ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่4วันแห่งความสิ้นหวังการล่มสลายของNiflheim
เช้าวันรุ่งขึ้นวันนี้ก็เป็นเช้าที่สดใสอีกวันหนึ่ง
ภายในเมืองNiflheimได้มีการจัดตกแต่งเมืองอย่างสวยงามเพื่อเป็นการแสดงความยินดีต่อผู้ที่จะรับตำแหน่งเจ้าเมืองคนใหม่
ชาวเมืองต่างออกมาพูดคุยกันอย่างรื่นเริงถึงผู้ที่จะได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองคนใหม่
เหล่าพ่อค้าต่างก็เอาของออกมาขายโดยลดราคาเป็นพิเศษเนื่องในโอกาสสำคัญนี้
ณ บ้านพักเจ้าเมืองNiflheim
ที่หน้าบ้านพักแห่งนี้มีรถเทียมนกPecopecoและเหล่าประชาชนมากมายมาอยู่ที่หน้าบ้านเพื่อแสดงความยินดีแก่โรนัลที่จะได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองคนใหม่ในวันพรุ่งนี้
ยินดีด้วยนะครับ ท่าน โรนัล สำหรับตำแหน่งเจ้าเมืองNiflheimแห่งนี้เมโดกล่าวอย่างยินดี
ขอบคุณมากครับท่านเมโดโรนัลกล่าวตอบ
ท่านน่าจะออกไปทักทายชาวเมืองซักหน่อยนะคับ
เหล่าชาวเมืองต่างมาแสดงความยินดีกับท่านด้วยความเต็มใจนะคับเมโดกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างรื่นเริง
ขณะเดียวกันก็มีชายเก้าคนเดินเข้ามาหาโรนัลชายทั้งเก้าคนคือผู้ที่ร่วมประชุมในการคัดเลือกเจ้าเมืองนั่นเอง
ยินดีด้วย ยินดีด้วย ท่านโรนัล
ไม่สิต้องเรียกว่าท่านเจ้าเมืองคนใหม่ถึงจะถูกสินะฮะ ฮะ ฮะกิลเดอร์ กล่าวอย่างประจบประแจง
ขอบคุณครับท่านกิลเดอร์โรนัลตอบ
จริงสิทุกท่านมีใครพบเห็นท่านพี่โซดัสบ้างไหมคับ?โรนัลถามด้วยเสียงที่แสดงถึงความห่วงใยในตัวพี่ชายของเขา
เหล่าคนทั้งสิบต่างส่ายหน้าเพื่อเป็นการตอบว่า ไม่พบเลย
เกิดอะไรขึ้นกับท่านโซดัสหรือครับท่านโรนัล?เมโดถามด้วยความสงสัย
ไม่มีอะไรหรอกครับท่านเมโด
เพียงแต่ว่าพี่ชายของข้า...เขาหายไปตั้งแต่ประชุมคัดเลือกเจ้าเมืองคนใหม่เสร็จ
เฮ้อ นี่เขาก็หายไปได้2วันแล้วนะเนี่ย จะเกิดอะไรขึ้นกับเขารึเปล่าก็ไม่รู้ชายหนุ่มกล่าวด้วยท่าทีที่ไม่สบายใจเพราะเขารู้ดีว่าเขาเป็นต้นเหตุให้โซดัสหายไป
ไม่ต้องห่วงท่านโซดัสหรอกคับท่านโรนัล
ท่านโซดัสเก่งทั้งวิชาดาบและหอกแม้กระทั่งพลังเวทมนต์ของท่านโซดัสเองก็แทบไม่มีใครเทียบได้
แล้วยังฉายานักฆ่าหมื่นศพอีกละครับ แค่ใครเห็นก็แทบวิ่งหนีกันแล้วฮ่า ฮ่า ฮ่ากิลเดอร์กล่าวอย่างสบายใจพร้อมกับบุคคลที่เหลือต่างพยักหน้ารับว่าเห็นด้วยกับคำพูดของกิลเดอร์
ครับ ข้าก็คิดเช่นนั้น
ถ้าเช่นนั้นข้าขอเชิญพวกท่านเข้าไปยังห้องรับแขกก่อนเลยนะครับ ท่านพ่อท่านแม่รออยู่โรนัลกล่าวพร้อมผายมือเพื่อเชิญที่ปรึกษาทั้งสิบคนเข้าไปยังห้องรับแขก
เดี๋ยวข้าจะออกไปทักทายชาวเมืองซักครู่นะคับโรนัลโค้งคำนับแล้วเดินไปยังประตูใหญ่
ที่หน้าบ้านเจ้าเมืองมีผู้คนมากมายมายืนรอเวลาที่เจ้าเมืองคนใหม่จะออกมาพบพวกเขา
เมื่อโรนัลเดินออกมาเหล่าชาวเมืองก็ร้องเฮขึ้นมาด้วยความยินดี
ยินดีด้วยท่านโรนัล ท่านเจ้าเมืองคนใหม่ของเราชาวเมืองต่างร้องเป็นเสียงเดียวกัน
เมื่อโรนัลเดินมาถึงประตูหน้าบ้านพักก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินถือช่อดอกไม้มาให้เขารับไว้พร้อมกับกล่าวขอบคุณ
ไม่นานนักเหล่าชาวเมืองก็มอบของที่พวกเขานำมาแสดงความยินดีแก่เจ้าเมืองคนใหม่ซึ่งโรนัลก็รับไว้ด้วยความยินดีและกว่าจะรับเสร็จก็เป็นเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า
ตอนนี้เหล่าชาวเมืองและที่ปรึกษาทั้งสิบต่างกลับไปหมดแล้วส่วนพ่อและแม่ของโรนัลก็เข้าไปพักผ่อนเพื่อเก็บแรงไว้สำหรับงานวันรุ่งขึ้น
ที่หน้าบ้านเจ้าเมืองตอนนี้มีเพียงหญิงสาวผมสีทองกับชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเท่านั้น
ทั้งสองจ้องมองตาของกันและกันแล้วค่อยๆเดินเข้าหากันด้วยสีหน้าที่ยินดีที่ได้พบอีกฝ่ายและแล้วทั้ง2ก็โผเข้ากอดกัน
ยินดีด้วยนะคะ โรนัลหญิงสาวกล่าวด้วยสีหน้าที่ยินดีแต่มีน้ำตาไห
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น