ชื่อนิยาย : เพื่อนกัน แบบนี้ก็ได้เหรอ?
ประเภท : วาย ( ชายรักชาย )
ประเภทเพิ่มเติม : นักเรียน, คอเมดี้ ,โรแมนติค
เกริ่นนำเรื่อง :
ณ โรงเรียนสหศึกษาแห่งหนึ่ง
เปิดเทอมวันแรก
กริ้งงงงงงงงง
เสียงออดดังเป็นสัญญาณการเริ่มเรียนคาบแรกของวัน
ภายในห้องเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายปีที่ 6 ที่อึกทึกไปด้วยเสียงคุยกันจอแจของนักเรียนชาย และหญิง บรรยากาศห้องเรียนพัดลมที่มีลมยามเช้าถ่ายเทเข้าออกหน้าต่างเย็นสบาย นักเรียนกว่า 50 ชีวิตต่างสีหน้าแช่มชื่นที่ได้เปิดเทอมมาเจอเพื่อน แม้จะเป็นปีสุดท้าย และเป็นปีที่ต้องแบกรับภาระชีวิตตัวเองมากมาย
ทันใดนั้น อาจารย์ที่ปรึกษาหญิงวัยราวๆสี่สิบปี ซึ่งก็คือ อาจารย์อัญชนา ผู้มีฉายา "วาจาศักดิ์สิทธิ์" ก็ได้เดินเข้ามาทักทายนักเรียน พร้อมกับบรรยากาศที่ดูเรียบร้อยขึ้นเป็นกองจากเมื่อสักครู่
อาจารย์ควักมือไขว่ๆ เหมือนเรียกใครให้เดินเข้ามา
" ทุกคนจ้ะ นี่เด็กใหม่นะ เพื่อนย้ายบ้านมาอยู่แถวนี้ เลยมาเข้ากลางคันซะ ม.6 เลย ยังไงก็ดูแลเพื่อนด้วยนะ"
อาจารย์อัญชนาหันไปบอกเด็กใหม่ให้แนะนำตัว ซึ่งหน้าตาก็จัดว่าอยู่ในเกณฑ์ดี มีเสน่ห์ หากแต่ว่าถ้าไม่ทำหน้าบึ้งคิ้วขมวดคงจะดูดีกว่านี้
" นายวัณลภ เนตรพิมุข ชื่อเล่นมาร์ชครับ "
ทุกคนดูยินดีกับการมีนักเรียนใหม่ โดยเฉพาะนักเรียนหญิงที่ดูกระตู้วู้เป็นพิเศษ
" นายจิรายุ ข้างๆมีคนนั่งมั้ย ให้เพื่อนนั่งด้วยสิ ดูแลเพื่อนด้วย อย่าให้เห็นว่าก่อเรื่อง"
" แหม่อาจารย์ก็ ผมเด็กดีนะคร้าบ เอาสิ นายมานั่งได้ ที่ว่าง "
เด็กใหม่ที่ชื่อ ' มาร์ช ' เดินมายังโต๊ะคู่หลังสุดของห้องที่ผมนั่งอยู่ โดยมีสายตาหลายคู่มองตามอย่างไม่กระพริบ
" เอ่อ..อืม ขอบคุณ" เจ้าเด็กใหม่นั่งลง สายตาเหม่อลอยไม่สนใจผมเท่าไหร่ นี่คงจะเป็นโอกาส ถ้าผมจะได้ทำความรู้จัก แล้วมีเพื่อนกับเค้าบ้าง
หมับ!
" กูชื่อค็อปเตอร์ เรียกค็อปเฉยๆก็ได้ ฝากตัวด้วยนะมึง " มือผมคว้าคอเจ้าเด็กใหม่มากอดด้วยท่าทีที่เสริมสร้างมิตรภาพลูกผู้ชาย
" อืม " ตอบสั้นจังวะ มันหันมาส่งสายตาที่เย็นชาสุดๆให้ ราวกับว่าผมได้เอาตีนไปพาดบนบ่ามัน และหันขวับกลับไป มือผมเองก็ค่อยๆเลื้อยออกมา ด้วยความสำนึกในคุณสมบัติผู้ดีได้ เพราะสายตาพิฆาตนั้น แต่เอาเถอะ ผมอาจจะคิดไปเอง
แต่หมอนี่ผมเงางามน่าลูบจังแหะ กลิ่นซัลซิลขวดสีม่วงด้วยดิมึง ห้อมหอม ลมตีเข้าเต็มจมูกเลย
.
.
.
.
คาบที่ 4 ก่อนพักเที่ยง
นี่ก็นั่งเรียนมาตั้งนานจะ 4 ชั่วโมงแล้วก็ยังไม่คุยกับกูซักแอะ นี่มึงเป็นใบ้เรอะ!! มันเรียนอย่างเดียวเลยวุ้ย ทั้งยังทำเป็นเหมือนผมเป็นอากาศธาตุทั้งๆที่หล่อขนาดดนี้! แต่คณิตข้อนี้แม่งทำยังไงหว่า เห็นแม่งเขียนเอาๆ จะลอกก็เกรงใจ จะถามก็กลัวหน้าแตก
" เห้ย มึงอ่ะ " เยสสส กูขอโทษที่เข้าใจผิดว่ามึงมันเป็นพวกหยิ่ง ไร้มนุษย์สัมพันธ์ จะชวนคุยอ่ะดิ
" มีไร? "
" มองหน้าหาพ่อง หันมาอยู่ได้ รำคาญ "
จึกกกกกกกกกกกก!!! คนหน้าด้านอย่างผม จะถูกด่าเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึก แม้แต่อาจารย์อัญชนาวาจาศักดิ์สิทธิ์ ก็สะกิดผมไม่ได้ แต่ไอ้เหี้*นี่มึงจะเกินไปแล้ว
" ใครมองมึง? ก็มองฝุ่นละออง ที่บังเอิญลอยอยู่ตรงหน้ามึงพอดี "
" พูดงี้อยากลงไปนอนจูบฝุ่นเหรอครับ? "
อยากจูบมึงมากกว่า เอ้ยไม่ใช่! มึงหาเรื่องกูก่อนไม่ใช่รึไงเนี่ย
" พวกเธอ!! คุยอะไรกันน่ะ!! " โดนอาจารย์ดุตามระเบียบครับ ผมกับไอ้เด็กใหม่ต่างคนก็นั่งเงียบและต่างคนต่างอยู่ไปซักพัก
ค็อปเตอร์ x มาร์ช
สวัสดีครัชชชชชช เรื่องยังไม่จบแค่นี้น้า นี่เป็นแค่ส่วนนำของเรื่อง เนื้อเรื่องจะตามมาอีกไม่กี่วันนี้
เนื่องจากตอนนี้ติดสอบ ก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้วแหละ อดใจรอกันนิดนึงเนอะสำหรับคนที่ติดตาม ^^ อ่านแล้วช่วย
คอมเมนท์ติติง หรือให้กำลังใจไรท์กันด้วยจะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ขอบคุณรีดเดอร์ทุกท่านจ้า อิอิ
ความคิดเห็น