ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Bubble Gum #kookmin

    ลำดับตอนที่ #1 : Character&Intro

    • อัปเดตล่าสุด 3 มิ.ย. 64



    Bubble Gum#kookmin

     

    CHARACTER

     

     

    -Jeon Jungkook

    “กิว”

    พี่กิวแกชอบกินเกี๊ยว

    (กลุ่มเพื่อนกิว: j-hope//เจษ, yoongi//เชนน์, jin//แซม, rm//โรม)

     

     

     

    -Park Jimin

    “จาย”

    คนทำเกี๊ยวของพี่กิว

    (กลุ่มเพื่อนจาย: taehyung//เทวา, joy rvv//แจน, jennie bp//เจนนี่, do exo//ดิว)

     

     

    Intro

    ในเช้าวันใหม่ที่ควรจะสดใสเหมือนเช่นทุกวันกลับกลายเป็นว่าดันมีสถานการณ์ที่กำลังเริ่มวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆ ถามว่าวุ่นวายยังไงหน่ะหรอ ก็ตอนนี้เจ้าก้อนของกลุ่มน่ะสิที่ป่านนี้ควรจะมาถึงโรงเรียนตั้งนานแล้วแต่กลับไร้วี่แววแม้แต่เงาก็ไม่เห็น มันผิดปกติจริงๆ ทั้งที่ก่อนหน้านั้น เจ้าตัวเป็นคนที่มาโรงเรียนแต่เช้าและมักจะนั่งกินน้ำเต้าหู้รอพวกเขา และเมื่อพวกเขามาถึงก็จะได้ขนมจากเจ้าตัวคนละถุงเกือบทุกวัน(ถึงจะบอกว่าเกรงใจแค่ไหนก็ไม่ฟังกันแถมยังทำมาให้กินมากขึ้นอีกต่างหาก) แต่กลับกลายเป็นว่าวันนี้เป็นพวกเขาเสียเองที่นั่งกินน้ำเต้าหู้รอ ถึงจะกินจนหมดกันแล้วก็ยังไร้วี่แววของคนตัวเล็ก จึงตลกกันว่าจะช่วยกันตามหาเพราะกลัวเจ้าตัวเล็กจะไปเป็นอะไรเข้าระหว่างเดินมาโรงเรียนหรือเปล่า ต่างคนก็ต่างโทรตามและช่วยกันเดินหา แชทกันยาวแต่ก็ยังไม่มีข้อความตอบกลับ จนตอนนี้เวลาเริ่มล่วงเลยไปจนจะเข้าเรียนก็ยังไร้เงาของคนตัวเล็ก

    ทั้งโทรตามก็แล้วแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา จนกระทั่งเสียงแจ้งเตือนของแอพลิเคชั่นสีเขียว ดังขึ้น ก็ได้เรียกความสนใจให้คนเลิกตามหาและหันมาสนใจกับข้อความนั้นแทน

    Line : tA_wA

    พ.08:47

    tA_wA:จาย

    :มาตอบวาเลยนะ 

    :ถ้าไม่มาตอบวาจะโดดเรียนไปหาแล้วนะ

    : ;-;

    jayjass. :จายพึ่งหลับไปน่ะ

    :ห้ะ

    :มึงโดดเรียนหรอจาย

    :เดี๋ยวตีตูดลายเลยนะ

    :ไม่ใช่ไอสัด

    :รอให้กูพิมพ์จบก่อนดิ้

    : ;-;

    :คือจายไม่สบาย

    :กินข้าวกินยาเสร็จ แล้วก็หลับไปเมื่อกี้

    :ส่วนกูพี่ชายจายเอง

    :ขอโทษคับ

    :งั้นเดี๋ยวผมลาครูให้ล่ะกันนะครับ

    :แล้วเดี๋ยวตอนเย็นผมจะเข้าไปหา ฝากบอกจายด้วยนะพี่

    :อืม ขอบใจมาก

    __________________

     

    หลังจากบทสนทนานั้นจบลงทุกคนก็ต่างโล่งใจที่คนตัวเล็กไม่ได้เป็นอะไรมาก เพียงแค่ปวดเนื้อปวดเนื้อปวดตัวเหมือนจะไม่สบายร่วมกับปวดท้องเท่านั้น ด้วยปกติที่เป็นคนร่างกายอ่อนแอกว่าคนอื่นอยู่แล้วจึงเลยดูอาการแย่กว่าคนอื่นจึงทำให้ต้องหยุดเรียนในวันนี้ และอีกประเด็นก็คือพี่ชายของเจ้าตัวที่ห่วงและหวงน้องชายคนเล็กยิ่งกว่าไข่ในหิน อาจเป็นสาเหตุที่หยุดเรียนเพราะกลัวว่าน้องจะเป็นอะไรตอนที่ตัวเองไม่ได้อยู่ด้วย ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปเรียนตามปกติ ตอนพักก็มีส่งข้อความไปถามไถ่อาการอยู่บ้างคุยเล่นกันตามประสากลุ่มเพื่อน

    อีกฝั่งของห้องเรียนก็ดูจะตึงๆไม่แพ้กันเมื่อพ่อในกลุ่มหน้าไม่รับบุญมาตั้งแต่เช้าแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าตัวเป็นอะไร เมื่อเห็นร่างสูงเดินออกไปก็พากันถามว่าใครรู้สาเหตุที่ทำให้พ่อของกลุ่มเป็นแบบนี้บ้าง แน่นอนว่ามันต้องมีคนรู้อย่างคนที่คอยใส่ใจเรื่องของเพื่อนทุกเรื่อง เช่นเจษ ถามว่ารู้ได้ยังไงน่ะหรอ ก็รู็เพราะสกิลการใส่ใจเพื่อนล้วนๆหรือเสือ*นั่นเอง ไม่มีเรื่องไหนที่เขาจะพลาดอย่างแน่นอน

    “ว่าไง ไอเจษสรุปแล้วไอกิวมันเป็นอะไร”แม้แซมจะถามย้ำเป็นรอบที่สองแล้ว เจษก็ยังคงนั่งยิ้มพร้อมกระดิกขาเหมือนเรื่องที่รู้มานั้นมันน่าปลื้มใจแค่ไหน

    “อย่าลีลาดิ้ กูเป็นห่วงมัน”โรมพูดขึ้นด้วยความร้อนใจ กลัวว่าเพื่อนจะเป็นอะไร

    “เออ ดูหน้ามันดิ”เชนน์ก็อดไม่ได้ที่จะถาม

    เจษกระตุกยิ้มขึ้นเมื่อนึกแผนแกล้งพ่อของกลุ่มได้

    หลังจากเดินไปทำธุระส่วนตัวเสร็จร่างสูงก็เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะของตัวเองไม่พูดไม่จากับใคร เมื่อเจษเห็นดังนั้นก็นึกสนุกพร้อมผิวปากอย่างชอบใจที่เห็นพ่อคนขรึมของเขาอาการแบบนี้ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ตั้งใจแกล้งออกมา

    “จะอะไรล่ะ ก็อาการคนเป็นห่วงไง”กระตุกยิ้มชอบใจไปที

    “หืออ ห่วง ห่วงอะไรวะไอกิวหรือว่าห่วงใครที่ไหน”แซมพูดพร้อมอมยิ้มชอบใจ นี่สินะไอเจษมันถึงได้ลีลาแถมยังยิ้มไม่หยุดอีก ได้แต่สงสัยว่าใครกันนะที่ทำให้พ่อคนขรึมอาการเป็นอย่างนี้

    “ไม่เอาไม่พูด” เจษทำท่าปิดปากพร้อมส่ายหัวไปมา ทุกคนต่างคิดว่าเจษต้องรู้แน่ๆว่าใครกัน แต่คงจะพูดอะไรตอนนี้ไม่ได้เพราะไม่อย่างนั้นอาจจะขาเขียวเพราะโดรคนหน้าขรึมเตะ

    “เงียบไปสัดเจษ” นั่นไงเกือบโดนแล้วมั้ยเจษ

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    “อิเหี้*”

    “เดี๋ยวนะเพื่อนกันนอดกอดกันขนาดนั้นเลยหรอวะ”

    “กูว่าแล้วว่าแม่งรีบกลับไปไหน”

    “มึงไม่ตกใจหรอวะตอนเห็น”

    “ไม่ตกใจเลยมั้ง อุทานคำเดียวกับมึงนี่แหละ”

    “เรื่องนี้แม่งพีคสัด กูว่าเราต้องสืบแล้ว”

    “พร้อมที่จะใส่ใจแล้วเพื่อน”

     

     


    'พี่กิวแกชอบกินเกี๊ยวแต่เกี๊ยวไม่ให้กินแกเลยต้องแอบกินเกี๊ยว'

     

     

     

     

     

     

    TALK:ตัดฉับเลย วันนี้ก็จะลงอินโทรให้อ่านกันไปก่อน ตอนต่อไปก็อาจจะมีความแซ่บแบบกรุบกริบให้ได้เห็นกันบ้าง//หุหุ

    ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ อย่าลืมกดเฟบหรือคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์คนนี้ด้วยนะงับบ

    ก่อนไปก็อยากจะบอกว่า เรื่องนี้มีใน joylada ด้วยนะ ถ้าอยากได้อรรถรสความใส่ใจของพี่เจษฎาแบบเต็มที่ก็เข้าไปอ่านกันเลยน้าา ชื่อเรื่องเหมือนกันเลยน้าา Bubble Gum #kookmin นามปากกา:jmlkmx. แล้วก็มีใน readawrite ด้วยยย ชื่อเดียวกันเลย นามปากกา: jamilklml

    ถ้าว่างๆก็ไปกดติดตามกด+รีวิวในจอย&รี้ดอะไรท์ เพื่อเป็นกลจ. ให้ไรท์คนนี้หน่อยน้าาา

    ไปแล้วววว

    see uuuuuuuuuuu ^3^

     


     


     


     


     


     


     


     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×