ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    - Divine Blessing -

    ลำดับตอนที่ #6 : เงา

    • อัปเดตล่าสุด 8 ส.ค. 49


          ร่างของเด็กหนุ่มผมฟ้ากับไอหมอกสีดำที่ลอยตามตัวอยู่กำลังย่างสามขุมเข้ามาหากีซาร์ เมื่อเขาเห็นคลาวด์กำลังเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ทำให้เขารู้สึกถึงเเรงกดดันจากร่างของเด็กชาย ถึงกับทำให้เขาผงะถอยไปพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มมีเหงื่อซึมออกมา เเต่ก่อนที่เด็กชายจะเดินเข้ามาหาเขาถึงตัวไอสีดำก็เข้าคลุมร่างของคลาวด์พร้อมกับในหมอกสีดำเริ่มมีการกระตุกเป็นระยะ ตามมาด้วยเสียงร้องที่ดังออกมา
         
          "อ้ากกกกกกกกก!!!" เสียงของคลาวด์ดังออกมา พร้อมกับหมอกสีดำที่คลุมอยู่เริ่มจางหายไป ซึ่งภาพที่เห็นทำให้คนอื่นๆล้วนตกใจในสิ่งที่ออกมาจากกลุ่มควันดำนั้น ร่างของคลาวด์เดินออกมาเเต่ว่าผมของเขามีสีส้มเพลิงเหมือนดั่งนัยน์ตาที่เป็นประกายราวกับกระหายการต่อสู้มานาน เขาฉีกรอยยิ้มขึ้นก่อนที่..

          "ฮ้าววว..ได้ออกมาซะทีสดชื่นนน..เเต่ได้เวลาเริ่มงานเเล้วล่ะ"เขาพูดพร้อมกับมองไปที่กีซาร์นัยน์ตาที่เป็นประกายนั้นสร้างความกดดันให้เขามากขึ้น ก่อนที่ร่างของคลาวด์จะเดินไปหาร่างลาร์คที่นอนอยู่โดยไร้ลมหายใจ เขาอ้ามืออกพร้อมกับหีบที่ลอยมาที่ฝ่ามือ หีบเปิดออกพร้อมกับดูดควันสีขาวๆออกมาจากร่างของลาร์ค เมื่อเสร็จเเล้วจึงค่อยๆเดินไปหากีซาร์

          "เฮ้อ..เสร็จไปหนึ่งงาน ต่อไปก้อได้เวลารื่นเริงของฉันเเล้ว"เขาร้องออกมาพร้อมกับที่เตรียมจะพุ่งไปหาเขา เเต่กลุ่มชายชุดดำที่ล้อมผู้เฒ่าอยู่พุ่งมาขวางเขาไว้

          "พวกนายเป็นกับเเกล้มใหชั้นก่อนละกัน"เขายิ้มออกมาพร้อมกับคำพูดที่ยั่วโทสะของพวกชุดดำได้อย่างดี พวกเขาเริ่มล้อมเป็นวงกลมเเล้วชูมือมาข้างหน้าวงเเหวนลักษณะประหลาดปรากฏออกมาที่หน้าของเเต่ละคนพร้อมกับมีลูกไฟสีดำพุ่งออกมา เขากระโดดขึ้นหลบพร้อมกับหีบที่กลืนไฟเข้าไป เขาหมุนตัวพลิกกลับมาด้านหลังชายชุดดำคนหนึ่งก่อนจะเอามือกดหัวจนจมดินลงไปทำให้ชายชุดดำสลายเป็นควันดำพร้อมกับถูกดูดกลืนเข้าไป

          "ไม่ไหวๆไม่พอยาไส้เลยเเฮะ พลังของพวกเเกน่ะ"เขาพูดขึ้นก่อนที่จะค่อยๆจัดการชายชุดดำไปทีละคน จนในที่สุดก็เหลือเเต่กองเสื้อคลุมอยู่เพียงรอบๆตัวพร้อมกับไอสีดำที่ค่อยๆพุ่งออกมาเป็นออร่าอยู่รอบตัวเขา เขาหันมามองกีซาร์ด้วยเเววตากระหายเลือดก่อนที่จะค่อยๆเดินมาด้วยรอยยิ้มที่น่าสะพรึงกลัว 

          "อะไรกัน?"กีซาร์พูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น พร้อมกับขาที่เริ่มอ่อนเเรงลง

          "หึ..หึ..ถึงตานายเเล้วพ่อคนผมยาว"คลาวด์เดินเข้ามาพร้อมด้วยรอยยิ้ม ออร่าสีดำไปรวมกันอยู่ที่หมัดของเขา ก่อนที่จะง้างออกพร้อมชก

          "ไม่มีทางข้ากีซาร์ผู้นีไม่มีวันเเพ้!!!" เขาพูดขึ้นพร้อมกับกระโดดหลบไปข้างหลัง รอยที่หมัดกระเเทกวืดลงพื้นนั้นทำให้พื้นดินเเตกออกเป็นหลุมสร้างความสยองให้กีซาร์อย่างมาก

          "หนอย...วิชาเวทย์เงา กรสุนหมื่นลิ่มทมิฬ" กีซาร์ร่ายเวทย์ขึ้นพร้อมกับเกิดวงเเหวนเวทย์จำนวนมากมาย พร้อมกับเริ่มมีเเท่งเงาเเหลมๆยื่นออกมาจากวงเเหวนเเต่ละอันนับไม่ถ้วน ลิ่มถูกปล่อยพุ่งไปอย่างรวดเร็วเเต่คลาวด์เพียงเเค่ยื่นมืออกไปเเล้วสะบัด ออร่าสีดำก็พุ่งออกไปเป็นแถบทำลายลิ่มที่พุ่งมาหาเขา เเต่ก็เหลือบางส่วนที่พุ่งเข้าไปที่หมู่บ้าน

          "555 ไม่มีทางยังไงถึงเเกหลบ เเต่ที่เหลือก็พุ่งต่อไปที่หมู่บ้านอยู่ดี"เขาหัวเราะก้อง พร้อมกับยืนดูลิ่มที่พุ่งไป เเต่คลาวด์ก็ไม่มีท่าทีสะทกสะท้านเเต่กลับเดินเข้ามาหาด้วยเขาซ้ำ เพราะที่หมู่บ้านบัดนี้มีกำเเพงเเสงพุ่งออกมาคลุมหมู่บ้านไว้

          "เห็นมะไม่มีอะไรต้องห่วง ดังนั้นนายให้ฉันกินซะดีๆเถอะ"คลาวด์พูดขึ้นพร้อมกับชาร์จออร่าไว้ที่หมัดอีกครั้ง ผิดกับกีซาร์ที่ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ

          "บัดซบเอ้ย!!!"กีซาร์สบถดังลั่นพร้อมกับตั้งท่าร่ายเวทย์อีกครั้งเเต่คราวนีมีพลังพวยพุ่งออกมาจาทั่วร่างของเขา

          "มหาเวทย์เเยกเงา" กลุ่มพลังค่อยๆเเยกตัวออกเป็นรูปร่างของเขาจาก1เป็น2จาก2เป็น4จาก4เป็น8เเยกไปเรื่อยๆจนเต็มพื้นที่

          "เเก ทำให้ชั้นถึงกับต้องงัดไม้ตายมาใช้เชียวรึ" กีซาร์พูดผ่านฟันที่กัดกรอดอยู่ เค้นออกมาเบาราวเสียงกระซิบเเต่เต็มไปด้วยโทสะ ร่างเงาค่อยๆพุ่งเข้าหาคลาวด์ เขาสะกัดไว้ด้วยหมัดออร่าเเต่เมื่อต่อยเเล้วร่างเงาเเตกกระจายพร้อมกับระเบิดออกเสียงดังสนั่น ทำให้เขากระเด็นออกไปพร้อมดวยเลือดที่ออกโชก เเต่กลับมีร่างเงา4ร่างมาล็อคเขาไว้พร้อมกับระเบิดออก

          "อั้ก!!!"คลาวด์กระเด็นขึ้นไป พร้อมกับเลือดกระอักออกมาจากปากก่อนที่จะมีร่างเงามหาศาลกระโดดขึ้นไปกดเขาลงมาพร้อมกับระเบิดออกอย่างรุนเเรง ทำใหพื้นที่ตรงนั้นกลายเป็นหลุมบ่อกว้างที่ก้นหลุมมีร่างของคลาวด์นอนจมกองเลือดอยู่

          "555 เป็นไงล่ะเเรงระเบิดมหาศาลขนาดนั้นเเกไม่มีทางรอดหรอก ข้าไม่มีทางเเพ้ 555"เขาตะโกนกองอย่างบ้าคลั่ง เเต่มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นซึ่งทำให้เขาถึงกับผวา

          "ก็นั่นสินะถ้าเป็นคนธรรมดาละก็ เเต่มันไม่ใช่ข้า"คลาวด์ยืนยิ้มอยู่ด้านหลังของเขา ทำให้กีซาร์ถอยหลังหนีมาเเต่คลาวด์ก็มามารถมาดักหน้าได้ทัน

          "ไม่เคยเห็นล่ะสิ วิชาก้าวพริบตานี้"คลาวด์เเสดงให้เห็นด้วยการที่เมื่อกีซาร์หนี เขาก็สามารถพุ่งไปดักไว้ก่อนทุกครั้ง

          "หนอยเเน่...ไอ้เด็กกวนส้นเอ๊ยย"กีซาร์สบถลั่นพร้อมกับฟาดขามา เเต่คลาวด์รับไว้ได้พร้อมกับออกเเรงบีบทำให้ขาของกีซาร์เเหลกละเอียดในทันที สีหน้าเจ็บปวดปรากฏขึนพร้อมกับร่างที่ถูกเหวี่ยงไถลไปกับพื้น

          "อั้ก"กีซาร์ถึงกับกระอักเพราะเเรงกระเเทก เเต่เขาไม่สามรถขยับไปไหนได้เพราะขาเเหลกไปเเล้ว

          "เเก ทำให้ข้ามีสภาพเช่นนี้ เเก.."กีซาร์พูดพร้อมกับชี้นิ้วซึ่งมีลูกบอลพลังขนาดเท่าลูกเเก้วออกมาอีกครั้ง เเต่ว่าคลาวด์พุ่งเขามาพร้อมกับเหยียบนิ้วเขาไว้ทำให้บอลพลังหายไปพรอมกัหีบที่เริ่มดูดกลืนร่างของกีซาร์

          "ก่อนเเกตายข้าขอถามอะไรหน่อย?"

          "เเกต้องการหีบเเพนโดร่าไปเพื่ออะไร?" 

          "หึ..หึ..ข้าจะบอกให้ก็ได้ ก็เพื่อคืนชีพให้ท่านลูซิเฟอร์ยังไงล่ะ"กีซาร์บอกขณะที่เขาเหลืออยู่เพียงครึ่งร่าง

          "เเล้วพวกของข้ากจะหาทางมาเอามันอีก คอยดู"กีซาร์ชี้หน้าเขาพร้อมด้วยรอยยิ้ม

          "หนวกหูฟ่ะ" คลาวด์พูดขึ้นด้วยท่าทีกวนๆ พร้อมกับเร่งการดูดกลืน

          "ระวังตัวไว้ให้ดี" กีซาร์พูดเป็นคำสุดท้ายก่อนที่เขาจะสลายหายไปหมด เมื่อเสร็จเเล้วคลาวด์จึงเดินไปที่หมู่บ้านเเต่ว่าหีบสีดำข้างกายเปลี่ยนเป็นหีบสีขาวเสียก่อน

          "เฮ้อออ..หมดหนุกเลย" คลาวด์พูดขึ้นก่อนที่ผมเเละตาของเขาจะกลับเป็นสีฟ้าครามดังเดิม เขามองซ้ายทีขวาทีด้วยสีหน้างงๆ

          เมื่อผู้เฒ่าดูอาการของคาร์ลเสร็จเรียบร้อยดีเเล้วจึงเดินมาหาคลาวด์ด้วยสีหน้าเป็นห่วง

          "เป็นไรหรือเปล่า?"ผูเฒ่าถามด้วยความห่วงใย เเต่คลาวด์ลุกดวยท่าทีกระฉับกระเฉงราวกับจะบอกว่าไม่เป็นไรคับ เเต่เสียงๆหนึ่งดังขึ้นทำให้คลาวด์ถึงกับสะดุ้ง

          "หวัดดี" เสียงนั้นดังมาจากข้างตัวของเขา เเต่บริเวณนั้นไม่มีอะไรเลยมีเพียงหีบสีขาวเท่านั้น เเต่สักพักก็มีร่างเล็กๆซึ่งมีผมเเละนัยน์ตาสีส้มเพลิงออกมาจากตรงพลอยสีฟ้า

          "เหวออออออ"คลาวด์ร้องออกมาพร้อมกับผงะถอยไปด้านหลัง

          "อะไรกันเล่า..ข้าเป็นภูติชื่อว่า เชสท์ ยินดีที่ได้รู้จัก" เชสท์พูดขึ้นก่อนที่ตนจะเดินไปที่ร่างของลาร์คซึ่งมีหีบสีขาวลอยมาด้วย เขาพึมพำอะไรบางอย่าง เเล้วก็มีควันสีขาวลอยออกมาจากหีบเข้าร่างของลาร์ค บาดเเผลตามตัวของเขากหายไปด้วย ลาร์คค่อยๆลืมตาขึ้นมาพรอมกับสำรวจตนเอง ก่อนจะมองหาพ่อของเขา เขารีบวิ่งเขาไปหาพ่อพร้อมกับเข้ากอดโดยมีพ่อปลอบโยนราวกับว่าที่รอดมาไดนั้นโชคดีเเล้ว ภาพที่เห็นนั้นทำให้คลาวด์อบอุ่นใจอย่างประหลาด ก่อนที่เขาจะหันมาหาภูติที่กำลังนั่งเล่นอยู่บนหีบข้างกาย

          "นายทำได้ไง?"

          "ก็เเค่ประคองเเละรักษาวิญญาณก่อนคืนร่างเท่านั้นเอง"เชสท์อธิบายด้วยรอยยิ้ม

          "เเล้วนายเป็นใครนะ?"คลาวด์ถามอีกครั้ง ซึ่งเป็นคำถามที่ทำให้เขายิ้มได้ก่อนตอบ

          "ก็เหมือนกับเงาของนายอ่ะเเหล่ะ"ภูติหัวส้มตอบคำถามซึ่งทำใหหนุ่มผมฟ้ายิ้มออก

          "ก็คงต้องอยู่กับนายอีกนานเลยอ่ะดิ"คลาวด์พูดก่อนที่หันไปมองยังท้องฟ้า ซึ่งเชสท์ก็หันไปมองเหมือนกัน ซึ่งพระอาทิตย์กำลังจะตกพอดี

          ราวกับว่าพระอาทิตย์สีหม่นเเห่งความทุกข์จะจากไปรอดวงจันทร์ที่สดใสขึ้นมาเเทน

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×