คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เริ่มแผนชายหนุ่มขยำหญิงสาวเพื่อแก๊ง555
บทที่3
เริ่มแผนชายหนุ่มขยำหญิงสาวเพื่อแก๊ง 555
~เวลาที่เหลือจากการกินข้าว~
พวกฉันสี่คนก็มุ่งหน้าสู่ประตูหลัง เอิ้กกก นี้คือชีวิตประจำวันของพวกเรา หนีออกจากโรงเรียนตอนพักกลางวันเพื่อไปบ้านของพัชซึ่งอยู่ใกล้โรงเรียน ไม่ใกล้สิติดเลยเหละมั้ง เราไปบ้านพัชเพื่อดูทีวี เล่นเกม กินขนมฟรี อิอิ
และตอนที่เรากำลังปีนกำแพงขึ้น.....
"พวกเธอนี้ซ่าใช่เล่นเหมือนกันนะเนี่ย" เสียงผู้ชายพูดขึ้น ฉันกับเพื่อนเลยหันไปดู......O๐O โก้ นี่หว่า
"ปีนกำแพงกะคนอื่นเค้าเป็นด้วยหรือเนี่ย" ไบรอันเยาะ
"เป็นสิย่ะ" ฉันกับรันตอบพร้อมกัน
"แล้วจะหนีไปไหนกัน" บลูเสนอหน้าพูด
"ไม่จำเป็นต้องรู้ย่ะ" ฉันตอบ "ไปพวกเรา" ฉันตอบ และพวกเราก็รีบปีนกำแพงไปทันที
~ระหว่างที่พวกฉันไปแล้ว~
ระหว่างที่พวกฉันได้หนีออกจากโรงเรียนไปแล้ว พวกของโก้ก็คงยังอยู่ที่เดิม
"ยัยพวกนั้น น่าสนใจชะมัด" ไบรอันพูด เล่นเอาทุกคนหันมาหาไบรอัน
"แก-จะ-รับ-ประ-ทาน-หรอ" โก้พูด ดูมันถามจิ โครตน่าเกียจเลย
"บ้าหรอ ไอ้โก้ พวกนั้นใช่เล่นที่ไหน ไอ้ที่กูบอกว่าน่าสนใจอ่ะหมายถึง น่าจับยัยพวกส่งไปให้หัวหน้าใหญ่ว่ะ"
"อ๋อ ไอ้ที่เราประชุมกันว่า จะหาแก๊งผู้หญิงอ่ะหรอ" บลูเสนอหน้าอีกแล้ว
"ก็ไอ้แก๊งนั้น มันมีผู้หญิงด้วยไง แล้วเวลาเราสู้กับมันเนี่ย มันจะส่งผู้หญิงมาก่อนเพื่อเราจะได้ไม่กล้าสู้ แล้วมันค่อยสมทบมาอีกที" ไบรอันอธิบาย
"แล้วเราจะทำยังไงให้พวกนั้นยอมไปกับเราล่ะ" วินถาม
เงียบ.....ไม่มีใครตอบ ต่างคนต่างคิด
"รักไง เราก็ทำให้พวกนั้นรักเราไงล่ะ" บลูพูด
"จะบ้าหรอ ไอ้เชี่ยบลู" วินด่า
"ทำไม เรื่องพวกนี้ พวกเมิงทำกันง่ายไม่ใช่หรอ" บลูพูด โธ่ ตานี้
"เออก็ได้ว่ะ" พูดพร้อมกันหมด เลวทั้งแก๊ง -_-
"จับฉลากซะ" บลูพูด แล้วก็วิ่งหายไปในพุ่มไม้ แล้วก็เดินออกมาพร้อมฉลาก
"ไอ้โก้ เมิงจับก่อนเลย" บลูพูด
"เออ" โก้ไม่ชักช้า จับเลย ผลที่ออกมา >>> T_T
"ได้นังรี่ 5555"
"เซ็ง" โก้พูด จากนั้นต่างคนก็ต่างมองหน้ากัน ไม่กล้าจับอ่ะดิ ฮิฮิ
"พวกเมิงไม่ต้องจับแล้ว เดี๋ยวกูเลือกให้เลย" โก้พูด
"รัน ไบรอันเมิงเอาไป"
"Oh! What. Oh no what a hell I have got No" ไบรอันอุทาน สมฮิฮิ
"ส่วนบลู เมิงเอาพัชไป"
"ไอ้-สัตว์-โก้"
"เออกูเป็นสัตว์ประเสริฐที่หล่อมาก ส่วนวินเมิงเอาแพนไป" หลงตังเองโครต
เลิกพักกลางวัน
พวกฉันปีนกับมา แล้วก็เข้าห้องเรียนอย่างสง่างาม แต่ก็ต้องเศร้าเพราะ เจอไอ้โก้
"หายไปไหนมาหรอรี่" เริ่มกวนทีนแล้ว
"แล้วเกี่ยวอะไรกับนายด้วยล่ะ" ชิ....
"นี่ยัยรัน เธออ่ะต่อสู้เป็นป่ะ" ไบรอันถาม
"ก็เป็นอ่ะนะ ฉันเป็นคาราเต้ พัชก็เหมือนกัน ส่วนยัยรี่ก็มวยไทย มันเรียนอยู่ด้วยตอนนี้ ส่วนเจ้าแพนก็กังฟู" หลากหลายจริงๆๆ
ตึกตัก ตึกตัก
"นี้พัช เทออ่ะเคยไปเที่ยวบ้างป่ะ เห็นนั่งอ่านหนังสือทุกวันเลย" บลูถาม
"เคยสิ เดี๋ยวตอนเลิกเรียนฉันจะไปที่ ที่หนึ่งกับรี่ แพน รัน ฮ่าๆๆ" พัชพูดพร้อมกับทำหน้าค้อนนิดๆๆ ซึ่งมันทำให้ดูน่ารักขึ้นหัวใจทำไมเต้นแรงยังงี้บลูคิด -//- ฮะหน้าแดง
“หน้าแดง เป็นอะไรหรอบลู” พัชถาม
ตึกตัก ตึกตึก ตึกตัก
“ป่าวหรอก” บลูตอบ
‘ทำไมเราถึงหัวใจเต้นแรง ทำไมเราถึงหน้าแดง ทำไมเราไม่กล้าสบตา ทำไมเราถึงพูดติดขัด หรือว่าเราจะ.....เป็นไปไม่ได้ เราเพิ่งมาเรียนได้แค่วันเดียวเองนะ แล้วยัยนี้ก็ไม่ใช่สเป็กฉันด้วย อึ๋มก็ไม่ หมวยก็ไม่ หุ่นก็ไม่ดี เฮ้อ... ’
“เป็นไรไหมอ่ะ เห็นนั่งเหมอตั้งนานแล้ว” วินถามแพน
“ป่าวหรอก นี้ฉันขอไรอย่างนะได้ปะ” แพนยิ้ม
“ไรอ่ะ” วินยิ้มกลับ กริ๊ดดด หน้าแดงทั้งคู่เลย
“อย่ายุ่งกับพวกฉันวันนี้ตอนเย็นๆๆนะ” แพนตอบแล้วเชิดหน้ากลับ
ความคิดเห็น