คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การรักษาขั้นที่ 1 จิตแพทย์คนนี้ดังเพราะเพื่อนดี...(แต่หาเริ่องมาให้)
"เย้!!!!" หมวกปริญญาหลายร้อยหลายพันใบร่อนอยู่กลางอากาศ นิสิตนักศึกษามากมายรอคอยวันนี้มานานแสนนาน...โดยเฉพาะเด็กคณะนี้... แพทย์ ที่เรียนถึง 6 ปี แถมแต่ละปีหน่วยกิจก็แพง วิชาก็ยากแสนยาก...สอบแต่ละทีนี่ก็แทบจะไปบนบานศาลกล่าวกัน 9 วัด 10 วัด... ในที่สุด... มันก็จบซะที... เย้!!!
"จบแล้วโว้ย!!!" ผมตะโกนเสียงดังอย่างไม่อาจฟ้าอายดินจนคนทั้ง ม.หันมาหาผมกับหมดแล้ว...อ้าว...ท่านผู้อ่านไม่รู้เหรอครับว่าาวเด่นนะ ทำอะไมันก็ต้องเด่น... ดาราใหญ่ไม่แคร์สื่อเว้ย!!! เย้ ในที่สุด สุดหล่อเยี่ยงผมที่วันๆแทบจะแต่งงานกับตำราก็ได้ลืมต่ดูโลกซะที คราวนี้แล้... สาวน้อยสาวใหญ่ได้ติดกันตรึ่ม...
ลั้ล ลา...
ปั้ก!!! " ไอเชี่ย...หัวกู มึงมาตบหัวกูทำบิดามึงเหรอ!! ไอเวร ดำ!!" อ้า ไม่ใช่ใครที่ไหน เพื่อนผมเองครับ เรียนกันมา 6 ปี เพื่อนคนนี้นี่แหละ สนิทสุด แต่โคตรกวนตีน ปากมันน่าจับยัดโถ่ส้วมฉิบหายเลย มาแต่ละทีไม่เคยเอาเรื่องดีมาฝากชาวบ้าน
ผมถอยหลังไปสองก้าว เริ่มมองด้วยสายตาหวาดระแวงเฉกเช่นหมาตัวหนึ่งกำลังระวังภัย...(แถ่นแทนแท้น...>>> ซาวน์เอฟเฟคต้นนทุนต่ำ - -) ปากเริ่มแสยะเขี้ยวน้ำลายไหลย้อยปนะหนึ่งยายกำลังเขี้ยวหมาก...(แท้นแทนแถ่น...) ตาผ่านกรอบแว่นหนาเตอะกำลังเพ่งพินิจเหมือนมองแมลงวันในกองขี้...(ทึ่งทึงทึ้ง...)
3
2
1
เอ่อ - -" ไม่ใช่ละ ทุกคนอย่ามาจ้องผมกันแบบนี้เด่ - -" รู้ว่าหล่อแต่อย่าปล้ำผมน้า ///^v^///
เอ่อ โอเค เข้าเรื่องเหอะ
ปั้ก... ฝ่ามือมารหมา(นี่แกเรียกเพื่อนแบบนี้เหรอ - -) ของดำเพื่อนรักตบเข้ามาเต็มศีรษะหล่อๆของผมพอดี พร้อมๆสายตาเขีวปั๊ดที่ผมส่งไปหามัน...
"ไอเวรต้า กูชื่อ ดีดี้จัง เว้ยไม่ใช่ดำ มึงพูดดีๆนะเว้ย เดี๊ยะแม่ปั๊ดจับตบจูบ" ดำ... เอ่อ ดีดี้เพื่อนผมมันเอ่อ... เป็นกระเทยครับ... แฮะๆ แรดซะดวยแถมัยงเป็นหัวหน้าชมรมคนสวยแห่งมหาลัยอีกด้วย... เอ่อ ชมรมคนสวยนะ - - มันไม่ได้มีคนสวยจริงๆหรอกนะครับบอกไวก่อน.. เอ่อ หรือถ้าท่านผู้อ่านเห็นว่าผู้ชายถึกๆ ล่ำๆ ดำๆกลามใหญ่ๆ แต่งหน้าทาปากกันแบบจักๆแล้วใสส่ายเดี่ยวกับรองเท้าสนสูงเดินว่อนไปว่อนมาในห้องแคบๆว่าสวยละก็...เอ่อ... มันก็คงสวยละเนอะ!!!
"แหมมึง วันดีดีอย่างนี้แค่มึงทาปากมากูก็บ้าแล้วหละ" ผมส่ายหน้าปลงๆ
"มึงหุบปากต้าวันนี้กูเครียดมาก..." เฮ้ย...ตลก วันๆยัยนี่แรดไปทั่ว มันจะมีวนเรียดกับเค้าด้วยเหรอวะ!?แถมตอนนี้น้ำตามันเริ่มปริ่มๆ ผมละเครียดจริงๆ มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย...
"เฮ้ยๆ ดำมึงมานี่ก่อนมานั่งใต้ต่นไม้สงบสติไว้ก่อน กูจบจิตแพทย์นะเว้ยมึงมีไรมึงพูดกับกูได้..." ผมค่อยๆพามันมานั่งที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ตรงนี้นะ คนเยอะฉิบหาย สารภาพรักกันให้วุ่น น่ารำคาญสุดแล้วในมหาลัยเนี่ย แต่ช่วยไม่ได้ตรงนี้มันใกล้ที่สุดแล้วนี่หว่า ไม่งั้นคงไม่มีใครอยากนั่งกับกระเทยตรงลานสารภาพรักหรอกนะ...
"มึงเชื่อปะตั้งแต่กูเป็นกระเทยมาก็ยังไม่เคยเสียใจขนาดนี้มาก่อน..." มันค่อยๆเล่า คราวนี้น้ำตามันไหลออกมาเนีบยร้อยแล้ว มาสคาร่งมาสคาร่าที่มันปัดมาอย่าดิบดีเมื่อเช้าไหลเยิ้มหยังกับผี หน้าดำๆที่โปะแป้งมาอย่างหน้าเริ่มมีคราบแป้งกับมาสคาร่าปนลงมานี่ยังไม่รวมปากใหญ่ๆแดงๆที่มาลิปสติกมาอีกนะ... ค่อยๆคิดตามนะว่ามันจะเลวร้ายขนาดไหน...
"วันนี้กูตื่นมาแตาเช้า โป๊ะหน้าทาแป้งซะสวยกว่าอั๊ม พชราพา หน้าเนียนยิ่งกว่าแพนเค้ก ปากสวยยิ่งกว่าชมพู่!!..."มันเริ่มพูดดังขึ่นเรื่อยๆจนมีคนนินทาว่าเนี่ยผู้ชายอะไรไม่รู้หน้าสวยซะเปล่าแม่รงหักอกระเทย เอิ่ม...คุณครับ ไม่เสื่อกไม่ตายครับ...แต่ผมไม่ได้พูดไปน้า ผมยังกลัวตีนพวกคุณๆอยู่ แหม ถ้าผมตายไป ใครเล่าใครจะมาเล่าเรื่องนี้ให้ท่านฟังเล่าเนอะ!!
"แต่...แต่...แต่กูกลับไม่ได้แต่งชุดผู้หญิง!!!" เอ่อ.. มันเริ่มร้องไห้หนักอีกแล้ว สภาพหน้ามันตอนนี้อย่าให้ผมได้บรรยาย ไม่งั้นพวกคุณคนอ่านคงจะบ้าตายกันหมดแน่ๆ แถมตอนคำท้ายมันเริ่มระเบิดเสียงดังกันไปทั้งมหาลัย ครู อาจารย์รุ่นพี่ต่างๆเริ่มหันมามองราวกับผมเป็นนักร้องเกาหลี...
ไอดำเอ้ย... วันรับปรัญญามึงยังหาเรื่องให้กูได้อีก 6 ปีมานี้มึงยังหาเรื่องให้กูไม่พอหรือไงฮะ!!!
แต่... มันเคยสนใจอะไรบ้างมั๊ย!! ไม่ ไม่ ไม่เลย!!! มัไม่สนใจผมเลย... มันยังร้องไห้ของมันอย่างนี้ต่อไปแบบไม่อายประชาชี แถมมันยังมีหน้ามาซบผมอีก!!!
"เอ่อ... ดำ มึงเอาอย่างนี้ดีกว่า กูว่ามึงเลิกเป็นเหอะ กระเทยอะกูว่ามึงก็หล่อนา... ถ้ามึงล้างหน้าล้างตา หน่อยมึงก็โคตรจะหล่อ แมร่ง พ่อก็รวย เกิดมาก็หล่อ ถ้ามึงไม่ได้เป็นกระเทยนะเว้น ก็รับรอง สาวตรึม" ผมเริ่มพล่าม..
กูขออย่างเดียว ทำอย่างไงก็ได่ให้ไอดำมันเลิกบ้าซะทีเหอะ!!
"กู...กู... กูไม่รู้หวะ...กูอยากเป็นผู้หญิง...กูอยากให้คนที่กูรักหันมาสนใจกูเท่านั้นเอง..."ดำมันเริ่มหันมาซบอกผมอีกครั้งก่อนจะร้องไห้อีกรอบ... แมร่งเอ๊ย อย่างหวังนะเว้ยกว่ากูจะสงสาร ไอเวรนี่น้ำมูกมำตามึงไหลมาแล้วก็ซํกไม่ออกทำไงวะเนี่ย...ชุดนี้อุตส่าห์ไปเช่ามา กูไม่ได้รวยเหมือนมึงนะเว้ย!!!
เอ...คนที่มันรักนี่ใครวะ...อยากรู้อ่า...น่าเสือกฉิบ lost เลย
แต่...งั้นคนที่มันรักก็เป็นเพศพ่อมันนะสิ!!!
แว้ก!!! นี่กูอยู่กับเกย์มา 6 ปีแล้วเหรอเนี่ย!!!
"นะน่าไอดำ...มึงคิดดูดีๆนา ไม่มีมันก็ยังมีผู้หญิงน่ารักๆอีกมาก..."
"แต่กูไม่สน!!!"มันตะโกนสวนเสียงกร้าว... เวร...นี่กูพูดไปสะกิดต่อมเชี่ยไรของมันวะ
แต่แหม...ตามันตอนนี้นะโคตรเท่ห์อ่า...เข้มสะไม่มี ตาสีเทาของมันฉายแววกร้าว... ว้าว เพื่อนกระเทยผมตาสวยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่่ย...
"อะ น่า... มึง... เอ่อกูว่ามึงอะจีบมันในสภาพกระเทยอย่างนี้มันกไม่ได้ไรหรอกวะ กูว่ามึงทำตัวเหมือนผู้ชายปกติแล้วค่อยตีซี้ไม่ดีกว่าเหรอ..."
ผมค่อยกล่อมมันพลางลูบหลังเหมือนให้กำลังใจ คนรอบข้างจ้องผมน้อยลงแล้วแต่มันก็ยังมีเสียงประมาณนี้
แมร่ง ไอ้บ้านี้หวังฟันกระเทยแน่เลยหว่ะ ตบหัวแล้วลูบหลัง...เสร็จทุกรายเว้ย
ไอเชี่ย มึงพูดอย่างนี้มาต่อยกันดีกว่ามา...
มันค่อยๆช้อนสายตามาหาผมแล้วค่อยๆพูดด้วยเสียงไม่มั่นใจ...
"มึงแน่ใจต้า..."
"อื่อ..." ผมยิ้มบางๆให้มัน
"งั้นก็จะเลิกเป็นกระเทย..." เพื่อมึง... ดาร์กต่อในใจ...
_______________________________________________________________
เรื่องนี้ 3p นะจ๊ะ!!!
ความคิดเห็น