คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
Page
+ ณ. โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง โรงอาหาร +
“ อ่าวเฮ้ย !!!! ไอ้ไทม์ ทำไมวันนี้เมิงถึงมาโรงเรียนเช้าได้ล่ะ” ผมเห็นไอ้ไทม์เพื่อนผมเดินมาแต่ไกลๆ พลางร้องทักขึ้นมา เพราะปกติมันจะมาโรงเรียนแบบโคตรจะสายเลย
“ กรูมาเช้าแล้วผิดตรงไหนวะ” ไทม์พูดพลางหย่อนก้นลงไปยังเก้าอี้ตรงข้ามผม
“ เอ๊ะ ! วันนี้หิมะจะตกรึเปล่าวะ” ผมพูดพลางมองขึ้นฟ้า
“ ไอ้บ้า ไอ้เพจ แกไปเช็คสมองบ้างก็ดีนะเนี่ย” มันพูดพลางหยิบ I – Pod สีขาวสะอาดตัวโปรดของมันขึ้นมาจากเป้โรงเรียนและฟังอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น หรือว่ามันจะรำคาญผม แหะๆ = = ;
~ กรี๊ดดดดดดดดด !!! ~
นี่ไม่ใช่เสียงนางชะนีที่ไหนหรอกครับ แต่มันเป็นเสียงกรี๊ดของบรรดาแฟนคลับของผมและไอ้ไทม์ ทุกคนคงจะเริ่มรู้แล้วซินะครับว่าผมเป็นใคร ? ใช่แล้วครับ ผมก็คือ แต่น แต๊น แต้นนน...ผมก็คือ 1 ใน 2หนุ่มป๊อปของโรงเรียนแห่งนี้ ส่วนอีกคนหนึ่งก็นั่งฟัง I – Pod อย่างสบายใจเฉิ่มโดยที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรซะเลย
~ แชะๆๆๆ !!! ~
ทุกคนรุมถ่ายรูปพวกเราอย่างไม่เกรงใจ ผมรู้สึกว่าผมชินไปแล้วแหละ เพราะผมโดนรุมแบบนี้ตั้งแต่ ม.3แล้ว
“ เฮ้ยไอ้เพจ มาพนันกันไหม” อยู่ดีๆไทม์มันก็ถอดหูฟังก่อนที่จะหันมาพูดกับผมอย่างเจ้าเล่ห์
“ พนันเรื่อง...?”
“ ก็ไปชมรมแฟนคลับของพวกเราแล้วมาดูกันว่าแฟนคลับใครเยอะกว่ากัน”
“ แล้วข้อเดิมพันล่ะ” ผมพูดพลางยักคิ้วข้างหนึ่ง
“ ถ้ากรูชนะ กรูขอน้องเมิงที่ชื่อภีม” ภีมที่ว่าเป็นน้องสุดที่รักของผมเองครับ ผมล่ะโคตรจะรักน้องคนนี้เลย รักจนแทบจะชกกันทุกวัน แต่อย่าเข้าใจผิดกันนะครับว่าน้องผมเป็นผู้ชาย มันเป็นผู้หญิงที่ทั้ง ซ่า แสบ ครบชุดเลย
“ เมิงจะเอาไปทำไม”
“ เอาไปทำงานกับกรูนิดหน่อย” สงสัยมันคงจะชอบน้องผมล่ะครับ เพราะไอ้คุณน้องภีมเนี่ย เท่าที่ผมมองผมว่ามันก็น่ารักมากๆเลยแหละครับ เหมือนพี่เลย โฮะๆๆ ^^
“ เออๆ แล้วแต่เมิงเถอะวะ แต่อย่าทำอะไรเกินเลยล่ะ ไม่งั้นกรูไม่เอาเมิงไว้แน่” ไทม์พยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ ส่วนเมิง ถ้าเมิงชนะ กรูจะให้ผู้หญิงของกรูให้เมิงทั้งหมด โอเค๊”
( - - ) ( _ _ ) ( - - ) ( _ _ ) ( - - ) ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“ งั้นไปกันตอนนี้เลย” ผมและไอ้ไทม์จึงเดินไปยังชมรมของพวกเราสองคน ที่ชื่อว่า ชมรมคนรักหนุ่มป๊อป ทันที
แอ๊ดดดด !!!
ไทม์ตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปในห้องนั้นที่อยู่ระหว่างชมรม คาราเต้ และชมรมฟันดาบ
ผมรู้สึกเสียววาบไปทั้งตัวเลยแหละเพราะอากาศภายในห้อง บวกกับหัวหน้าชมรมที่ผมเจอทีไรแล้วต้องสยองทุกทีเลย
“ เฮ้ย นี่มันพี่ไทม์กับพี่เพจนิ” อ่าว นั่นไง พูดปุ๊บมาปั๊บทันใจเลย ตายย๊ากยาก เหตุผลที่ผมกลัวเธอเพราะหลายๆเรื่อง เช่นหน้าตา หน้าตาของเธอโบ๊ะแป้งซะหน้าเป็นนิ้วแล้วก็ขาววอกเลย ถ้าเจอผมเธอจะมาเกาะแกะผมยิ่งกว่าปลิงจนไม่ยอมปล่อยซะอีก บรื้อออ คนหล่อกลัว
“ มาทำไมหลอค่ะ คิดถึงแพรวละซิ ^^” ผมอยากจะตอบไปว่าหลงตัวเองรึเปล่า ถ้าผมพูดไปวันนี้ผมคงจะโดนเธอกระโดดทับด้วยไขมันที่มีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม ผมลืมบอกไปรึเปล่าครับว่าไซด์เธอนี่ ซูปเปอร์ เอ็กซ์แอลเลย ผู้หญิงอะไรน่ากลัวชะมัดเลย
“ เออ คือว่า พี่แค่อยากจะมาถามว่า ชมรมนี่อ่ะ ได้มีการลงทะเบียนแฟนคลับรึเปล่า” ไอ้ไทม์มันหยิกเป็นเชิงว่าให้ผมพูด ไอ้คนรักเพื่อนเอ๋ย
“ มีจ๊ะ เชิญข้างในดีกว่าไหมจ๊ะ พี่เพจ ^^ ” เหอะๆ ยัยช้างน้ำ ( ฉายาใหม่ของเธอ ) พูดพลางส่งสายตาปิ๊งๆมาที่ผม และขนตาของเธอล่ะสุดแสนจะงอนซะเหลือเกิน ไม่รู้ว่าใช่มาสคาล่าไปเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ >o<
ผมจึงต้องเดินเข้าไปข้างในอย่างง่ายดาย พอผมเข้าไปข้างในห้องผมแทบจะอึ้ง เพราะมีรูปของผมและไทม์มากมายที่เป็นวอลเปเปอร์และติดอยู่ตามผนังจนแทบจะไม่เห็นกำแพงเลย โห แฟนคลับก็บ้าซะเหลือเกินนะเนี่ย แต่ภายในห้องนี้กลับไม่มีคนเลย
ยัยช้างน้ำหรือหัวหน้าชมรมมุ่งหน้าไปยังเอกสารกองเฉียดๆภูเขาที่ตั้งอยู่มุมหนึ่งของห้องและรื้อมันขึ้นมา ก่อนที่จะเดินไปยังโน๊ตบุ๊คตัวหนึ่งต่าสายตาเธอก็หันมามองผมอย่างหวายหยดเย้อม แหวะๆ - - ;
~ คลิ๊ก ! ~
ยัยช้างน้ำกดปุ่มอะไรซักอย่างก่อนที่เครื่องปริ๊นจะทำงาน เมื่อปริ๊นออกมาเสร็จยัยช้างน้ำจึงหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมา ต้องลุ้นกันแล้วแหละครับ
“ โหแย่จัง” ยัยช้างน้ำสบถกับตัวเองเบาๆเพราะมองกระดาษที่อยู่ในมือ ผมชักจะรู้สึกไม่ดีเลยนะเนี่ย
“ มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ ช้าง เอ่ย น้อง” ผมเกือบจะหลุดคำว่าช้างน้ำไปแล้วไหมล่ะ ถ้าผมหลุดออกไปผมคงไม่มีโอกาสไปเจอใครแล้วแหละ
“ ดูเอาเองแล้วกันนะค่ะ” ยัยช้างน้ำพูดพลางยื่นกระดาษมาให้ไทม์จึงแย่งไปดูก่อนที่จะยิ้มที่มุมปากนิดๆ ผมจึงดึงมันมาอ่านบ้าง บ้าน่า...ผมแพ้ไอ้ไทม์ 180 – 181 อะไรกันเนี่ย ผมอยากตาย แล้วยัยภีมล่ะ จะเป็นยังไงบ้าง มันจะไม่ฆ่าผมตายหลอ
“ กรูชนะแล้วนะ” ไทม์เอ่ยด้วยน้ำเสียงของผู้ชนะ
Peem
“ เฮ้อ...”
~ จ๋อม !!! ~ ฉันถอดหายใจออกมา ยาวๆพลางปาเศษหินลงไปยังบึงน้ำตรงหน้า ส่วนสถานที่ๆฉันอยู่ในขณะนี้คือหลังโรงเรียนค่ะ และตอนนี้ฉันก็กำลังอยู่ใต้ต้นไม้ที่ให้ร่มเงาได้ดีทีเดียว แต่นักเรียนเกือบทุกคนในโรงเรียนกลับไม่รู้จักสถานที่แห่งนี้
“ แฮ่กๆๆๆ ไอ้ภีมเว้ย” ยัยปิ๊งและเอมเพื่อนฉันวิ่งพลางหอบมาแต่ไกล
“ มี’ไร” ฉันพูดอย่างห้วนๆ
~ จ๋อม !!! ~
ฉันพูดพลางปาเศษหินที่คว้าได้ลงยังบึงอย่างเฉื่อยๆ
“ ยังจะมีเวลามาสบายใจอีกนะ ผอ.เรียกแกแล้ว” เมื่อเอมพูดเสร็จฉันจึงรีบลุกขึ้นมาและปัดเศษดินที่ติดตามตัวออกไปอย่างลวกๆ
“ อืมๆ” อะแฮ่ม เทสๆ ระหว่างที่ฉันกำลังวิ่งไปห้องผอ.เนี่ยฉันขอแนะนำตัวก่อนดีกว่า ทุกคนก็คงจะรู้ชื่อเล่นของฉันแล้ว นั่นก็คือภีมค่ะ ภัทรนันทน์ มหาสกุลกิจค่ะ อายุ 17 ปี หรือเทียบเท่า ม.5 มีพี่น้อง 3 คน ฉันเป็นคนกลาง สาวนพี่คนโตอ่ะหลอ ชื่อเฮียเพจค่ะ ภานุพัฒน์ มหาสกุลกิจ อายุ 18 ปี หรือม.6 ไอ้พี่ชายคนเนี่ย ถ้าไม่รวมนิสัยที่สุดแสนจะยียวนกวนอวัยวะเบื้องล่างนะ มันจะดีทุกอย่างเลย แต่ก็ยังมีคนตาบอดให้มันเป็นหนึ่งในสองหนุ่มป๊อป คนที่เลือกเนี่ยคือผอ.ของโรงเรียนนี้ค่ะ ลองเดาสิค่ะว่าเค้าเป็นอะไรกับฉัน นั่นก็คือป๊าแท้ๆของฉันเองค่ะ ไม่งั้นนามสกลุก็คงไม่เหมือนกันหรอก เอ่อ ลืมแนะนำตัวน้องสาวฉันเลย ชื่อเพลง พานิสา มหาสกุลกิจค่ะ อายุ 15 ปี หรือ ม.3 ยัยน้องเพลงเนี่ย โคตรจะเรียบร้อยเลย ทุกคนคงจะไม่รู้ล่ะสิว่าเพลงเนี่ยได้รับรางวัลหญิงไทยใจงานมา5ปีซ้อน เฮ้อ ต่างกับฉันราวกับฟ้ากับดินเลย บางคนยังถามเลยว่าเป็นพี่น้องกันรึเปล่า = = ; ส่วนเหตุผลที่ฉันต้องวิ่งไปห้องผู้อำนวยการเนี่ยไม่ได้มีเรื่องอะไรหรอกนะค่ะ เพียงแต่ว่าฉันเป็นประธานนักเรียนเท่านั้นเองค่ะ ทุกคนคงไม่เชื่อล่ะสิ หรือบางคนอาจสงสัยว่าทำไมฉันถึงได้เป็นทั้งๆที่หน้าที่นี้ก็น่าจะเป็นของเฮียเพจ ก็เพราะว่าตามกฎ หน้าที่ประธานนักเรียนเค้าให้เป็นได้แค่ สองวาระหรือสองปีเท่านั้นค่ะ เฮียเพจก็เป็นไปแล้วดังนั้นหน้าที่นี้จึงเป็นของฉันไปโดยปริยายจนฉันแทบจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกันเลยทีเดียว
+ ณ.หน้าห้องผอ.+
และแล้วฉันก็มาหยุดอยู่ที่ประตูสีครีมสะอาดที่ติดป้ายไว้หน้าห้องว่าห้องผู้อำนวยการตัวเท่าบักควาย สงสัยคงกลัวว่าจะไม่เป็นล่ะมั้ง คิกๆ
~ แอ๊ดดดด !!! ~
ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องโดยลืมเคาะประตู ขอบอกว่าลืมแหะๆ
ภาพที่ฉันเห็นทันทีที่เปิดเข้าไปคือ ป๊ากำลังนั่งโยกเก้าอี้ไปมาแบเด็กๆ พอป๊าหันมามองฉันนี่เปลี่ยนไปทันทีเลย โฮะๆๆ นิสัยไม่เปลี่ยนเลยป๊าฉัน
“ ภีม ทำไมไม่เคาะประตูล่ะ”
“ ขอโทษค่ะ” ฉันพูดอย่างสำนึกผิด
“ เอาเหอะๆ ไม่เป็นไร นั่งก่อนสิ” ป๊าพูดพลางชี้นิ้วไปที่เก้าอี้ตรงข้ามกับโต๊ะ ฉันจึงค่อยๆเดินเข้าไปนั่ง
“ เรื่องที่ป๊าเรียกมาวันนี้ก็แค่อยากจะเพิ่มหน้าที่ให้ลูกไปอีกอย่าง คือ ขอให้ลูกเช็คจำนวนนักเรียนในแต่ละวันให้ด้วยนะ ถ้าลูกทำคนเดียวไม่ไหวก็ชวนปิ๊งหรือเอมก็ได้”
“ ได้ค่ะพ่อ แล้วจะเริ่มวันไหนค่ะ” งานแค่นี้จิ๊บจ๊อยสำหรับฉันมากเลย ( อาการขี้โม้เข้าสิงอีกแล้ว )
“ พรุ่งนี้เลยจ้ะ แล้วลูกก็ต้องทำสถิตินักเรียนที่ขาด ลา หรือสายในแต่ละวันด้วยนะ”
“ ค่ะป๊า ขอแค่ให้ป๊าบอกเดี๋ยวภีมจัดให้เลย”
“ แต่นี้เช็คทั้งโรงเรียนเลยนะ” ทั้งโรงเรียนที่พ่อว่านี้คือ ม.1 - ม.6 เท่านั้นเองค่ะ
“ ทั้งโรงเรียนเลยหลอค่ะ แต่ไม่เป็นไรเพื่อพ่อภีมทำได้ค่ะ” ฉันพูดอย่างมั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์
“ งั้นพ่อไม่รบกวนเวลาพักของภีมก็แล้วกัน ก็อย่าลืมทำตามหน้าที่ให้ครบถ้วนด้วยนะเพื่อจะมีคะแนนพิเศษ” อ๊าก คะแนนพิเศษ ตาฉันลุกวาวแล้วค่ะ...
“ จริงหลอค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ งั้นภีมไม่รบกวนเวลางานป๊าดีกว่า หวัดดีคับ” ฉันพูดคับตบหลังก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
+ วันรุ่งขึ้น +
และแล้ววันที่ฉันต้องเริ่มหน้าที่นี้ก็เริ่มขึ้น ตอนนี้ฉันก็กำลังเช็คม.6อยู่ค่ะ ส่วนปิ๊งก็เช็ค ม.1 – ม.2 เอมเช็ค ม.3 – ม.4 ดังนั้น ม.5 – ม.6 ต้องเป็นของฉัน
“ น้องประธานนักเรียนคนนั้นน่ะ” มีไอ้หน้าหื่นคนหนึ่งตะโกนขึ้น ฉันจึงทำเป็นไม่สนใจเช็คชื่อต่อไปเรื่อยๆ
“ เรียกแล้วทำเป็นหยิ่งนะ” อยู่ดีๆไอ้มือหนึ่งมันก็มาจับที่แขนของฉัน มันจะแต๊ะอั๋งฉันหลอ ฝันไปเหอะ
“ ปล่อย” อย่าคิดว่าฉันเป็นประธานนักเรียนแล้วฉันจะไปกล้านะ
“ โห ดุซะด้วย” เอ๊ะ แต่นี้มันห้องเฮียเพจนิ ฉันรู้สึกว่ามีสายตาพิฆาตมาจากไหนซักที่ นั่นไงอาการหวงน้องมาแล้ว
“ มึงจะทำอะไรน้องกูวะ” เฮียเพจสุดหล่อเดินเข้ามากระชากคอเสื้อ ไอ้หื่น ลุยเลยเฮีย เอาเลย ยัดหมัดให้มันกินเลย เฮียสู้ๆ ตกลงฉันเป็นประธานนักเรียนรึเปล่าเนี่ย ยุยงให้เค้าทะเลาะกัน
“ ทำไมวะ”
“ ภีมแกไปทำงานต่อเหอะ” เฮียเพจพูดกับฉันก่อนที่ฉันจะหนีห่างออกมาก่อน
+ 5 นาทีผ่านไป +
และแล้วฉันก็เช็คพวกม.6เสร็จแล้ว ม.5ก็เสร็จแล้วเหมือนกัน เหลือเพียงแค่เช็คพวกสายๆทั้งหลาย
“ เฮ้ย ภีม แกเช็คถึงไหนวะ นานโคตรๆเลย” ปิ๊งเริ่มสวดยาว
“ เออน่า เอาเป็นว่าไปเช็คพวกสายเหอะ” ฉันและเพื่อนๆอีกสองคนจึงเดินไปยังหน้าประตูโรงเรียนที่กักขังนักเรียนสายไว้
“ เอาคนละสองแถวนะ” ฉันพูดก่อนที่จะรีบไปจดชื่อพวกสาย
เย้ๆๆ และแล้วก็มาถึงคนสุดท้ายแล้วค่ะ ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้วเนี่ย ฮ้อย...
“ ชื่อ ไร” ฉันถามแบบสั้นๆ
“ แล้วทำไมต้องบอก” มันยิ้มบางๆให้ฉัน นายอย่ามาทำหน้าหล่อแถวนี้เลย ใครก็ไม่เว้น
“ อย่ากวนได้ไหม ชื่อไร”
ตุ้บๆๆๆ !!!!
และแล้วมันก็ออกตัววิ่งอย่างรวดเร็ว เลือดประธานนักเรียนของฉันมันก็พรุกพร่านละซิ ฉันจึงวิ่งตามมันไป วิ่งเร็วชะมัดเลย ชิ หาไปไหนแล้วเนี่ย ถ้าฉันจับนายได้นะ แม่จะฆ่าให้ตายเลยคอยดูสิ
“ เฮ้ยยยย” อยู่ดีๆตัวของฉันก็โดนฉุดเข้าไปตามแรงของใครคนหนึ่ง เข้าไปยังซอก ก่อนที่ฉันจะได้เห็นหน้าของเจ้าของแรงตัวฉันกลับโดนรัดไว้จากด้านหลัง
“ ปล่อยนะ...” ฉันพยายามจิก ทุบ ตี มือที่รัดฉันไว้จากด้านหลังอย่างสุดชีวิต
“ อยู่เฉยๆน่า” เอะ เสียงนี้มันคุ้นๆนะ
“ เฮ้ย ! ไอ้หน้าปลาดุก”ไอ้หน้าปลาดุกที่ว่าคือไอ้คนที่มันวิ่งหนีฉันอยู่เนี่ยแหละ มันจะทำอะไรฉันเนี่ย กรี๊ดดด
“ ใครหน้าปลาดุกห๊ะ ฟู่ !” โอ๊ยไอ้โรคจิต มันเป่าลมใส่หูฉันอ่ะ ฮือๆๆๆ ถ้าฉันออกไปให้นะ คอยดูเหอะ ฮึ่ม...ฉันจะเอานายให้เละเลย
“ ไอ้บ้า ปล่อยนะ ปล่อยฉันนะ” ฉันพูดพลางกระทืบเท้าไปมา
“ เธอเป็นน้องไอ้เพจใช่ไหม” มันรู้ถึงตระกูลฉันเลยหลอเนี่ย
“ นายจะรู้ไปทำไมล่ะ มันเป็นธุระอะไรของนาย”
“ แล้วใช่ไหมล่ะ”
“ เออ”
“ ถ้าฉันจะให้เธอช่วยฉันอย่างหนึ่งจะได้ไหม” มันพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ ถ้ามันจะทำอะไรฉันล่ะ ใครก็ได้ช่วยฉันที
“ อะ...อะไรของนาย” ฉันพูดอย่างกล้าๆกลัวๆ
“ ช่วยฉันหน่อยนะ” หมอนี่อยู่ดีๆมันก็เอาหัวก้มลงมาซบที่ไหล่ของฉัน หมอนี่ยังไงก็ต้องก้มแหละ เพราะนายมันสูงกว่าฉันเป็นสิบเซ็นเลย
“ นายอย่าเอาหัวมาซบไหล่ฉันได้ไหมล่ะ ฉันขนลุก เอาหัวนายออกไปเลย ชิ่วๆ” ฉันพูดพลางพยายามดึงมือออกจากแขนทั้งสองข้างของนายปลาดุกที่รัดฉันไว้อยู่ ฉันขนลุกจริงๆนะเนี่ย บรื้ออ นายบ้าเอ๋ย
“ เธอช่วยฉันหน่อยนะ ฉันเบื่อที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้” น้ำเสียงของนายปลาดุกค่อยๆอ่อยลง จนฉันแทบจะอึ้งว่าคนอย่างนายเนี่ยเป็นแบบนี้ด้วยหลอ...
“ จะให้ฉันช่วยเรื่องอะไร...” ฉันพูดพลางพยายามที่จะเอาตัวออกจากการรัดของนายปลาดุกอีกครั้ง
“ เป็นแฟนกับฉันนะ” อึ้งสิค่ะ อยู่ดีๆก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้มาขอเป็นแฟน ฉันล่ะอยากจะบ้าตายในความหน้าตาดีของตัวเองซะจริงๆเลย
“ บ้า นายจะบ้าหลอ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงไม่เชื่อ ฉันว่ามันต้องเป็นเรื่องล้อเล่นแน่ๆ
“ ฉันพูดจริง เธอช่วยฉันหน่อยนะ”
“ แล้วทำไมฉันต้องไปเป็นแฟนนายด้วยหล่ะ อะไรฉันก็ไม่ได้”
“ เพราะการเดิมพันของพี่เธอไงล่ะ” เดิมพัน เฮียเพจ มันไปทำอะไรอะไรมาอีกล่ะ ทำไมชาตินี้ฉันต้องเกิดมาเป็นน้องมันด้วยเนี่ย ฮ้อยย อยากจะบ้าตาย
“ เดิมพันอะไร” ฉันถามอย่าง งงๆ
“ ไปถามเฮียเธอเองก็แล้วกัน แต่ที่แน่ๆเธอต้องเป็นแฟนฉัน” ฉันยอมตายซะดีกว่าจะเป็นแฟนนายนะ นายหน้าหื่นเอ๋ย
สวัสดีค่ะทุกโคนนน...
นี่ก็เป็น Chapter 1 ไม่รู้ว่าถูกใจกันอ่ะป่าว
ถ้ามีอะไรที่ที่คิดว่าจะต้องแก้ก็ฝากกันไว้ก็ได้นะค่ะ
เพื่อที่จะเป็นแนวทางในการปรับปรุงต่อไป
ถ้าถูกใจกันก็โหวตให้ด้วยนะค่ะ เพื่อเป็นกำลังใจ จะได้มีแรงมาอัพต่อ อิอิ ^^
ถ้าอยากจะคุยด้วยก็แอดไปที่
atk_212@hotmail.com กันได้นะเจ้าค่ะ
Ps. – อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลสุขภาพกันด้วยนะค่ะ
- H.B.D กับคนที่เกิดในวันนี้นะค่ะ ขอให้สวยๆ หล่อๆ รวยเลยเลยค่ะ
+ Tk.Devil +
ความคิดเห็น