คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : My Host...5
GOT7FANFICTION
Title: my host
Couple: JACKBAM
Ep: 5
Jacksontalk
“อธิบายดิเพื่อน” จูเนียร์มันโวยวายซักถามผมใหญ่ จะอะไรกันผมก็แค่แกล้งแบมเฉยๆ - -
“เด็กมึงใช่มั้ย บอกกูมา” ไอ้แจบอมแม่งกวนตีนได้ใจ แบมเสียหายหมดนะเว้ย
“น้องเว้ย! คือน้องเขาชื่อแบมๆ เป็นคนไทย น้องเขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน แล้วกูก็เป็นโฮสต์เขา แค่นั้นเอง”ผมพูดบ้างหัดไปมองแบมบ้าง
“โอเค แล้วเรื่องเมื่อกี้อ่ะ มึงกำลังจะทำอะไรร้องเขา”
“กูไม่ได้จะทำอะไรอย่างที่มึงคิด กูแค่จะแกล้งน้องเขาเฉยๆ”
“แล้วทำไมใส่แค่ผ้าขนหนู”
“ก็กูเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ จบนะ ถ้าไม่จบกูจะเอาตีนถีบหน้าพวกมึงแล้วนะ ถามกูกะจะไม่ให้กูแต่งตัวเลยนะ - -“
“โอเค ตามสบายเลยเพื่อน”
หลังจากที่ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จผมก็เห็นแบมๆดูสนิทสนมกับจูเนียร์และแจบอมมากขึ้น ดูแล้วหมั่นไส้ยังไงก็ไม่รู้ ถ้าแบมจะสนิทกับจูเนียร์ผมไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่นี้ดันมาสนิทกับแจบอมมากไปรึป่าว ดูท่าจะสนิทมากกว่าผมซะด้วยนะเนี่ย หยอกล้อกันซะ ฮึ่มมมม -*-
“อ้าว ชนนนน!! “ พวกเราพร้อมใจกันชนตามเสียงร้องของแจบอม แต่สิ่งที่ผมตกใจมากก็คือ แบมมันยกดื่มด้วย!
“เห้ย! แบม จะทำไร วางลงเดี๋ยวนี้ เป็นเด็กเป็นเล็ก กินได้ไง” ผมรีบเข้าไปขวาเบีนร์กระป๋องจากมือแบม จนแบมโวยวายที่ผมไม่ให้ดื่ม”
“พี่แจ็คสันง่า... ไรเนี่ยยยย ไม่เป็นไรหรอกน่า กระป๋องเดียวเอง”
“ไม่ได้ ไม่ให้กิน นี่คือคำสั่ง เห็นนั่นมั้ย น้ำส้ม ไม่มีใครกิน ไปกินให้หมดเลย”แบมทำหน้ามุ่ยแต่ก็ต้องยอมอ่อนให้ผมเพราะยังไงที่นี่ก็ที่ของผม ผมใหญ่สุด แบมมันนั่งตาละห้อย หึ สมน้ำหน้า
.
.
.
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ตอนนี้ผมรู้สึกว่ามันดึกมากแล้ว ก็เลยต้องไล่จูเนียร์กับแจบอมกลับบ้าน กว่าจะไล่ได้ พวกมันก็เมาหัวราน้ำเหมือนผมเนี่ยแหล่ะ ผมนั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ตอนนี้ผมเห็นแบมๆ 3 คนกำลังเก็บโต๊ะอาหาร ผมคงเมามากแล้วจริงๆล่ะสินะ เหอะๆ ผมพยายามจะพาตัวเองไปยังห้องนอน อ่า...ทำไมโลกมันหมุนจังแหะ
ตุบ!
“เห้ย! พี่แจ็คสัน เป็นไรป่าวครับ เดี๋ยวช่วยนะ”
ผมพยายามที่พาตัวเองให้ลุกขึ้น แล้วพาตัวเองไปที่เตียงนอน
“เย้ยยยยย!!” แบมตะโกนเพราะมันก็แบกผมไม่ไหวแล้ว แต่ยังดีที่ล้มตรงเตียงพอดี แต่ทำไมผมรู้สึกหนักตัวนะ ผมปรือตาขึ้น ก็เห็นว่าตอนนี้แบมกำลังนอนทับตัวผมอยู่ แต่แบมหลบหน้าผม ผมก็เลยเห็นหน้าแบมไม่ถนัด
“แบม…”
“คะ...ครับ”
“หันหน้ามาหน่อย”
“……”
“เร็วๆ หันมาหน่อย”แบมค่อยๆหันหน้ามาหาแต่หน้าดูแดงแหะ
“นี่นายไปแอบดื่มเบียร์มาใช่ม้ะ ทำไมหน้าแดงจัง” ผมพยายามเอาหน้าเข้าไปใกล้เพื่อที่จะดมกลิ่นเบียร์แต่ก็ไม่มีกลิ่นแหะ แต่ทำไมมันแดงขึ้นกว่าเดิมล่ะ
“ผะ...ผม ไม่ได้ดื่มครับ -////-“
“จริงหรอ งั้นขอดูหน้าให้ชัดๆหน่อย”
เหมือนเวลาหยุดไปช่วงขณะหนึ่งเลยครับ ผมมองหน้าแบม แบมมองหน้า เราจ้องตาหัน หน้าแบมดูน่าหลงใหลมากเลยทีเดียว
“พอมองใกล้ๆแล้ว นายก็ดูน่ารักกว่าที่คิดแหะ”
“ฮะ! อะไรนะครับ”
“ฉันบอกว่า นายอ่ะ น่ารักมากเลยนะ”
“เหหหหหหหหหหหหหห!!!!! 0////0”
“เขินหรอเนี่ย ฮ่ะๆ “
“ขำบ้าอะไรของพี่เนี่ย ป่าวเขินเว้ย!”
“แล้วเมื่อไหร่จะลุกออกไปจากตัวฉัน หนักนะเนี่ย อ๋อออ หรืออยากจะ on top”
“on top อะไรคือ on top ครับ “
“ฮ่าๆๆ เจ้าเด็กโง่เอ๊ย ไปหาในกูเกิลดูดิ รู้แล้วมาบอกด้วย
“อ่า.... “
“ยังไม่ลุกอีก - -“
“โอ๊ะ! ขอโทษครับ ผมไปแล้วนะครับ”
“เดี๋ยว..”
ฟอดดดดด!!
“O[ ]O!!!!!!! อะ อะ อาร๊ายยยยยยยยย”
เดี๋ยวนะ! หวัง แกทำไรน้อง ร้ายกาจที่สุด แต่ก็ฟินนะจ้ะ -.,-
ความคิดเห็น