ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Plead (KRISYEOL etc.)

    ลำดับตอนที่ #5 : plead part5 (100%)

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 56


    เช้าวันรุ่งขึ้นมีร่างของชายหนุ่มสามคนนอนเปลือยกายกอดกันกลมเกลียวอยู่บนเตียงสีขาว

    "อืม...." ชานยอลเริ่มงัวเงียตื่นขึ้นมาพบร่างของแฟนตัวเองกับผู้ชายอีกคนนอนกอดตนเอง

    "ชานยอล... อือ" เซฮุนดึงร่างชานยอลมานอนกอดไว้คนเดียวชานยอลรีบที่อยากจะออกจากห้องนี้จึงแตะมือบนหน้าเซฮุนเบาๆเรียกสติ

    "เซฮุนตื่น" 

    "อือ.. ขอนอนต่อก่อนสิ"

    "ไม่เอาเซฮุนตื่น"

    "ไม่เอาจะนอน"

    "เซฮุนอย่างอแง"

    "เออตื่นก็ได้แม่งโว้ะ" เซฮุนลุกขึ้นมาอย่างหัวเสียเดินไปใส่เสื้อผ้าอย่างไว

    "แล้วมึงอะจะนั่งร่านข้างอีหน้าแพนด้านั้นอีกนานไหมลุกขึ้นมา"

    ชานยอลรีบลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเก็บของตัวเองออกจากห้องไปกับเซฮุน














    ระหว่างทางการขับรถชานยอลเอ่ยปากพูดกับเซฮุนเป็นครั้งแรกตั้งแต่นั่งรถออกจากโรงแรม


    "เซฮุน"

    "อะไร"

    "ชานยอลไม่ได้ร่านนะ..."

    "นี้ขนาดมึงไม่ได้ร่านนะอีแรด!!!!!!!"

    "ชานยอลไม่ได้ร่านฮึก...  ชานยอลไม่ได้ร่าน" ทนเก็บความอัดอั้นไม่ไหวชานยอลปล่อยโฮออกมาเซฮุนจอดรถตรงริมฟุตบาทอย่างไวหันมากอดปลอบคนข้างๆ

    "ชานยอล... เซฮุนขอโทษเซฮุนรักชานยอลนะเซฮุนรักชานยอลคนเดียวไม่ร้องนะครับเมียผมต้องเก่งไม่ร้องนะโอ๋เอ๋"

    "ฮึก... ชะชานยอลไม่ได้แรดไม่ได้ร่าน" 

    "เซฮุนรู้แล้วครับเซฮุนรู้แล้วไม่ร้องนะคนดี" เซฮุนเอี้ยวตัวหอมแก้มจูบซับน้ำตาให้ชานยอลหาได้รู้ว่าทั้งหมดคือการสร้างภาพของชานยอลล้วนๆ
















    "ถึงแล้วชานยอลตื่นครับ"

    "อืออ..ถึงบ้านยอลแล้วหรอ" ชานยอลงัวเงียตื่นขึ้นมาหันไปมองรอบข้าง

    "ครับผมถึงแล้ว"

    "กลับบ้านดีๆนะเซฮุนขอบคุณมากนะที่มาส่ง" ก่อนจะลงไปชานยอลหอมแก้มเซฮุนแล้วเปิดประตูรถเดินลงมา







    "อ่าวชานยอลกลับมาแล้วหรอลูกเมื่อคืนไปไหนมา" ผู้เป็นแม่เอ่ยถาม

    "อ่อไปบ้านแบคมาครับ"

    "อ่ออืม เออชานยอลพรุ่งนี้เราต้องไปบ้านคริสนะลูก"

    "ไปทำไมแม่?"

    "แม่อยากไปเยี่ยมคุณชายอู๋เฟิ่นน่ะเขาป่วย"

    "ยอลไม่อยากไปอ่า"  ทำแก้มพองลมมุ่ยหน้าใส่ผู้เป็นแม่

    "ต้องไปสิเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ที่ดีหน่อยสิชานยอล"  คนเป็นแม่เอ็ด

    "หึไปก็ได้" ชานยอลเดินตุ๊บป่องขึ้นห้องนอนของตัวเอง

    40
     %




    เช้าวันรุ่งขึ้นที่บ้านของคริส




    "หลี่หมิงคิดถึงจังเลยเธอ" แม่ของชานยอลโผเข้ากอดแม่ของคริสด้วยความคิดถึงทั้งคู่ลากกันไปสวนหลังบ้านหลี่หมิงต้องการจะอวดต้นไม้ที่เพิ่งเอามาลงโดยปล่อยชานยอลให้อยู่กับคริสเพียงลำพัง




    "มาทำไม" คริสเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อน

    "แม่ลากมาถ้าไม่ลากมาฉันก็ไม่ได้อยากเจอนายนักหรอกนะคริส" ชานยอลยักไหล่เดินไปนั่งรอแม่ที่โซฟารับแขกของบ้านคริส

    "นี้ใครใช้ให้นั่งตรงนั้น" 

    "ทำไม?แปะป้ายห้ามนั่งนี้เก้าอี้ของคุณหนูอู๋อี้ฟ่านงั้นหรอ?เหอะฉัน-จะ-นั่ง"

    "ไม่ลุกออกมาเดี๋ยวนี้ปาร์ค-ชาน-ยอล!!!!!!!!!!!!"

    "ไม่ฉันไม่ลุก" ชานยอลนั่งกอดอกยืนกรานไม่ไปไหน

    "จะลุกไม่ลุก?"

    "ไม่ลุก"

    "จะลุกไม่ลุก?"

    "ไม่ลุก"

    "โอเคฉันจะรุก" คริสพูดจบสาวเท้าดินเข้าไปหาชานยอลโน้มตัวลงซุกไซร้ซอกคอขาวใช้แขนทั้งสองข้างกั้นล็อกไม่ให้ชานยอลหนี

    "นี้นาย!ไอ้บ้าปล่อยฉันนะ"

    "ถ้านายไม่ลุกและเลิกเรียกฉันว่าไอ้บ้าฉันจะจับนายจูบ"

    "ไม่จะทำไมห้ะไอ้บ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉันไม่ลุกไม่ลุกว้อย"

    "ลองดี?"

    "ไอ้บ้าอย่านะ"

    "1"

    "อย่าทำไรนะอะไอ้บ้า"

    "2"

    "คะคริสนายมันบ้า"

    "3"

    "คะ....คริ.." ไม่ทันที่ชานยอลเอ่ยปากพูดอะไรคริสประกบริมฝีปากเรียวสีแดงสดฉ่ำของชานยอลคริสค่อยๆเล็มไล้เลียทีละเล็กน้อยก่อนผละออกอย่างอ้อยอิ่ง

    "หึหวานดีนะ"



    .
    .
    .
    .




















    Writer say : เย้มาปั่นครบร้อยจนได้T_Tแบบมันตื้อแฟนคลับฟิคหายไร์เตอร์งอแงแล้วนะจะบอกถ้ายังไม่มาอ่านฟิคและเม้นต์ให้แจมจะไม่อัพแล้วจริงๆนะT3T ไรต์ไม่ทิ้งแต่รีดทิ้งงอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆว่าไมพี่คริสเจอน้องยอลทีไรเอะอะจูบๆ5555555555555555ความหื่นส่วนตัวของไรต์เองค่ะเอารูปคริสยอลน่ารักๆมาฝาก*3*




    กระชุ่มกระชวยมากค้าาาาาาาอร้ายยยยยยยยยยยย>.,<
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×