ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Love รักของฉันคือรัก..แบบไหนกันนะ

    ลำดับตอนที่ #1 : จุดกำเนิด รัก..?..แรกพบ

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.พ. 55


     กริ้ง...กริ๊ง...กริ๊ง!!!!~~ " สวัสดีค่ะ บ้านไดจิ ค่ะ " เสียงรับโทรศัพท์

    " มิทราบว่า คุณ อากาเดะ  อยู่ที่บ้านหลังนี้ไหมครับ? " เสียงจากโทรศัพท์

    " อ๋อค่ะ อยู่ค่ะ แต่ตอนนี้เค้าไม่อยู่บ้านน่ะค่ะ  มิทราบว่ามีธุระอะไรรึป่าว ค่ะ " เสียงรับโทรศัพท์

    " พอดีว่าคุณ อากาเนะ ได้ทุนการศึกษาได้มาศึกษาที่ โรงเรียน โยชิกักโค นะครับ " เสียงจากโทรศัพท์

    " ห่ะ!!!!~ o0o จริงๆหรอค่ะ  หลานสาวของฉันเนี่ยหรอค่ะ ที่ได้ทุนไปเรียนที่นั้น ho!!!! แม่เจ้า " เสียงรับโทรศัพท์

    " ครับผม แล้วเด๋วพรุ่งนี้ จะมีรถไปรับที่บ้านนะครับ เวลา๗.๐๐น.นะครับกรุณามารอที่หน้าบ้านเลยนะครับ " เสียงจากโทรศัพท์

    " ออ..อ๋อ...คะ...ค่ะ " เสียงรับโทรศัพท์

    " งั้นแค่นี้นะครับ " เสียงจากโทรศัพท์

    ตู้ด..ตู๊ด..ตู้ด
    ..ตู๊ด...~ ~ " ไม่จริง ฉันฝันไปแน่ๆเลยหลานของฉัน หลานของฉัน "


    กลับมาแล้วคร๊า!!!!~  " น้า โรส ค่ะ อ้าว!!!! น้าโรส หายไปไหนเนี่ย " 
    " อากาเนะ น้าอยู่นี้ห้องครัว จ้าาาา!!! " เสียงน้าสาวของอากาเนะ

    " อ้าววว!!!! น้าโรสมายืนทำอะไรอยู่ห้องครัว ค่ะเนี่ย " อากาเนะถามน้าโรส

    " อ๋อ พอดีว่าน้าจะทำอาหารอร่อยๆให้อากาเนะจังกินไงจร่ะ " น้าโรสตอบอากาเนะ

    " น้าโรส ทำไมวันนี้ถึงมาทำอาหารเองเลยละเนี่ยค่ะ " อากาเนะพูดออกมาลอยๆ

    " หรือว่าไม่อยากกินอาหารฝีมือหน้าละ " น้าโรสพูดกับอากาเนะ

    " ค่ะๆ จะรอกินอาหารฝีมือน่าสาว งั้นหนูไปชวม อากิ กับ อามิ มานะค่ะ " อากาเนะบอกกับน้าโรส

    " จ้าาา!!!! แล้วน้าจะทำกับข้าวไว้เผื่อ " น้าโรสบอกกับอากาเนะ

    ณ บ้านอามิ

    กริ้ง...กริ๊ง...กริ๊ง!!!!~~ " สวัสดิค่ะ บ้านยามูดะ ค่ะต้องการพูดสายกับใครค่ะ " เสียงรับโทรศัพท์

    " ขอสาย อามิค่ะ " อากาเนะพูด

    " ให้บอกว่าใครโทรมาดีค่ะ "

    " อ๋อ อากาเนะค่ะ " 

    " ค่ะ รอสักครู่นะค่ะ "  

    " อามิลูกกกก!!!!! อากาเนะโทรมาหาลูกจระ " 

    " อัลโหล อากาเนะหรอ มีไรอ่ะ " อามิพูดพร้อมกับกินช็อกโกแลต

    " อ๋อพอดีว่าจะโทรมาชวนกินข้าวน่ะ น้าฉันทำกับข้าวเองเลยนะ " อากาเนะพูด

    " อื้ม...OKงั้นเดี๋ยวฉันไปตอน ๖ โมงนะ แล้วอากิละไปไหมอ่ะ " อามิพูดพร้อมกินช็อกโกแลตต่อไป

    " ก็ว่าจะมาโทรชวนอามิก่อน เพราะถ้าอามิไปแล้วอากิไม่ไปยังไงอามิก็ต้องทำให้อากิมาได้อยู่แล้ว ก็เลยโทรมาชวนอามิก่อน " อากาเนะตอบอามิ

    " อืม...งั้นเด๋วฉัน โทรไปหาอากิเอง แล้วอย่าลืมละช็อกโกแลต " อามิบอกกับอากาเนะ

    " จ้าาาา เดี๋ยวบอกน้าโรสให้ " อากาเนะบอกกับอากิ

    " งั้นแค่นี้นะ เจอกัน " อามิพูด

    อากาเนะ!!!!!~  " คร๊าาาา น้าโรส " อากาเนะขานกลับ

    " อากาเนัเด๋วไปเรียก ยาชิมาเร็ว " น้าโรสบอกกับอากาเนะ

    " แล้วพี่เค้าอยู่ไหนละค่ะน้าโรส " อากาเนะถามน้าโรส

    " สงสัยจะอยู่สนาม เบสบอล ละมั้ง ไปตามกลับบ้านมานะ เดี๋ยวน้าจะทำกับข้าวหรอ " น้าโรสบอกกันอากาเนะ

    " ค่ะ " อากาเนะพูด

    แล้อากาเนะก็เดินไปที่โรงรถเข็นรถจักรยานออกมาหน้าบ้านแล้วขี่ออกไป  ขณะที่อากาเนะขี่จักรยานไปที่สนาม

    เบสบอล ก็ได้พบ รถเบนคันหนึ่งสีดำวิ่งสวนกับเธอไปเธอพบกับชายผู้หนึ่งที่นั้งอยู่ในรถข้างในนั้น

    ทำให้อากาเนะพูดในใจว่า " ทำไมคนนั้นถึงหล่อยังกะเทวดาอย่างงงี้นะ!!!!!~ >< "

    ทำให้รถของเธอเสียหลักชนกับถังขยะ แล้วลอยไปตกในขี้ควายทำให้ขี้ควายนั้นปิดตาของเธอ แล้วหัวของเธอก็

    ไปชนกับผนัง ทำให้เธอนั้นล้มลงนั้งแล้วสลบไป...........


    " พ่อบ้าน คิม ช่วยเอาหญิงคนนี้ไปนอนที่เตียงฉันละกัน แต่ช่วยทำให้เธอสะอาดกว่านี้นะ (เพราะในสภาพตอนนั้น

    อากาเนะเปื้อนขี้ควายและหมา ) ฉันไปก่อนนะ " เสียงของชายปริศนาที่ขี่ม้าขาวมาช่วยอากาเนะ

    " ครับ คุณหนู " พ่อบ้านตอบ


    "  o[]o ทิ..ทิ..ที่..นี้ที่ไหนกัน " อากาเนะพูดหลังจากที่เธอได้ลืมตาดู แล้วเธอก็ลุกขึ้นจากเตียง

    และแล้วก็มีคนพูดว่า " ตื่นแล้วหรอครับ " เสียงของชายแก่ผู้หนึ่ง ทำให้อากาเนะตกใจหันไปหาชายแกผู้นั้น

    แล้วพูดว่า " ขะ..ขะ..ค่ะ เออ...คือว่า...ที่นี้ที่ไหนหรอค่ะ " อากาเนะถามด้วยความสงสัยและความอยากรู้

    " ที่นี้คือ  คฤหาสน์ ตระกูลนายาชิ ครับ ลืมแนะนำตัวไปผมเจ้าบ้านคิมครับ ไปทราบว่าคุณจะกลับบ้านตอนนี้เลยรึ

    ป่าวครับหรือว่าจะรอพบคุณหนู เพราะคุณหนูต้องการพบคุณแต่ตอนนี้คุณหนูนั้นไม่อยู่ " พ่อบ้านถามอากาเนะ

    อากาเนะจึงตอบไปว่า " อื้มม... ไม่เป็นไรค่ะรอพบก่อนก็ได้ค่ะ ว่าแตต่ตอนนี้กี่โมงแล้วค่ะ " 

    พ่อบ้านตอบ " อ๋อ..ตอนนี้เป็นเวลา ๖.๓๐ น. ครับ "

    อากาเนะตอบด้วยความต่อใจ " ห่ะ ๖โมงครึ่ง อ๊ากกกกก!!!~ ตายแล้ว อุส่าห์นัดกับอามิกับอากิเอาไว้ ขอตัวก่อนนะ

    ค่ะ "แล้วอากาเนะก็รีบวิ่งออกจากห้องแล้วไปชนกับชายผู้หนึ่ง และด้วยความรีบเธอไม่สนใจว่าจะเป็นใครได้แต่

    กล่าวว่า " ขอโทษค่ะ " แล้วรีบวิ่งต่อไป...

    ชายผู้หนึ่งคุยกับพ่อบ้านว่า " พ่อบ้านคิม เธอจะรีบไปไหนกัน ไม่ได้บอกหรอว่าฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ "

    พ่อบ้านตอบ " บอกอยู่ครับตอนแรกเธอก็จะ รอพบกับคุณหนู แต่พอเธอรู้ว่านี้เป็นเวลา ๖.๓๐ น. เธอก็รีบวิ่งออกไป

    นี้แหลครับ "

    แฮกกก...แฮกกก เสียงหอบของการเหนื่อยที่วิ่งจาก บ้านโยชิ-บ้านอากาเนะเป็นระยะทาง 3 กิโลเมตร

    " กลับมาแล้วค่ะ!!! แฮกกกกๆๆ " เสียงพูดของอากาเนะด้วยความเหนื่อย


    " กลับมาแล้วหรอ อากาเนะไปไหนมาพวกเราอุสาห์เธอกินข้าวนะ " เสียงของเพื่อนที่มาแวะเวี่ยนมาบ้าน

    " ใช่ฉันนะอุส่าห์อดทนไม่กินเค้กช็อกโกแลตก่อนเธอจะมานะ ;( " เสียงของเพื่อนอีกคนที่โมโหที่ไม่ได้กินเค้าช็อกโกแลต

    " ขอโทษด้วยอามิ อากิ พอดีว่า...." อากาเนะพูดด้วยความไม่กล้าที่จะบอก

    " พอดีว่าไรจ่ะ หลานสาวววว " เสียงของหน้าสาวที่เดินออกมาจากไหนไม่รู้

    " เรื่องมันยาว น่ะคะ เอาเป็นว่าเรามากินข้าวกันดีกว่า " อากาเนะเลี่ยงคำถามของหน้าโรส

    .........................................................ขณะที่ทุกคนกำลังนั้งกินข้าวอยู่นั้น...................................................

    ด้วยความอยากรู้ไปสะ ทุกเรื่องเลยได้หันหน้าไปถามอากาเนะว่า " อากาเนะ เธอไปไหนมาหรอ? "

    และด้วยความลงเสน่ห์ของชายในรถเก๋งคันนั้นก็ทำให้อากาเนะเหม่อแล้วได้พูดออกมาว่า " ทำไม..ทำไมนะ...ทำไมถึงได้หล่อ อะไรอย่างนี้ เทวดามาเกิดชัดๆ "และได้หันไปยิ้มหวานให้กับอามิ " "(พอดีรูปมีแต่ผู้ชาย)

    ทำให้อามิตกใจ ถึงกับ อึ้ง ทึ้ง "  "

    เพราะสีหน้าที่อามิและอากาเนะทำ ทำให้ทุกคนนั้นหันมามอง ด้วยความงง "  -_- ? "

    และด้วยพลังเสียงอันมากมายในการปลุกหลานชายและหลานสาวทำให้น้าโรสตะโกนเสียงดังสนั่น ว่า
    " อากาเนะจางงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!~~~~ "

    ทำให้ทั้งคู่ต้อง สะเดิด เอ้ยยย!!!! สะดุ้งตกใจในพลังเสียงของน้าสาว แล้วได้พูดด้วยความตกใจของทั้งสองว่า " ค่ะ "ทำให้อากิคนที่ไม่ค่อยพูดต้องเอ่ยปากห้ามว่า " พอเถอะค่ะน้าโรส หูหนูมันจะแตกอยู่แล้วค่ะ "

    ทำให้น้าโรสต้องเงียบเพราะถึงขนาดคนที่ไม่ค่อยพูดอย่างอากิได้เอ่ยปากพูดบอกให้หยุดแล้วถ้าไม่หยุดก็..

    น้าโรสเรียกได้เอ่ยปากขอโทษ " โทษที่จะ " และนั้งลงทานข้าวต่อ

    ทำให้พี่ชายของอากาเนะต้องถึงกับถามด้วยตัวเองว่า " นี้ ยัยเด็กบ้าพวกนี้ พวกเธอเป็นไรกันเนี่ย เสียบรรยากาศกินข้าวหมด ไปๆยัยอากาเนะไปซื้อน้ำแข็งไป "

    และด้วยความที่โกรธพี่ชายที่มาว่าตัวเองบ้า เลยได้ตอบกลับไปว่า " ชิ ยัยพี่บ้า แล้วเงินอยู่ไหนละ จะให้ซื้อกี่บาทด้วย "

    ยาชิบอกกับอากาเนะว่า " เงินอยู่ที่ หน้าทีวี ไปซื้อมาห้าบาทก็พอ เร็วๆนะ "

    และด้วยความขี้บ่นที่เย็นชาของพี่ชายทำให้อากาเนะบ่นอยู่ในใจในขณะที่กำลังเดินไปเอาเงินและออกจากบ้านไปซื้อน้ำแข็ง ว่า " ชิ พี่บ้า ว่าแต่คนอื่นเดี๋ยว เถอะ หึ "

    และด้วยความบังเอิญทำให้อากาเนะมองไปเห็นรถเก๋งคันนั้นคันที่มีชายที่อากาเนะเหมอหา ทำให้อากาเนะดีใจในใจว่า " เอ้!!!~ รถคันนั้นคุ้นๆ อยู่นะ  อืมมม อ๋อ รถคันนั้นนั้นเอง "

    ทำให้อากาเนะรีบวิ่งไปยังรถคันนั้นที่จอดอยู่หน้าร้านค้าแต่พอเดินไปใกล้ๆเธอก็ได้พบกับหญิงอยู่หนึ่งกำลังนั้นอยู่บนรถคันนั้น ทำให้อากาเนะชุกคิดในใจว่า " เอ้? หรือว่าไม่ใช่รถคันนั้นนะ แต่ว่า..มันก็ใช่นี้นา "

    แล้วเธอก็ได้เดินช้าลง แล้วตาก็จ้องดูอยู่ที่รถคันนั้น แล้วเธอก็พบกับชายในฝันของเธอเดินเปิดประตูขึ้นมาบนรถ
    และเธอก็ได้ชุกคิดใจในอีกครั้งว่า " ใช่จริงๆด้วยรถคันนี้ฉันจำได้แต่ทำไม..มีผู้หญิงนั้งมาด้วยละหรือว่า....จะเป็นแฟนกันนะ... เฮ้ออออ....แหวอีกแล้วเรา งือๆๆ "

    และเธอก็ได้ทำหน้า จ๋อยเดินไปซื้อน้ำแข็ง................................................................................และพอเธอซื้อนำแข็งเส็ดนั้นก็ได้เดินกลับบ้านไป ด้วยอารมร์ไม่จอย
    พอถึงบ้านเธอก็ได้เดินตรงไปที่ห้องครัวแล้วเดินไปนั้งที่เก้าอี้ของตน แล้วนั้งนิ่ง....เป็นเวลาที่ทุกคนนั้นอร่อยและสนุกกับการได้กินเค้กช็อกโกแลต และไม่มีใครสนใจเธอเลย

    พอทุกคนสนุกกันอยู่นั้นเธอจึงขอตัวไป อาบน้ำ

    ขณะที่เธอกำลังอาบน้ำอยู่นั้น น้าโรสเลยได้พูดกับ อามิ อากิและยาชิ ที่ห้องครัวว่า " นี้ทุกคน อย่าไปบอกเรื่องนี้กับอากาเนะนะว่า อากาเนะนั้นสอบชิงทุนเรียนที่ โยชิกักโค "

    " ห่ะ ยัยอากาเนะนี้นะ ป้า ไม่หน้าเชื่อ ป้าพูดเล่นรึป่าวเนี่ย " เสียงความตกใจของ ยาชิที่เรียกน้าสาวของตนเองว่าป้า

    " เด็กบ้ายาชิ เรียกฉันว่าป้า  ฉันไม่ได้พูดเล่นนะอากาเนะสอบได้จริงๆ เมื่อตอนเช้ามีโทรศัพท์โทรมาบอกน้าว่า อากาเนะสอบเข้าโรงเรียน โยชิกักโค ได้จริงๆแล้วตอนเช้าจะมารับหน้าบ้าน " น้าโรสตอบยาชิ

    "แล้วอามิกับอากิสอบเข้าได้มั้ยจะ " น้าโรสถามอากิและอามิ

    " หนูก็ไม่แน่ใใจสิค่ะ เห็นคูรแม่บอกว่าให้รีบกลับเพราะตอนเช้าจะได้ไม่ตื่นสาย " อากิตอบน้าโรส 

    " นี้ยัย อากิ คำพูดนี้มันไม่ใช่คำพูดปกติหรอที่พ่อแม่ทุกคนไม่อยากให้เราตื่นสาย น่ะ " อามมิถามอากิ

    " ไม่นะ ถ้าแม่ฉันจะบอกไม่ให้ตื่นสายแม่ก็จะบอกว่า อย่านอนตื่นสายนะลูก แม่พูดอย่างงี้" อากิตอบอามิ

    " แล้วมันความหมายต่อกันตรงไหน ยัยอากิ " อามิบอกกับอากิ

    " อ่าวหรอ แต่ฉันไม่ได้พูดถึงความหมายนิฉันหมายถึงคำพูด "อากิเถียงอามิ

    " พอๆ เถอะอากิอามิอย่าเถียงกันเลยนะ น้าขอร้องน้าเวียนหัวเเล้วนิ " น้าโรสขอร้องให้อากิกับอามิหยุดทะเลาะกัน

    " พวกผู้หญิงนิก็... ไปแล้วนะป้าไปนอนแหละ " ยาชิพูดขึ้น

    " นี้จะไม่อาบน้ำเลยหรอห่ะ " น้าโรสถ้ายาชิ

    " ไม่อะป้า ไม่อาบไม่แปร " ยาชิตอบน้าโรส

    " อย่างน้อยก็ไปแปรฟันหน่อยเหอะ " น้าโรสบอกยาชิ

    " ไม่อะป้า ไปแล้ว " แล้วยาชิก็เดินไปบนห้องนอนของตนเอง

    " งั้นพวกหนูขอกลับก่อนละกัยนะค่ะ น้าโรส " อากิบอกกับหน้าโรส

    " พวกเรากลับก่อนนะ อากาเนะ "  อามิตะโกนบอกอากาเนะ

    " จ้ากลับบ้านดีๆนะ " น้าโรสบอกลาอามิและอากิ

    ......................................................................ไปดูอากาเนะกัน............................................................

    Z  เทวดา เทพบุตร สุดหล่อ สุดเท่ สุดรวย เฮ้อออออออ......  (เธอนั้นเหม่อรอยหาเทวดาของเธออยู่นั้นเอง ณ ที่ห้องน้ำ )










     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×