ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เคลียร์ปัญหาหัวใจ..ฉันรักเธอ ยัยตัวเล็ก .. ของฉัน ^^
..Toy Talk! (ต่อ).. ตอนนี้เรามาร่วมทานข้าวกันแล้ว! แต่ว่า... ยัยตัวเล็กของผมน่ะสิ เธอมายอมมาร่วมโต๊ะทานข้าวกับพวกเราเลย .. ทุกคนที่โต๊ะก็คุยแต่เรื่องของเธอ "เทลว่า..วินเทจ อาจจะเป็นสาวมากขึ้นก็ได้นะค่ะ .. ยิ่งโต โลกสวนตัวยิ่งเยอะ^^" วินเทลแก้ต่างอย่างนี้ตลอดๆ .. แก้มาเป็นอาทิตย์แล้ว! ..ตอนแรกอาหญิงไม่ค่อยเอะใจอะไร? ... แต่พอรู้เรื่องจากยัยตัวเล็ก แค่นั้นแหละ ท่านเริ่มมองลูกสาวคนโตของท่าน อย่างเอือมระอา ..เสียแต่ว่ายัยเทลไม่สังเกตุเลยน่ะสิ - -^ "แม่ว่าไม่จริงหรอกมั้ง?.. น้องมันอาจจะกำลังโกรธ หรอื กลัวใครในบ้านเราก็ได้!"
"ไม่จริงหรอกค่ะแม่! .. แม่จะรู้ได้ไง?..แม่ไม่ใช่น้องมันนะ^-^"
"นี่คิดว่าแม่ไม่เคยเป็นวัยรุ่นมาก่อนหรือไงฮ๊ะ? ..แม่ก็ผ่านช่วงของพวกเทลมาแล้วทั้งนั้น! อีกอย่างแม่ก็รู้ความจริงบางอย่างแล้วด้วย! -^-'" อะ...อ้าวคุณอาหญิงจะด่ายัยเทลต่อหน้าพวกเราเลยหรอเนี่ย?"เฮ้ออ!..งั้นก็ไปเรียกน้องมันเลยสิค่ะ! ..จะถกเถียงกันอยู่ทำไม?" เธอแหละ.. ถกเกียงกับแม่โดยไม่อายฉันเลยเนี่ย -^-' ผมว่ายัยนี่ดื้อกว่าน้องสาวตัวเองอีกนะ! .. แต่ผมก็ยังรักยัยตัวเล็กมากกว่า ^^ แฮะๆ "แต่ว่าน้องมันล็อกประตูอยู่นี่นา !"
"งั้นอาหญิงมีกุญแจสำรองมั้ยล่ะครับ?" .. เพราะผมจะพายัยตัวเล็กไปเคลียร์ด้วย! "ทะ..ทอย ! O.o" >> ยัยเทล
"กะ..กุญแจสำรองยังงั้นหรอกหรอ?O..O อ้อ! จริงสิ มีๆ อามีจ้ะ เดี๋ยวอาไปเอาให้นะ เดี๋ยวอามา^^"
"ทอย!..จะไปยุ่งกับน้องมันทำไมกัน? -3-'"
"ก็เธอไม่ใส่ใจยัยตัวเล็กเองนี่!..งั้นฉันเลยจะดูแลแทนเลยแล้วกัน^-^"
"ยะ..ยัยตัวเล็ก! ..??"
"เฮ้ออ!..วินเทจน่ะ -^-*" แล้วพ่อแม่ผมก็แอบกระซิบไรกันไม่รู้ [ก็เค้ากระซิบแกจะรู้ได้ไง? - -] แล้วจู่ๆก็หัวเราะออกมาพร้อมกันเฉยเลย! "ทอยยยย! ... มาแล้วๆ ! อ่ะนี่.. ไปคุยกับน้องดีๆล่ะ เดี๋ยวก็งอนเราอีก คราวหน้า อาช่วยไรไม่ได้นาา -3-" อาหญิงกระซิบแค่ให้ผมได้ยินคนเดียวเท่านั้น .. ผมไปได้แต่รับกุญแจสำรองมา แล้วพยักหน้า ... และก็วิ่งไปชั้นบน!
'ก็อก ก็อกก!' ... เงียบ เงียบ และเงียบ ! .. ทำไมยัยตัวเล็กไม่ตอบสนองอะไรมาเลยล่ะ! ผมชักห่วงแล้วนะ ผมลองเคาะอีกที แต่เจ้าของห้องก็ตะโกนเสียงสั่นๆมา"เทจบอกแล้วไง..เทจไม่หิว!" ผมเงียบซักพัก .. แล้วผมก็ได้ยินเสียงเจ้าของห้องสะอื้นๆ ดังๆ...ผมอยากปลอบเธอ อยากเคลียร์กับเธอใจจะขาด! .. ผมไม่รีรอที่จะไขกุญแจเข้าไปในห้องนี้ ...'แอ๊ดด!' ประตูเลื่อนออกช้าๆ ... ผมจึงเห็นว่า! .. คนร่างเล็กในห้องนี้ซบที่นอนเอาผ้าห่มคลุมหัว! ..แล้วผมสังเกตุได้ว่า ผ้าห่มเธอชื้นมากเลย ! นี่อย่าบอกนะ ... ว่าตลอดที่เธอเลี่ยงผม .. เธอแอบร้องไห้อย่างนี้ทุกวัน ! .. ยัยตัวเล็กยังไม่รู้ว่าผมเข้ามา .. ผมจึงย่องเข้าไปดึงผ้าห่มเธอ(ผ้าห่มเธอชื้นจริงๆด้วย) ... ผมที่ยาว ตรง สละสลวยตอนนี้! ..มันยุ่งซะจนผมอยากจะเซ็ตให้ใหม่ ! เธอไม่สนใจเลย ว่าใครดึงผ้าห่มออก เธอยังคงนั่งซบเตียงอยู่อย่างนั้น! .. ผมจึงค่อยๆ ย่อตัวลงไปช้าๆ และรีบดึงตัวเธอให้หันมาทางผม.. O.o! ตอนนี้หน้าของตัวเล็ก แดงมาก ! เธอหลบตาผม .. หยุดร้องไห้และพยายามผละตัวออกจากผม! แต่ก็ไม่ได้ผล ผมกลับดึงตัวเธอเข้ามาหาตัวผม แล้วผมก็กอดเธอนั่น! .. ตอนแรกเธอขัดขืน ! แล้วซักพักเธอก็หยุด .. เธอกอดตอบผม แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้โฮเสียงดังอย่างกับต้องการที่จะปลดปล่อยอย่างเต็มที่ "ร้องออกมาเลย! ..ร้องออกมา อย่าเก็บไว้! .. ปล่อยมันออกมาเถอะ" เธอเริ่มกอดผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเธอต้องการไออุ่นจากผม ผมมอบไออุ่นนี้ให้เธออย่างเต็มที่! แล้วจู่เธอก็โพล่งประโยคออกมาทั้งๆที่อยู่ในอ้อมกอดของผม "ฮึก.. พี่ทอย ฮึก.. ทำอย่างนี้.. ฮึก ทำไม? ฮืออ !"
"พี่จะทำอย่างนี้แล้วมันจะเป็นไร? .. ไม่เห็นจะมีใครว่าพี่เลย^^"เธอหยุดร้องไห้ แล้วก็หยิกแขนพร้อมแรงๆหนึ่งครั้ง! ถึงจะเจ็บแต่ผมก็ยังไม่หยุดกอดเธอหรอก ^-^ "พี่ทอยอ่ะ!.. อย่ามากวนประสาทตอนนี้ได้มั้ย? ไม่มีอารมณ์!"
"เทจ!.. พี่ขอโทษ!"
"ขะ..ขอโทษ! ขอโทษเรื่องไรกัน!"
"ที่พี่ทำให้เทจต้องทะเลาะกับ..."
"พอเถอะ!..เทจไม่อยากฟัง!"
"พี่รู้นะ!..ว่าเทลรู้สึกยังไงกับพี่! ..แต่พี่.."
"ก็รัก...อุ๊บ!" ผมไม่รีรอให้เธอคิดอะไรบ้าๆ อีกแล้วผมตัดบทโดยการบรรจงจูบเธออย่างรวดเร็ว! .. ตอนแรกเธอพยายามจะปฏิเสธ แต่นะ!... สุดท้ายเธอก็ตอบรับจูบของผมอย่างช้าๆ ... ผมหยุดการจูบช้าๆแล้วพูดว่า"แต่ว่าพี่...รักเทจตรงนี้ต่างหากล่ะ!...ยัยตัวเล็ก^//^" ตอนนี้ผมเริ่มแดงแล้วล่ะ! ... แต่คนตรงหน้าผมนี่สิ แดงยิ่งกว่าผมอีก เธอเริ่มเผยรอยยิ้มที่ผมต้องการมาแล้วล่ะ ^//^ ..."เอ่อ!...เทจก็รักพี่ทอยเหมือนกัน...แต่เทจไม่คิดเลยว่าพี่ทอยจะรักเทจเหมือนกัน>//<...แต่เดี๋ยวนะ! พี่ทอยแอบเรียกเทจว่ายัยตัวเล็กหรอ?? !!!"
"ฮ่าๆๆ ... จริงสิ^^ ก็เทจตัวเล็ก...แถมยังน่ารักด้วยย^-^"
"พะ..พี่ทอยบ้า!.. >//<" .. Toy Talk!(จบ!) .. ติดตามตอนต่อไปเน้ออ
"ไม่จริงหรอกค่ะแม่! .. แม่จะรู้ได้ไง?..แม่ไม่ใช่น้องมันนะ^-^"
"นี่คิดว่าแม่ไม่เคยเป็นวัยรุ่นมาก่อนหรือไงฮ๊ะ? ..แม่ก็ผ่านช่วงของพวกเทลมาแล้วทั้งนั้น! อีกอย่างแม่ก็รู้ความจริงบางอย่างแล้วด้วย! -^-'" อะ...อ้าวคุณอาหญิงจะด่ายัยเทลต่อหน้าพวกเราเลยหรอเนี่ย?"เฮ้ออ!..งั้นก็ไปเรียกน้องมันเลยสิค่ะ! ..จะถกเถียงกันอยู่ทำไม?" เธอแหละ.. ถกเกียงกับแม่โดยไม่อายฉันเลยเนี่ย -^-' ผมว่ายัยนี่ดื้อกว่าน้องสาวตัวเองอีกนะ! .. แต่ผมก็ยังรักยัยตัวเล็กมากกว่า ^^ แฮะๆ "แต่ว่าน้องมันล็อกประตูอยู่นี่นา !"
"งั้นอาหญิงมีกุญแจสำรองมั้ยล่ะครับ?" .. เพราะผมจะพายัยตัวเล็กไปเคลียร์ด้วย! "ทะ..ทอย ! O.o" >> ยัยเทล
"กะ..กุญแจสำรองยังงั้นหรอกหรอ?O..O อ้อ! จริงสิ มีๆ อามีจ้ะ เดี๋ยวอาไปเอาให้นะ เดี๋ยวอามา^^"
"ทอย!..จะไปยุ่งกับน้องมันทำไมกัน? -3-'"
"ก็เธอไม่ใส่ใจยัยตัวเล็กเองนี่!..งั้นฉันเลยจะดูแลแทนเลยแล้วกัน^-^"
"ยะ..ยัยตัวเล็ก! ..??"
"เฮ้ออ!..วินเทจน่ะ -^-*" แล้วพ่อแม่ผมก็แอบกระซิบไรกันไม่รู้ [ก็เค้ากระซิบแกจะรู้ได้ไง? - -] แล้วจู่ๆก็หัวเราะออกมาพร้อมกันเฉยเลย! "ทอยยยย! ... มาแล้วๆ ! อ่ะนี่.. ไปคุยกับน้องดีๆล่ะ เดี๋ยวก็งอนเราอีก คราวหน้า อาช่วยไรไม่ได้นาา -3-" อาหญิงกระซิบแค่ให้ผมได้ยินคนเดียวเท่านั้น .. ผมไปได้แต่รับกุญแจสำรองมา แล้วพยักหน้า ... และก็วิ่งไปชั้นบน!
'ก็อก ก็อกก!' ... เงียบ เงียบ และเงียบ ! .. ทำไมยัยตัวเล็กไม่ตอบสนองอะไรมาเลยล่ะ! ผมชักห่วงแล้วนะ ผมลองเคาะอีกที แต่เจ้าของห้องก็ตะโกนเสียงสั่นๆมา"เทจบอกแล้วไง..เทจไม่หิว!" ผมเงียบซักพัก .. แล้วผมก็ได้ยินเสียงเจ้าของห้องสะอื้นๆ ดังๆ...ผมอยากปลอบเธอ อยากเคลียร์กับเธอใจจะขาด! .. ผมไม่รีรอที่จะไขกุญแจเข้าไปในห้องนี้ ...'แอ๊ดด!' ประตูเลื่อนออกช้าๆ ... ผมจึงเห็นว่า! .. คนร่างเล็กในห้องนี้ซบที่นอนเอาผ้าห่มคลุมหัว! ..แล้วผมสังเกตุได้ว่า ผ้าห่มเธอชื้นมากเลย ! นี่อย่าบอกนะ ... ว่าตลอดที่เธอเลี่ยงผม .. เธอแอบร้องไห้อย่างนี้ทุกวัน ! .. ยัยตัวเล็กยังไม่รู้ว่าผมเข้ามา .. ผมจึงย่องเข้าไปดึงผ้าห่มเธอ(ผ้าห่มเธอชื้นจริงๆด้วย) ... ผมที่ยาว ตรง สละสลวยตอนนี้! ..มันยุ่งซะจนผมอยากจะเซ็ตให้ใหม่ ! เธอไม่สนใจเลย ว่าใครดึงผ้าห่มออก เธอยังคงนั่งซบเตียงอยู่อย่างนั้น! .. ผมจึงค่อยๆ ย่อตัวลงไปช้าๆ และรีบดึงตัวเธอให้หันมาทางผม.. O.o! ตอนนี้หน้าของตัวเล็ก แดงมาก ! เธอหลบตาผม .. หยุดร้องไห้และพยายามผละตัวออกจากผม! แต่ก็ไม่ได้ผล ผมกลับดึงตัวเธอเข้ามาหาตัวผม แล้วผมก็กอดเธอนั่น! .. ตอนแรกเธอขัดขืน ! แล้วซักพักเธอก็หยุด .. เธอกอดตอบผม แล้วเธอก็เริ่มร้องไห้โฮเสียงดังอย่างกับต้องการที่จะปลดปล่อยอย่างเต็มที่ "ร้องออกมาเลย! ..ร้องออกมา อย่าเก็บไว้! .. ปล่อยมันออกมาเถอะ" เธอเริ่มกอดผมแน่นขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเธอต้องการไออุ่นจากผม ผมมอบไออุ่นนี้ให้เธออย่างเต็มที่! แล้วจู่เธอก็โพล่งประโยคออกมาทั้งๆที่อยู่ในอ้อมกอดของผม "ฮึก.. พี่ทอย ฮึก.. ทำอย่างนี้.. ฮึก ทำไม? ฮืออ !"
"พี่จะทำอย่างนี้แล้วมันจะเป็นไร? .. ไม่เห็นจะมีใครว่าพี่เลย^^"เธอหยุดร้องไห้ แล้วก็หยิกแขนพร้อมแรงๆหนึ่งครั้ง! ถึงจะเจ็บแต่ผมก็ยังไม่หยุดกอดเธอหรอก ^-^ "พี่ทอยอ่ะ!.. อย่ามากวนประสาทตอนนี้ได้มั้ย? ไม่มีอารมณ์!"
"เทจ!.. พี่ขอโทษ!"
"ขะ..ขอโทษ! ขอโทษเรื่องไรกัน!"
"ที่พี่ทำให้เทจต้องทะเลาะกับ..."
"พอเถอะ!..เทจไม่อยากฟัง!"
"พี่รู้นะ!..ว่าเทลรู้สึกยังไงกับพี่! ..แต่พี่.."
"ก็รัก...อุ๊บ!" ผมไม่รีรอให้เธอคิดอะไรบ้าๆ อีกแล้วผมตัดบทโดยการบรรจงจูบเธออย่างรวดเร็ว! .. ตอนแรกเธอพยายามจะปฏิเสธ แต่นะ!... สุดท้ายเธอก็ตอบรับจูบของผมอย่างช้าๆ ... ผมหยุดการจูบช้าๆแล้วพูดว่า"แต่ว่าพี่...รักเทจตรงนี้ต่างหากล่ะ!...ยัยตัวเล็ก^//^" ตอนนี้ผมเริ่มแดงแล้วล่ะ! ... แต่คนตรงหน้าผมนี่สิ แดงยิ่งกว่าผมอีก เธอเริ่มเผยรอยยิ้มที่ผมต้องการมาแล้วล่ะ ^//^ ..."เอ่อ!...เทจก็รักพี่ทอยเหมือนกัน...แต่เทจไม่คิดเลยว่าพี่ทอยจะรักเทจเหมือนกัน>//<...แต่เดี๋ยวนะ! พี่ทอยแอบเรียกเทจว่ายัยตัวเล็กหรอ?? !!!"
"ฮ่าๆๆ ... จริงสิ^^ ก็เทจตัวเล็ก...แถมยังน่ารักด้วยย^-^"
"พะ..พี่ทอยบ้า!.. >//<" .. Toy Talk!(จบ!) .. ติดตามตอนต่อไปเน้ออ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น