นังมารร้าย กะ นายยมฑูต

ลำดับตอนที่ #4 : ฝูงชะนี

“ไอ้ไค แกไปปลุกไอ้หมูที นี่มันสายแล้วนะ-_-“ อย่ายอมมันนะพี่ไค ฉันนอนหลับอยู่ อย่ายอมมัน ไม่ต้องมาปลุกฉัน=_=

“อะไรฟะ -_-“ เมื่อคืนมันคุยกันถึงกี่โมงดี่ยามเนี๊ย +_+ ทำไมกรรมถึงมาตกที่กรูละฟะ” เหอ เหอ บอกแล้วไง ถ้ามันยากนักก็ไม่ต้องมายุ่งกะฉานน

“ตุ้บๆๆๆๆ! ไอ้มิรีน ตื่นโว๊ยยย ตื่น ให้พี่ชายสุดหล่อมาปลุกทุกเช้ายังงี้ >_< สาวๆรู้เข้า มาฆ่าแกไม่รู้ด้วยนะเฟ้ยย^^” เหอะๆ +_+ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันฟะ แล้วนั้น! ประตูห้องฉันTToTT นี่แรงคนหรือแรงควายกันแน่

“ไอ้พี่ไค +_+ ถ้ามันยากนักน่ะนะ ก็ไม่ต้องมาปลุกฉัน ฉันมันจะสายก็เรื่องของฉัน และที่สำคัญ ฉันง่วงว้อยยยยย!”

“อ๋อเหรอ ^^ ยังไงแกก็ตื่นแล้วนิ” เหอะๆ

“พี่ไคคะ อยากตายก่อนได้เมียใช่ม่ะ^^”

“-_-“

“หวัดดี เจ๊^^” นี่มันวันอะไรฟะ ทำไมตั้งแต่ตอนเช้าฉันต้องเจอคนเฮงซวย3 คนซ้อน

“อื้อ+_+” เมื่อคืนไม่น่าโม้กะเฮเลย เหอะๆ แฟนฉันพูดเก่งชะมัด^^

“เจ๊  เป็นไรง่ะ ทำไมไม่ทักฉันตอบ>_<” นี่ นายเจ็ค นายมัน ปัญญาอ่อน

“เอ่อ..หวัดดี” แล้วกรูทำไมต้องยอมมันด้วยฟะ -_-“

“ไม่เอาอ่ะเจ๊ เย็นชาจัง” O_O ได้คืบจะเอาไม้บรรทัดเร๊อะ เวง!

“เจ็ค นายดูปากฉันนี่”

O_O

“ไป ตาย ซะ ไอ้ ปัญ ญา อ่อน”

“ก๊ากกกกกก” เอ่อ..ลืม -_-ไอ้นี่มันไม่เต็ม

“เชอะ!! ทำตัวเรียกร้องความสนใจ” อ้าว!! ชะนีสองตัวมาเรียกหาผัวแต่เช้าเชียว^^

“สวัสดี....รีน” ใครเรียกฉันแบบหนิดหนมฟะ =_=

“O_o เลมอน” ไม่อยากเจอหน้ายัยนี่ที่สุดเลย

“ฉันขอโทษ”

“กองไว้ตรงนั้นแหละ อย่าสนใจเลย” ปากเจ้ากรรม นี่แกทำไมปากหมายังงี้ฟะ ไอ้มิรีน

O_O >> หน้ายัยเลมอน  O_o หน้าไอ้เจ็ค  +_+ หน้ายัยชะนีทั้งสองตัว -_-“ หน้าตาฉันเอง  เหอะๆ ก็บอกแล้วไงว่าฉันเลว คนดีๆอย่างเธออย่ามายุ่งกับฉันดีกว่านะ เลมอน

“เฮ๊ย!! เจ๊..อ๊ะ!!=_= เลมอน” O_O เวง!! ยัยนั้นร้องไห้ ฮือออฮือ TToTT ทำไมฉันซวยยังงี้ (ก็ปากแกอ่ะ -_-)

“เธอนี่มันแย่ แย่มากๆ>_<” แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกชะนีอย่างเธอสองตัวอ่ะ

“เจ็ค..เธอดูนี่ดิ  ยัยนี้มันแกล้งเลมอน>_<” เหอะๆ  ได้ทีแล้วเอาใหญ่เลยนะ ยัยชะนีหมายเลข 2

“เหรอ”

“เจ็ค..เธอต้องจัดการมันนะ” เอ่อ..คือว่า มันอ่ะใช้กับสัตว์นะ -_-“

“แล้วไง..ฉันหิวข้าว ไม่ว่าง เฮ้อ!! ไปโว๊ย ไปหาอะไรประแทกปากกัน” เจ็ค เท้าฉันยังว่างนะ ^^ กระแทกปากนายได้ม่ะ (นี่แก..สำนึกบุญคุณหน่อย เข้าช่วยแกนะเฟ้ย-_-“:: อ้าวเหรอ=_= งืมๆ)

“หมดเรื่องแล้วนะ^^ ฉันไปนั่งได้ยัง”

“เธอนี่มัน.....เย็นชาชะมัด” จะพูดอะไรก็พูดไปเถอะฉันมันโดนว่าซะจนชินซะแล้ว

“เธอจะพูดอะไรก็ได้ ฉันไม่ถือหรอก^^”

“ราชินีหิมะ เธอนี่มันใช่เลย” อึก!

“พอเถอะ  อย่าไปว่ามิรีนเค้าเลย เรา..เราผิดเอง” อ๋อ!! ลืมไปเลยนะว่าเธอก็อยู่ด้วย ทั้งที่เธอเป็นตัวเริ่มเรื่องนี้ ทำให้ฉันต้องโดนสายตาตำนิทั้งห้อง
-_-“

“จะเอาไงก็ว่ามา” ฉันเมื่อยนะเฟ้ยย อยากจะเข้าไปนั่งแล้วอ่ะ-_-

“ขอโทษเลมอนเขาก่อนสิ^^” นังปีศาจ ฝันไปเถอะ

“รอให้เธอหายแรดก่อน วันนั้นแหละ ฉันถึงจะขอโทษ  แต่ฉันรู้อ่ะนะ ว่าวันนั้นอ่ะ ไม่มีทางมาถึงหรอก^^”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” โหยย เสียงใช้ได้นะเนี๋ย

“งั้น ก็อย่าเรียนเลยวันนี้>_<” เวง!!

30 นาที ผ่านไป ~_~

“อ้าว เจ๊  ทำไมไม่เข้าห้องเรียนอ่ะ” เหอ เหอ เห็นไอ้ยักษ์สองตัวนั้นม่ะ ขวางห้องเป็นกุมภกรรณ์ทดน้ำอยู่ได้

“อ๋อ..ฉันเข้าใจละ มานี่มะ มาหาพี่เจ็คสุดหล่อนี่” เจ็ค นายมันปัญญาอ่อนจริงๆด้วย เหมือนพี่ไคเลยรู้ป่ะ -_-“

“เฮ๊ย!! หลีกดิ” เอาเลยเจ็ค สู้ๆๆ^^ ฉันจะได้เข้าไปเรียนแล้ว เย้! ^O^

“เอ่อ..แต่”

“หรือว่าเมิงอยากตาย”

“ไม่ครับ ไม่”

“เอ่อ ดี หลีก”

“ควั่บ!!” ทำไมมันง่ายยังงี้ฟะ-_-“

“อ๊ายยยย!! เจ็ค ไม่ได้นะ เอามันเข้ามาไม่ได้ มันยังไม่ขอโทษเลมอนเลย” เหอ เหอ ยัยชะนีเบเบ๋ เธออย่าเจื๊อกนะว้อยย ฉันจะได้เข้าเรียนอยู่แล้วนะ>_<

“แล้วไง หลีกไปเลยไป ฉันจะให้เขาเข้ามา มีปัญหาเหรอ”

“แต่.....”

“ใช่..เจ็ค เบลล์กับเพทอ่ะ ไม่ยอมให้รีนเข้ามา ฉันไม่ได้อยากให้รีนขอโทษเลยนะ” เอ๋า!! นี่เธอเป็นห่วงฉันเหรอเลมอน ทำไมตอนที่นายนี่ยังไม่มา เธอถึงไม่ช่วยฉันเลยฟะ-_-“

“เอ่อ..” ไอ้เจ็ค แกเย็นชากว่าฉันอีก

“ไปสิ เจ๊ มายืนบื้ออะไรอยู่ หรือ่ว่าชอบ อ่ะ อะ>_< ฉันเท่ใช่ม่ะละ” อื้อ เฮ๊ย ไม่ใช่ ไอ้บ้า

“ปัญญาอ่อน -_-“

-.-

“แต่..เจ็ค มัน....”

“นี่เธอ -_-หยุดซะที คนอื่นเค้าจะเรียน” เจ๋ง! เจ็ค นายนีมัน very good ^O^ สู้ๆ ^^

“สวัสดีจ๊ะ ^^” ง่ะ -_-“ โด่! คุณครู ไม่น่ามาขัดจังหวะเลย กำลังมันส์ +_= ((แกนางเอกซาดิสต์-_-“)) และแล้วม็อบย่อยๆก็สลายไปอย่างรวดเร็ว ^O^ โฮ๊ะๆ โต๊ะเก้าอี้จ๋า^^ ฉันคิดถึงพวกแกที่สุด>_<

 (นอกจากมันซาดิสต์แล้ว ยังบ้าอีกด้วย -_-“)

“เอาละ วันนี้ครูมีกระดาษข้อสอบวัดความรู้มาคืนจ๊ะ^^” กระดาษไรฟะ
-_- ช่างเถอะ =_=

“ โห่ๆๆ วู้ๆๆๆ” เสียงเพื่อนมันโห่ทำไมง่ะ O_o

“นี่เธอ..ไม่อยากรู้เลยคะแนนอ่ะ -_-“ ถ้าได้น้อยน่ะนะ โดนมองด้วยสายตาดูถูกจากเพื่อนๆแหง่ๆ” เวง-_- แล้วกรูจะรอดมั๊ยอ่ะ Y-Y

“กรี๊ดๆ ว๊ายๆ เลมอน เธอต้องได้แน่ๆ >_< ท็อปมาตลอดนี่เนอะ” เหอ เหอ นี่ฉัน(เกือบ)มีเพื่อนฉลาดขนาดนั้นเชียว O_o

“เจ๊ๆ”  -_-“ ไอ้เจ็ค เอาว่ะ มันอุตสาห์ช่วยเรา หันไปคุยหน่อยเป็นไร -_-

“เจ๊ กลัวม่ะ ดูจากหน้าตางี่เง่า และท่าทางแสนโง่แบบนี้ จะผ่านครึ่งมั๊ยอ่ะเจ๊” เหอ เหอ ไอ้นี่ พูดดีๆด้วยไม่ได้แล้วมั้ง -_-“

“ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” อ่ะ ขำ ขำ ขอให้อากาศติดคอแกตาย (มันติดไม่ได้เฟ้ย แกโง่เหมือนที่เจ็คบอกจริงๆแหละ-_-)

“เอาละ... ครูจะอ่านไปทีละคนนะจ๊ะ” อย่าเลยคะครู  มีหนูคนหนึ่งละ ที่ไม่อยากรู้ TToTT

“พารณี กอบการเจริญ  ได้ 61 คะแนน”

“กรี๊ดดดดๆ ฉันผ่านๆ ว๊ายๆๆ อยู่นี่คะครู คนสวยอยู่นี่ ^^” เวง-_-“ ชะนีมันมีสมองด้วยแฮะO_O

“ดีใจด้วยเพท^^”

“วิภาตรี วิสุทธิ์สุนทร ได้ 63 คะแนน”

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เพทๆ ฉันผ่าน” อ้าว กรำ -_- ชะนีตัวที่สอง กินลำโพงเป็นอาหารว่างรึไงฟะ-_-“ หูฉันเป็นไรป่าวเนี๊ย

“กรุณา สงบเสงี่ยมด้วยจ๊ะ คะแนนแค่นั้น ไม่น่าดีใจเลยนะ พารณี วิภาตรี”

“คะ! แหะ แหะ” เท่านั้นมันก็เยอะแล้วคะครู -_-“ สำหรับสมองชะนีอ่ะ^^

“ต่อไป นัตปัถท์ ...............................”

“......................................................”

“.....................................................”

“อรุณรัตน์ เพิ่มพงษ์อารีย์ ได้ 95 คะแนน”

“ว๊ายยๆๆ นั่นๆ ชื่อเธอ เลมอน โหยย ได้เยอะจัง เพื่อนหนูคะ เพื่อนหนู”
เหอๆ เลมอนเธอมีเพื่อนเป็นชะนีด้วยเหรอ -_-“

“จ้าๆ อืมๆ” เหอๆ ยิ้มไม่หุบเชียว แล้วฉันละ TToTT ถ้าได้น้อย ฉันโดนยำเละแน่ๆเลย

“อดุลพงศ์ ปัจเลิศพานิชญ์ ได้ 98 คะแนน” O_O ใครวะ พ่อแม่มันเป็นอัจฉริยะแน่ๆ ลูกออกมาถึงเก่งยังงี้ (ส่วนแกลูกยาจกใช่ม่ะ ^^)

“เฮ้ย ไอ้กาย เก่งนี่หว่า” ทำไมละ นายเจ็ค เขาเก่งกว่านายอ่ะดิ O_o ไอ้หน้าตี๋นั้นนี่หว่า โห่!! มิน่าไอ้เจ็คถึงคบ กะเอาไว้ใช้ตอนสอบอ่ะดิ

“ซัสกินาส เจ็ค  ได้ 93 คะแนน”

“คับ -_-“ O_O นี่..ฉันว่าชะนีมีสมองมันแปลกแล้วนะ แต่จอมซาตานปากหมาอย่างนายมีด้วยเหรอฟะ -_-“ โอ้ว  พระ เจ้า ให้มาถูกคนรึป่าวคะ +_+

“เจ๊..มองทำไม อึ้งละสิ ยังงี้แหละ คนหน้าตาดี สมองมันก็จะดีตาม^^ น่าสงสารเจ๊อ่ะ น่าตาก็ห่วยสมองยัง...”

“ชิโนคาซึ มิรีน ได้ 100 คะแนน” อืม..คะ หนูขอ.... ห๊ะ!!  ฉันได้เท่าไรนะ

“เก่งโคตรO_O”

“เจ็คๆ เมื่อกี้ฉันได้เท่าไรนะ >_<”

“กำ!! เก่งแต่เจื๊อก เอ๋อ” อ้าว ไอ้เวง! ฉันซีเรียสนะว้อย

“โอ๊ะ! โอ๋! ผมพูดเล่น ไม่ต้องจ้องเหมือนจะฆ่ากันอย่างงั้นก้ได้ >_<” ไม่ได้เหมือน แต่ถ้าแกไม่บอกฉัน แกได้โดนฆ่าแน่ๆ -_-#

“เจ๊คับ^^ เจ๊ได้เต็มอ่ะ เก่งชะมัดยาสสส>_<” ห๊ะ! ฉันนี่นะได้เต็ม ไม่จริงมั้ง -_-

“เป็นไปได้ไง” กำ-_-“ หน้าตากรูบ่งบอกมากนักเหรอว่า โง่! ~_~

“อาจารย์คะ มันต้องลอกแน่ๆเลยคะ”

“ใช่คะ มีอย่างที่ไหน ข้อสอบที่อาจารย์ให้ทำ มันข้อสอบเตรียมเอน เชียวนะคะ ขนาดกายเค้ายังได้ 98 แล้วยัยงั่งนั้นเป็นใคร ถึงได้เต็ม” เหอๆ กรูก็ไม่เชื่อตัวเองเหมือนกันแหละ เหล่าชะนีทั้งหลาย-_-‘

“อ้าว แล้ว ชิโนคาซึ เค้าจะลอกใครเหรอ เพราะในห้องนี้มีใครได้เต็มเหมือนเค้านี่น่า แล้ววิธีที่เค้าทำก็ไม่เหมือนของพวกเธอเลยนะจ๊ะ^^”

“แต่...”

”พอ.....ฉันจะเรียน มีอะไรไปคุยกันที่ห้องพักครูเองดิว่ะ อย่ามาเดือดร้อน เด็กเรียนอย่างฉัน”  หน้าอย่างแกเนี๊ยนะ ไอ้เจ็ค!

“ขอบคุณ”

“อะไรนะเจ๊” เวง!! ฉันกลั้นใจพูดแทบตายนะเฟ้ยย เมื่อกี้อ่ะ >_<

“ไป ตาย ซะ ไอ้ บ้า”

“^^ ไม่เป็นไร” เอ๊ะ! ยิ้มให้ฉันทำไม แล้วฉันทำไมต้องหันหน้าหนีด้วย โอ๊ย!! สงสัยวันนี้ซวยจนไม่สบาย(เกี่ยวกันตรงไหนฟะ-_-“ :: เหอะน่า +_+)



+++++ แหะ แหะ หวาดดีค่า มาคุยกันหน่อยนะ ตั้งแต่เริ่มแต่งมา เราก็แต่งมาเยอะแล้ว แต่เรื่องที่แล้วอ่ะ ห่วย!มั่กๆ >_< ปิดเทอมครั้งนี้ เลยตั้งใจอ่านนิยาย แล้วมาปรับเปลี่ยน จนได้นิยายเรื่องนี้แทน แต่ถึงยังไงก็โดนเพื่อนๆมันท้วงอ่ะว่า การเดินเรื่องมันยังเป็นแบบนั่งเทียนเขียนมากกว่า (ฉันพยายามแล้วนี่หว่า มันยากนะเว้ย!) แต่ถึงยังไงมาอ่านแล้วก็ ติ ชม ด้วยนะ บายจ้า เดี๋ยวมาอัฟใหม่ ^^