คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #74 : ตอนที่21 บัณฑิตหนุ่ม 2
ห่างจากเมืองหลวงหมิงเวยไม่ไกล เป็นภูเขาสูงชันรายล้อมรอบด้าน
เพราะลักษณะที่ตั้งของวังหลวงแคว้นต้าถังเป็นเช่นนี้ ทำให้ศัตรูต่างแคว้นไม่อาจรุกรานได้โดยง่าย
หุบเขาทั้งหลายสูงใหญ่ตั้งตระหง่าน ลักษณะคล้ายปราการแกร่งโอบล้อมปกป้องบ้านเรือนเอาไว้ รอบนอกห่างออกไปยังมีเมืองเล็กเมืองน้อย กระจายอำนาจการปกครองโดยเจ้าเมืองต่างๆ มีเพียงหมู่บ้านผิงเหยียนเท่านั้นที่ออกจะทุรกันดารไปสักหน่อย ห่างไกลความเจริญอยู่มาก
แต่ก็ยังโชคดีที่คนของทางการเป็นพวกรักความยุติธรรม ดูแลชาวบ้านอย่างดี เคร่งครัดเจ้าระเบียบ
แค่เอ่ยว่าจะฟ้องกองปราบก็ไม่มีใครกล้าทำผิดแล้ว
ส่วนคนที่กล้าทำผิดเช่นซานซาน คนของทางการก็ไม่มีความสามารถมากพอที่จะตามจับได้
จางฉวนจึงเป็นบุรุษโชคร้าย ถูกกระทืบจนสืบพันธ์มิได้ แต่กลับไม่ได้รับความยุติธรรมอยู่คนเดียว
ถ้ำแห่งหนึ่งภายในหุบเขาใกล้เมืองหลวงหมิงเวย
ซานซานกับลูกน้อยลู่หลิ่งอาศัยถ้ำนี้เป็นที่พำนักชั่วคราว เพื่อบุตรสาวได้ชื่นชมธรรมชาติอันสวยงามอย่างใกล้ชิด
และเพื่อตัวนางได้ฝึกยุทธเดินลมปราณโคจรพลังวัตรผสานธาตุทั้งสี่โดยสะดวก
ลักษณะถ้ำอยู่ใต้แท่งหินขนาดใหญ่ ปากถ้ำมีน้ำตกคล้ายผ้าม่านขนาดใหญ่ปิดกั้นจากภายนอก เมื่อออกมายืนด้านนอกของถ้ำยังมีแอ่งน้ำงดงาม มีปลาแหวกว่าย มีธาตุน้ำรออยู่
สองแม่ลูกชอบหุบเขาแห่งนี้มากนัก มีทั้งธาตุดิน ธาตุน้ำ ออกนอกถ้ำไม่ไกลยังมีธาตุลม ตัวพวกนางเป็นคนธาตุไฟ เรียกได้ว่ารอบกายสี่ทิศแปดทางสามารถปรับสมดุลได้สิบสองชั่วยาม
ห่างจากถ้ำแห่งนี้ยังมีวัดแห่งหนึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางป่าไผ่ มีผู้ทรงศีลปฏิบัติธรรมอยู่มากมาย ให้รู้สึกอุ่นใจไม่เบา
เมื่อไม่นานก่อนหน้า ซานซานยังจับลูกเสือดาวหิมะได้ตัวหนึ่ง มันเพิ่งสูญเสียมารดาไปไม่นาน ศพแม่เสือไม่ทันเน่า ลูกเสือดาวหิมะตัวนี้หมอบตัวเฝ้าจนเน่าเหลือแต่โครงกระดูก ซานซานกับลู่หลิ่งก็เฝ้าลูกเสืออยู่อีกฝั่งหนึ่งอย่างใจเย็นเช่นกัน จากนั้นก็พามันมาอยู่ด้วยกันในถ้ำ
หลังโคจรลมปราณไปหนึ่งชั่วยาม ซานซานก็ผ่อนคลายร่างกายโดยการนั่งมองลู่หลิ่งเล่นกับลูกเสือดาวหิมะอยู่เงียบๆ
เห็นทั้งสองคล้ายก้อนแป้งสองก้อนกลิ้งไปด้วยกันบนพื้นดินในถ้ำก็นึกขันจนหลุดหัวเราะออกมา
เส้นเสียงของหญิงสาวกังวานใส หากใครมาได้ยินคงคิดว่านางต้องมีความสุขมากเป็นแน่
แท้จริงย่อมไม่ผิดนัก! เพราะซานซานในยามนี้มีความสุขกับชีวิตเหลือเกิน
ได้ฝึกยุทธ ได้ท่องหล้า ได้อยู่กับลูกน้อยไร้เดียงสา สำเร็จสรรพวิชาโดยง่าย
และที่สำคัญ ไม่ต้องรอคอยใครด้วยใจคะนึงหาอย่างทรมาน ไม่ต้องทนกับความรู้สึกเงียบเหงาว่างเปล่าอีกต่อไป
เหย่หนิวสำหรับซานซานยามนี้ คือบุรุษน่ารังเกียจ ทิ้งลูกทิ้งเมีย ไม่น่าจดจำเลยสักนิด
ซานซานปล่อยให้ลู่หลิ่งเล่นจนเหนื่อย แล้วปล่อยให้หลับกลางวันโดยมีลูกเสือดาวหิมะหมอบตัวเฝ้าอยู่ไม่ห่าง ทั้งยังคอยแลบลิ้นเลียแก้มนุ่มนิ่มแดงเรื่อเลียมืออวบอิ่มเพื่อกล่อมนอนตลอดเวลา แมลงตัวใดล้วนไม่กล้าเข้าใกล้เด็กน้อยผู้หลับใหลอยู่บนหญ้าฟาง
ระหว่างนั้น ซานซานจึงสำรวจเสื้อผ้าติดกายทั้งของตนและของบุตรสาว พบว่าเปรอะเปื้อนฝุ่นดินและหม่นหมองเต็มที จึงคิดจะพากันลงเขาไปเที่ยวตลาดเพื่อหาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่
นางเป็นสตรีที่ไม่ค่อยห่วงความงามเท่าใด ผิดกับลู่หลิ่งที่แสดงออกตั้งแต่แบเบาะว่าให้ความสำคัญต่อเรื่องนี้มาก ทุกครั้งที่พาไปเที่ยวตลาดผ้า แม่นางน้อยมักจะเลือกแต่ผ้าสีสันสดสวย ของเล่นงดงาม กระทั่งมีผู้ใหญ่ใจดีคิดอยากจะอุ้มนาง ยังต้องมีรูปโฉมเลิศล้ำ เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน มิเช่นนั้นอย่าหวังว่าจะได้อุ้ม
ซานซานจึงต้องรักษาผิวพรรณให้สะอาดเนียนนุ่มลื่นมือ แต่งตัวด้วยอารมณ์งดงาม แผลเป็นในร่างกายตรงส่วนใดก็ห้ามมี
ขี้ผึ้งที่ใช้ยังต้องทำขึ้นเอง มีส่วนผสมของหญ้าชนิดพิเศษฉางเชิงฉ่าว[1]ที่ช่วยปรับผิวให้ดูเอิบอิ่มนุ่มเนียน คงความอ่อนเยาว์เอาไว้ตลอดกาล
--------
[1] อ้างอิงจากนิยายเรื่อง 玄中魅
***
ชาตินี้ คุณแม่ไม่ได้ฝึกวิชามารอย่างเดียวนะคะ
คุณแม่มีวิชาบำรุงผิวพรรณด้วยจ้า
****
โหลดนิยายเรื่องนี้ได้แล้วที่ >>> mebmerket
วิธีการสั่งซื้ออีบุ๊คจาก meb คลิก >>> สั่งซื้อจาก mebmarket
กรณีเจอปัญหาคลิกที่นี่ >> Contact us
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น