยิ้มว้าและล่าว่อ
"อีอ์รัทายาท อ์่อน… เา้อาระลับมาทวบัลลั"
ำพูอสมุหลาโหมทำให้ทุนในห้อประุมใและเิเสียุบิบไปทั่ว ผู้ที่เยสสัยหรือไม่เื่อใน่าวลือเริ่มรู้สึถึวามริัอสถานาร์นี้
สมุหลาโหมหันไปมอที่ธีโอและลุ่มอเา ่อนะพู้วยน้ำเสียที่แน่วแน่และไร้วามปรานี
"ยอมแพ้ะเถอะ พวเราเหล่าุนนาไม่ไ้สนับสนุนาร่อบเล็ ๆ อท่านหรอนะ"
เสียอสมุหลาโหมัไปทั่วห้อประุม ทำให้บรรยาาศเ็มไป้วยวามึเรีย ทุนในห้อ่าหันมามอธีโอและทีมอเาอย่าสสัยและเริ่มุบิบเสียั
ธีโอหันไปมอเทและเนริว ่อนะพยายามเ็บวามสบและพูับสมุหลาโหมอย่ามั่นใ
"้าไม่ไ้มาเพื่อ่อบ แ่เพียแ่เปิเผยวามริเี่ยวับารระทำอท่าน เพื่อให้ประานไ้รับวามยุิธรรม"
สมุหลาโหมหัวเราะเย้ยหยันแล้วล่าว
"วามริั้นหรือ? ะมาพูลหน่อยเลย ทหารราอรัษ์ับพวมันะ"
ะที่ทหารราอรัษ์เริ่มล้อมและเ้าประิลุ่มอธีโอ อาารแปล ๆ เริ่มเิึ้น ทหารหลายนพบว่าพลัธาุอพวเาหายไปอย่ารวเร็ว พวเาพยายามใ้พลัแ่ไม่สามารถทำไ้
ารที่พลัธาุไม่ทำานทำให้สถานาร์เริ่มสับสนและอยู่ในวามสับสน ั่วะหนึ่ ทุนในห้อประุม่ามอ้ายมอวาอย่าุน ทหารราอรัษ์บานเริ่มูร้อนรน และอยู่ในภาวะที่ไม่รู้ว่าะทำอย่าไร
ทหารราอรัษ์ะโน้วยวามใและวามสับสน
"พวเราใ้พลัไม่ไ้รับ!"
้าราารและุนนาในห้อประุมเริ่มระิบระแะันอย่าใ
สมุหลาโหมที่ยืนอยู่รลาห้อประุม มอไปที่ทหารและลุ่มอธีโอ้วยท่าทีไม่พอใ เา่อย ๆ ปรับสีหน้าเป็นวามเย้ยหยันและล่าวเสียเ้ม
"นี่เป็น้อพิสูน์ว่าเป็นเรื่อริ เอเลมอเอร์อย่าพวเราที่อยู่ในห้อนี้ไม่สามารถใ้พลัธาุไ้ เป็นเพราะายนนี้"
สมุหลาโหมี้ไปทาธีโอและล่าว่อ
"เาอยู่เบื้อหลัารสัหารเอเลมอเอร์และสร้าสถานะาร์วามวุ่นวายทั้หม ารที่เามีพลัยับยั้พลัธาุอเหล่าเอเลมอเอร์เป็น้อพิสูน์ที่เห็นไ้ั"
้าราารและุนนาเริ่มส่เสียโหวเหว ัึ้อไปทั่วห้อประุม บรรยาาศเ็มไป้วยวามึเรียและาระโน
"่าร!"
"บ!"
"่าพวมันะ!"
เสียำรามและาระโนเหล่านี้ผสมผสานัน สร้าวามวุ่นวายและวามสับสนในห้อประุม ทหารราอรัษ์ที่ยัมีวามสับสนและไม่สามารถใ้พลัไ้
สมุหลาโหมยิ้มเย้ยหยันท่ามลาวามโลาหล และมอไปที่ธีโอและลุ่มอเา้วยวามพอใในวามสำเร็อแผนารที่เาวาไว้
ความคิดเห็น