ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [5] มีทติ้ง
At Coffee Park
- Mark -
ผมคือ มาร์ค ต้วน อี้เอิน ที่ทุกคนรู้จักกันดีในนามสุดหล่อแห่งหอ Got7 อ่อแล้วก็นะ ผมไม่ใช่เด็กสารเลวอะไรอย่างที่
พวกคุณคิดหรอก ที่ผมต้องมาอยู่ที่นี่เพราะแค่ชอบยืมของคนอื่นต่างหาก อยากยืมเมื่อไหร่ก็ยืม อยากได้คืนก็มาเอาเอง :)
อีกอย่างหอแบบนี้ดูมีเรื่องน่าสนุกให้ผมบันเทิงเกิดขึ้นตลอดเวลา จะให้คนแบบผมไปอยู่หอกับพวกคุณหนูเด็กเรียนเหรอ อย่า
มาล้อเล่นน่า ฝ่อตายกันพอดี
วันนี้เป็นวันที่ผมชอบ เพราะช่วงเช้าเป็นคาบว่าง ผมจึงใช้เวลาตรงนี้ไปทำอะไรก็ได้ ซึ่งตอนนี้ผมกำลังจิบลาเต้อุ่นๆ พร้อม
กับอ่านหนังสือที่ผมยืมคนอื่นมาในร้านกาแฟใกล้ๆกับ JYP National เป็นบรรยากาศยามเช้าที่มีสงบสุขจริงๆ ?
เอี้ยดดดดด
เสียงรถสปอร์ตหรูสีดำเงาวับสะท้อนแดดอ่อนๆยามเช้า ที่ดูก็รู้ว่าถูกถนอมเช็ดถูมาอย่างดี ได้จอดหน้าร้าน Coffee Park
เจ้าของรถที่กำลังก้าวลงมา รูปร่างสูงใหญ่ เสื้อยืดธรรมดาเข้ารูป กางเกงยีนที่มองผ่านๆก็รู้ว่าราคาเหยียบแสน พร้อมแว่นตา
กันแดดแบรนด์ดัง
.......ไอ้คริส
" คอฟฟี่พาร์คยินดีต้อนรับค่ะ " พนักงานหญิงต้อนรับที่เคาท์ดูเตอร์กระดี้กระด้าตาลุกวาว เมื่อเห็นลูกค้าประจำ ขวัญใจ
สาวๆ เดินเข้ามาในร้าน ทั้งยังทำเป็นกระพริบตาปิ้งๆส่งสัญญาณว่าฉันกำลังรอคุณอยู่เลย พนักงานที่นี่ใช่ย่อยเลยนะ
" เหมือนเดิมครับที่รัก " คริสขยิบตา และยิ้มมุมปากกระชากใจให้พนักงาน ทำเอาสาวๆในร้านแทบลงไปดิ้นกับพื้นกันเป็น
แถว คริสเดินมุ่งหน้ามาที่โต๊ะด้านหลังร้าน ซึ่งเป็นที่ที่ผมนั่งอยู่ ผมพยายามยกหนังสือปิดหน้า แต่ว่า...
" ... "
" อ้ะๆ อ้าวววว ไอ้มาร์คไม่ใช่เหรอ ว่าไง "
" เออ "
ไม่ทันที่ผมจะวางหนังสือลง คริสก็เลื่อนเก้าอี้ลงมานั่งโต๊ะเดียวกับผม
" ขอนั่งด้วยคนนะครับคุณชายมาร์ค " ก็นั่งไปแล้วไม่ใช่เหรอวะ
" ไม่ขอปีหน้าเลย? "
" ฮ่าๆ เพื่อนกันน่า อย่าคิดมาก ถึงจะเป็นเพื่อนทางธุระกิจก็เถอะ " ครอบครัวผมกับคริสทำธุระกิจร่วมกัน บ้านคริสทำธุระกิจ
โรงแรม บ้านผมทำธุระกิจการบิน พ่อแม่พวกเราสนิทกัน ลูกค้าจากสายการบินของบ้านผมส่วนใหญ่จะมาเป็นทริป ที่พักจะ
เป็นที่โรงแรมของบ้านไอ้คริส ไกด์นำเที่ยวเองก็มาจากทั้งบริษัทของบ้านผมและคริส แต่รู้สึกว่าผมไม่ค่อยจะลงรอยกับมัน
เท่าไหร่ เพราะมันน่ารำคาญ
" รีบๆกินรีบๆไปได้แล้ว "
" แหม่ ใจเย็นซี้ กูมีเรื่องดีๆมาเล่าให้ฟัง "
" อะไร " ผมขมวดคิ้ว และถอนหายใจเบาๆ ที่จะต้องฟังเรื่องไร้สาระน่ารำคาญที่มันนำเสนออีกเช่นเคย
" นี่ๆ น่ารักมั้ย? " คริสโชว์รูปในสมาร์ทโฟนให้ผมดู
" รสนิยมแปลกนะ ทอมเหรอ คนอย่างมึงชอบเอ็กๆไม่ใช่ไง "
" ตอนแรกก็คิดอย่างนั้นนะ ฮ่าๆๆ สรุปแม่งเป็นผู้ชายว่ะ "
" มึงจะจีบ? " ผมหยิบหนังสือเล่มเดิมขึ้นมาอ่าน ไม่สนใจเรื่องปัญญาอ่อนของไอ้คริส
" ฮึ้ยยยย น่ารักขนาดนี้ ผู้ชายก็เอาวะ มึงสนมั้ย กูแบ่งได้นะ "
ปัง !!
ผมกระแทกหนังสือลงบนโต๊ะ
" จะทำอะไรก็ทำไป ไม่ต้องมายุ่งกับกู รำคาญ !! "
" รำคาญรอบที่ 45 ยังไม่ถึงร้อย กูโอเค "
" ไปเรียนล่ะ " ผมลุกขึ้นเดินออกจากร้าน ขณะที่คริสนั่งหัวเราะคิกคัก ผมไม่เคยนั่งคุยกับมันได้เกิน 30 นาที ยกเว้นตอน
ประชุมบริษัทที่ต้องตามพ่อไป ผมเป็นคนเบื่อและรำคาญอะไรง่าย โดยเฉพาะคนอย่างมัน
ผมเป็นคนที่มีคนรู้จักมาก แต่ก็ไม่นับว่าเป็นเพื่อน คนที่ผมนับเป็ยเพื่อนจริงๆได้นั้น คือคนที่ผมยอมรับ มีไม่ถึงห้าคนหรอก
ครับ เพราะผมเป็นคนขี้รำคาญ และขี้เบื่อ เลยติดนิสัยชอบอะไรก็จะเอา แต่แค่แปปเดียวเท่านั้นแหละ มันก็จะกลายเป็นแค่
สิ่งของไร้ค่าที่ผมจะโยนทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้
ถ้าจะให้ถามผมเรื่องความรัก หึ คุณถามผิดคนแล้ว ผู้หญิงน่ะไม่เคยขาด แต่ผมแค่ไม่เอา พวกนั้นเอาแต่วิ่งตามแล้วกรี้ดๆๆ
ซื้อเครื่องสำอางค์ทีเป็นโหล ถ้าลองขูดแป้งบนหน้าคงเอามาถมทางได้เลยนะผมว่า แต่งตัวก็นานเป็นชั่วโมง ทั้งยังเอาแต่ใจ
มันสะกิดต่อมน่ารำคาญของผมเป็นที่สุด
ผมเดินตามทางเท้าริมฟุตบาตมาเรื่อยๆประมาณร้อยเมตรก็ถึงโรงเรียน เวลาขณะนี้อยู่ในช่วงสายๆประมาณเกือบจะ 10
โมง แสงแดดอ่อนๆในฤดูใบไม้ผลิเริ่มแรงขึ้น ผมเดินผ่านประตูโรงเรียนมาเรื่อยๆตามทางเดินเพื่อไปยังอาคารเรียนของผม
แววตาของผู้หญิงชั้นปีต่างๆ มองผมจนเหลียวหลัง พลางซุบซิบนินทากันใหญ่ ก็ผมเป็นคนหล่อประจำซอยนี่ ใครจะอดใจ
ไหว ผมไม่ได้สนใจเลยซักนิดว่าใครจะมองผมอยู่ ตอนนี้สายตาของผมได้ไปสะกิดกับภาพถ่ายที่กระจายอยู่ตามพื้นเต็ม
ไปหมด
มีภาพในหนึ่งที่อยู่ใต้ฝ่าเท่าของผม ผมจึงหยิบมันขึ้นมาดูให้ชัดเจน .......เด็กคนนี้หน้าคุ้นๆนะ.....คนเดียวกันกับในรูป
ไอ้เหี้-ยคริสนี่หว่า เหอะ วิตถารใช้ได้เลยนิ่ นี่คงเป็นเหตุผลที่มันชอบสินะ คนประเภทเดียวกันนี่เอง
ขณะนี้ผมกำลังขึ้นลิฟต์อาคารเรียนตึก 6 ชั้น ส่วนรูปนั้นจะทิ้งก็เสียดาย อุตส่าถ่ายมุมกล้องออกมาดีขนาดนี้ เก็บไว้ดูแก้
เซ็งก็คงไม่เลว ฮาดี ผมเรียนอยู่ชั้น 3 เป็นชั้นที่มีห้องของสภานักเรียนฝ่ายคุมประพฤติ ซึ่งมีไว้เพื่อเด็กห้อง -F ที่อยู่ชั้น 3 ชีวิต
ดูตื่นเต้นตลอดเวลาเลยล่ะครับ
เมื่อลิฟต์เปิดออก ผมได้พบกับเด็กคนนึง ผมสีบลอนด์ทอง ผอมๆตัวเล็ก ผิวขาวอมชมพู .....คนเดียวกันกับรูปเมื่อกี้ และ
รูปของไอ้คริส
......เห ตัวจริงน่ารักใช้ได้นี่ มองผ่านๆดูไม่ออกเลยว่ะ ว่าเป็นผู้ชาย
" ยูค ฮึก กูอยากลาออก T^T " ผมเดินสวนกับเด็กคนนั้นขณะเดินออกจากลิฟต์ เด็กคนนั้นทำปากเบะเหมือนจะร้องไห้
น้ำตาที่ปริ่มๆกับจมูกแดงๆของเด็กคนนั้นดูเศร้า แต่จากสายตาของผมมันทำให้ผมคิดว่าเด็กคนนี้ดูน่ากระทืบ
ผมหมั่นไส้เฉยๆน่ะ
" ค่อยมาคุยละกัน ยังไงกูก็ไม่ยอมอยู่หอ Got7 แน่!! " หืมมม ผู้ชายตัวสูงที่เดินมาด้วยกัน ที่เป็นคู่นอน? ของเด็กคนนั้นพูด
ถึงหอของผม สองคนนั้นจะย้ายมาอยู่หอนี้สินะ หึๆ เตรียมตัวโดนรับน้องได้เลยไอ้หนู โดยเฉพาะคนวิตถารแบบพวกมึงน่ะ
กูโคตรเกลียดเลยว่ะ
" พี่มาร์ค!! มาทำอะไรตรงนี้! มาช่วยกันก่อน " มีใครคนนึงวิ่งมาตรงหน้าผม ขณะที่กำลังจะเปิดประตูเข้าห้องเรียน
" จูเนียร์ ? ช่วยอะไร? ไม่ช่วย "
" ไฟไหม้ในหอเราอ่ะ กำลังลามไป 2-3 ห้องแล้ว พี่มาช่วยหน่อย! "
" หาาา เรื่องอะไร ไม่ใช่ห้องกูซักหน่อย เป็นรองหัวหน้าหอก็ไปดูกันเองสิ "
" โห ไอ้พี่เฮงซวย ไปแล้วโว้ย ลามไปไหม้ห้องมึงกูจะไม่ดับให้เลยคอยดู "
" โอเค "
จูเนียร์ //ชูนิ้วกลาง แล้ววิ่งจากไป
เอาล่ะๆ ก่อนเข้าเรียนก็อีกตั้งสองชั่วโมง นอนพักซักหน่อยดีกว่า เห้อ จริงๆแล้วก็อยากจะนอนเฉยๆที่บ้านนะ บทเรียนที่
โรงเรียนมันง่ายซะจนน่าเบื่อเลย
I hope you enjoy!
_______________________________________________________________________________________
- massage to cute reader -
อัพแล้ว เย้ๆ ในที่สุดพี่มาร์คก็มีบทกับเค้าซักที
ขออภัยที่มาช้า #รอบที่ล้าน นะคะ ลืมค่ะ 5555 เรียนหามรุ่งหามค่ำ เพิ่งได้หยุดเมื่อวานนี้เอง ฮือ
ขอบคุณทุกคนที่ติชม และเข้ามาอ่านน้าค๊าาา
มีอะไรติชมได้ค่ะ เราจะได้เอามาพัฒนา อยากแต่งฟิคดีๆให้ทุกคนได้อ่าน ( ปัญหาคือเวลา ถถถ )
ตอนนี้มาสั้นอีกแล้ว เนื่องจากเวลาน้อย
****สปอยล์ตัวละคร
เรื่องนี้จะมีศิลปินวงอื่น หรือพระเอกจากหนังเกาหลีมาฟีทเชอร์ริ่งเยอะมากค่ะ 55555
ลองนับๆดู ที่เคยออกมาแล้ว
1. exo
2. snsd
3. แจฮยอล จากซีรีย์เรื่อง Blood
4. และอีกมากมายที่ยังไม่มีบท อยากหยิบใครมาใส่ก็หยิบค่ะ 5555 (สปอยล์ตรงไหนวะ)
จูเนียร์มองอ่อนพี่มาร์ค /////
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น