คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 โรงกักเก็บพลังงาน
“แผนการโดยรวมของเรา คือ เราจะดูดเอาพลังงานของไอ้หยินที่มันเอาจากพวกเราไปมาขายในราคาถูกให้กับสลัมของเรา และถล่ม บ.ไอ้หยินให้เละ” ลูคัสพูดพร้อมทำปากยื่นตาโต
“นายคงยังไม่รู้ว่าเมืองรูนซิตี้ของเรานี้นั้นเป็นแหล่งขุดเจาะพลังงานโลก หรือเอิรธเอเนจี้ขนาดใหญ่ บริษัทหยินมันเลยเข้ามาและยึดครองบ่อพลังงานจากที่นี่ไปหมด และขายมันในราคาแพง พวกที่ซื้อได้ก็แทบจะหาเงินไปเพื่อประเคนมันทีเดียว แต่พวกที่ซื้อไม่ได้ ก็ต้องออกจากพื้นที่ มาอยู่ในเขตสลัม อย่างเราเป็นต้น ที่ไม่มีแม้พลังงานใช้ มืด ไม่มีน้ำอุ่น บางคนต้องอดมื้อกินมื้อเพื่อพลังงานนั่นทีเดียว”บิ๊กพูดแววตาแสดงถึงความโกรธ
“และเรา ก็เป็นผู้เปิดทางให้กับชาวสลัมทั้งหลาย เนื่องจากเราขโมย ดูดพลังงานมา แล้วก็เอามาขายในราคาถูกมักๆ เพื่อให้ชาวสลัมได้ใช้ได้ และวัตถุประสงค์สุดท้ายคือดูดให้หมดทุกเครื่อง ทำลายมันให้สิ้นซาก และไล่ไอ้หยินออกไป”รูฟัสพูด
“เครื่องสร้างพลังงานของมันอยู่รอบเมืองนี่ 7 แหล่ง ถ้าเราดุดมาและทำลายมันทั้งหมด ไอ้หยินมันจะได้หนีไปจากเมืองเรา เหอๆๆๆ”เสียงหัวเราะแบบปีศาจของฟิล
“แล้วนายทำลายได้ไปกี่เครื่องแล้วล่ะ” จิลถาม
“เกือบ 2 แล้วครั้งแรกในโรงงานที่ 1 แหละ แต่ครั้งที่ 2 เราพลาดที่โรงงานที่ 4 ”ลูคัสบอก
“ช่ายเกือบเอาตัวไม่รอด เราจึงต้องการกำลังเสริมไงล่ะ แล้วนายก็คือหน่วยเสริมของเราที่สำคัญมาก”บิ๊กพูดพร้อมตาเป็นประกาย
“แล้วเราจะไปอีกครั้งเมื่อไหล่ ดีล่ะ”จิลถามต่อ
“คืนนี้ไง”ลูคัสบอก
ณ ใต้โรงงานที่ 3
ณ ท่อน้ามหลักของเมืองรูนซิตี้ ที่มีกลิ่นเหม็น และอับชื้น ข้างหน้าเป็นแนวท่อวงกลมที่ยาวไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด การเดินทางพร้อมถังเก็บเอิร์ธเอเนจี้ ของพวกรีรีสเชอร์ เป็นไปอย่างทุลักทุเล แต่ก็ราบเรียบดี จน
“เดี๋ยว”จิลพูด
“เรารู้สึกถึงรังสีประหลาด จากเมจิกสโตน”จิลว่าต่อ
บิกเอาแว่นตาประหลาดๆ มาใส่ ทำให้เห็นเส้นพลังงานที่เอาที่ดักเอาไว้เหมือนกับแสงเลเซอร์ โดยปล่อยออกมาจากเครื่องมือที่ดูเหมือนหลอดไปยาวๆ
“เอนี่มันม่านพลังนี่นา โห ดักแม้แต่ในท่อเลยแฮ่ะ เป็นยังกะตาข่ายแนะ”
“ฉันจัดการเอง”รูฟัสพูด พร้อมต่อหัวเครื่องดูดพลังงาน ให้เป็นเหมือนเครื่องดูดฝุ่น และ ดูด พลังงานเข้ามาไว้ในเครื่อง จนหมด
“555 + พลังงานมากนักใช่ไม๋ ดุดซะเลย”รูฟัสโม้
“ฉึก ฉักๆ” พอขึ้นจากท่อน้ำได้ ก็อยู่ด้านหน้าทางเข้าโรงพลังงาน โรงพลังงานมีกำแพงสูงร้อมลอบไม่สามารถมองเห็นได้จากภายนอก และมีทหารเฝ้ายามไว้ตลอด ตรงข้ามมีรถไฟวิ่งอยู่ด้วย ซึ่งคาดว่าเป็นรถไฟที่ใช้ขนถ่ายพลังงานออกไป ด้านหน้ามีทหารยาม 2 คน พร้อมปืนกลมือ
“ฉันเอง”ฟิลบอก
“ไม่! ให้จิลดีกว่า นายไปบู๊อย่างเดียว เดี๋ยวมันได้แฮ่กันมาเพียบ จิลไปจัดการมันเงียบๆ ดีกว่า”
จิลวิ่งไปอย่างรวดเร็ว และหาย
“เห้ย หลับเหรอว่ะ”ทหารอีกคนทักเมื่ออีกคนอยู่ๆ ก็ล้มลง
“งั้นนายหลับอีกคนล่ะกัน”
“ปึก” จิลใช้สันดาบตีเข้าที่ต้นคอของทหาร 2 คนอย่างง่ายดาย
“ว้าว นายเจ๋งจิงจิล ยังกับนักฆ่าแนะ ไม่เหมือนใครบางคน ดีแต่ใช้แรง”รูฟัสพูดพลางเหลือบไปมองใครบางคน
“เชอะ ได้ทีนะไอ้หื่น” ฟิลกระแทกกลับ
นักฆ่า เหรอ
ในโรงพลังงานนั้นมีทางเดินทางเดียวไปข้างใน ระหว่างทางมีทหารยามเป็นระยะ “อ๊าก” ทหารโดนจิลเก็บ เดินต่อไปทหารก็โดนจิลเก็บเรียบ ไม่ได้ทันแม้แต่เอ่ยปาก
“555+ งานนี้บาย ว่ะ เซิฟๆ” รูฟัสว่า
“ไม่มันเรยวุ้ย”คนที่โดนแย่งจุดเด่นไปพูด
ถึงทางแยก ที่ทางหนึ่งเข้ากำแพง แต่อีกทางเข้าไปยังเตาพลังงานที่อยู่ด้านใน
“บิก นายวางระเบิดระเบิดเตาซะ และระเบิดทางออก เตรียมไว้ด้วยนะ”ลูคัสผู้เป็นหัวหน้าสั่ง
“เซอร์ เยสเซอร์”
“555” ทุกคนปล่อยหัวเราะมา
ถึงเครื่องกักพลังงานเอิร์ธเอเนจี้ภายในโรงพลังงาน ที่มีทางเข้าเหมือนซุ้มประตูบ้านที่พาเข้าไปยังภายในห้องแคบๆ ที่มีแค่เครื่องบรรจุพลังงานและแผงควบคุม
“ระวังหลังนะฟิล จิลกะฉันจะเข้าไปข้างในฟร้อมรูฟัส”ลูคัสพูด ฟิลพยักหน้าและยืนอยู่ตรงซุ้มประตูเพื่อเฝ้ายามขณะที่จิล ลูคัส และรูฟัสเข้าไปด้านในของโรงกักพลังงาน
พอถึงเครื่องกักพลังงาน รูฟัสเปลี่ยนหัวเครื่องดูดพลังงงานที่มีลักษณะเหมือนหัวสวมเอามาสวมกับหัวต่อที่อยู่บนเครื่องกักพลังงาน และพร้อมกับต่ออุปกรณ์เหมือนกับคอมพิวเตอร์ขนาดเล็กเข้ากับเครื่องเดิมที่มีอยู่แล้ว สักพักเครื่องก็เริ่มกระบวนการถ่ายโอนพลังงาน เวลาผ่านไป....
“ปังๆๆๆๆ”
“เกิดไรขึ้น”ลูคัสตะโกน และวิ่งออกไปข้างนอก
ทหารกลุมใหญ่ พร้อมกับปืนกลมือครบทุกคน
“ยอมแพ้ซะ ไอ้พวกจิ้งหรีดเซ่อ(แสลงมาจากรีรีสเชอร์) แกด้วยไอ้ลูคัส”หัวหน้าทหารพูด
“ใครจะยอมง่ายๆ ละ อ้ายทหารกิกก๊อก เอานี่ไปรับทาน”ลูคัสพูดพร้อมรัวกระสุนเป็นตับ พวกทหารหลบกันจ้าระหวั่น ตามเสา หมอบบ้าง
“เฮ้ เข้ามานี่ฟิล”ลูคัสเรียกฟิลที่นังหลบอยู่ข้างกำแพง
“คราวนี้แกไม่รอดแน่ยอมแพ้ซะเถอะ”หัวหน้าทหารยังพร่ามไม่หยุด
“ฉันจัดการมันเอง”จิลพูด
“เห้ย ปืนเยอะขนาดนั้นนายเร็วยังไงก็ไม่ทันหรอกนะ แคบแบบนี้ด้วย”ลูคัสแย้ง
“เดี๋ยวเห็นกัน ว่าพวกยิงปืนกับฉันใครจะแน่กว่ากัน”จิลพูดท้าทายพร้อมออกไปนอกประตูและกระโดด ขึ้นสูง หมุนตุวเหมือนลูกข่าง
“ความมืด”
“อ๊ากๆๆๆ”เสียงทหารโดนเวทย์มนต์ความมืดเข้าใส่ทำให้ตาบอดพร้อมกับยิงสะเปะสะปะ จิลวิ่งไปตามกำแพงอย่างรวดเร็ว “ยิงมัน”จิลปัดกระสุนด้วยดาบคาตาน่าในมือ และเข้าไปใกล้กลุ่มทหารเรื่อยๆ “ฉึบ” ฟันอย่างรวดเร็ว
“เหวอ มันมาแล้ว ช่วยด...” หยุดพูดเมื่อดาบมาจ่อที่คอหอย
“เจ๋งสุดๆ”ลูคัสและฟิลพูดพร้อมๆ กัน
“กะ แกเป็นใคร” หัวหน้าทหารพูดตะกุกตะกัก “แหมือนเคยเหงมาก่อนเลยนี่นา เอะ แกคนของหยินคอร์ปนี่”นายทหารพูดเมื่อเห็นจิลชัดๆ
“~คนของหยินคอร์ปเหรอ~”
รูฟัสทำงานเสร็จแล้วเดินออกมาผ่านทหาร ยังเตะทหารที่ตาบอดนั่งอยู่กับพื้นเล่นด้วย เดินไปทางบิ๊ก ที่เตรียมเปิดทางไว้ให้ ขณะนี้พวกทหารบางคนมองเห็นแล้วแต่ไม่มีปืนเนื่องจากโดนฟิลเก็บเรียบไปก่อนหน้าแล้ว
“555 มางวดนี้ได้ของแถมเป็นปืนจากพวกตาบอดว่ะ”ฟิลพูดแล้วขำทำให้พวกทหารที่ยืนหน้าสลอนได้แต่เจ็บใจ พาลูคัสที่เอาปืนชี้มาทางทหารมือเปล่าขำไปด้วย
“เตือนพวกนายนะ ที่นี่วางระเบิดไว้แล้ว ใครอยากรอดรีบไปซะ”
“เฮ้จิล มาได้แล้ว”ลูคัสตะโกนก่อนหันหลังวิ่งไป
จิลกระโดดวิ่ง ขึ้นตามกำแพง กระโดดไปยังช่องที่บิ๊กเจาะไว้ ทะลุไป
“ปัง” หัวหน้านายทหารชักปืนมายิงใส่จิลทางด้านหลัง“ถ้าไม่เจ็บตัวไม่จำซินะ”จิลพูดและหันกลับมาพร้อมเอาดาบคาตาน่ารับกระสุนและปัดกระสุนกลับไปยังนายทหาร “เหวอ อัก แก.....”กระสุนเข้าที่ไหล่ซ้ายของนายทหารใหญ่
ความคิดเห็น