คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : My Host...2
GOT7FANFICTION
Title: my host
Couple: JACKBAM
Ep: 2
Jackson Talk
“เห้ย! ทุ่มกว่าแล้วหรอว๊ะ พวกมึง กูหิวอ่า เลี้ยงกูหน่อยสิ่” เสียงโหยหวนของไอ้จินยองดังขึ้น มันอ้อนให้พวกผมเลี้ยงข้าวมัน น่ารักตายยยยย -*-
“เลี้ยงกับผีดิ โครงงานก็ไม่ช่วยพวกกูทำ ทำก็แค่พรีเซ็นต์ มึงอ่ต้องเลี้ยงพวกกู!” ผมเลยว่ามันเข้าให้ ขอสักทีเถอะ
“อ้าว! แต่กูพรีเซนต์ดีกว่าไม่พรีนะคร้าบบบบ!!” ยัง ยังไม่เลิกอีกนะมึง
“พรีเซ็นต์ก็กะโหลกกะลา แบบนั้นไม่ต้องก็นะ” ยิ่งพูดผมยิ่งอยากต่อยหน้ามัน ดูมันทำหน้า กวนตีนมั้ยล่ะ
ฮึ่ย!!!!!
“อ่าๆ พอๆ เดี๋ยวกูเลี้ยงเองน่ะ จะกินไรกัน - -“ แจบอมเอ่ยขึ้นมา สงสัยจะรำคาญพวกผมอ่ะ จินยองผิดนะ ผมป่าว
“กู! กินเนื้อโคขุนย่าง!”
“แหม... เล่นซะแพงเลยนะ -*- ดีนะที่กูรวย มึงอ่ะแจ็คสัน”
“อะไรก็ได้...”
ระหว่างทาง แจบอมกับจินยองคุยกัน ผมเลยจะล้วงเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น แต่ดันไปล้วงโดนกุญแจขึ้นมา
“จะเอากุญแจขึ้นมาทำไมว่ะ...เดี๋ยวนะ กุญแจ....ชิบหายยยย!!!! O[ ]o!!!”
Bambam Talk
ชีวิตเหมือนจะจบลงด้วยดี แต่สุดท้ายผมก็ต้องมานั่งข้างหน้าตึกคอนโดเมื้อกี้ก็เกือบจะโดนลุงยามไล่แหนะ นึกว่าเด็กข้างถนน ผมมันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอ T^T เพราะไอ้โฮสต์แจ็คสันนั่นแท้ๆ ทำให้ผมต้องมานั่งอยู่แบบนี้
“แฮ่กๆๆ นายแบมใช่มั้ย ขอโทษๆ มาช้าไปหน่อย”
“หึๆ ไม่เป็นไรครับผม(กัดฟันพูด) ผมแค่มานั่งตรงนี้ไม่กี่ชั่วโมงเอง”
“ขอโทษจริงๆ ฉันลืมนายซะสนิทเลย”
“ลืม!!??”
“อ่า...ใช่สนิทเลยอ่ะ”
“สนิทด้วย -*- “ ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆให้ลึกซึ้ง
ซ่า......
อ่า... ชีวิตอันน่าเศร้าของผมน่าจะจบลงแล้วล่ะสินะ หลังจากที่ผมนั่งหนาวอยู่หน้าคอนโดอยู่นานเติบ แจ็คสันก็เลยพาผมขึ้นมาที่ห้องของเขา อยากจะบอกว่าหรูม๊ากกกกกก สวยม๊ากกกก ที่สำคัญน้ำอุ่นม๊ากกกก ผมล่ะไม่อยากอกจากห้องน้ำเลย ถ้านอนได้นอนไปแล้ว
ก๊อกๆๆ...
“แบม นายอาบน้ำนานไปแล้วนะ ฉันจะอาบบ้าง เร็วๆ”
“ครับๆ เสร็จแล้วครับ” ไอ้มารขัดขวางความสุข”
พอผมแต่งตัวเสร็จ ก็นอนเล่นรอพี่แจ็คสันเขาออกมากินข้าวพร้อมกัน พอผมเห็นเขาแต่งตัวใกล้เสร็จ เลยเดินมานั่งรอที่โต๊ะอาหาร
“หิวยัง แบม”
“อ่าห้ะ หิวแล้วครับ”
“รอแป๊ป” พี่แจ็คมันเดินหายไปห้องครัว แล้วเดินกลับมาพร้อมกับ เอิ่มมม มาม่า เนี่ยนะ... ผมมองหน้าพี่แจ็คสันสลับกับมาม่า แล้วถามว่า
“นี่ กับข้าวสำหรับมื้อเย็นหรอครับ”
“อืม ใช่ ฉันทำเป็นแค่นี้แหล่ะ จะกินไม่กิน”
“กินครับๆ”
กินไปได้สักพัก ผมก็เลยคิดสงสารพี่แจ็คสัน
“ถ้าวันหลังพี่แจ็คสันอยากกินไรก็บอกผมก็ได้นะ ผมทำกับข้าวเป็น”
“ก็ดี ฉันเบื่อมาม่าเต็มทนแล้ว”
พี่แจ็คสันพูดจบก็เดินเข้าห้องนอนไปเลย แล้วทิ้งให้ผมเป็นคนเก็บโต๊ะ เห้ย! นี่มันไม่ใช่หน้าที่ผมนะ! พอผมเก็บโต๊ะเสร็จ ผมก็เดินเข้าห้องนอนผมไปเลย หัวถึงหมอนผมก็หลับเลยแหะ สงสัยวันนี้คงเหนื่อยเอาการจริงๆ
ความคิดเห็น