Got7 High School Of The Arts

ลำดับตอนที่ #3 : [3] จุดเริ่มต้นที่ชีวิตผม...

ห้องเรียนปี 1 class A

Yugyeoom

     ตอนนี้ผมเรียนวิชาภาษาอังกฤษได้ราวๆ 40 นาทีแล้ว ผมนั่งอยู่หลังสุดของห้อง เพราะโดนเนรเทศเนื่องจากความสูงเยี่ยง

เสาไฟของผม แบมแบมนั่งหน้าสุดของห้อง ทั้งยังตั้งใจเรียนสุดๆ ปากพลางขยับพูดภาษาอังกฤษตามมิสเจสสิก้า และมือก็

จดเลกเชอร์ยิกๆอย่างคล่องแคล่ว เหอๆ พอคุณยืมมันมาอ่านเท่านั้นแหละ คุณต้องเลเวลสูงมากๆ ถึงจะอ่านลายมือส้นตรีน

เขี่ยของมันออกได้ แต่ก็นะเห็นโง่ๆ ซื่อบื้อๆแบบนี้มันเรียนเก่งนะครับ เพราะงั้นถึงได้อยู่ห้อง A ไง แปลกคนเนอะ ปกติเรียนดี

สมองก็ต้องพัฒนาตาม แต่นี่คนอะไร๊ 

 

     หนังสือเรียนเล่มหนาที่วางอยู่บนโต๊ะ หรือมิสเจสสิก้าอาจารย์สอนภาษาอังกฤษสุดสวยที่ยืนสอนคอนเวอร์เซชั่นอยู่ปาวๆ 

ไม่ใช่สิ่งที่ผมกำลังสนใจ ตอนนี้ผมต้องการให้ศรีษะแนบลงไปกับพื้นโต๊ะเ และหลับตาพียงเท่านั้น 

" แค่กๆๆ"

     ผมรู้สึกหัวหนักอึ้ง และฟังอะไรไม่รู้เรื่อง ทุกอย่างเบลอๆไปหมด มันอาจจะเป็นเพราะพิษไข้ ตำแหน่งนั่งของผมก็เหมาะ

เจาะมาก แอร์เป่าจนหัวผมจะเปียกหมดแล้ว  อาาา แม่งจะเย็นไปไหนวะ แต่ภายในตัวผมร้อนผ่าว มันเกิดการปะทะกัน

ระหว่างอุณภูมิร่างกายกับอุณภูมิลมแอร์ มีเสียงวิ้งๆในหูด้วย ผมไม่มีแรงเลย เปลือกตาก็เหมือนมีอะไรมาถ่วง 

งีบหน่อยดีมั้ยนะ...

วูบ............

.

.

.

" ยูคยอ....... " 

" ยูคยอม... " หืม ? 

" คิม ยูคยอม! " 

" ไอ้สาด กุปวดหัว " หยุดกวนดิ้ไอแบม ก็รู้ว่ากุไม่สบาย

" นี่เธอกล้าด่าครูเหรอ? " หะ...คะ..ครู 

     ความชิบหายได้บังเกิดในชีวิต เมื่อบุคคลที่ปลุกผมนั้นผมคิดว่าเป็นไอ้แบม แต่ที่จริงแล้วคือมิสเจสสิก้าสุดสวยระทวยใจ 

ยืนขมวดคิ้วเหมือนนางยักษ์ขมูขี ผมค่อยๆลุกขึ้นนั่งหลังตรงก้มหน้าเล็กน้อยด้วยความรู้สึกผิดไปแล้ว 

" เอ่อ... ขอโทษครับมิสเจสสิก้า คือผมนึกว่าเพื่อนผมปลุกน่ะครับ....." เพื่อนทั้งห้องหันมามองผมหัวเราะกันคิกคัก สายตา

แบมแบมที่มองมาก็ช่างกวนตีนผมยิ่งนัก ราวกับกำลังเยาะเย้ยผมอย่างสะใจ

"เธอดูหลับสบายดีนะ คาบฉันดูน่าผ่อนคลายขนาดนั้นเชียว " ฟังผมก่อน T_T

" ขอโทษจริงๆครับ ผมไม่สบายน่ะครับ ปวดหัวมากเลย " ผมมองตามิสเจสสิก้า และแก้ตัวด้วยสีหน้าซีดๆ

" ถ้าเธอไม่สบายก็ขออนุญาตไปห้องพยาบาล อย่าให้เห็นนะมาคราวหน้ามาหลับคาบชั้น! ไปซะ เรียกให้เพื่อนพาไปคนนึง " 

     มิสเจสสิก้าให้ผมไปนอนห้องพยาบาล ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้และโค้งตัวขอบคุณ ก่อนจะเดินไปหน้าห้องเพื่อเรียกแบมแบมให้

ไปเป็นเพื่อนผม

"ขออนุญาตครับ คราวหน้าจะไม่หลับในคาบแล้วครับ " 

     ผมกับแบมแบมเดินออกจากห้อง และเดินไปห้องพยาบาลที่ไม่มีอาจารย์ห้องพยาบาลอยู่ เพราะเพิ่งลาออกไปเมื่อวาน

ด้วยเหตุผลส่วนตัว

" มึงโอเคมั้ย ไปโรงบาลเหอะ แต่ตอนมิสปลุกมึงนี่ฮาใช้ได้ ฮ่าๆๆๆ" แบมแบมล้อยูคยอมที่เดินอยู่ข้างๆ และหัวเราะเยาะเย้ย

" ไอ้สัสจะเป็นห่วงรึจะถากถางกูก็เลือกเอาซักอย่าง แค่ก " ยูคยอมผลักแบมแบมด้วยแรงเบาๆ จนเสียหลักไปนิดนึง

" คิกๆ เสียงมึงเหมือนเป็ดเลยอ่ะ แหบอะไรเบอร์นั้น "

"แอร์มันแรงอ่ะ เป่าจนหัวกุเปียก ถ้ามีแชมพูคงจะดี กุจะสระผมแม่งเลย " ผมพูดประชด ด้วยสีหน้าหมั่นไส้คนปรับแอร์

     ผมกับแบมแบมเดินมาถึงห้องพยาบาลโดยที่ผมไม่ล้มพับด้วยพิษไข้ไประหว่างทาง ในห้องพยาบาลกว้างๆนี้มีเพียงผมกับ

แบมแบมเท่านั้น ห้องพยาบาลคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นยา มีเตียงสีขาวสะอาดกว่ายี่สิบเตียงเรียงแถวละ 10 เตียงแบ่งเป็นสองฝั่ง 

ด้านหน้าห้องมีโต๊ะของอาจารย์ห้องพยาบาลที่ลาออกไปแล้ว มีตู้ยาติดผนังหลายตู้ ที่ใหญ่มากๆ ราวกับเอาร้านขายยามาตั้ง

ไว้ในโรงเรียน 

     ผมเลือกนอนเตียงริมสุดเพื่อความสงบ เผื่อคนอื่นเข้ามา จะได้ไม่รบกวนการนอนของผมมาก แบมแบมดูท่าจะกำลังหายา

ลดไข้ให้ผม 

     ผมเพิ่งเคยมาห้องนี้เป็นครั้งแรกตั้งแต่เข้าเรียน ได้ฤกษ์เข้าก็ตอนนี้แหละ แต่เป็นห้องพยาบาลที่เหมือนโรงแรมซะจริง มี

เตียงขนาดใหญ่สีขาวนุ่มๆ ดูวีไอพี การจัดห้องดูหรูหรา ตกแต่งเล็กๆน้อยๆไม่รกตา มันน่าอยู่กว่าที่หอพักของผมซะอีก 

     " ยาเยอะมากเลยว่ะยูค กุหาพาราไม่เจอ " แบมแบมบอกผมขณะที่กำลังหาพาราให้ผมที่ตู้ยาขนาดใหญ่ด้านหน้าห้อง

     "ตู้ยามันมีป้ายแปะไว้รึเปล่า หาตู้ที่มีป้ายยาภายในอ่ะ " ผมใช้เสียงแหบๆตะโกนบอกแบมแบม 

     "เออว่ะ แปะอยู่ข้างบน เจอแล้วๆ " ผมคิดถูกรึเปล่าที่จะกินยาที่มันหยิบให้....

     พ่อหนุ่มหัวทองถือแก้วน้ำดื่ม มาพร้อมกับกล่องยาพาราแบนๆหน้าระรื่น พารามันเป็นแผงก็มี มันจะเอามาทั้งกล่องทำแปะ

อะไรวะ 

     " อ่ะ กินน้ำให้หมดนะ " มันยื่นแก้วน้ำกับกล่องยามาให้ผม ......

     " แบม.." 

     " อะไร กินยาก่อนๆ " มันมองหน้าผมไม่รู้สึกรู้สา แถมยังควักมือไวๆให้ผมรีบกระดกน้ำกับยา นี่มึงแยกไม่ออกจริงๆเหรอว่า...

     " นี่มันยากำจัดเชื้อราในง่ามตีน "

     " พาราดิ กุหยิบถุ...ถูก เอ่อ.... " ไอ้งามไส้ 

     " ก็ว่าแล้วทำไมมันเป็นกล่อง นี่มันยาภายนอก อ่านป้ายที่เค้าเขียนไว้ออกมั้ย นี่มึงซื่อบื้อขนาดนี้เลยเหรอเนี่ยยยยย" 

     " ฮ่าๆ เดี๋ยวไปหยิบให้ใหม่ " พอเลยมึง กูยังไม่อยากตาย 

     ว่าแล้วแบมแบมก็วิ่งไป และกลับมาอีกรอบกับพาราตัวจริงเสียงจริง 

     " ไม่ใช่ยาหมดอายุแน่นะไอ้แบม " ผมถามมันเพื่อความปลอดภัยในชีวิต 

     " กินๆไปเหอะ ถ้ามึงบุญมากพอคงไม่มาตายเพราะยาพาราหมดอายุตอนนี้หรอก " 

     

     ผมกินๆไป เพราะไว้ใจคุณภาพห้องพยาบาลของที่นี่ ผมขี้เกียจคุยกับมันแล้ว ผมจะนอนพักผ่อนซักที แบมแบมกระโดดขึ้น

นอนเตียงที่อยู่ถัดจากเตียงผม 

     " เดี๋ยวกุนอนเป็นเพื่อนนะ ไม่มีอาจารย์อยู่ เดี๋ยวมึงเป็นไรขึ้นมาไม่มีคนดู "

     " ไม่ใช่ว่ามึงอยากนอนกลางวันหรอกเหรอ "

     " หึๆ ไม่เล้ยยยย มึงอ่ะนอนไป กูก็จะนอน ห้องน่านอนแบบนี้กูอดใจไม่ไหว " แน่ใจเหรอว่ามึงจะมาดูแทนอาจารย์....

แบมแบมดึงผ้าห่มสีขาวขึ้นมาห่ม และหลับตาลง ผมก็ควรจะพักได้แล้ว.. ค่อยตื่นอีกทีตอนเลิกเรียนละกัน.....

แอ้ดด.....

     เสียงประตูห้องพยาบาลถูกเปิด และมีบุคคลปริศนาเข้ามาในห้องภายใต้ความเงียบสงัด ที่มีเด็กหนุ่มนอนหลับสนิทอยู่

2 คน บุคคลปริศนาค่อยๆย่องเข้าไปที่ข้างๆเตียงของแบมแบม

" แล้วนายจะตื่นขึ้นมาด้วยความเซอร์ไพรส์...จากฉัน :) "

  

   เวลาผ่านไปได้สักครู่ บุคคลปริศนาได้ทิ้งเซอร์ไพรส์ไว้ให้กับทั้งสอง และเดินจากไปด้วยรอยยิ้มมุมปากแสนเยือกเย็น...

.

.

.

.

.

     " รอฉันแปปนึงนะมินอา แวะเอาพลาสเตอร์ที่ห้องพยาบาลก่อน " เด็กหญิงคนหนึ่งได้เดินเข้ามาห้องพยาบาลเพื่อเอา

พลาสเตอร์แปะแผลมีดบาดที่นิ้วของเธอตอนคาบคหกรรม เมื่อย่างก้าวเดินเข้ามาภายในห้อง 

     .........ภาพแรกที่เธอเห็นคือ มีผู้ชายถอดเสื้อผ้าสองคนนอนกอดกันที่เตียงสุดท้ายของห้องพยาบาล มิหนำซ้ำ ยังมีถุงยาง

อนามัยวางอยู่อีก 3-4 กล่องข้างๆตัว

     " กะ กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" เด็กสาวกรี้ดสนั่นซอยแตกด้วยความตกใจกับภาพที่

หน้าอายอยู่ตรงหน้า จนทำให้คนที่หลับอยู่สะดุ้งตื่น

     " โอ้ยย กรี้ดอะไรของเธอน่ะ " แบมแบมลุกขึ้นนั่งด้วยความงัวเงียหลังจากถูกรบกวนการนอน ด้วยสภาพที่ไม่ได้ใส่อะไร

'แม้แต่ชิ้นเดียว' เด็กหญิงอ่าปากค้างจ้องแบมแบมจนตาแทบจะถลน ดูแล้วน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกัน เธอแต่งตัวเรียบร้อย 

หน้าตาจิ่มลิ้ม และผมสั่นประบ่า 

     เมื่อแบมแบมๆเห็นว่าเธอกำลังจ้องตัวเองตาเขม็ง จึงก้มมอง และได้สังเกตุว่าตัวเองเปลือยอยู่ เปลือยทั้งตัว ไร้เซ็นเซอร์ 

ไร้ผ้าห่ม! นอกจากนั้นยังนอนกอดกับยูคยอมที่เปลือยอยู่เหมือนกัน ซึ่งตอนนี้มันยังหลับเป็นตาย โอ้วววชิท ยังไม่พอ ถุงยาง

อนามัยที่วางอยู่ข้างๆถึง 4 กล่องคืออะไรวะ มาครบทุกกลิ่น นี่กูได้เสียกับไอ้ยูคตอนไหน มันเกิดอะไรขึ้น ! จะว่าไอ้ยูคเมา

พารามันก็ไม่ใช่ 

     " นี่เธอ อย่าเข้าใจผิดนะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะ " 

ปัง!

 ........งานงอก ยัยผู้หญิงนั่นปิดประตูอย่างแรง และวิ่งหายไปในสายลม อ้ากกกกก นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

     "ไอ้ยูค ตื่นเร็ว " ผมปลุกยูค และรีบหยิบเสื้อผ้ามาใส่ พร้อมกับห่มผ้าให้ยูคยอม เพราะภาพมันอุจาดตาผมเต็มที

     "หืออออ" ยูคยอมบิดขี้เกียจ 360 องศา เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองมันโล่งๆ ถึงได้ลืมตาขึ้นมาสำรวจว่าตัวเองไม่ได้สวมเสื้อผ้า

     "ไอเหี้-ยยยยยยยยย มึงทำอะไรกูไอ้แบม " ยูคยอมปะเคนสัตว์ให้ผม และดึงผ้าห่มไปห่มมิดชิด หน้ามันตอนนี้เหมือน

กระต่ายตื่นตูมที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ่งก็ไม่ต่างจากผม ที่งงไปหมด ว่าใครทำอะไรกับพวกเรา

     "มึงใจเย็น กูไม่รู้เรื่อง กูก็งงเหมือนกัน ตื่นขึ้นมากูก็นอนกอดมึง มีผู้หญิงคนนึงมาเห็นด้วย แต่หนีไปแล้ว " ยูคมองผมพัก

นึง จึงลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า ด้วยท่าทางหงุดหงิดสุดๆ

     " โธ่ว้อย นี่มันเรื่องเชียไรวะ ใครมันแกล้งพิเรนๆแบบนี้ อย่าให้กุจับได้นะ! แต่งตัวเสร็จรีบไปตามผู้หญิงคนนั้นมาคุยด่วน

เลยแบม ถ้าผู้หญิงนั่นไปบอกคนอื่น ตายโหงแน่ "

     "นี่มันเวลาเลิกเรียนแล้วว่ะ ผู้หญิงคนนั้นคงกลับไปแล้ว เอาไงดีวะ ฮือออ " ผมกับยูคยอมลนลานเต็มที กับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้า

เรื่องนี้เผยแพร่ออกไป จะทำยังไง! หวังว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นคนเดียวที่เห็นพวกผมในสภาพที่โคตรวิปริต และคาดว่ามันคง

วิปริตที่สุดในชีวิตของผม

     " วันนี้รีบกลับหอก่อน พรุ่งนี้มาตามหาผู้หญิงคนนั้นกัน กูก็ปวดหัวด้วย ให้กูดีขึ้นก่อนเถอะ แล้วจะได้รู้กันว่าใครทำ! " หน้า

ซีดๆของยูคยอมตอนโมโหน่ากลัวใช้ได้ ผมเองก็โกรธเหมือนกัน เล่นแรงไปไหน่อยนะ นี่เป็นวิธีรับน้องของที่นี่รึไง ?

ไร้สาระสิ้นดี 

     ยูคยอมยืนรอผมตรงซอกข้างทางเดินหน้าห้องเรียน ผมก็รีบชะแวบไปเอากระเป๋า และเผ่นอย่างรวดเร็ว เพื่อที่จะกลับ

หอพัก และมาตามหาตัวผู้หญิงคนนั้น กับคนที่แกล้งพวกผม ในวันพรุ่งนี้....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

     แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในวันต่อมา คือสิ่งที่แบมแบมช็อค ยูคยอมช็อค นักเรียนคนอื่นๆช็อค อาจารย์ช็อค ทั้งโรงเรียนช็อค ช็อคคค!!

ความบรรลัยได้เกิดขึ้นแล้ว เมื่อภาพของยูคยอมกับแบมแบมนอนเปลือยกอดกัน ถ่ายคู่กับถุงยางอนามัยทั้ง 4 กล่อง ราวกับ

เป็นพรีเซ็นเตอร์ ปลิวว่อนไปทั้งโรงเรียน...........

" ....... "

I hope you enjoy!

- massage to cute reader -

กึ๋ยๆ มาอัพแล้วค่ะ 55555 สยิวกิ๋ว

มีอะไรติได้นาจา ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจริงๆค่ะ 

เราจะฝึกเยอะๆ เพื่อที่จะแต่งฟิคสนุกๆให้ทุกคนได้อ่านนะคะ 

เหนื่อยมากๆ ปิดเทอมยังเรียนหามรุ่งหามค่ำ T T

ติดตามตอนต่อไปน้า คึๆๆๆ มีอะไรสนุกๆรออยู่

ช่วงนี้ยูคแบมไปก่อนเนอะ คนอื่นกำลังจะมีบทในตอนต่อไปจ้า 55555

ปิดท้ายด้วยแฟนอาร์ตยูคแบม น่ารักอ่าส์ >_< YugBam Sweet Dream cr.coconutroot