T Love [1] รักสดใสยัยแจ่มใสกับนายเรียบร้อย <3

ลำดับตอนที่ #2 : คุมฝูงชน!

... เพล้ง!! "ตายแล้ว! พี่ทอย เทจขอโทษO.o" ตาย ตาย ตายสถานเดียวนี่ฉันตกใจผู้เป็นที่รักขนาดทำแก้วแตกเลยหรอเนี่ยย T T "ไม่เป็นไรหรอกครับ! น้องเทจไปรอข้างนอกหรือไม่ก็ไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ เดี๋ยวทางนี้พี่ จัดการเอง ^^" พี่ทอยอย่ามายิ้มให้ฉันรู้สึกผิดมากไปกว่านี้ไม่ได้หรอเนี่ย TT "ตายแล้ว! แก้วแตก! น้องเทจเจ็บตรงไหนหรือเปล่าค่ะ ? O-o" พี่เทลผู้เห็นเหตุการณ์ทีหลังตื่นตระหนกตกใจใหญ่เลยย [จะทางการไปไหนเนี่ย? - -] "เทจไม่เจ็บหรอก ห่วงก็แต่พี่ทอย น้ำร้อนเต็มตัวเลย !" 
"อ้าว! จริงหรอค่ะ ? ทอยเป็นไงบ้าง! .. มาๆ เดี๋ยวเราเช็ดให้" เหอะ! ฉันรู้สึกหงุดหงิดแปลกๆเลย! ฉันยอมรับนะว่าหึง ถึงจะเป็นเพื่อนกันใครๆเค้าก็ฟินได้นะย่ะ  "งั้นพวกพี่ไปเช็ดเสื้อให้กันที่อื่นได้มั้ย? เทจจะเก็บเศษแก้ว!!" ฉันล่ะ หมั่นไส้จริงๆ ถึงจะเป็นพี่สาวตัวเองก็เถอะ! "ไม่ๆ! น้องเทจไม่ต้องเก็บเดี๋ยวพี่เก็บเอง"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่ทอย! เทจมีมือเดี๋ยวเทจเก็บเอง^^!!" ถึงจะดีใจที่พี่ทอยยอมปลีกตัวออกจากพี่เทลแล้วก็เถอะ! แต่ก็นะฉันงอนอยู่ย่ะ! "อย่าดื้อน่า! .. เดี๋ยวพี่เก็บให้เองครับ^^"พี่เทลเห็นว่าเราสองคนแย้งกันไปแย้งกันมา พี่เค้าเลยขอตัวปลีกวิเวกออกนอกห้องครัวไปก่อนแล้ว! "พี่ทอยไม่ต้องเก็บหรอก ไปทำงานไป! เดี๋ยวก็ไม่คะแนน เกรดตกอีก!" เหอะ!ฉันไล่ไปงั้นแหละ .. แต่ว่าพี่ทอยดันพยักหน้าแล้วส่งยิ้มอันสดใสมาให้ฉันแล้วก็จากไป ! .. เหอะ! จะใสซื่อไปไหนเนี่ย? เอาใจฉันหน่อยก็ไม่ได้ชิชะ! จ๊ากก! แก้วปักนิ้วฉันตายๆ! ..เดี๋ยวฉันก็เป็นภาระพวกพี่เค้าอีก! ถ้าฉันทำท่าเจ็บปวดออกไปให้เห็น! ..รีบเก็บแก้วก่อนดีกว่า! 
..เก็บเสร็จแล้ว..! ฉันรีบย่องออกจากห้องครัวไปชั้นบน เหมือนที่เคยย่องเข้าบ้านตอนเด็กๆ! [ยัยนี่เป็นลูกโจรหรือเปล่า? ย่องได้ย่องดี! - -]"น้องเทจ^^ เอ๊ะ! มือเป็นไรน่ะเลือดอาบเลยย O.o"><'กิ๊ กรี๊ดด! พี่ทอยห่วงฉันด้วยล่ะ [ได้ข่าวว่าเธอจะซึนเดเระ ทำท่างอนพี่เค้าอยู่ไม่ใช่หรอ? -^-'] "ไม่ได้เป็นไรหรอก แค่แก้วปัก! เดี๋ยวทำแผลก็ไม่มีเลือดให้พี่ทอยตกใจแล้ว!"
"เฮ้ย! ไม่ใช่แล้ว พี่ไม่ได้ตกใจน้า ป่ะๆ ไปทำแผลกันเดี๋ยวพี่ทำให้^^"-//- พี่เค้าทำฉันเขิน นะเนี่ยย! ><' 

..."โอ๊ย! พี่ทอยเบาๆหน่อยสิ เทจเจ็บน้า !" 
"ทนหน่อยนะ! เดี๋ยวอีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว ^^" อ๊าก! พี่เค้าทำฉันเจ็บมาก เหมือนอย่างที่ใครๆเค้าว่า ผู้ชายชอบทำแผลได้เจ็บมาก! -3-' คราวนี้ฉันล่ะเชื่อเลยจริงๆ TT เจ็บบ ! "อ่ะ! .. เสร็จแล้วครับ^^ ไปนั่งเล่นที่โถงบ้านกัน พวกเพื่อนๆพี่เค้าคงกลับกันหมดแล้วล่ะ ^^"
"พี่ทอย! เทจขอโทษนะ ที่วันนี้เทจทำเรื่องให้พี่ทอยเจ็บ แถมทำให้พี่ทอยไม่ได้ทำรายงานกับเพื่อนๆอีก TT หนูขอโทษค่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอกจ้า! ส่วนเรื่องงานใครว่าพี่ไม่ได้ทำ พี่ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว .. พี่ว่าจะไปหาเทจแต่เห็นเทจย่องออกจากครัวมืออาบเลือดอีก! .. เลยได้มาทำแผลให้นี่ไง ^^"โอ๊ย! พี่ทอยจงใจพูดให้ฉันเขินป่ะเนี่ย>//<'555 แอบมีความสุข [แอบแล้วหรอเนี่ย? -3-'] "ฮ่าๆ น้องเทจเจ็บแผลหรอ? น่าแดงเชียว" เอ๊ะ! น่าฉันแดงขนาดที่พี่ทอยจับได้เลยหรอเนี่ยกรี๊ดด >//<

...พ่อแม่กลับมาบ้านแล้ว... ฉันรีบตัดบทออกมาก่อนเลย ! .. ฉันไม่อยากให้รู้ว่าฉันคุยไรกับพี่ทอยบ้าง 55 ><' "น้องเทจ! แม่กลับมาแล้วลูก"รู้แล้วแม่! แต่ทำไมต้องเรียกฉันก่อนเนี่ย ทุกทีเลย - - "ทำหน้าบึ้งเนี่ย! ไม่คิดถึงแม่หรอ แม่อุส่าห์มีเรื่องตื่นเต้นมาบอกทุกคนเลยน้า! ><"
"เรื่องตื่นเต้นหรอค่ะ?O.o/เรื่องตื่นเต้นหรอแม่? - -" พี่เทลกับฉันโพล่งออกมาพร้อมกัน ! แต่ศัพท์และกิริยาของเรา แตกต่างกันซะ -^-' !! "ใช่จ้า! .. ข่าวดีสำหรับน้องเทลเลยล่ะ ><" อ้าว! แล้วฉันล่ะ
"อ้าวแม่! แล้วเทจล่ะ -3-'"
"ของยัยตัวซน! แม่ไม่มีข่าวให้เธอหรอก - -" งี้แหละ! .. เด็กไม่เรียบร้อยไม่เคยได้อะไรดีๆเหมือนพี่สาวสุดเรียบร้อยเลย -3-"งั้นแม่บอกเลยล่ะนะ อ้อ! น้องทอย มาฟังด้วยลูก! ^0^" แม่ทักปุ๊บ พี่ทอยยิ้มแล้วพยักหน้า และก็นั่งลง ........ ข้างฉัน! >//< วันนี้หนูจะไม่ลืมวันนี้ค่ะ ฮิๆ !"เงียบกันจัง! .. สงสัยคงพร้อมฟังกันแล้วสินะ! ...เอาล่ะ เข้าเรื่องเลยน้า คือว่าพ่อแม่และคุณตาคุณยายเนี่ย ได้ตกลงกับครอบครัวของทอยว่า..."
"ว่าไรอ่ะแม่!"
"อย่างพึ่งแทรกสิเทจ ! ..ต่อนะจ้ะ พวกเราตกลงกันว่าจะให้ทอยหมั้นกับเทล เมื่อจบม.6 ตอนนี้ยังมีเวลาสร้างความสัมพันธ์แก่กันนะจ้ะ อีกตั้ง2ปี หวังว่าคงจะพร้อมกันนะ จบข่าว โฮะๆ ><" อะไรนะ!? พี่ทอย กับ ... พี่เทลอย่างงั้นหรอ ! ? ไม่ได้นะ ! TT' ตายแน่ๆเลยฉัน อ๊ากก!
"เอ่อ! ..แต่ว่าผม ชอ..." >> พี่ทอย
"ยังไงก็แล้วแต่จ้ะ! อาจะใช้วิธีนี้เลย คุมฝูงชนมันเลยเนี่ยแหละ! .. พวกเธอสองคนออกจะเหมาะกัน ฮิๆ ><" พูดจบพ่อกับแม่ก็ปลีกตัวออกจากโถงบ้านเลย! .. ทำไม?! แม่ฉันจอมเจ้ากี้เจ้าการขนาดนี้เนี่ยย TT แวบแรกฉันเห็นพี่ทอยมองฉันด้วยสายตาเศร้า แต่เค้ารีบปรับน่าตาธรรมดาๆเลย! .. โธ่! แม่ฉัน !  .. ติดตามตอนต่อไปเน้ออ