ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อยู่ร่วมกัน !! O.o
..เฮ้ออ ! ฉันล่ะ หดหู่ใจจริงๆเลย ! เหมือนมันเป็นเพียงฝันที่เลวร้าย มันทำให้ฉันไม่อยากตื่น ไม่อยากจะตื่่นเลยจริงๆ ให้ตายเถอะ - - "นี่! น้องเทจเป็นไรลูก หน้าตาหดหู่ใช้ได้เชียวว ฮ่าๆ" จะเป็นไรล่ะ ? .. ก็เป็นเพราะเรื่องเมื่อวันก่อนที่ทำเอาฉันร้องไห้ตาบวม ชีวิตไร้สีสันอันสดใส ตอนนี้ฉันเหมือนตายทั้งเป็นเพราะ เรื่องนี้ เรื่องเดียว เชียว ! TT 'ติ๊ง ต่อง' [บ๊ะ! เสียงออดบ้าน 555] "แหนะ แหน ! ใครมากัน แม่ว่าไม่พ้นหนุ่มทอยแน่ๆเลย >< นี่มาหาเทล ของแม่ทุกวันเลยหรอเนี่ย คิๆ" นี่แม่! .. พูดไรเกรงใจลูกคนเล็กบ้างก็ได้นะ ยอแต่คนโต อยู่ฝ่ายเดียว T3T ชิชิ! "อ๊าา! นี่น้องทอยจริงๆด้วย ><" เอ๊ะ! .. นี่แม่ฉันไปเปิดประตูตอนไหนล่ะเนี่ย ? - - ไปเร็วจัง เฮอะๆ ! "สวัสดีครับคุณอา ! .. วันนี้ผมมารับเทลกับน้องเทจไปโรงเรียนครับ ^^" ไม่ต้อง งง นะ! ว่าทำไมพี่ทอยต้องมารับฉันกับพี่เทลไปโรงเรียนพร้อมๆกัน พี่ทอยทำอย่างงี้มา 4ปี แล้วเพคะ !(ปีนี้ ปีที่4! .. แล้วพี่ทอยและพี่เทลก็อยู่ม.4 55) "ทอย! ^^ วันนี้ทำไมมาเช้าจังเนี่ย? เราพึ่งทานข้าวเสร็จเลย โทษทีนะ ที่ช้าไปหน่อยน่ะ แฮะๆ ทอยคงไม่ว่าอะไรเราหรอกนะ .. เนอะ><" ฮึ่่ย! ฉันลืมบอกอีกเรื่องหนึ่ง ช่วงนี้พี่เทลกระดี๊ กระด๊า แปลกลูกตาฉันเป็นอันมาก เหมือนพี่เธอตั้งใจ แต่งหน้า เสริมสวย ซะจนแปลกเป็นคนละคนเลยเชียว ! แต่ก็นะ .. ยิ่งพี่เทลทำอย่างนี้ แม่ฉันก็พอใจใหญ่ บอกว่าเจ้าสาวต้องบำรุงตัวเองอย่างงั้น อย่างงี้ ! .. ทั้งๆที่ หมั้นก็ยังไม่หมั้นเลย คิดไกลไปถึงแต่งเชียว ! แล้วฉันคงจะไม่มีหวังอีกเลยใช่มั้ยเนี่ยย TT โด่วว! เจ็บปวดรวดร้าว อั้กก![นางเอกเราเริ่มเพี้ยนแล้วค่ะ - -!]"น้องเทจ ! เป็นไรหรือเปล่า? ช่วงหลังๆทำไมพี่เห็นเราแปลกๆไป ไม่สิ เทลก็แปลก ! มีไรกันหรือเปล่า?" ถามด้วยสายตาอันห่วงใยปนสงสัย (เราบรรยายใบหน้าด้วยค่ะ 55)"เปล่าหรอก! ไม่ได้มีไรกันเลย ก็ธรรมดาๆ ปกติแล้วนะ ^^ เทจว่าเรารีบไปโรงเรียนเลยดีกว่าเดี๋ยวพี่กับพี่เทลจะสาย ^^"
"เทจ! มานี่ก่อน! มาหาแม่มา !" เอ๋! .. แม่จะเรียกฉันทำไมเนี่ย ? โด่วว ! -3-'
"มีไรหรอแม่ ? -3-' หนูจะรีบไปเรียน บุ้ยๆ" [บุ้ย?] บุ้ยคือคำติดปากของฉันเวลามีคนขัดจังหวะนั่นเอง ฉันมักหลุดคำนี้ออกมาบ่อยๆ ตอนกำลัง รำคาญได้ที่น่ะ ! -0-' "อ้อ! น้องทอย! ไม่ต้องรอนะลูก! ไปก่อนเลยเดี๋ยวอาไปส่งน้องเทจเอง ^0^ ไปก่อนเล้ย" เอ๋! นี่แม่กำลังกันฉันไม่ให้ไปเป็น กอ ขอ คอ ! ของพี่เค้าใช่มั้ยเนี่ย? -3- บุ้ย! "เอ่อ! ก็ได้ครับ ไว้เจอกันหลังเลิกเรียนน่ะน้อเทจ!" เอ้อ ! .. พี่ทอยนี่ก็ใสซื่อ เชื่อฟังหมดทุกคนซะจริงๆ เฮอะ! .. ฉันล่ะ เหลือใจ ... และแล้วรถยนต์คันนั้นก็เคลื่อนออกจากบ้านฉันไป (แต่ก่อนขี่ มอ'ไซด์ ซ้อนสามกัน 55) แต่ว่า ! ... ร้อยวันพันปีแม่ฉันไม่เคยไปรับ-ส่ง พวกฉันไปโรงเรียนซักครั้งเลยนะครั้งเดียวก็ไม่เคยเลย -0-' "นี่แม่จะไปส่งเทจใช่มั้ย? วันนี้มันวันอะไร? เทจจะจดใส่ปฏินทินไว้เลย!"
"จะจดทำไม?" ทำหน้งสงสัย - -?
"อ้าว! ก็แม่จะไปส่งเทจที่โรงเรียนเป็นครั้งแรกในชีวิตอ่ะ .. มันก็ต้องจารึกในชีวิตไว้ เส่ะ! ^^" จากหน้าที่สงสัยของแม่กลายเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายแล้ว! .. "นี่! เทจแม่มีไรจะบอก! .. แม่โกหกทอยเฉยๆว่าแม่จะไปส่งเธอ ! แม่ไม่ไปส่งเธอหรอก ขี้เกียจ! -0-"
"โหวว! งี้เลยหรอแม่? จะให้เทจเดินไป .. คนเดียวว่างั้น?" อ้าว! แม่พยักหน้าได้ไงเนี่ยยT T
"ใช่! .. รู้ก็ดีแล้ว อ้อ! ลืมบอกอีกอย่าง วันพรุ่งนี้ ทอยจะย้ายมาที่บ้านเราพร้อมพ่อแม่เขา อย่างเป็นถาวรเลยนะ ! .. เลิกเรียนวันนี้รีบกลับมาจัดบ้านช่วยแม่ด้วยล่ะ! จัดเสร็จเราจะกินเลี้ยงกัน :)" หาา! .. นี่ยังผ่านไปไม่กี่วัน นี่เราถึงกับต้องมาเป็นคนบ้านเดียวกันเลยหรอดเนี่ย!? เฮ้ออ ! แม่เนี่ย ไม่ไหวเลยจริงๆ TT "นี่ๆ ... อย่าพึ่งดีใจไป! .. เดินไปดรงเรียนดีๆล่ะ ระวังรถด้วยน้า ไว้เจอกัน!" นี่หน้าตาฉัน บ่งบอกว่าดีใจขนาดนั้นเลยหรอยะ? เฮอะ! ... ตอนนี้ฉันคงต้องเดินไปโงเรียนคงเดียวแล้วล่ะ และตอนนี้ น้ำตาฉันเริ่มไหลมาเป็นทางพร้อมกับการเดินโดดเดี่ยวไปโรงเรียนแล้ว ฉันคงจะไม่มีหวังอีกต่อไปแล้ว.. จริงๆ ..ติดตามตอนต่อไปเน้ออ
"เทจ! มานี่ก่อน! มาหาแม่มา !" เอ๋! .. แม่จะเรียกฉันทำไมเนี่ย ? โด่วว ! -3-'
"มีไรหรอแม่ ? -3-' หนูจะรีบไปเรียน บุ้ยๆ" [บุ้ย?] บุ้ยคือคำติดปากของฉันเวลามีคนขัดจังหวะนั่นเอง ฉันมักหลุดคำนี้ออกมาบ่อยๆ ตอนกำลัง รำคาญได้ที่น่ะ ! -0-' "อ้อ! น้องทอย! ไม่ต้องรอนะลูก! ไปก่อนเลยเดี๋ยวอาไปส่งน้องเทจเอง ^0^ ไปก่อนเล้ย" เอ๋! นี่แม่กำลังกันฉันไม่ให้ไปเป็น กอ ขอ คอ ! ของพี่เค้าใช่มั้ยเนี่ย? -3- บุ้ย! "เอ่อ! ก็ได้ครับ ไว้เจอกันหลังเลิกเรียนน่ะน้อเทจ!" เอ้อ ! .. พี่ทอยนี่ก็ใสซื่อ เชื่อฟังหมดทุกคนซะจริงๆ เฮอะ! .. ฉันล่ะ เหลือใจ ... และแล้วรถยนต์คันนั้นก็เคลื่อนออกจากบ้านฉันไป (แต่ก่อนขี่ มอ'ไซด์ ซ้อนสามกัน 55) แต่ว่า ! ... ร้อยวันพันปีแม่ฉันไม่เคยไปรับ-ส่ง พวกฉันไปโรงเรียนซักครั้งเลยนะครั้งเดียวก็ไม่เคยเลย -0-' "นี่แม่จะไปส่งเทจใช่มั้ย? วันนี้มันวันอะไร? เทจจะจดใส่ปฏินทินไว้เลย!"
"จะจดทำไม?" ทำหน้งสงสัย - -?
"อ้าว! ก็แม่จะไปส่งเทจที่โรงเรียนเป็นครั้งแรกในชีวิตอ่ะ .. มันก็ต้องจารึกในชีวิตไว้ เส่ะ! ^^" จากหน้าที่สงสัยของแม่กลายเป็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายแล้ว! .. "นี่! เทจแม่มีไรจะบอก! .. แม่โกหกทอยเฉยๆว่าแม่จะไปส่งเธอ ! แม่ไม่ไปส่งเธอหรอก ขี้เกียจ! -0-"
"โหวว! งี้เลยหรอแม่? จะให้เทจเดินไป .. คนเดียวว่างั้น?" อ้าว! แม่พยักหน้าได้ไงเนี่ยยT T
"ใช่! .. รู้ก็ดีแล้ว อ้อ! ลืมบอกอีกอย่าง วันพรุ่งนี้ ทอยจะย้ายมาที่บ้านเราพร้อมพ่อแม่เขา อย่างเป็นถาวรเลยนะ ! .. เลิกเรียนวันนี้รีบกลับมาจัดบ้านช่วยแม่ด้วยล่ะ! จัดเสร็จเราจะกินเลี้ยงกัน :)" หาา! .. นี่ยังผ่านไปไม่กี่วัน นี่เราถึงกับต้องมาเป็นคนบ้านเดียวกันเลยหรอดเนี่ย!? เฮ้ออ ! แม่เนี่ย ไม่ไหวเลยจริงๆ TT "นี่ๆ ... อย่าพึ่งดีใจไป! .. เดินไปดรงเรียนดีๆล่ะ ระวังรถด้วยน้า ไว้เจอกัน!" นี่หน้าตาฉัน บ่งบอกว่าดีใจขนาดนั้นเลยหรอยะ? เฮอะ! ... ตอนนี้ฉันคงต้องเดินไปโงเรียนคงเดียวแล้วล่ะ และตอนนี้ น้ำตาฉันเริ่มไหลมาเป็นทางพร้อมกับการเดินโดดเดี่ยวไปโรงเรียนแล้ว ฉันคงจะไม่มีหวังอีกต่อไปแล้ว.. จริงๆ ..ติดตามตอนต่อไปเน้ออ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น