Got7 High School Of The Arts

ลำดับตอนที่ #1 : [1] ที่นี่คือ JYP National และนักเรียนทุนฉลาก

          โรงเรียนมัธยมอินเตอร์ JYP National เป็นโรงเรียนศิลปะ ที่บริหารโดยผู้อำนวยการ เจวาย พาร์ค สถานที่แห่งนี้

ได้รวบรวมเหล่าผู้มีความสามารถไว้ด้วยกัน อีกอย่างก็มีแต่คนหนูนั่นแหละนะที่เข้ามาเรียน

           แต่โรงเรียนนี้มีนโยบายรับนักเรียนเข้าฟรีด้วยล่ะ ปีการศึกษาละ 1 คน ก็....1 ในหลายพันน่ะนะ ถ้าผมเป็น 1 ในพันนั่น 

ผมจะยอมใส่บิกินี่วิ่งรอบโรงเรียน 7 วัน 7 คืนเลย คอยดู (' '  )  


           ผมเป็น 1 ในผู้สมัครจับฉลากเข้าเรียนฟรีที่ JYP National แห่งนี้ ไม่ได้ร้องเพลงรึเต้นเก่งอะไรหรอก

ผมโดนคุณแม่บังคับมาอ่ะ ไหนๆก็อยู่เกาหลีกับพี่ชายแล้ว ลองไปเสี่ยงดวงเข้าเรียนดู ก็ไม่เสียหายอะไร 


          พี่ผมก็เรียนที่นี่เหมือนกันครับ ไม่ได้สมัครเข้าหรอก  แล้วก็ไม่ได้จับฉลากด้วย เพราะบ้านเราไม่มีปัญญาส่งเรียน และพี่

ผมไม่ได้สนใจเกี่ยวกับวงการบันเทิง รึเกี่ยวกับอะไรแบบนี้ มันบังเอิญที่พี่ผมนั่งจิบโอเลี้ยงแถวๆวังหลังผอ.เจวาย พาร์ค มา

เที่ยวไทยแล้วได้ไปเจอพี่ผมเข้า ดันถูกใจซะงั้น เลยชวนเข้าเรียน เรียนฟรีๆ พร้อมอำนวยความสะดวก

คำว่า 'ฟรี' สำหรับครอบครัวผม คือสิ่งแรกที่ต้องคว้าไว้!  


          แต่พี่ผมเรียนจบแล้ว....เป็นพนักงานบริษัทอาหารสำเร็จรูป แต่ว่าระดับพี่ผมธรรมดาที่ไหน เป็นเลขาเชียวนะ อยู่

ที่ประเทศอเมริกา ไม่ติดต่อกันมา 3-4 ปีแล้ว ผมนับถือพี่ของผมมากๆเลย 

  

          .
          .
         
       ผมเดินมายังจุดลงทะเบียน และเขียนใบสมัคร ผมยื่นใบสมัคร และเอกสารต่างๆ ให้กับเจ้าหน้าที่สุดสวยข้างหน้า
  
          " ...กันต์พิมุกต์ ภูวกุล อายุ 18 ปี สัญชาติไทยนะคะ ดิฉันขอเบอร์ หรือที่อยู่ที่สามารถติดค่อได้ด้วยค่ะ " ผมรีบกรอก

เบอร์โทรศัพท์และที่อยู่ลงบนกระดาษที่เธอยื่นให้ " นี่ครับ "
 
          " ขอบคุณค่ะ เป็นคนไทย แต่ลายมือ และภาษาของคุณดีจังเลยนะคะ ตอนแรกนึกว่าคนเกาหลีแน่ะ " ผมพยักหน้า

เบาๆ และยิ้มให้เธอแสดงการขอบคุณ "ถ้าคุณจะรอฟังผลการจับฉลากในวันนี้ เวลาบ่าย 4 โมง ให้ไปฟังผลที่จะประกาศใน

ฮอล xxx นะคะ " ผมยิ้มอีกครั้งและโค้งให้ก่อนจะเดินออกมา ผมดูนาฬิกาที่ข้อมือ ....บ่าย 3 ครึ่ง.. ผมมาทันพอดีเลย

แฮะ ก็นะ ผมลงรถประจำทางผิดป้าย หลงทางด้วย.... ก็คนมันไม่รู้นี่นา! ผมไม่ได้เกิดที่นี่ซักหน่อย ไกลก็ไกล  




          ผมเดินตามทางมาเรื่อยๆ ซึ่งมีผู้คนหลั่งไหลเข้ามาไม่น้อยเพื่อมาลุ้นผลฉลาก ว่า 1 คนนั้นจะเป็นใคร ฮอล xxx ไม่

ได้ไกลซักเท่าไหร่ ห่างจากจุดลงทะเบียนประมาณ 100 เมตร ความอลังของงานนี้คือ ถ่ายทอดสดออกทีวีด้วย อิทส์ อเมซิ่ง

          อ่อ! ผมนัดเพื่อนไว้ด้วยล่ะ ผมอาศัยบ้านเพื่อนคนนี้อยู่ บ้านมันอ่ะรวยเป็นบ้า! เรียนที่นี่ด้วยเหมือนกัน มันเข้าปีนี้ปีแรก 

แต่ว่าไม่ได้ใช้วิธีเสี่ยงโชคเข้าแบบผมนะ  เป็นคนเดียวที่คอยดูแลผม ตั้งแต่มาอยู่ที่เกาหลี  รู้จักกันดีพอที่จะพูดได้ว่า 'สนิท' 

เลยล่ะ

        

   
          ทุกคนที่แห่กันเข้ามา หาที่นั่งตามเก้าอี้ที่จัดไว้อย่างเป็นระเบียบมากมาย ก่อนที่ผมจะนั่งลงบนเก้าอี้แถวสุดท้ายด้าน

หลังสุด เพราะไม่อยากไปแย่งที่นั่งข้างหน้ากัน ข้างหลังก็มองเห็นเหมือนกันนั่นแหละ -_- แล้วก็ได้มีบุคคลร่างสูงใหญ่มา

นั่งด้านข้าง "แบม ไงมึง" เขาคือเพื่อนผมเอง ( ' ' )

          " ไงยูค มาซักทีนะ " 

          " มาตั้งนานแล้วน่า มึงนั่นแหละไปไหนมา " 

           " อ้าวเหรอ กูหลงทางอ่ะโทษที ฮ่าฮ่า " 






          "เอาล่ะครับ ทีมงานขอเวลาจัดเตรียมฉลากอีก 5 นาทีคะครับ แล้วเราก็จะทำการจับฉลากแล้ว ก่อนอื่น ขอต้อนรับ

ทุกท่านเข้าสู่โรงเรียน JYP National ครับผม !! "

แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~

          เสียงปรมมือดังขึ้นหลังจากพิธีกรพูดเสร็จ ทำให้ทุกคนหันไปให้ความสนใจกับสิ่งที่อยู่บนเวที

          มันคือกล่องสี่เหลี่ยมแก้วสีใสขนาดใหญ่อยู่บนกลางเวที บรรจุฉลากรายชื่อผู้ท้าชิงทั้งหลายเอาไว้

          " บัดนี้ก็ถึงเวลาแล้วนะครับ ขอเรียนเชิญ ผอ.เจวาย พาร์ค ครับผม "

แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~

          เสียงปรบมือดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง เมื่อ ผอ. ก้าวขึ้นมาบนเวที

          " เชิญท่านผู้อำนวยการ เจวาย พาร์ค ทำการจับฉลากเลือกนักเรียนครับ " 

     เมื่อสิ้นเสียงพิธีกร ทุกคนในฮอลเงียบสงัด มีเพียงเสียงของลูกบอลที่หล่นตุ้บๆ บางคนท่องคาถาเพื่อให้ ผอ. เลือกได้ของ

ตนเอง ทุกคนลุ้นระทึกสุดขีด เพราะการเข้าเรียนที่นี่นั้นถือเป็นบุญมากๆ นอกจากจะต้องโคตรเก่งแล้ว ยังต้องมีตังค์ด้วย ไอดอล 

และซุปเปอร์สตาร์ ส่วนใหญ่ ก็จบการศึกษาจากที่นี่ทั้งนั้น...

          ผอ.เจวาย พาร์ค คว้าเอาฉลาก และส่งให้พิธีกร ทำการเปิด 

          " ครับ! ผลออกมาแล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา .......แหม่!! อันดับแรก ของบอกเลยก่อนครับ นักเรียนผู้โชคดีคนนี้ เป็น

เพศ ......" ทุกคนลุ้นมาก!

ตึกตัก ตึกตัก

     หัวใจผมสั่นระรัวกับสิ่งที่จะเกิดต่อไปนี้ อย่างน้อย แค่ประกาศว่าเป็นเพศชาย ก็ทำให้ผมมีความหวังมากขึ้น

          " ชายครับ! เพศชายครับผม! โอ้โหหห! ลุ้นกันมากเลยแหม่... น่าเสียดายแทนนักเรียนหญิงจริงๆครับ" เยี่ยม!
          

          " นักเรียนคนดังกล่าวนี้...." ทุกคนที่เป็นผู้ชาย ลุ้นกันอีกครั้ง ตอนนี้มีโอกาสเป็นผมอยู่ 30%

          " เป็นนักเรียน...ต่างชาติครับ! " อ๊ากกกก ตื่นเต้น ถึงเขาจะยังไม่ประกาศชื่อผม แต่ตอนนี้ผมกระโดดโลดเต้นไปมาอย่างกับว่า

จะได้เข้าเรียนจริงๆแล้ว ฮึ้ยยยย ความจริงอีกเพียงแค่เอื้อม

          " แหม่! ต้องบอกเลยว่าตื่นเต้นกันมากเลยทีเดียว ต่อไปผมจะทำการบอกชื่อแล้วครับ ! " 

          " 1 คนที่จะได้เข้ามาเรียน ณ โรงเรียนศิลปะที่ยอดเยี่ยม ชื่อดัง ที่สุดแห่งนี้ ก็คือ...." 

กันต์พิมุกต์...... กันต์พิมุกต์........ กันต์พิมุกต์........

     

          " คือออ...."  กันต์พิมุกต์...........กันต์พิมุกต์....
          
          " คื้อออออ..." กันต์พิมุกต์......

          " คื๊ออออออ...."  พอเถอะ จะกดดันกูไปถึงเมื่อไหร่ -_-

           .

           .

       
          .
          .
          . 

          " มาร์ค ต้วน อี๊เอิน ครับผม ยินดีด้วยคร้าบบบ! " 

          แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~

           เข้! ทำไมไม่ กันต์พิมุกต์ วะ เสียใจ T-T เห้อ ผมโอเค ผมไม่เป็นไร ผมก็แค่อยากเรียนที่เดียวกับพี่ชาย เรียนโรงเรียน

ธรรมดาก็เหมาะกับผมแล้วล่ะ ฮือ

          " เดี๋ยวก่อนครับ มีกระดาษซ้อนกันอยู่ 2 ใบ มี 2 รายชื่ออยู่ในนี้ครับผม ขอเวลาซักครู่นะครับ " ดูเหมือนจะเกิด

เหตุผิดพลาดอะไรซักอย่าง พิธีกรหันไปกระซิบกับผู้อำนวยการที่ยืนอยู่ข้างๆ และปรึกษาอะไรบางอย่างกัน

          " เห้ย ยูค! ถ้ามี 2 ชื่อ แล้วเค้าจะให้ใครเข้าเรียนล่ะทีนี้ (''  ) "

          " ผ่าครึ่งแล้วเอาต่อกันมั้ง "

          " จริงดิ! บ้า! งั้นเค้าก็ตายนะสิ " 

          " เออ กูประชด กูไม่ใช่คนตัดสิน จะรู้มั้ยล่ะ -_-; " 

          " ขอโทษที่ทำให้ท่านคอยนานครับผม ขออภัยจริงๆครับที่ทางโรงเรียนเราระบบการทำงานผิดพลาด แต่ตอนนี้

ท่านผู้อำนวยการได้ตัดสินใจแล้วครับ ด้วยความใจกว้าง และเมตตาของท่าน ปีการศึกษานี้ รับพิเศษทั้ง 2 คนเลยครับ!! มา

ฟังชื่อนักเรียนคนที่ 2 กันเลย " หะ เอาจริงดิ อา....แต่ก็ใช่ว่าอีกชื่อจะเป็น กันต์พิมุกต์ ซะหน่อย หยุดหวังลมๆแล้งๆเถอะ

          " ไอ้ยูค บ้านมึงรวย ยัดตังค์ให้กูหน่อย T^T  "

          " ไปแดกขี้ป่ะแบม กูละปวดหัวกับมึงจริงๆ นั่งฟังเงียบๆได้ป่าว " 

          " ก็กูอยากเรียนที่นี่เดียวกับพี่กู แล้วก็อยู่กับมึงอ่ะ  " 

          " เรื่องสิ! เงียบก่อน กูจะลุ้น แต่จริงๆคนที่ควรจะลุ้นคือมึงนะ " เออใช่ ผมลืมไปเลย จริงๆผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไร

มากนี่ เข้าไม่ได้ก็เรียนที่อื่น แค่นั้นแหละ อืมใช่ แค่นั้นแหละ = =

         


          " คนที่ 2 คือออ!! " ชื่อของผู้โชคดี กำลังจะถูกขานอีกครั้ง ใจผมเต้นตุ้บๆ ด้วยความตื่นเต้น ว่าถ้า ผมเป็นคนคนนั้น.. มันจะมี

โอกาสเป็นไปได้บ้างรึเปล่านะ

          
.
.
.
.
.
.

   

       " คนคนนั้น ก็คือ  กันต์พิมุกต์  ภูวกุล ครับผม! ขอเสียงปรบมือให้กับผู้โชคดีด้วยครับ " 

          แปะ ~ แปะ ~ แปะ ~

.
.
.

          " ว่าแล้วเชียว........ หะ... อะไรนะ ? " มะ ...เมื่อกี้ ชื่อผมใช้มั้ย ชื่อผมช่ายม้ายยยย

          " เห้ยย เช้ดดด มึง! ชื่อมึงนี้หว่าแบม " อ้ากกกกก ไม่ได้ฝัน ผม! ไม่ได้! ฝัน!!!

          แบมแบมดีใจกระโดดโลดเต้น เหมือนตัวเองถูกรางวัลที่ 1 ก็ไม่ปาน ท่ามกลางสายตาริษยาของผู้ร่วมสมัครคนอื่น 

          " อะฮึก~ ติดได้ไงวะเนี่ย " ผมดีใจมากซะจนทำตัวไม่ถูก ขอมคุณพระแม่ธรณี ขอบคุณเจ้าที่ ขอบคุณคุณแม่ ขอบคุณผอ.

ผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ต้นไม้ใบหญ้า ข้าวปลาอาหาร คุณป้าข้างบ้าน ป้าสมพรเจ้าของร้านส้มตำ ขอบคุณแม่งให้หมด ขอบคุณไอ้คนที่ชื่อ

มาร์ค เต้า อีเอิ๋น อะไรนั่นด้วยนะ ที่พ่วงชื่อผมมาด้วย น้ำตาเล็ดจริงๆนะ ;-; บุญคุณนี้ไม่มีวันลืมเลย 

     

          " ป่ะ ไปกันเถอะ เสียเวลากู " อ้าว ไอ้นี่ กูติดทั้งที!  ลุ้นจนขี้แหกด่าน ไม่ดีใจกับกูด้วยเลย 

          ยูคยอมลุกขึ้น และเดินนำผมไปที่ทางออกใกล้ๆนี่ ดีนะที่ผมเลือกนั่งหลังๆไม่ต้องไปเบียดกับฝูงชนมหาศาล

          " ดีใจอ่ะมึง ติดได้ไงก็ไม่รู้  " คุณคงไม่รู้สินะ ว่าตอนนี้ผมปริ่มแค่ไหน ผมกำมือแน่น ส่งสายตาว่าฟินสุดๆ

          " เวอร์น่า กูไม่เห็นจะรู้สึกอะไรเลย " เวอร์อะไรละ นักเรียนเหยียบหมื่นเชียวนะว้อย มึงมีเงินมึงก็เข้าได้สิ แค่เนี้ยะไม่

สะกิดขี้ไคลมึงหรอก 

          " แล้วจะขนของมาวันไหน ? " 

          " ขนของเหรอ ขนไปไหน?  " 

          " หอพักโรงเรียนไง ไม่รู้เหรอ ที่นี่โรงเรียนประจำ ? 

          "......" โรงเรียนประจำ ? ไม่เห็นจะรู้เลย แม่ผมไม่ได้บอก ?

          " -_- "

          " ก็แม่กูบอกว่าจะให้มาอยู่กับพี่นี่หว่า ใครจะไปรู้เหล่า! " โอกาสติดก็โคตรของโคตรน้อย ถ้าติดขึ้นมา ผมก็รอถามพี่

ก็ได้ แต่ใครจะไปรู้ ว่ามันโรงเรียนประจำ 

          " พี่นิชคุณเค้าไม่ได้ติดต่อมาตั้งนานละ แต่จู่ๆ เค้าจะลาออกจากงานที่ลำบากแทบตายกว่าจะได้มาที่อเมริกาเพื่อมา

ดูแลมึงที่เอาตัวรอดไม่เป็นทั้งๆที่โตแล้วเนี่ยนะ " 

          " ก็.....ก็.. " เถียงไม่ออก 

          " โดนแม่ตัวเองหลอก มีอะไรน่าเศร้ากว่านี้มั้ย " 

          " แม่อ่า หลอกผมทำไม ~ " 

          " แม่คงอยากให้มึงได้ดีแหละ แค่ลองมาเสี่ยงโชคนิดๆ หน่อยๆเอง แต่มึงดันติดซะงั้น "

          " อืม กูรู้น่า กลับไปเลี้ยงข้าวกูด้วยนะ ติดแล้วโว้ยยยยยย" งานกระเป๋าเบามาอีกแล้วสิกู 

 

I hope you enjoy!

 

 

..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..-+*+-..

แบม.... นายลืมอะไรอ่ะ

เดี๋ยวๆ ลืมอะไรๆ

- massage to cute reader -

ในที่สุด!!! ก็ครบซักที แบมอ่า นายลืมงั้นเหรอ! //อ่อ จะให้ไรท์ดูคนเดียวสินะ เหอๆ 

ไรท์ยังมือใหม่ มีอะไรติชมกันได้นะคะ อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่ แต่เราจะพยายามนะ ^^

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
 
ปล. ใครสามารถแนะนำเรื่องการลงธีมตกแต่งหน้านิยายแต่ละตอน ช่วยแนะนำไรท์หน่อยค่ะ ทำไม่เป็น 5555 ทำหน้าหลักได้ แต่เนื้อเรื่องทำไม่ได้ ถถถถ