ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [4] ลงโทษ
ความเดิมตอนที่แล้ว
เมื่อภาพของยูคยอมกับแบมแบมนอนเปลือยกอดกัน ถ่ายคู่กับถุงยางอนามัยทั้ง 4 กล่อง ราวกับ
เป็นพรีเซ็นเตอร์ ปลิวว่อนไปทั้งโรงเรียน...........
7:30 @JYP National school
" ประชาสัมพันธ์จากคณะกรรมการนักเรียนค่ะ กันต์พิมุกต์ ภูวกุล และคิม ยูคยอม กรุณามาห้องฝ่ายคุมประพฤติ ณ เวลานี้
ค่ะ ประกาศอีกครั้งนะคะ กันต์พิมุกต์ ภูวกุล และคิม ยูคยอม กรุณามาห้องฝ่ายคุมประพฤติ ณ เวลานี้ค่ะ " เสียงประชาสัมพันธ์
ที่เปรียบเสมือนดั่งคำประกาศิตจากนรกขุมที่ 7 ได้เรียกตัวผมกับยูคยอม จะเรื่องอะไร? ถ้าไม่พ้นเรื่องเมื่อวานที่ผมกับยูค
ยอม..เอ่อ.... อ้ากกก รับไม่ได้โว้ยยยยย
" เอาไงดีวะแบม เราต้องไปอธิบายให้อาจารย์ฟัง....."
" แต่จะไปยังไง? กูไม่กล้าไม่เจอหน้าผู้คนแล้ว ดำดินไปได้มั้ย T^T "
" เพ้อเจ้อน่า ใจเย็นดิ เราบริสุทธิ์ ต้องใจกล้าหน้าด้านไปพิสูทจ์ความจริง!! ถ้าความจริงเปิดเผยเมื่อไหร่ ข่าวก็ซาเอง
แหละ ป่ะ! ลุย!! "
" อ้ากกกกก พ่อมึง " ไอ้ยูคลากแขนซ้ายผมออกจากซอกตึกหลังโรงเรียนซึ่งเป็นบริเวณที่ลับตาคน แต่ผมหน้าด้านไม่
พอที่จะไปเผชิญกับสายตาคนทั้งโรงเรียนที่มองผมว่าโรคจิตหื่นกามลามกจกเปรตเสลดพังพอนหรอกนะ เอาวะไอ้ยูค ให้มันรู้
กันไป ว่ามึงจะลากกูไปได้มั้ย ฮึบ!!
" =0= ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ มึงต้องไปกับกูไอ้แบม! "
"กูจะอยู่ที่นี่ มึงแบกความหน้าด้านไปเจรจาคนเดียวสิ -_-;; " เป็นไงล่ะ มึงลากกูไปไม่ได้หรอก เพราะมือขาวกูคว้าเสาไฟ
ไว้นี่ไง ฮ่าๆๆ
"มึงจะอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยรึไง ไปกับกูเดี๋ยวนี้ " ยูคยอมมองค้อนผม และฉุดกระชากแขนผมด้วยแรงควายร้อยตัว
" T0T กูจะอยู่ซอกตึกตลอดไปก็ได้ "
" มึงอยู่ที่นี่ตลอดไปไม่ด้ายยยย!! " แขนกูจะหลุดแล้ว ปล่อยกูซักทีสิฮืออออ
" มึงชะโงกหัวออกไปดูดิ!! นักเรียนทุกคนแม่งถือรูปเราอยู่นะเว่ย ถือกันทุกคนเลยอ่ะ ทำไมกับหนังสือเรียนมันไม่เอามาดู
แบบนี้บ้างวะ!! " ยูคยอมค่อยๆปล่อยมือผม อ๊าาาแขนผมเกือบขาดออกจากไหล่แล้วมั้ยล่ะ
"...." ไอ้ยูคตอนนี้เหงื่อแตกพลัก และถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วอยู่ดีๆมันก็บิดตัวไปบิดตัวมามา ยืดเส้นยืดสาย เหมือน
กำลังวอมร่างกายก่อนเล่นกีฬาตอนคาบพละ
" ._. "
" นึงงง สอง ซั่ม!! ฮืบ " อาเระ ? =0=
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
" วางกูลงนะไอ้แรงควายยยยยคูโบต้า " โอ้พระสงฆ์ช่วย มันแบกผมขึ้นหลังและวิ่งไปผจญภัยแล้ว ม่ายยยย มึงวอม
ร่างกายเพราะเรื่องนี้เองเหรอ ไอ้สัสยูค ไอ้เพื่อนทรยศ!!
" กูขี้เกียจคุยกับมึงแล้ว หยุดโวยวายถ้าไม่อยากให้คนสนใจมากไปกว่านี้ กูอายเค้า "
" ยังมีอะไรต้องเสียอีกเหรอ -_-;; " ผมที่ตัวเตี้ยกว่ามันอยู่โข ถูกแบกห้อยต่องแต่ง เหมือนคนโดนตุ๋ยท้องสลบ และถูกแบก
ลักพาตัวเข้าป่า ทุกสายตากำลังจดจ้องนินทามาที่เราทั้งสองคน ไม่ว่าจะจ้องด้วยสายตารังเกียจ สายตาเหยียดหยาม สายตา
จิ้น(?) หรือสายตาที่ดูริษหยาหมั่นไส้..... ฮือ พอแล้ว กูไม่รับรู้อะไรแล้ว
" ว้ายยย แกดูนั่นสิ คู่เกย์ร้อนแรงที่ปล้ำกันในรูปนั้นไง!! "
" ยี๋!! แล้วนั่นจะแบกกันไปทำอะไรอีกน่ะ ! ฉันทนดูไม่ไหวแล้ว!! "
เสียงนินทาครหาไม่ขาดสายตลอดทางที่ยูคยอมวิ่งแบกผมมา คิดว่าคำด่าพวกนั้นทำอะไรผมได้งั้นเหรอ? ....
....ฉึกเต็มๆครับพี่น้อง T_T ผมอยากกลับบ้านนนนน
เผละ! เผละ!
อยู่ดีๆก็มีวัตถุหลายก้อนลอยมากระแทกศรีษะของผม และยูคยอม มันก็คือไข่ไก่พีซี ไข่ไก่แตกกลางหัวผมและยูคยอม
อย่างสมบูรณ์แบบราวกับจับวาง เมื่อยูคยอมเห็นว่าสถานการณ์เป็นเช่นนั้นจึงใส่สปีดวิ่งไปให้ถึงห้องฝ่ายคุมประพฤติให้เร็ว
ที่สุด
" ไอ้ทุเรศเอ้ย! เกิดในซ่องรึไง ถึงจะทำอะไรที่ไหนก็ได้น่ะหะ!! "
.........เสียงผู้หญิงคนนึงตะโกนด่าพวกเรา และคนอื่นๆก็โห่วตาม ......ชักจะเลือดขึ้นหน้าแล้วนะ ผมทำอะไรผิดกัน? ผมทำ
อะไรให้พวกเค้าเดือนร้อน ? เริ่มอยากเจรจาอธิบายเรื่องให้ทุกอย่างมันจบๆไปซักที ไอ้พวกคนบ้าพวกนั้นจะทำสีหน้ายังไงกัน
นะ เมื่อรู้ความจริงว่าเรื่องมันไม่ใช่แบบนั้นซักนิด!!
ในที่สุดเราก็มาถึงห้องฝ่ายคุมประพฤติ ยูคยอมค่อยๆปล่อยผมลง
" เจ็บตรงไหนปะ "
" แค่ไข่ไก่ จิ้บๆ "
ผมกับยูคยอมพร้อมใจกันผลักประตูห้อง และเดินเข้าไปด้วยแววตาของผู้บริสุทธิ์ที่ต้องการจะพิสูจน์ความจริง
" มาแล้วเหรอครับ ? " เมื่อเราเดินเข้ามา ก็พบผู้ชายคนหนึ่งในชุดสูทสีดำยืนส่งยิ้มอยู่ตรงหน้า รูปร่างสูงยาว ขาวตี๋ หน้าตา
ดี มีภูมิฐาน ผมเคยเห็นหน้าเขาหลายครั้ง นั่นก็เพราะเขาคือประธานนักเรียนของที่นี่ รู้สึกจะชื่อ...อะไรน้า? แต่ตอนนี้ผมแสบ
ตามาก พอได้อยู่ใกล้ๆถึงได้รู้สึกว่าออร่าเค้าส่องประกายมีเสน่ห์ราวกับเทพบุตร สมชื่อเจ้าชายที่นักเรียนหญิงตั้งฉายาให้จริงๆ
" ครับ... คุณคือประธานนักเรียนอัน แจฮยอลสินะครับ " ยูคยอมเริ่มเปิดฉาก
" เรียกผมแจฮยอลก็ได้ครับ เชิญนั่งเลย ^^ " คุณแจยอลผายมือไปที่โซฟาหนังสีน้ำตาลเข้ม ด้วยใบหน้ายิ้มรับแขกนั้น ถึง
จะเป็นยิ้มที่เอาไว้ต้อนรับแขกผู้ชายอย่างผม แต่ถ้ายิ้มของเค้าถูกส่งให้สาวๆล่ะก็คงสลบกันเป็นเบือ
" ขอโทษที่มาช้าครับ พวกเราอธิบายเรื่องนี้ได้ มันไม่จริง! เรื่องทั้งหมดนี้มีคนกลั่นแกล้งพวกเรานะครับ!!" พอก้น
ถึงโซฟาผมก็โพล่งปากแก้ตัวเป็นฉอดๆ
" อื้มมมม คุณมีหลักฐานอะไรงั้นเหรอครับว่าพวกคุณไม่ได้ทำอนาจารแบบนั้นจริงๆ? คุณรู้มั้ยว่าภาพที่แพร่ไปทั่วโรงเรียน
แบบนี้ ใครเห็นเค้าก็รู้กันว่ามันเกิดอะไรขึ้น " คุณแจฮยอลหยิบภาพนั้นขึ้นมา และดูเหมือนว่าจะไม่เชื่อสิ่งที่ผมได้พูดไป ก็จริง
อยู่ว่าหลักฐานคามือคาตา แต่มันไม่ใช่ซักหน่อย คุณแจยอลมองหน้าพวกผมอย่างคนผิดที่เข้ามาแก้ตัว
"อ่า จริงสิ เรามีกล้องวงจรปิดนี่นา พวกผมขออนุญาตเปิดดูได้มั้ยครับ นั่นน่าจะเป็นหลักฐานให้คุณแจยอลดูได้ " ยูคยอม
พูดถึงกล้องวงจรปิด ใช่แล้ว! เรามีสิ่งนั้นอยู่นี่
" ไม่ใช่ว่าพวกคุณรู้อยู่แล้วงั้นเหรอ ว่าจะมีการปรับปรุงกล้องวงจรปิด 3 วัน เพื่อติดตั้งกล้องรุ่นใหม่ เพราะงั้นมันใช้ไม่ได้
มาสองวันแล้วล่ะครับ "
" เอ่อ...ใช่นี่หว่า แต่พวกผมถูกแกล้งจริงๆนะครับ ผมไม่สบายแบมแบมก็พาผมมานอนพัก มันก็นอนเตียงข้างๆผม พอตื่น
มามันก็เป็นแบบนี้!! "
" มันเป็นเหตุผลที่เชื่อไม่ได้หรอกครับ หลักฐานมัดตัวขนาดนี้ อย่าพยายามแก้ตัวเลย ถึงอย่างงั้นมาบอกผมก็ช่วยอะไร
พวกคุณไม่ได้หรอกนะ เพราะบทลงโทษถูกส่งมาก่อนหน้านี้สิบนาทีแล้ว รู้ตัวมั้ยว่าเกือบโดนไล่ออกน่ะ ^^ " คุณแจฮยอลยื่น
ซองจดหมายที่ประทับตราของผอ.เจวาย พาร์ค ....เรื่องนี้ถึงหูผอ.แล้ว 8G มาก
ผมหยิบซองมาฉีกๆๆโดยไม่สนว่าซองจะขี้ริ้วขี้เหล่ยังไง เมื่อเปิดอ่านก็พบข้อความว่า
' เนื่องจากการทำผิดกฎทางจริยธรรม และอยู่ในสถานะนักเรียน จึงไม่สมควรที่จะกระทำเหตุอนาจารไม่ว่าจะภายนอกหรือ
ภายในโรงเรียน เหตุการณ์ครั้งนี้สร้างความเสื่อมเสียให้กับ JYP National และเป็นเหตุการณ์ที่นักเรียนของ JYP National
ไม่ควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง หากไม่ยอมรับบทลงโทษแต่โดยดี จะมีการเรียกผู้ปกครอง หรือมากกว่านั้น จะต้องหมดสภาพการ
เป็นนักเรียน
กำหนดบทลงโทษ
1. ย้ายมาอยู่หอ Got7
2. ตัดคะแนนความประพฤติ 90%
3. ย้ายห้องเรียนมาที่ห้อง -F
4. ถูกคุมประพฤติภายใต้อำนาจของคณะกรรมการนักเรียน
5. นักเรียนทุนถูกตัดสิทธิพิเศษภายในโรงเรียน
ผู้อำนวยการ
JY. Park
**หมายเหตุ บทลงโทษกำหนดระยะเวลาตั้งแต่วันพรุ่งนี้จนจบปีการศึกษา เป็นระยะเวลา 1 ปี '
"..."
"..."
" เงียบกันทำไมเหรอครับ ฮ่าๆ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ สำหรับการคุมประพฤติตลอด 1 ปี " คุณประธานนักเรียนยิ้มหร่า
มือผมสั่นเทาด้วยความโมโห และความท้อแท้ เมื่อได้อ่านบทลงโทษตั้งแต่ข้อ 2 จนถึงข้อ 5 ทั้งๆที่ผมเป็นคนเคร่งครัดใน
กฎโรงเรียน ไม่เคยถูกตัดแคะแนน ผลการเรียนก็ดี อยู่ห้อง A มาโดยตลอด ผมต้องมาอยู่ห้องติดลบ F ที่รวมเด็กมีปัญหา
แล้วทำไมผมถึงต้องโดนคุมประพฤติ? ทั้งๆที่พวกผมไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแม้แต่นิดเดียว!! เหอะ แล้วนี่อะไร มาตัดสิทธิพิเศษ
กันอย่างงี้ เป็นบทลงโทษที่ทุเรศสิ้นดี
" หอ Got7......" ยูคบอมพูดชื่อหอออกมาด้วยความตระหนักใจ และยกมือขึ้นมากุมขมับแน่น
" อ่าหะ เป็นหอที่ดีนะ เหมาะกับพวกก่อปัญหาแบบพวกนายเลยล่ะ "
" หอนี้มันทำไมงั้นเหรอครับ "
แอดดดปัง!!
" ประธานนนนนนนน!!! เด็กหอ Got7 เผาห้องที่เด็ก 2 คนนั้นจะย้ายเข้ามาอยู่ครับ ไฟเริ่มลามแล้ว เอายังไงดี!! " หาาาา อะไร
นะ! =0= ทันทีที่มีใครก็ไม่รู้ คาดว่าจะเป็นกรรมการนักเรียนเปิดประตูด้วยความรีบเร่ง และตะโกนเสียงดัง พูดเร็วซะจนลิ้นจะ
พันกัน พวกผมตกใจแทบแย่
" ใจเย็นๆยองแจ นายติดต่อรถดับเพลิงด้วย ส่วนชั้นจะไปติดต่อกรรมการนักเรียนให้อพยบนักเรียนในหอ ผมขอตัวซักครู่
นะครับ "
" อา...เอ่อ..ครับ"
ปัง!
.....พวกเขาไปแล้ว
"...ไอ้ยูค มึงพูดอะไรหน่อยดิ "
" ไม่..." ยูคยอมหน้านิ่ง ปากเหวอและส่ายหน้าเบาๆ เพราะไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น
" -_-;; "
" แล้วหอ Got7 เป็นยังไงอ่ะ ทำไมพอพูดถึงแล้วมึงน่าเครียดจัง" ผมถามด้วยความสงสัย เพราะผมไม่รู้จริงๆ
" จากที่มันเผาห้องเราไป มึงก็น่าจะรู้นะ....."
" นี่ชีวิตกูยังบรรลัยไม่พอสินะ "
I hope you enjoy!
massage to cute reader
กลับมาแล้วจ้าาา รอบนี้มาเร็วหน่อย อิอิ อดใจไม่ไหว ว่างๆเลยอัพซะเลย
ใครมีอะไรติชมได้น้า แล้วก็ขอบคุณทุกคำชม กับทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
ได้เวลาสนุกแล้วซี ได้เวลาสนุกแล้วซี
ขออภัยที่ลงสั้นนะคะ แต่จะพยายามลงบ่อยๆ ( reader : เชื่อมันได้เหรอ ) T^T
รักยองแจนะคะ 555555
เอ๊ะ ข้างหลังเค้าทำอะไรกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น