คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การรักษาขั้นที่ 3 คนโง่แบบนี้เป็นหมอได้ดเวยเหรอ?
“งั้นผมขอ first kiss ของต้านะ”... แว้ก!!!! ไม่น้า... ผมกำลังเสีย first kiss ให้กระเทยเพื่อนรักที่คบกันมา 6 ปี... แง้... first kiss ที่ผมฝันไว้ว่ามันต้องเป็นของ อั้ม พัชราพาแต้ๆ.... ฮือ...ไม่นาเลยจริงๆๆๆๆ
ถึงผมจะบ่นอย่างนั้นในใจ แต่ในความจริงมันไม่ใช่เลย...มือมัน 2 ข้างรั้งข้อมือผมไว้... แล้วมึงจะขอกูทำเตี่ยมึงเหรอ? มันค่อยๆยื่นหน้ามาใกล้เรื่อย ตาคมสีเทาที่มันชอบปัดเครื่องสำอางเสมอแต่เมื่อมันล้างออกแล้วมันช่างดูมีเสนห์ซะเหลือเกิน ...มันทำให้ผมละสายตาไปจากมันไม่ได้... จมูกโด่งรั้นของมันดูสวยซะเหลือเกินเมื่อมองใกล้ๆ พวกแก้มขาว(ยิ่งกว่าตูดเด็ก)ของมันตอนนี้ดูน่าหวงใหลอย่างบอกไม่ถูก ริมฝีมากสวยของมันที่ปกติจะเป็นสีชมพูจัดเมื่อล้างลิปสติกออกแล้วมันกลับเป็นสีชมพูอมส้มสวยยิ่งกว่าเดิม... ดาร์กค่อยเลียริมฝีปากของมัน
ไม่ต้องบอกเป็นคำพูดสายตาของมันก็บอกผมอยู่แล้วว่ามันต้องการออะไร สายตาที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน... เจ้าเล่ห์ ฉลาด เจ้าชู้ และแผงไปด้วยอารมณ์หลายๆอย่าง...
ผมค่อยๆปิดเปลือกตาลง...รอความหวานจากคนตรงหน้าที่จะสรรหามาให้...
เออนะ...พึ่งรู้ก็ตอนนี้แหละว่าทำไมบรรดาอุเคะทั้งหลายถึงต้องหลับตาเวลาจูบ... เออก็ได้...ถึงไม่ได้มี first kiss กับสาวสวย มี first kiss กับหนุ่มหล่อก็ไม่เลวเนอะ!!! (ต้า มึงเอาไปเลย รางวัลหนุ่มใจง่ายแห่งปี...)
1 วิ กรี๊ด... รออยู่รออยู่ เริ่มทำปากยื่นรอไว้ก่อนดีก่า...
2 วิ ช้าอ่า... ท้าทางคงอึงกับหน้าตาที่หล่อขั้นเทพของกู
3 วิ เอ่อ... กูเปิดตาขึ้นมามึงอย่าหัวเราะแล้วพูดว่า กูล้อเล่น อะไรทำนองนี้นะมึง... กูเสียเซรฟ(self)
ในที่สุดผมก็เปิดเปลือกตา... เอ...ทำไมพวกที่นินมากูตอนนั้นย้ายไปนั่งตรงนั้นหมดวะ? แล้วทำไมตรงหน้ากูไม่ได้มีดาร์กนั่งหัวเราะอยู่อะ? แล้วทำไมบรรยากาศมันมาคุๆชอบกลวะ?
<<<0o 0lll หันซ้าย... ไม่มีอะไรนี่หว่า ว่างสนิท...ว่างเกินไป ขนาดนกยังสบัดตูดหนี
>>>0 o0lll หันขวา... ก็ว่างนี่หว่า... ไม่เห็นมีใครเลยอ่า... ใครๆก็ไม่รักผมขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย... เอ่อ...ขำกันหน่อยดิ... ผมไม่ได้เรียนคณะตลกศาสตร์นะ(ต้า มหาลัยมึงมีคณะนี้ด้วยเหรอ = =”>>> writer)
หันหน้า... เอ่อ มันเกิดอะไรขึ้นในช่วง 3 วินาทีที่ผมหลับตา... ทำไมทุกคนกลายเป็นคนแก่หมดเลยหล่ะ... ผมไปวังมังกร 3 อาทิตย์ทำไมเวลามันถึงผ่านไปเป็นสิบๆปีอย่างนี้ละ!? (ลูกต้า อย่าเล่นมุกเป็ก... ถ้าใครไม่เข้าใจช่วยอ่านเรื่อง อุราชิม่า ท่าไร่ กับวังมังกรด้วยนะเอ้อ) เอ่อ...ไม่ใช่ละ ไม่ใช่มุกนี้ มุกอื่นต่างหาก... เอ้ย! ไม่ ไม่ใช่ผมหมายถึงว่า 3วินาทีนี้ทำไมทุกคนมองไปทางนี้หมดเลยอ่า...
แง... 3 วินาทีที่กูหลับตามึงไปมีผู้ชายคนใหม่แล้วเร้อดาร์ก...
กูเสียดายจังที่ไม่ได้จูบกับมึง... YoY
เอ...แต่ผมเป็นเพื่อนที่ดี เห็นเพื่อนมีความสุขก็ควรมีความสุขตาม...ตอนนี้เพื่อนผมกำลัง in love ครับ คลื่นรังสีแห่งความรักสีดำกำลังแผ่ซ่านออกมาจากมันกับสามี(เอ๊ะ หรือภรรยา)สายฟ้าแปลบๆแห่งความรักสื่อระหว่างตาของพวกมันสองคน...ว้าว... กูจะได้ดูหนังสดหรือเนี่ย...
มือของสามีมันจับคอเสื้อมันอย่างรักใคร่มือที่กำอยู่เหนือหน้าของสามีมันคงจะไปลูบหน้ามันแน่เลยอ่า... ว้าย!!! โรแมนติก ชิบ lost เลยอ่า
“มึงมาทำไมนัวร์”เพื่อนผมเริ่มเปิดฉากก่อน มันพูดด้วยน้ำเสียงแสนหวาน กับสายตาคิดถึงแสนห่วงหา... เอ่อ...มันต้องเป็นเรื่องจริงสิน่า...ผมพากด้วยความสนุกเอ๊ย!!! ตั้งใจเชียวน่า...
“แล้วทำไมกูจะมาไม่ได้”สามีที่ชื่อนัวร์ของมันพูดด้วยเสียงง้องอนริมฝีปากของนัวร์เผยยิ้มออดอ้อน...
“ไป ที่นี่ไม่ต้องการมึง สัญญาต้องเป็นสัญญามึงจะผิดสัญญาหรือไง” อ้า...พวกมันต้องสัญญากันว่า ถ้าไม่รอฉันจะนอกใจ หรือไม่ก็ ฉันจะกลับไปหาอย่างแน่นอน นายต้องรอฉันนะ โอ้ย... โรแมนติกกว่านี้มีอีกมั๊ยวะ
“กูว่ามึงผิดสัญญาก่อน...” อ้า...สามีมันงอนแล้วแน่ๆเลยอ่า...มันคงจะบอกว่าดาร์กนอกใจมันหรือดาร์กจะหนีมันไปแน่เลย...
แต่ดาร์กขัดขึ้นมาทันที “กูจะผิดสัญญาได้ยังไง อีกแค่ 3 วันนะเว้ย มึงนะกำลังจะแหกสัญญานะมึงรู้หรือเปล่า” อีกแค่สามวันกูก็จะกลับเป็นของมึงแล้ว... มึงนอกูนะ...
“อ้อ...มึงจะบอกว่ามึงไม่ได้ผิดสัญญาแต่ฉากที่กูเห็นเมื่อกี้มันคืออะไร... หึ หึ สัญญาเขียนไว้ชัดเจนนะว่ามันต้องยังไง...” มึงบอกว่ามึงจะไม่นอกใจแต่ฉากที่กูเห็นมันไม่ใช่... นัวร์พูดอย่างเศร้าสร้อย...
อ้าว...มึงจะบอกว่ากูทำพวกมึงสองผัวเมียทะเลาะกันเนี่ยนะ... อ้าวเฮ้ย...ไม่ตลกนะเว้ย...
“เอ่อ...กูรู้ว่าพวกมึงน่ะเอ่อ...เป็นคู่ขากัน แต่เมื่อกี้ไม่ได้มีอะไรนะเว้ย เอ่อ...ไอชุดดำ มึงชื่อนัวร์ใช่ปะ กูไม่ได้มีอะไรในก่อไผ่กับเมียมึง...เอ้ย!! ดาร์กนะเว้ย... ได้โปรดอย่าเข้าใจผิด...”
ไอนัวร์มันหันมามองผมเย็นๆก่อนจะหันไปทันที.... เห้ย... มึงช่วยฟังก็พูดนิดนึงเหอะ กูจะบ้า =[]=
“มึงไม่ได้บอกมัน...?”นัวร์ถามดาร์กด้วยสายตาเศร้าสร้อย... มึงไม่ได้บอกมันเหรอว่าเรามีอะไร อะไรกันแล้ว... กูเสียใจนะ
“ไม่!! กูไม่ใช่มึง”มันพูดเสียงกร้าว... กูไม่ใช่มึง คนที่กูรักคือมึงแต่กูก็ไม่ได้ทำร้ายจิตใจคนที่รักมึงเหมือนมึง มึง มึง มึงใจร้ายมาก... กูไม่ได้เหมือนมึงนะ... มึง...มึงคนที่แสนอ่อนโยนไปไหนนะ กูเสียใจ....
“หึ หึ ไม่บอกมันตอนนี้ระวังนะ มันจะเป็นเรื่องเหมือนตอนนั้น...” นัวร์ยิ้มแสยะ มันคงกำลังจะบอกว่า ไม่บอกผมตอนนี้ว่าพวกมันมีอะไรอะไรกันระวังนะจะเหมือนคราวที่แล้วที่นายจะโดนลงโทษหนัก (ไม่คิดกันเอาเองว่าลงโทษหนักมันคืออะไร =.,=)
“ฉันไม่สนจะเหมือนตอนนั้นหรือไม่นายก็ไม่จำเป็นต้องมายุ่ง!!!”ดาร์กตวาดกลับ... ฉันจะโดนอะไรเหมือนตอนนั้นมันก็เรื่องระหว่างเราแต่ตอนนี้ฉันสนแค่เรื่องนี้!!!
“หึ หึ ก็ได้ ฉันเคารพในการตัดสินใจของนาย แต่นายคงจำเรื่องตอนนั้นได้นะ อีก 3 วัน...” เอ่อ... ไม่รู้ว่าจะพากยังไงแล้วอ่า...ชักงงๆละว่ามันพูดเรื่องไรกัน เมื่อกี้มันไม่ได้ง้องอนกันอยู่เหรอ...
“เอ่อ” ผมแทรก เล่นเอาสองผัวเมียจ้องผมซะเข้าเชียว...แหมเอ่อ...เค้าเขินนะตะเอ๊ง... = =;
“กูแค่งงพวกมึง เมื่อกี้พวกมึงไม่ได้เล่นบทงอนง้อกันอยู่เหรอ แล้วพวกมึงเป็น เอ่อ...อย่างนั้นกันใช่ปะ เอ่อ...ประมาณว่าคู่เกย์อ่า เฮ้ย กูไม่ได้รังเกียจไรนะเว้ย ดาร์กมึงอย่างมองกูอย่างนั้น กูยอมรับพวกมึงได้... เอ่อ ไม่รู้นะเวย้ กู กูว่ากูไม่อยู่ขัดขวางพวกมึงดีกว่า...” ผมพล่ามไปแบบที่ใจนึกแต่ผลกลับมาว่า...
“ไอเชี่ยดาร์กคนแบบที่เหรอวะ แมร่งจิตนาการ...”นัวร์พูดพลางหันหน้าไปอีกด้าน... เอ่อ กูพูดแทงใจเหยอ? =[]= กูขอโต้ด แมร่งหน้าแดงเลยอ่า ...ล้อหล่อ... เชี่ย!! ไม่ใช่ละ
ง่า... ดาร์กแมร่งก็อีกคน มันหันหน้าไปทางอื่นแล้วสบถเบาๆ “เชี่ย ชื่อเสียงกู...” แงแถมมันหน้าแดงอีกต่างหากอ่า.... หล่อ เลือกไม่ถูกจริงๆๆๆๆๆๆ
เอ่อ... เพื่อนรัก กูว่ามึงเป็นกระเทยมา 6 ปีมันไม่มีไรให้เสียแล้วละหว่ะ =[]=
“อ้าว พวกมึงไม่ได้เป็นคู่เกย์กันเหยอ... เอ่อ...มึงไม่ต้องเกรงใจ มึงพูดความจริงมากูยอมรับได้เสมอว่ะเพื่อน”
พอพูดจบเท่านั้นแหละมันสองสามีภรรยา(ลูกจะสุภาพไปไหน>>> writer)มันก็หันขวับทันที...เอ่อ....กูรู้ว่ากูหล่อ แต่คนหล่ออย่างกูก็อายเป็นเหมือนกันนะเว้ย!!
“เห้ย อย่างนี้กูไม่เอานะเว้ย ชีวิตกูอีกไม่รู้เท่าไหร่...” นัวร์สบถสีหน้าปลื้มปิติ(เอ่อ ลูกจะโง่ไปไหน เรียนจบหมอจริงปะเนี่ย โคตรเสียงบแผ่นดินเลย =[]=)
“เอ่อ...นัวร์ ขอโทษนะ มึงไม่ต้องอาย เรื่องแบบนี้สังคมเค้ายอมรับได้กันหมดแล้วนะเว้ย... เอ่อ...เอางี้ละกัน กูคุยกับมึงมาตั้งนานกูอยากรู้มานานละว่ามึงคือใครใส่ชุดดำทั้งชุด จะไปงานศพญาติเหรอ?”
“กูเป็นใครเหรอ...?” มันยิ้มเย็นๆก่อนจะตอบ...
“...ยมทูต”
“ยมทูต...” ผมทวน... กูว่ามึงเป็นบ้าว่ะ=[]=
Dark talk
เฮ้อ สัญญามาถึงแล้ว เหลืออีกแค่ 3 วันจะทำยังไงดีละเนี่ย เฮ้อ...
Death god talk
เห้ย!!! คนที่ดาร์กมันเลือกมันเป็นแบบนี้เหรอวะเนี่ย ไม่ตลกนะ ชีวิตกูอีกกี่ร้อยปีป่นปี้แน่ๆ ไม่รู้จะพูดว่ายังไงดีเนี่ย
ต้า... จะเรียกว่าน่าสนใจหรือน่าเหนื่อยใจดี... เกิดมาไม่รู้กี่พันกี่ร้อยปี ไม่เจอคนแบบนี้มาก่อน...
Writer talk
ถูกใจกันมั๊ย เราเขียนเรายังอึ้งเองเล้ย ต้ามันมั่วได้ขนาดนี้ ถ้าความจริงมีแพทย์อย่างนี้นี่...ประเทศชาติล่มจมพอดี 5555+
ความคิดเห็น