RO Fiction:มหากาพย์แห่งชีวิต (The Lord of Life)

ลำดับตอนที่ #3 : บทที่1เจ้าเมืองคนใหม่

บทที่1เจ้าเมืองคนใหม่

ณเมืองใหญ่1ใน7ของเหล่ามนุษย์ตัวเมืองมีลักษณะสี่เหลี่ยมมีแม่น้ำล้อมรอบมีตึกรามบ้านช่องมากมายซึ่งมีควันลอยออกมาจากปล่องไฟแสดงถึงการมีชีวิตของเหล่าคนที่อยู่ในเมือง
ถึงแม้จะเป็นเวลายามค่ำคืนแต่เมืองนี้ก็ยังคงสวยงามอยู่แต่เป็นความสวยงามที่ปนเปไปด้วยความน่ากลัวผู้คนต่างขนานนามเมืองนี้ว่า  Niflheim

เวลานี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้วณที่ว่าการเมืองNiflheimมีการประชุมซึ่งภายในห้องประชุมมีคนอยู่สิบสามคน ซึ่งทั้งหมดนั่งอยู่รอบโต๊ะกลมตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่กลางห้อง

ภายในห้องประชุมตรงที่นั่งที่อยู่ตรงข้ามกับประตูห้องขนาดใหญ่ที่ด้านหลังเก้าอี้มีธงสีฟ้าตั้งอยู่บนธงมีรูปสัตว์ในตำนานกริฟฟอนที่มีหัวเป็นนกอินทรีแต่มีร่างกายเป็นสิงโตมีปีกและมีสีขาวทั้งตัวและมีรูปดาบไขว้กัน2อันอยู่บนกริฟฟอน ผู้ที่นั่งที่เก้าอี้ตัวนี้เป็นชายแก่สวมชุดเกราะสีเงินปลอกแขนและปลอกขาเหล็กซึ่งเป็นสิ่งที่แสดงถึงการเป็น “อัศวิน(Knight)”บนหน้าอกของชุดเกราะมีรูปกริฟฟินสีขาวเช่นเดียวกับธงหน้าตากร้านแดดเขามีนัยน์ตาสีน้ำตาลผมสีน้ำตาลแซมด้วยผมสีขาวคิ้วหลุบดวงตาเป็นประกายและคมกริบคล้ายเหยี่ยวทำให้ดูน่าเกรงขามชายผู้นี้อายุประมาณ50ปีแล้วแต่ด้วยร่างกายที่กำยำทำให้ดูแข็งแรงอยู่

ทางซ้ายมือเป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลามีแววฉลาดแต่ภายในดวงตากลับมีประกายที่น่าสะพรึนกลัว เขาใส่ชุดเกราะขนาดใหญ่สวมปลอกแขนและปลอกขาเหล็กซึ่งหนากว่าของชายที่นั่งตรงกลางที่กลางเกราะมีรูปกางเขนขนาดใหญ่ซึ่งเป็นสิ่งที่แสดงถึงการเป็น “อัศวินศักดิ์สิทธิ์ (Crusader)”และยังมีโล่กับหอกขนาดใหญ่วางไว้ข้างหลังเก้าอี้ที่เขานั่ง

ส่วนทางขวามือเป็นชายหนุ่มหน้าตาคล้ายกับชายหนุ่มผู้เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์แต่เขามีแววความใสซื่อและเมตตาเขาสวมชุดเกราะเช่นเดียวกับชายที่นั่งตรงกลางมีดาบยาวใบหนาซึ่งดาบนี้ถูกเรียกว่าดาบClaymoreวางอยู่ข้างๆทั้ง2มีลักษณะดวงตานัยน์ตาและสีผมแบบเดียวกับชายที่นั่งอยู่ตรงกลาง

ในห้องได้มีชายสองคนทุ่มเถียงกันอยู่การประชุมวันนี้มีขึ้นเพื่อเลือกตำแหน่งเจ้าเมืองและการที่มีการถกเถียงกันอย่างเคร่งเครียดนี้เกิดขึ้นจากการที่ผู้ที่ถกเถียงต่างกล่าวสนับสนุนผู้ที่ตนต้องการให้เป็นเจ้าเมือง

“ทำไมท่านถึงไม่เห็นด้วยกับข้าท่านเมโด!” ชายผู้หนึ่งตะโกนขึ้น

“ท่านโซดัสไม่เหมาะสมที่จะได้ตำแหน่งเจ้าเมืองตรงไหนท่านเป็นถึงลูกชายคนโตของท่านเบเวอริล อีกทั้งฝีมือการต่อสู้ก็ไม่ด้อยไปกว่าผู้ใดในอาณาจักรนี้” ชายคนเดิมตะโกนขึ้นอีก

“ใจเย็นๆก่อนท่านกิลเดอร์ที่ข้ากล่าวว่าท่านโซดัสไม่เหมาะสมที่จะเป็นเจ้าเมืองนั้นย่อมมีเหตุผลท่านฟังข้าก่อนได้รึไม่เราต่างเป็นผู้ทรงภูมิปัญญาเหตุใดเราจึงต้องมาถกเถียงกันให้เสียเวลาด้วยเล่าท่านกิลเดอร์” ชายอีกคนหนึ่งกล่าวขึ้นด้วยอารมณ์ที่ไม่อาจบอกได้ว่าเป็นเช่นไรและด้วยใบหน้าที่เย็นชาแต่ทรงภูมิทำให้ชายที่ถูกปรามชะงัก

“ก็ได้ถ้าท่านมีเหตุผลที่สมควรข้าจะรับฟัง”กิลเดอร์ กล่าวด้วยวาจาที่เย็นลง

“ขอบคุณท่านกิลเดอร์”เมโดกล่าวด้วยใบหน้าคงเดิม”

“ที่ข้ากล่าวว่าท่านโซดัสไม่เหมาะสมกับตำแหน่งเจ้าเมืองนั้นเพราะว่า”เมโดหยุดกล่าวเล็กน้อย

“ข้อแรกท่านโซดัสมีความก้าวร้าวและยังมีความเหี้ยมโหดมากเกินไปในสายตาชาวเมือง”เมโดกล่าวทำให้สีหน้าของกิลเดอร์เดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีดเขารู้ว่านี่คือความจริงเพราะในสงครามเมื่อประมาณ10ปีก่อนด้วยวัยเพียง15ปีโซดัสได้สังหารข้าศึกที่มาบุกโจมตีเมือง Niflheimแห่งนี้ด้วยตัวคนเดียวและที่น่าตกใจคือจำนวนข้าศึกนั้นมีถึงหมื่นคนแต่ก็ถูกเขาสังหารหมดสิ้นในเวลาเพียง3วันเท่านั้นโดยไม่มีฝ่ายตรงข้ามรอดแม้ซักคนเดียวจึงทำให้ทุกคนหวาดเกรงโซดัสมาก

“ข้อสองท่านโซดัสไม่เคยสนใจดูแลการปกครองและเอาใจใส่ประชาชนในเมืองซ้ำร้ายบางครั้งเขายังทำร้ายชาวเมืองอย่างไร้ปราณีทำให้ประชาชนส่วนใหญ่ของเราไม่พอใจท่านโซดัสเป็นอันมาก”เหตุผลข้อสองของเมโดทำให้สีหน้าของกิลเดอร์รวมทั้งพวกที่สวมชายอีกสี่คนที่นั่งถัดจากกิลเดอร์
บัดนี้กลายเป็นซีดเซียวแต่สีหน้าของชายหนุ่มผู้เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์กลับกลายเป็นสีแดงด้วยความโกรธ

“และนี่เป็นเหตุผลที่ข้าไม่สนับสนุนให้ท่านโซดัสเป็นเจ้าเมืองNiflheimแห่งนี้”

“แต่ท่านโรนัลไม่ได้เป็นเช่นนั้นท่านโรนัลมีความเมตตาและมีฝีมือไม่ต่างจากท่านโซดัสผู้เป็นพี่ชายแต่ท่านสามารถจัดการอย่างเหมาะสมกับผู้ที่สมควรได้รับการลงโทษอีกทั้งประชาชนต่างก็รักและเคารพท่านโรนัลมากกว่าข้าจึงเสนอให้ท่านโรนัลเป็นผู้รับตำแหน่งเจ้าเมืองคนต่อไป”

“ท่านเห็นด้วยกับข้าหรือไม่ละท่านกิลเดอร์หรือท่านคิดว่าที่ข้าพูดไม่เป็นความจริง”เมโดกล่าวจบเขาก็โค้งให้กับชายหนุ่มที่สวมชุดเกราะอัศวินที่นั่งอยู่ทางขวามือของชายที่มีธงอยู่ด้านหลัง

ตอนนี้สีหน้าของชายหนุ่มผู้เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ยิ่งแดงมากขึ้นกว่าเดิมและกิลเดอร์รวมทั้งชายกลางคนทั้ง4คนที่นั่งถัดจากเขาก็นั่งก้มหน้าเพราะเขารู้ว่านี่เป็นความจริงทั้งสิ้น

ในที่สุดทั้งห้องก็เงียบลงชายกลางคนที่นั่งอยู่ระหว่างชายหนุ่มทั้งสองก็ลุกขึ้นยืน

“ถ้าเช่นนั้นข้าเบเวอริลในฐานะเจ้าเมืองNiflheimแห่งนี้ขอให้ทุกท่านลงคะแนนเสียงโดยการยกมือว่าใครสมควรที่จะได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองNiflheimแห่งนี้ต่อไป”ชายชรากล่าว

“โซดัสเจ้าจงยืนขึ้น”ชายชรากล่าวเสร็จชายหนุ่มผู้เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ลุกขึ้นยืน

“ใครที่เห็นด้วยว่าโซดัสควรจะได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองจงยกมือขึ้น”เบเวอริลกล่าวต่อ

กิลเดอร์และชายกลางคนทั้ง4คนที่นั่งถัดจากเขาก็ค่อยๆยกมือขื้นอย่างช้าๆ

“มีผู้เห็นด้วย5เสียงงั้นรึโซดัสนั่งลง”เบเวอริลกล่าวพร้อมกับที่ชายหนุ่มผู้เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์นั่งลง

“โรนัลเจ้าจงยืนขึ้น”เบเวอริลกล่าวต่อ

“ใครที่เห็นด้วยว่าโรนัลควรจะได้รับตำแหน่งเจ้าเมืองจงยกมือขึ้น”เมโดและชายกลางคนทั้ง4คนที่นั่งถัดจากเขาก็ยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว

“5เสียงต่อ5เสียงรึ”เบเวอริลกล่าว

“ถ้าเช่นนั้นข้าจะเป็นคนตัดสินเองว่าใครสมควรที่จะเป็นเจ้าเมือง Niflheim คนต่อไป”เมื่อเบเวอริลกล่าวจบทุกคนก็มองหน้าชายชราแล้วพยักหน้า

เบเวอริลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า

“ถ้าเช่นนั้นข้าขอแต่งตั้ง...”

“โรนัล”

“เป็นเจ้าเมืองNiflheimคนต่อไปและจะมีการมอบตำแหน่งในอีก3วันข้างหน้า”เบเวอริลประกาศ

เมื่อเบเวอริลกล่าวจบก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นจากคนในห้องในขณะที่โซดัสมีสีหน้าโกรธบิดาของตนเป็นอย่างมากเขาจึงเดินออกไปจากห้องทันทีโดยไม่สนใจในสิ่งที่เกิดขึ้น

จบบทที่1เจ้าเมืองคนใหม่