Heartless Princess Castle

ลำดับตอนที่ #14 : Demon's War สงครามราชวงศ์ปีศาจ

 

Application

 

 

"หากเพื่อองค์ชายแล้ว มิเกลยอมให้ได้ทุกๆ อย่าง"

 

 

ชื่อ-สกุล : มิเกล เจมิลี่ (Miguel Jamille)

 

 

ชื่อเล่น : มิเกล (Miguel)

 

 

บทที่สมัคร : นักรบคนสนิทขององค์ที่ 4

 

 

รูปร่างหน้าตา : เด็กสาวผู้มีส่วนสูง 165 ซม. น้ำหนัก 40 กก. ผู้มีผิวขาวซีด ผมยาวสยายไปถึงขาอ่อนสีดำยามต้องแสงจันทร์จะออกสีน้ำเงินอมม่วง มีดวงตาและริมฝีปากบางสีแดงดั่งเลือด ใครก็ตามที่เดินผ่านตัวจะได้กลิ่นของ "Forget me not" ซึ่งเป็นกลิ่นติดตัวตั้งแต่เกิดของเธอนั่นเอง

 

 

ลักษณะนิสัย : มิเกลนั้นภายนอกเธอจะเป็นคนที่หน้านิ่งและเงียบขรึม ไม่ค่อยจะพูดคุยหรือสุงสิงกับคนอื่นนัก จนใครๆ ก็นึกว่าเธอนั้นน่ากลัวเป็นเหมือนตุ๊กตาที่ไม่มีอารมณ์และความรู้สึก หากไม่เข้าไปคุยกับเธอล่ะก็นะ เวลาที่มิเกลอยู่กับเจ้าชายที่ 4 เธอนั้นเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากและขยันทำตามคำสั่งอีกด้วย เพราะเธอคิดเสมอว่า ความสุขของเขาก็เปรียบเสมือนกับความสุขของเธอนั่นเอง คนที่จะสามารถทำให้เธอยอมเปิดใจได้จะต้องพยายามแสดงความจริงใจในการเข้าหาเธอ เด็กสาวนั้นมีอีกมุมหนึ่งที่ไม่ค่อยมีใครเห็นนักก็คือรอยยิ้มอันน่ารักและสดใสเหมือนกับเด็กสาวทั่วๆ ไปของเธอนักอาจจะเห็นบ้างแต่นานๆ ที เพราะเธอมักจะแสดงให้เห็นกับเจ้าชายที่ 4 เท่านั้นหรือเมื่อเจอของที่เธอชอบ แถมบางครั้งเธอยังสามารถทำให้เจ้าชายที่ 4 ยิ้มได้อีกด้วย เอาง่ายๆ คือเธอมักติดเจ้าชายที่ 4 นั่นเอง เวลาว่างเธอมักจะมาดูแลสวนดอกไม้ที่มีต้นไม้และดอกไม้หลากหลายชนิดและเธอมักจะขี้สงสารถ้าหากพบสัตว์ต่างๆ ที่บาดเจ็บอยู่แถวๆ ป่า เด็กสาวจะรีบรักษาบาดแผลทันที แต่มิเกลมีด้านน่ากลัวยามเมื่อเธอจับต้องอาวุธหรือต่อสู้นั้นดวงตาของเธอจะเรืองแสงวาบขึ้นมาก่อนที่เธอจะเหมือนมีอาการบ้าเลือดหรือเสียสติ กลายเป็นผู้ที่ชอบการฆ่าฟันและทำลายเป็นที่สุด หากใครก็ตามที่ขัดขวางเธอและไม่ใช่คนที่เธอรู้จักล่ะก็เธอจะฆ่าทันทีโดยที่ไม่สนอะไรทั้งนั้น ส่วนตอนกลางวันหรือมีแสงจ้าเธอนั้นมักจะไม่ค่อยออกไปไหนเพราะเธอจะรู้สึกแสบหรือร้อนง่ายเมื่อผิวต้องกับแสงแดดนั้นเองมันจะทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิด แถมลึกๆ แล้วนั้นมิเกลมีนิสัยขี้กลัวอีกด้วยเมื่อเธอแตะต้องหรือถูกโจมตีด้วยของศักดิ์สิทธิ์หรือไม้กางเขน เธอจะรู้สึกเจ็บปวดและแสบร้อนเหมือนจะตายให้ได้ ถ้าเลี่ยงได้เธอจะไม่เข้าใกล้มันเด็ดขาดหรือไม่ก็รีบทำลายทิ้งซะ

 

ประวัติ : เดิมทีนั้นมิเกลเป็นเด็กสาวกำพร้าที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครเป็นพ่อแม่ของเธอและเธอเป็นใคร เด็กสาวอาศัยในหมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งในชนบทที่ทำการเพาะปลูกและเคร่งศาสนาอีกด้วย จนเป็นที่กล่าวขานว่าหมู่บ้านนักล่าแม่มด นับวันที่เด็กสาวเติบโตขึ้นเธอนั้นก็เริ่มมีหน้าตาสะสวยมากขึ้นจนใครๆนั้นก็ต่างพากันอิจฉาเธอและเธอนั้นมีพลังแห่งการรักษาอีกด้วย หลังจากที่เธออายุครบ 18 ปี มิเกลนั้นพึ่งรู้ว่าเธอมีพลังที่ใครๆ ไม่มีเข้าก็เพราะว่าวันหนึ่งเธอนั้นเข้าไปเดินเล่นในป่าและพบกวางที่ถูกธนูยิงบาดเจ็บอยู่เข้าด้วยความที่เธอสงสารจึงได้นั่งลงข้างๆ กวางตัวนั้นและค่อยๆ นำมือของเธอไปปิดบาดแผลเอาไว้ก่อนที่จะค่อยๆ มีแสงรอบๆ ฝ่ามือของเธอและแผลของกวางตัวนั้นก็ได้จางหายไป แต่ทว่าดันมีคนแอบดูเธออยู่ แล้วเขาก็รีบวิ่งกลับหมู่บ้านไปด้วยความตกใจกลัวทัททีและไปบอกหัวหน้าของหมู่บ้านนั้นว่า มิเกลนั้นเป็นแม่มดที่แอบอาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้เป็นเวลานาน ชาวบ้านแถวๆ นั้นได้ยินจึงตกใจกลัวและเข้าใจผิดว่า เด็กสาวนั้นเป็นแม่มดและเป็นอันตรายอย่างมาก จึงรีบจุดคบเพลิงกันเป็นจำนวนมาก ทางด้านมิเกมที่กลับมาที่หมู่บ้านในเวลาพลบค่ำ จู่ๆ เธอก็ถูกพวกชาวบ้านที่ถือคบเพลิงและกางเขนที่ผ่านการทำพิธีศักดิ์สิทธิ์เข้ามารุมทำร้ายเธอก่อนที่จะลากเด็กสาวไปตรึงแขนขาด้วยลวดหนามที่ไม้กางเขนขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางทุ่งดอกไม้สีฟ้าหรือ Forget me not ในเมืองนั้นเอง เด็กสาวที่ร่างกายบอบช้ำและเจ็บปวดมากได้แต่น้ำตาไหลและสงสัยว่าทำไมเธอถึงถูกหาว่าเป็นแม่มด แต่ทว่าไม่มีใครตอบคำถามของเธอสักนิด มีแต่คนกร่นด่าและสาปแช่งเธอหาว่าเธอเป็นแม่มดร้ายเพียงแค่เธอมีผมสีดำและดวงตาสีแดงเท่านั้น แล้วเธอก็ถูกจบชีวิตด้วยการถูกตรึงกางเขนและถูกเผาทั้งเป็นนั้นเอง ก่อนที่เธอตายนั้นในใจของเธอมีแต่ความเศร้า เพราะเธอนั้นยังไม่อยากตาย เธอขอร้องให้ใครสักคนที่มาช่วยเธอและเธอจะยอมรับใช้คนๆ นั้นดั่งชีวิตของเธอ นั้นเป็นความคิดสุดท้ายก่อนที่เธอจะเสียเลือดตายสักก่อนที่เธอจะถูกเผานั่นเอง หลังจากนั้นจู่ๆ เธอก็ได้ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความงุนงงว่า ทำไมตัวเธอนั้นถึงยังไม่ตายกันแน่ ทั้งๆ ที่เธอถูกเผาทั้งเป็นแล้วแท้ๆ แถมริมฝีปากของเธอก็ยังมีเลือดสดๆ ติดอยู่ด้วย ในขณะที่เด็กสาวสับสนอยู่นั้นก็ได้เห็นมือของคนๆ หนึ่งยืนมาทางเธอ เธอจึงเงยหน้าขึ้นก็พบชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีใบหน้าเรียบนิ่งออกไปทางเย็นชา มิเกลจึงค่อยๆ ยื่นมือไปแตะฝ่ามือของเขาเบาๆ ก่อนที่เขาจะค่อยๆ พยุงร่างของเธอให้ลุกขึ้นและบอกว่า เขาเป็นคนช่วยเธอไว้จากพวกมนุษย์ใจร้ายที่ทำร้ายเธอ ตอนนี้เธอได้ตายและเกิดใหม่แล้ว ไม่ใช่ในฐานะมนุษย์ แต่เป็นนักรบของเขา เด็กสาวได้ยินดังนั้นจึงค่อยๆ ยิ้มออกมาและสาบานต่อชายหนุ่มคนนั้นท่ามกลางดอกไม้สีฟ้าที่ปลิวไสวไปทั่วอากาศ ว่า เธอจะซื่อสัตย์ต่อเขาและจะทำเพื่อเขา เพราะชีวิตของเธอนั้นคือของเขาเช่นกัน 

 

 

ลักษณะการแต่งตัว : เวลาอยู่กับเจ้าชายมิเกลชอบที่จะแต่งตัวแนวโกธิคหรือสีขาว ดำ ม่วงเข้มเป็นหลัก เพราะเห็นว่าเจ้าชายชมว่าเธอน่ารักเวลาใส่ชุดแบบนี้ แต่เวลาต่อสู้นั้นเธอจะชอบแต่งตัวคล้ายแม่มด(ตามภาพของตัวละคร) เพื่อการเคลื่อนไหวที่คล่องตัวและสะดวกในการโจมตี

 

   

 

 

ลักษณะการพูดจา : มิเกลมีเสียงที่ไพเราะดั่งระฆังกังวาลและมักจะพูดเสียงเบา ส่วนใหญ่เธอจะแทนตัวเองด้วย "ข้า" และแทนคนอื่นด้วย "เจ้า" ใครก็ตามที่มีอำนาจหรืออยู่สูงกว่าเธอ เธอจะเรียกว่า "ท่าน" ถ้ากับเจ้าชายที่ 4 เธอจะแทนตัวเองว่า "มิเกล" และเจ้าชายว่า "องค์ชาย"

 

                         "ข้าไม่อยากจะคุยกับเจ้า"

                         "ถ้าเป็นคำสั่งขององค์ชาย มิเกลก็ยินดีที่จะทำ"

                         "เจ้าอย่ามายุ่งกับข้า!"

                         "ท่านมีอะไรจะให้ข้ารับใช้หรือ?"

                         "แค่องค์ชายมีความสุข มิเกลก็ดีใจแล้ว"

 

 

อาวุธที่ใช้ : เคียวอันยาวซึ่งทำมาจากทองและเหล็กผสมกัน มีขนาดใหญ่และหนักมากจนใครๆ ไม่สามารถยกได้ แต่มิเกลกับควงหรือแกว่งไปมาได้อย่างสบายๆ

 

 

 

ของที่ชอบ : ดอกไม้สีฟ้า(Forget me not) , การต่อสู้ , สัตว์ขนาดเล็ก

 

 

ของที่ไม่ชอบ : แสงสว่าง , ความร้อน , มนุษย์

 

 

สิ่งที่กลัว : ไม้กางเขน , เสียของรัก

 

 

จุดอ่อน : ไม้กางเขนที่ผ่านการทำพิธีศักดิ์สิทธิ์

 

 

เพิ่มเติม : เธอแอบชอบเจ้าชายองค์ที่ 4 แถมไม่มีใครรู้อีกด้วย /กระซิบ(?)

 

 

 

- สัมภาษณ์ผู้ปกครองค่ะ -

 

 

สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อฮิเมะน้าา คุณผู้ปกครองชื่ออะไรเอ่ย ?

- สวัสดีค่ะ ชื่อ มิวากิ นะคะ /ยิ้ม

 

 

ทำไมถึงมาสมัครล่ะค่ะ 

- น่าสนใจและอยากร่วมสนุกค่ะ

 

 

ถ้าไม่ผ่านเป็นตัวประกอบได้มั้ยเอ่ย

- ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา

 

 

มีอะไรอยากบอกฮิเมะมั้ยคะ

- ฝากตัวด้วยนะคะ ฮิเมะ

 

 

คำถามสุดท้ายค่ะอยากให้ลูกมีคู่มั้ยเอ่ยย

- แล้วแต่สะดวกเลยค่ะ /ขำ

Application

 

 

 

 

 

"อย่าทำให้ผมเป็นห่วงสิ องค์หญิงของผม"

 

ชื่อ-สกุล : โลเวล  โลคาซันเดอร์ (Lowell Lokasunder)

 

ชื่อเล่น : โลเวล (Lowell)

  

 

บทที่สมัคร : นักรบคนสนิทขององค์หญิงที่สอง

 

รูปร่างหน้าตา : ร่างมนุษย์ - ชายหนุ่มที่สูง 185 ซม. และน้ำหนัก 70 กก. ผู้มีผิวที่ขาวซีดและมีเรือนผมสีขาวดุจดั่งหิมะ เขามีดวงตาที่คมเฉียบออกเย็นชาสีฟ้าดั่งน้ำแข็ง ถ้าหากใครเผลอไปสบตาเข้าล่ะก็จะรู้สึกเย็นและชาวาบไปถึงหัวใจได้ เมื่ออยู่ใกล้อาจจะสัมผัสได้ว่า มีความหนาวเย็นรอบๆ ตัวเขาอยู่เสมอ

ร่างหมาป่า - หมาป่ายักษ์ขนาด 2 เมตรเกือบครึ่งที่มีขนหนายาวสีขาว แล้วก็ดวงตาคมสีฟ้าและกงเล็บสีดำอันแหลมคมที่มักจะทำให้ดูน่ากลัว

 

 

 

ลักษณะนิสัย : เย็นชาและชอบเมิน - โลเวลนั้นเป็นชายหนุ่มที่ด้านนอกและด้านในจะเป็นคนเย็นชา จนแทบจะไม่มีหัวใจเลยก็ว่าได้ เขานั้นแทบจะไม่เชื่อในความรักหรือความรู้สึกดีใดๆ หรือยิ้มบ่อยๆ นัก เพราะเขาคิดว่า ทำแบบนั้นไปมันเปลืองชัดๆ เขาจะแสดงอาการเย็นชาใส่ทุกๆ คนอย่างไม่เกรงกลัวใครทั้งนั้นเรียกได้ว่า พร้อมเมินเต็มที่เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา แต่ไม่ได้กลัวแต่อย่างใด

ชอบกลายร่างเป็นหมาป่า - ถ้าหากโลเวลเห็นพระจันทร์เต็มดวงล่ะก็ เขาจะกลายร่างเป็นหมาป่าโดยทันทีและออกไปนอกปราสาทเพื่อไปวิ่งเล่นในป่าเพื่อรับลมหนาวตอนกลางคืน หรือหากองค์หญิงขอร้องให้เขากลายร่าง เขาก็จะกลายร่างให้ตามที่ขอ อย่างเต็มใจ แต่ถ้าหากคนอื่นสั่งล่ะก็เตรียมมีปัญหากับเขาได้เลย

ชอบกดดันคนอื่น - เป็นทั้งลักษณะทางนิสัยและกายภาพก็ว่าได้ เขาสามารถแผ่รังสีความเย็นรอบๆ ตัวเขาเพื่อบอกอารมณ์เขาให้คนอื่นๆ ได้รับรู่ โดยที่เขาไม่ต้องปริปากพูดเลยสักนิดเดียว นิสัยนี้เขามักจะใช้ดุองค์หญิงหรือไม่ก็ต่อสู้บ่อยๆ

ตามใจและชอบห่วง - โลเวลก็มีมุมอ่อนหวานกับคนอื่นเหมือนกัน แต่แค่ตอนที่อยู่กับองค์หญิงแค่สองคน เพราะตอนที่เขาเลี้ยงองค์หญิงตอนเล็กๆ นั้นเผลอไปทำหน้าดุใส่ จนองค์หญิงร้องไห้อยู่สักพักใหญ่ๆ ปลอบยังไงก็ไม่หยุด สุดท้ายเขาจึงต้องทำตัวใจดีและตามใจองค์หญิงตั้งแต่นั้นมา เพราะเขาไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอนั่นเองและมักจะห่วงใยเธออยู่เสมอ เพื่อไม่ให้เธอเศร้าหรือได้รับอันตรายใดๆ

เลือดเย็น - เมื่อถึงเวลาที่โลเวลจะต้องต่อสู้ จากที่เขาเย็นชาอยู่แล้ว จะกลายเป็นคนเลือดเย็นเพิ่มขึ้นไปอีก เพราะเขาคิดว่า หากใครคิดจะมาทำร้ายหรือขัดขวางองค์หญิงล่ะก็ เขาก็ไม่ควรจะเอาบุคคลนั้นไว้เป็นอันขาดจะต้องจัดการไปให้พ้นๆ ซะ

ไม่ถูกกับอากาศร้อน - โลเวลนั้นเป็นมนุษย์หมาป่าที่เกิดและเติบโตมากับหิมะ การที่จะต้องมาทนอยู่กับอากาศร้อนๆ นั้นมันทำให้เขาหงุดหงิดและอึดอัดเหมือนจะตายให้ได้เป็นอย่างมาก เขาจึงมักจะเดินออกมาจากตรงนั้นหรือไม่ก็หลบที่ไหนก็ได้ที่เย็นๆ จะดีกว่า

 

 

ประวัติ : โลเวลนั้นเป็นทายาทมนุษย์หมาป่าลำดับที่ 7 ของตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ภักดีต่อราชวงศ์ปีศาจมาหลายยุคหลายสมัย จนมาถึงรุ่นของโลเวลที่เข้ามารับใช้คนของราชวงศ์นี้ ตอนแรกเขาหวังว่าจะได้เข้ามาเป็นนักรบผู้เก่งกาจของราชา แต่ทว่าผิดคาด....แทนที่เขาจะได้เป็นนักรบ แต่เขากลับกลายมาเป็นพี่เลี้ยงของเจ้าหญิง

ที่ 2 ซะอย่างนั้น ตอนแรกๆ เขาก็รู้สึกไม่ค่อยดีใจนักที่ไม่ได้ออกไปสู้รบหรือปกป้องใคร วันๆ ก็คอยแต่ดูแลองค์หญิงตัวน้อยซะอย่างนั้น เขานั้นเป็นคนดูแลองค์หญิงเกือบทุกอย่าง ไม่ว่าจะสอนความรู้ต่างๆ สอนวิชาการต่อสู้ เวทย์มนต์ มารยาทและภาษา เป็นเพื่อนเล่นและคอยกลายร่างเป็นหมาป่าให้องค์หญิงหนุนเล่นบ่อยๆ อีกด้วย จนทำให้เขาคิดขึ้นได้ว่า สิ่งที่เขาทำอยู่นั้นก็เพื่ออบรมสั่งสอนและคอยดูแลปกป้ององค์หญิงของเขาดั่งชีวิตซึ่งเป็นหน้าที่อันยิ่งใหญ่ในเวลาต่อมา อยู่มาวันหนึ่งได้เกิดเหตุการณ์แย่งชิงบัลลังก์ของราชวงศ์ปีศาจก็ได้เกิดขึ้น โดยองค์ชายและองค์หญิงทั้ง 5 ที่เขาเคยเฝ้ามองตั้งแต่ทุกองค์ยังเด็ก บัดนี้ได้หันมาแย่งชิงบัลลังก์สืบทองราชวงศ์กันเอง ในฐานะที่โลเวลดูแลองค์หญิงที่ 2 แต่เล็กจนโตและในฐานะนักรบของเธอ ไม่ว่าอย่างไร เขาก็สาบานเอาไว้ว่า จะซื่อสัตย์ จงรักภักดีและทำให้เธอได้ครอบครองบัลลังก์นั้นให้จงได้ แล้วบางทีเขาอาจจะคิดกับองค์หญิงเกินกว่า นักรบของเธอก็ได้

 

ลักษณะการแต่งตัว : โลเวลมักจะชอบแต่งตัวแนวสบายๆ และแบบเดียวอยู่เสมอนั่นก็คือ เสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงยีนส์ธรรมดาๆ ไม่ชอบใส่อะไรที่ทางการนัก

 

 

ลักษณะการพูดจา : โลเวลมีเสียงที่ออกจะเย็นชาและทุ้มต่ำ ชอบแทนตัวเองว่า "ผม" อยู่เสมอ จะเรียกคนอื่นด้วยชื่ออยู่เสมอ หากเป็นพวกคนที่มีศักดิ์สูงกว่าจะเรียก "ท่าน" กับองค์หญิงที่สองมักจะเรียกว่า "องค์หญิง" หรือไม่ก็อาจจะเผลอเรียกชื่อองค์หญิงออกมาเพราะความเคยชิน ถ้าหากเป็นศัตรูจะเรียกว่า "แก"

 

"ช่วยไปไกลๆ ผมหน่อยจะได้ไหม?"

"ท่านจะให้ผมช่วยอะไรอย่างนั้นเหรอ?"

"หากองค์หญิงปลอดภัยดี ผมก็สบายใจ"

"ถ้าแกอยากตายนักใช่ไหม!"

   

 

อาวุธที่ใช้ : กงเล็บและมีดดามัสกัส (มีดคู่ขนาดพอดีมือที่มีใบมีดบางและแหลมคม สามารถจัดการเป้าหมายตรงหน้าได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะขว้างหรือจับ)

 

 

 

 

ของที่ชอบ : พระจันทร์เต็มดวง , หิมะ , มีด

 

ของที่ไม่ชอบ : น้ำตา , อากาศร้อน 

 

สิ่งที่กลัว : การเสียคนรัก , ถูกหักหลัง

 

จุดอ่อน : อากาศร้อนจัดๆ 

 

เพิ่มเติม : โลเวลกับองค์หญิงที่สองพกสร้อยคู่รูปมงกุฎไว้คนละอันค่ะ (สีทองขององค์หญิง สีดำของโลเวลค่ะ)

 

 

 

 

- สัมภาษณ์ผู้ปกครองค่ะ -

 

สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อฮิเมะน้าา คุณผู้ปกครองชื่ออะไรเอ่ย ?

 

-สวัสดีค่ะ ชื่อ มิวากิ นะคะ /ยิ้ม

 

ทำไมถึงมาสมัครล่ะค่ะ 

 

- อยากจะร่วมสนุกค่ะ

 

 

ถ้าไม่ผ่านเป็นตัวประกอบได้มั้ยเอ่ย

 

- ได้ค่า ไม่มีปัญหา

   

 

มีอะไรอยากบอกฮิเมะมั้ยคะ

 

- สู้ๆ กับการแต่งนิยายนะคะ

   

 

คำถามสุดท้ายค่ะอยากให้ลูกมีคู่มั้ยเอ่ยย

 

- ถ้าได้ก็ดีนะคะ /ฮา

 

 

O W E N TM.