กาลละครั้งหนึ่งในหัวใจ

พิม : ถึงสะทีนี้หรอแอลเอ

??? : หยุดเดียวนี้น่ะ แก่อย่าหนีน่ะ (ชนใครคนหนึ่งนั้นก็คือพิม)

พิม : โอ๊ยย เดินประสารัยเนี่ยห่ะ

??? : ฉันไม่มีเวลาจะคุยกับเธอหรอกน่ะ (แล้วคนคนนั้นก็วิ่งไป)

พิม : อะไรของเขาจะขอโทษสักคำก็ไม่มี เมื่อไรจะมารับฉันเนี่ย

??? : คุณพิมณพาใช้ไหมครับ

พิม : ใช้  แล้วนายชื่ออะไร

จอร์น : ผมชื่อจอร์นสันครับหรือเรียกผมว่าจอร์นก็ได้

พิม : งั้นก็ไปกันเถอะ

จอร์น : ครับ

ณที่บ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านที่หลังใหญ่เอาการมาก

พิม : สวัสดีค่ะคุณน้า

น้าดาว : สวัสดีจ่ะหนูพิมไมเจอกันนานโตขึ้นเยอะเลย

 นี้น้ามีคนมาให้หนูรู้จักด้วยลูกของน้าเองเป็นพี่ของหนูประ

มาณสามปีเองจ่ะ

พิม : ไหนค่ะ เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายค่ะ

น้าดาว: ผู้ชายจ่ะ เดียวน้าเรียกให้พี่เขาลงมาน่ะจ่ะ มาร์คคคลงมานี้หน่อย

มาร์คเป็นลูกของน้าดาวอายุ25ปีมีนิสัยที่เอาแต่ใจมาก เป็นคนที่กวนๆ

และเจ้าชู้เคยมีแฟนอยู่คนหนึ่งชื่ออริซเธอเป็นผู้หญิงที่สวยและดูดีแต่เนื่องจาก

เธอดันคบซ้อนจึงเป็นสาเหตุที่ให้มาร์คเลิกกับเธอ ปัจจุบันจึงทำให้มากเจ้าชู้มาก

มาร์ค : ครับม๊า

น้าดาว : นี้หนูพิมจ่ะเป็นลูกของเพื่อนม๊าและเป็นหุ้นส่วนกับเรา

พิม : ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

มาร์ค : ครับ ยินดีที่รู้จัก (น่ารักอ่ะ ม๊ามาร์คอยากได้คนนี้ " พูดในใจ")

พิม : งั้นหนูขอตัวขึ้นไปข้างบนอนน่ะค่ะ

น้าดาว : จ่ะตามสบายเลยน่ะ

ณห้องนอนของพิม

ก๊อกๆๆๆ

พิม : ใครมาเนี่ย ใครค่ะ

มาร์ค : พี่เอง

พิม : (เดินไปเปิดประตู)

พิม : อ่าวพี่มาร์คมีไรค่ะ

มาร์ค : คือห้องพี่น้ำไม่ไหลเลยจะมาขออาบน้ำที่ห้องได้ไหม

พิม : แล้วข้างล่างล่ะค่ะ

มาร์ค : คือพี่ไม่อยากเดินไกลน่ะขออาบที่ห้องพิมได้ไหม น่ะแด่แปปเดียวเอง

พิม : ก็ได้ค่ะ

มาร์ค : ขอบคุณน่ะน้องพิมนี้น่ารักที่สุดเลย(เอามือไปลูบหัวพิม)

พิม : (ทำไมใจเต้นแรงจัง " พูดในใจ")

 

ผ่านไป 20 นาที 

มาร์คก็ออกมามีแค่ผ้าผืนเดียวที่ห่อหุ้มแค่เบื่องล่างเท่านั้น

พิม : (เอามือปิดตาตัวเองเมื่อเห็นมาร์คออกมาในสภาพนี้)

พิม : ทำไมพี่ถึงไม่ใส่เสื้อหฝผ้า

มาร์ค : พี่ลืมเอามาน่ะ (เอาหน้าตัวเองเข้าไปใกล้พิม)

พิม : ไปได้แล้ว (ดันมาร์คให้ออกไปจากห้องตัวเอง)

มาร์ค : ออ อย่าลืมตื่นแต่เช้าล่ะเพราะว่าพรุ่งนี้มีประชุมแต่เช้า

พิม : ค่ะ ฝันดีน่ะค่ะพี่มาร์ค

มาร์ค : เช่นกันน้องพิม (เดินไปจุ๊บแก้มพิม)

พิม : มาหอมแก้มหนูทำไมเนี่ย (เอามือจับแก้ม)

มาร์ค : ก็แก้มพิมมันน่าหอมนี้น่า ไปและเดี๋ยวตื่นสาย

พิม : ไอพี่บ้า ทำไมใจเราต้องเต้นแรงด้วย 

หรือว่าเราจะชอบพี่มาร์คไม่จริงหรอกพึ่งเจอกันวันเดียวเอง

นอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า

โปรดติดตามตอนต่อไป...........