คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : My Host...3
GOT7FANFICTION
Title: my host
Couple: JACKBAM
Ep: 3
Jackson Talk
ผมลืมตาตื่นขึ้นมา ปกติแล้วผมจะต้องตื่นด้วยนาฬิกาปลุก แต่เช้านี้แปลกไปผมได้กลิ่นหอมมาแตะที่จมูกผม มันทำให้ผมหิวมาก มากจริงๆ จนผมต้องลุกออกไปดู ปรากฏว่า แบมๆ กำลังทำกับข้าวอยู่
แต่ว่า....
เด็กคนนี้มัน....
รูปร่างที่ได้สัดส่วน....
ผมสีชมพูที่ย้อมไว้ข้างหน้า...
ดวงตาที่กลมโต...
จมูกที่เป็นสัน...
แล้วก็....
ปากนั้น... ดูนิ่มจังแหะ
“โย่ว! พี่! พี่แจ็คสัน พี่แจ็คสันเว้ยยยยยยยยยย!!!!!!!!!”
“ห้ะ”
“เหม่อไรอยู่พี่ จะบอกว่า กับข้าวใกล้เสร็จแล้วนะ พี่ไปอาบน้ำ แต่งตัว ก็เสร็จพอดี”
“อ่าๆ”
เห้ย!!!! ...คิดไรอยู่เนี่ย บ้าไปแล้วหรอ!! ห้ะ!! ตั้งสติๆๆๆ
ผมทะเลาะกับตัวเองในห้องน้ำ สั่งตัวเองไม่ให้คิด ไม่ให้ใจมันเต้น นั้นมันเด็กผู้ชายนะเฟร้ย คิดอะไรอยู่ บ้าหน่า -///- แต่ใจผมมันยังเต้นแรงอยู่เลย สงสัยเต้นเพราะน้าอุ่นแน่ๆเลย ใช่ ต้องเป็นเพราะน้ำอุ่น (เดี๋ยวนะหวัง เกี่ยวไรกับน้ำอุ่น แถรน้เราอ่ะ)
“พี่แจ็คสัน!! กับข้าวเสร็จแล้วนะ เสร็จยางงงงง”
“ห้ะๆ เออๆ ใกล้แล้วแล้ว” ไอ้เด็กบ๊องเอ้ย -///-
ณ วินาทีนั้น ผมรีบอาบน้ำ รีบแต่งตัวให้เร็ว เพื่อที่จะได้ไปกินข้าวเช้ามื้อแรกที่ไม่ใช่มาม่า
บนโต๊ะอาหาร สิ่งที่ผมเห็น จะมีซุปเต้าเจี้ยว กิมจิ แล้วอีกอย่างมันคืออะไรก็ไม่รู้ ไอสีเหลืองน่ากินอยู่นะ
“นั่งๆ เลยฮะ พี่แจ็คสัน ผมทำเป็นแต่อาหารนะ ฮ่าๆๆ”
“อ่าว แล้วซุปเต้าเจี้ยว กับกิมจิล่ะ นายไม่ได้ทำเองหรอ”
“โหยยย ผมลงไปซื้อที่ซุปเปอร์มาเก็ตมา อาหารระดับนี้ แบมทำไม่เป็นหรอกฮะ”
“แล้วไอ้เหลืองๆนี้อ่ะ อะไร”
“แหม พี่ฮะ พูดซะไม่น่ากินเลย ไอ้เหลืองๆเนี่ย มันเขาเรียกว่าไข่เจียวหมูสับ อร่อยนะพี่”
เห็นหน้าแบมแล้วดูสีหน้ามั่นใจเหลือเกินว่าอร่อย ผมเลยเริ่มชิมไข่เจียวเป็นอันแรก
“อื้มมม ก็อร่อยดีนะ”
“น่อวววว ผมบอกแล้วว่าอร่อย พี่เชื่อป้ะ ในซอยบ้านผมอ่ะนะ ผมเป็นผู้ชายคนเดียวที่ทำอาหารอร่อยที่สุดเลยหน่า”
“-*- โม้ว่ะ ทำกิมจิให้เป็นก่อนนะ แล้วค่อยมาโม้”
“อ่าว อย่าเอามารวมกับอาหารไทยสิ - -“
“ก็มันจริงนี่หว่า จะเถียงหรอ กินเข้าไป อยากเก็บปากไว้แตกหน้าหนาวมั้ยห้ะ! เดี้ยๆๆ”
ผมพูดดักหน้าแบม เพราะผมเห็นมันกำลังจะอ้าปากเถียงผม เป็นเด็กเป็นเล็ก มากล้าเถียงผู้ใหญ่
.
.
.
.
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง แบมค่อยมานั่งดูทีวีกับผม ดูหน้ามัน หน้าซังกะตายมากกก แค่ใช่ให้ไปซั้อเบียร์แค่นี้เอง น่าหมั่นไส้เหลือเกิน
Let’s Break it down now
너는 화려하진 않지만 은은하게 빛나
밤하늘의 달처 ...
“ฮัลโหล มีไรว่ะแจบอม”
“เออ กูกับจินยองจะไปหามึงที่ห้องนะเว้ยยย ครั้งที่แล้สไม่ได้เลี้ยงมึง กูเลยจะมาเลี้ยงใหม่”
“นี่พวกมึงพยายามมากเลยเนอะ เรื่องฉลองเนี่ย”
“อ่าวหน่า เดี๋ยวตอนเย็นไปหานะเว้ย”
ตู๊ด.... ตู๊ด... ตู๊ด…
เดือดร้อนกูอีกอ่ะ ไอ้พวกนี่กระตือรือร้นกันจริงๆ ถ้าเป็นเรื่องฉลอง ผมมองไปที่แบม งานเนี่ย ผมทำคนเดียวไม่ไหว ต้องวานให้มันช่วยแล้วล่ะ
“แบม พี่มีไรให้ช่วยหน่อย”
“ห้ะ ช่วยไรอีกอ่ะ เหนื่อยแล้วนะ -*-“
“ช่วยไปซื้อขนมหน่อยเดี๋ยวเย็นนี้จะมีกินเลี้ยง”
“หน้าที่ผมสินะ -*-“
“ถูกต้องนะคร้าบบบบบ ไป! ลุก!”
งึๆๆ มาแล้วๆๆ พี่แจ็คสันใช้แต่แบม น้องเหนื่อยแล้วเห็นมั้ยนะ ไม่เห็นใจกันบ้างเลย โถ่วว หวังของไรท์
ยังไงก็อย่าลืมติดตามตอนต่อไป ตอนฉลองกันด้วยน้า ขอบพระคุณอย่างสูง
ความคิดเห็น