คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ทักษะที่ได้มาจากการอ่านนิยาย
หลัาที่ไ้พูุยันามประสาาหลานเสร็สิ้น ท่านา็พาินเหม่ยหลานไปรับประทานอาหารในห้อโถอวน บรรยาาศภายในห้อโถเ็มไป้วยวามเรียบ่ายและสบ สะท้อนถึัวนอท่านาไ้อย่าัเน ไม่มีารประับประาที่หรูหราเินวามำเป็น ทุอย่าถูัวาอย่าพอีและลมลืน ทำให้ผู้ที่อยู่ภายในรู้สึถึวามสบสุและวามอบอุ่นที่่อนอยู่ในวามเรียบ่ายนี้
อาหารที่ถูัเรียมสำหรับมื้อนี้็ไม่่าัน เป็นเพียอาหารบ้านๆ ธรรมา มี้าวสวยร้อนๆ ับ้าวที่เป็นอาหารพื้นๆ ทีู่ะไม่ับ้อนอะไร แ่ลับเ็มไป้วยวามพิถีพิถันในารเรียม ารปรุแ่รสาิเรียบ่ายแ่ลมล่อม มีเพียับ้าวบาอย่าทีู่พิเศษึ้นมาบ้า เพราะเป็นอาหารที่ท่านาอนาโปรปราน
ะที่นั่รับประทานอาหาร้วยัน ท่านา็ล่าวถามนา้วยน้ำเสียที่แฝไป้วยวามห่วใย “ถ้าหลานอบินอะไรเป็นพิเศษ ็สั่ับสาวใ้ไ้เลยนะ” ำพูอท่านาแสถึวามเอาใใส่ที่มี่อนา แม้ว่าท่านะเป็นบุลที่ลึลับและแ็แร่ แ่ใน่วเวลานี้ ท่านลับแสออถึวามอ่อนโยนและวามใส่ใในรายละเอียเล็ๆ น้อยๆ อีวิหลานสาว ทำให้ินเหม่ยหลานรู้สึถึวามอบอุ่นและวามใล้ิที่มายิ่ึ้น
่วสายอวัน ท่านาอินเหม่ยหลานลับเปลี่ยนแปลเป็นนละนาเมื่อเ้า ท่านที่เยใีและอ่อนโยน่อหลานสาว ลับลายเป็นายราผู้มีวามโหเหี้ยมและเร่รัอย่าถึที่สุ บรรยาาศในวนึ่เยเ็มไป้วยวามสบและอบอุ่น ลับเปลี่ยนไปเป็นสนามฝึฝนที่เ็มไป้วยวามึเรียและารลโทษ
“อ้าว อ้าว แ่นี้็ไม่ไหวแล้วเหรอ แล้วแบบนี้ะไปทำอะไรินัน พวเ้าือว่าที่อรัษ์เานะ ไม่ใ่สุนัเฝ้ายามเฝ้าหน้าประู อย่าว่าแ่ปป้อนอราวศ์เลย แ่ปป้อีวิอนเอยัทำไม่ไ้”
เสียอท่านานั้นเ็มไป้วยวามโรธและวามเ้มว “อะไรัน ทำไมร่าายถึอ่อนปวเปียเ่นนี้? ่าทำัวไม่ทนมือทนเท้าเอาะเลย อ่อนแอ ไร้่า!” ำพูอท่านานั้นเหมือนมีมที่บาลึเ้าไปในิใอพวเา ท่านาใ้วามโหเหี้ยมในารฝึฝนเหล่าทหาร เพื่อให้พวเามีวามแ็แร่และทนทาน
เหล่าทหารที่ไ้รับารฝึฝนภายใ้วามเ้มวอท่านา ทนไม่ไหวับารำหนิและวามเรียที่ท่านแสออ พวเาถึับหลั่น้ำาไหลอาบหน้า วามรู้สึอวามผิหวัและวามเ็บปวาารถูำหนิอย่ารุนแรทำให้พวเารู้สึถึวามยาลำบาในภาริที่พวเา้อเผิ
ท่านาอนามุ่มั่นที่ะทำให้พวเาลายเป็นอรัษ์เาที่มีวามสามารถและวามทนทานสูสุ ารฝึฝนอเาอาะรุนแรและโหเหี้ยม แ่มัน็เป็นสิ่ที่ำเป็นในารเรียมพวเาให้พร้อมสำหรับหน้าที่ที่สำัและเสี่ยภัยที่พวเา้อรับผิอบ ารฝึฝนทีู่เหมือนะเป็นารทสอบวามอทนและวามทุ่มเทในระับสูนี้ แสให้เห็นถึวามั้ใอท่านาที่ะสร้าวามแ็แร่ในัวอรัษ์เาเหล่านี้อย่าแท้ริ
ระหว่าที่ินเหม่ยหลานูท่านาฝึฝนเหล่าทหารอย่าเ้มว เธอรู้สึอยาทลอทัษะารยิธนูที่เธอไ้อ่านานิยาย เธอรู้สึื่นเ้นและ้อารรู้ว่าทัษะเหล่านี้สามารถนำมาใ้ในีวิริไ้หรือไม่ ึัสินใลอฝึู
เมื่อเธอหยิบับธนูออมา ท่านาอเธอึ่ำลัฝึฝนเหล่าทหารอยู่ มอหลานสาวอเา้วยวามพอใ เ็สาวัวน้อยนี้สามารถหยิบับธนูไ้อย่ามั่นและล่อแล่ว ราวับว่าเธอเยไ้รับารฝึฝนมาเป็นอย่าี ท่ามลาวามะลึอพลทหารนอื่นๆ พวเาหยุารฝึฝนั่วราวเพื่อมวามสามารถอุหนู ที่เป็นหลานสาวอาเ่าอมโห
ินเหม่ยหลานยืัวรและยิ้มอย่ามั่นใ ่อนที่ะเริ่มยิธนู เธอยิธนูสามอิ่อัน ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว เสียอลูธนูที่พุ่ออไปอย่ารวเร็ว ลูธนูแ่ละอไม่เพียแ่เ้าเป้าไ้อย่าแม่นยำ แ่ยัปัลที่ำแหน่เิมอย่าแน่นอน ลูธนูที่ยิไป่อนหน้าๆ ถูทำลายโยลูธนูที่ยิใหม่ ทำให้ผู้ที่อยู่รอบ้าะลึ
ทุนในสถานที่ รวมถึินเหม่ยหลานเอ ่าเบิาว้า้วยวามใ เธอรู้สึว่า ทัษะารยิธนูที่เธอเยอ่านมาในนิยายสามารถนำมาใ้ไ้ริๆ และทำไ้อย่าล่อแล่วราวับมันเป็นทัษะที่เธอฝึฝนมานาน
"ินเหม่ยหลาน นี่เ้าเป็นเทพธนูับาิมาเิหรือไ?" ท่านาอนา, แม่ทัพเผิเียนหล ล่าว้วยน้ำเสียที่เ็มไป้วยวามื่นเ้นและวามภาภูมิใ วาอท่านสะท้อนวามประทับใอย่าัเนหลัาเห็นวามสามารถในารยิธนูอหลานสาว
ท่านาสามารถมอเห็นไ้ถึศัยภาพอันมหาศาลอินเหม่ยหลาน าารยิธนูที่แม่นยำและทรพลัอเธอ ท่านรู้ีว่าหาเธอใ้ทัษะนี้ในสนามรบริๆ ะสามารถับลมหายใอศัรูไ้อย่า่ายาย และทำให้ศัรูฝ่ายร้าม้อรู้สึถึวามเรลัว
ท่านาผู้มีวามสสัยในวามสามารถอหลานสาว ึัสินใท้าทายวามแม่นยำอินเหม่ยหลาน้วยารเลือเป้าหมายที่เล็ลและไลออไปอย่ามา เพื่อทสอบระับวามแม่นยำสูสุอเธอ เป้าหมายที่เลือนั้นอยู่ไลเสียนไม่สามารถมอเห็นไ้้วยาเปล่า
ท่านานำเป้าหมายไปั้ที่ระยะทาที่ไลมา แ่ยั่อนเร้นอย่าีาสายา ท่าน้อารเห็นารทสอบที่เป็นริที่สุ
ินเหม่ยหลานหยิบธนูและ้าสายธนูึ้นมาอย่ารวเร็ว วามแม่นยำอเธอทำให้ทุารเลื่อนไหวู่ายายและราบรื่น เธอปล่อยลูธนูออไปอย่ารวเร็ว โยไม่้อเสียเวลาในารเล็มานั ลูธนูพุ่ออไป้วยวามแม่นยำสู และทันทีที่มันถึเป้าหมาย เป้าหมาย็ถูทำลายทันที
เหล่าทหารที่มาฝึฝนเพื่อะเป็นอรัษ์เานั้นถึับหายใไม่ออและมอ้วยวามะลึ ะที่ท่านาอนา็ถึับหน้าแและรู้สึมืมัว้วยวามประหลาใ วามแม่นยำอินเหม่ยหลานนั้นใล้เียับเทพธนูนไม่สามารถอธิบายไ้ ท่านารู้สึว่าหาเา้อ่อสู้ับนเ่นนี้ เาอาะาย่อนที่ยัไม่ไ้เริ่มสู้้วย้ำ
ท่านาหัวเราะออมาเพื่อลบเลื่อนวามรู้สึที่ื่นเ้นและวามภาภูมิใในัวหลานสาวอเา "ฮ่าฮ่าฮ่า เ่มา สมแล้วที่เป็นหลานสาวอาเ่าผู้นี้" เาล่าว้วยเสียหัวเราะที่แสร้ออมา แ่วามภูมิใและวามยินีที่แท้ริสามารถสัมผัสไ้าแววาอเา
วามแ็แร่และวามแม่นยำที่เินอบเอเ็สาววัย 11 ปี ทำให้เหล่าบรราอรัษ์เาที่อยู่รอบ้ารู้สึทึ่และประทับใอย่าลึึ้ วาอพวเาเปล่ประายเหมือนับไ้พบับรัแร พวเาไม่เพียแ่ประหลาใในวามสามารถอินเหม่ยหลาน แ่ยัรู้สึถึวามปรารถนาที่ะเห็นนาลายเป็นหัวหน้าอพวเาในอนา
ความคิดเห็น