คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ติดตรึง
สองคืนอันหนาวเย็นผ่านพ้นไป
ยามสายของอีกวันผ่านเข้ามา แม้ตะวันจะอยู่สูงลิบยิ่งกว่าพื้นดินด้านบนของหน้าผา แต่ก็มีมากพอที่จะพาแสงแดดทอประกายเจิดจ้าจากฟากฟ้าส่องสว่างไปจนทั่ว
ไม่เว้นแม้แต่ภายในถ้ำเย็นเยียบ ที่มีปากถ้ำรองรับแสงแดดอันอบอุ่น
เหม่ยหลินนอนพลิกตัวคราหนึ่ง ก่อนจะสะดุ้งตกใจตื่น
นางลืมตาขึ้นมาแล้วกะพริบเบาๆ เห็นรอบกายเป็นถ้ำเย็นเยียบ เมื่อหันซ้ายแลขวาก็พบว่ามีนางนอนอยู่คนเดียว ไร้เงาร่างสูงสง่าของใครบางคน
หญิงสาวจำได้ด้วยสติน้อยนิดอันเลือนรางก่อนหน้า ตั้งแต่ในน้ำดำมืดลึกลับที่นางกำลังจมดิ่ง พี่หงพุ่งตัวเข้ามาจับกระชากนางขึ้นไป คล้ายฝ่ามือมัจจุราชที่ลากนางออกจากขุมนรก นางที่กำลังหวาดกลัวจนขาดสติเอาแต่ซุกซบแผงอกเขา แล้วร่ำไห้ปานขาดใจอย่างไม่อาจควบคุมได้ หลังจากนั้นนางก็สลบไป
เหม่ยหลินเริ่มขมวดคิ้วพันกันแน่น ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งแล้วลูบคลำเนื้อตัว เมื่อภาพอันพร่าเลือนอีกภาพพลันปรากฏ เป็นภาพที่นางเปลือยเปล่าตัวเย็นเยียบ ซุกซบอยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นของพี่หง ที่มีสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน
นางในยามนั้นคล้ายกับเห็นแผงอกตึงแน่นกับวงแขนกำยำในระยะแค่ปลายจมูก ความกรุ่นร้อนบางอย่างแผ่คลุมไปทั่วร่างนาง ความอุ่นซ่านแปลกประหลาดห่อหุ้มนางจนมิด
หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างแล้วเริ่มสำรวจตัวเองอย่างลนลาน แต่แล้วนางก็พบว่าเสื้อผ้ายังอยู่ครบ เมื่อเปิดสาบเสื้อตรงหน้าอกก็ได้เห็นเนื้อนูนเต่งตึงไร้ริ้วรอยใดปรากฏ เลื่อนมือไปจับตรงท้องน้อย หลับตาจับความรู้สึกของตน พบว่าไร้ความเจ็บใดๆ ที่บ่งบอกถึงการถูกล่วงล้ำ
เหม่ยหลินรู้สึกโล่งใจนัก นางถอนหายใจคำโตอย่างโล่งอก
ภาพที่นางเห็นคงไม่แคล้วเป็นเพียงความฝันของหญิงสาวทั่วไป ยามได้พบเจอกับบุรุษห้าวหาญกร้าวแกร่งกระมัง พี่หงเป็นชายที่องอาจผึ่งผาย นัยน์ตาที่เย็นชาเผยความทระนงหยิ่งยโส
เขาหาใช่บุรุษเจ้าสำราญชอบหักหาญน้ำใจสตรีไม่
เมื่อหญิงสาวคิดมาถึงตรงนี้ ริมฝีปากพลันยกโค้ง นัยน์ตาพลันฉ่ำวาว ความรู้สึกหวานล้ำพลันปรากฏอยู่ในใจ
หากจะมีชายใดที่นับได้ว่าทรงเสน่ห์ติดตรึง คงไม่แคล้วชายผู้นี้
ถึงแม้ว่าเหม่ยหลินจะเป็นถึงองค์หญิง เป็นสตรีชั้นสูงที่จำต้องสำรวมกิริยาทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลังธารกำนัล หากแต่นางก็เป็นเพียงสตรีธรรมดาวัยสาวสะพรั่งผู้หนึ่ง อารมณ์เฉกเช่นสาวน้อยย่อมมีอย่างไม่อาจห้ามใจ ต่อให้ต้องเก็บข่มปานใด ความรู้สึกในวัยกำดัดย่อมต้องมี
กับชายแซ่หงผู้นี้ นับว่าหาได้ยากเย็นนัก ที่จักมีโอกาสประสบพบเจอ และเหนือสิ่งอื่นใด นอกจากเสน่ห์แห่งบุรุษเพศที่เขามี เหม่ยหลินรู้ดีถึงอันตรายของเขาที่แผ่กำจายปกคลุม หากแต่ความรู้สึกปลอดภัยกลับชัดเจนยิ่งกว่า เกิดเป็นกระแสอบอุ่นแห่งการปกป้องเฉกเช่นสตรีพึงได้รับจากบุรุษ
ตั้งแต่นางเกิดมาเป็นองค์หญิงสูงศักดิ์ นางได้รับความรักบริสุทธิ์จากพระมารดาและพระบิดา หากแต่ความรักนั้นคล้ายอาวุธร้ายแห่งวังหลัง กระทั่งทำให้นางอยู่อย่างหวาดผวาตลอดมา
ยิ่งถูกรักมากเท่าไหร่ ยิ่งอันตรายมากเท่านั้น อำนาจมากล้นล้วนเป็นปัญหา ความรักบริสุทธิ์จากพระบิดาก็เช่นกัน ทำให้ทุกวันนางมิเคยได้อยู่อย่างสบายใจ
ความริษยาและชิงชังล้วนถาโถมนางในทุกวัน หลายครั้งที่โอรสสวรรค์เช่นบิดาก็ทำอันใดมิได้ การบริหารบ้านเมืองด้วยอำนาจทุกสาย ทำให้พระองค์ทรงมีพระสนมมากมาย
กับหญิงที่รักเพียงหนึ่งเดียวย่อมไม่มีทางทำได้ นางเองก็ไม่ควรเป็นลูกรักเพียงหนึ่งเดียวเช่นกัน
เหม่ยหลินยิ่งคิดยิ่งเจ็บปวด นางอยู่อย่างสบายกายแต่ลำบากใจเสมอมา นางพยายามแล้วที่จะอยู่ในที่ทางของตนเอง โดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้ใด หากแต่อันตรายกลับกล้ำกรายจนไม่ว่างเว้น
กระทั่งเสด็จแม่ยังพ่ายแพ้อย่างมีเงื่อนงำ แต่ทว่ากลับไร้ซึ่งหลักฐานเอาผิดผู้กระทำอย่างสิ้นเชิง
แน่นอนว่าเสด็จพ่อทรงเสียพระทัยกับการสูญเสียสตรีอันเป็นที่รัก แต่ทว่าวังหลังมิเคยขาดสตรีที่ดีพร้อม เมื่อหนึ่งสิ้นสลาย การสร้างใหม่กับอีกหนึ่งจึงมิใช่เรื่องยากอันใด โอรสสวรรค์พร้อมสร้างรักครั้งใหม่ได้ไม่ยากเย็น คงเหลือเพียงนางที่ยังคงอยู่ท่ามกลางมรสุมของวังหลัง ไม่เคยเลยสักครั้งที่จักรู้สึกปลอดภัยอย่างแท้จริง
การเกิดเป็นองค์หญิงจะมีค่าใดเทียบเท่ากับองค์ชายกัน
หนึ่งพระโอรสยังมีค่ามากกว่าสิบพระธิดาเสียด้วยซ้ำ
แต่ทว่าเมื่อนางได้เจอกับบุรุษลึกลับ ความรู้สึกปลอดภัยพลันบังเกิด ทั้งๆ ที่ตัวเขานั้น จักพิศมองมุมไหนมองอย่างไรก็ให้รู้สึกถึงอันตรายไร้ขีดจำกัด ความทรงพลังดำทะมึนที่น่าหวาดหวั่นสั่นสะพรึงล้วนปกคลุมรอบกายเขา แต่นางกลับรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด เพียงสบสายตาเย็นชาที่แสนจะเย็นเยียบนั้น นางกลับอุ่นซ่านไปทั่วทั้งใจ ความรู้สึกนี้นางย่อมเข้าใจ นางหาใช่สาวน้อยที่มิเคยพบเห็นเรื่องรักใคร่ของชายหญิงไม่ ในวังหลังมีเรื่องเหล่านี้มากมายนัก
เหม่ยหลินนั่งคิดเรื่องราวหลากหลายพลางเมียงมองหาชายในห้วงคำนึง นางพบว่าภายในถ้ำแห่งนี้ไม่กว้างนัก มีกองไฟที่มอดดับ และใบไม้ปูบนพื้นดินสำหรับนอนแค่คนเดียว ไร้ร่องรอยของชายแซ่หง
หญิงสาวรู้สึกตกใจไม่น้อย มิรู้ว่าพี่หงหายไปทางใด เขาไปนอนที่ใด ไยปล่อยให้นางอยู่คนเดียว
เหม่ยหลินคิดไปด้วยใจร้อนรุ่มมิอาจควบคุม การที่เขาเป็นสุภาพบุรุษนับว่าเป็นเรื่องดี แต่หัวใจดวงน้อยกลับรู้สึกแปลกประหลาดเหลือเกิน นางมิได้หลงตัวเองว่างดงามที่สุด หากแต่เขาไม่คิดอยากใกล้ชิดนางสักหน่อยหรอกหรือ?
ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกน้อยใจ มิต่างอันใดกับกาลก่อน ที่มารดาล้มตาย บิดาห่างหาย ทิ้งนางเอาไว้ให้อยู่อย่างเดียวดาย ท่ามกลางความเกลียดชังที่ยังมีเท่าเดิม
จู่ๆ น้ำตาพลันเอ่อคลอ หญิงสาวรีบกะพริบตาไล่น้ำสีใสให้หมดไป แต่ทว่าช่างยากเย็น นางจึงลุกขึ้นยืนปล่อยน้ำตาให้ไหลรินอาบสองแก้มนวล แล้วเริ่มเดินหาพี่หงไปเรื่อยๆ หวังว่าเขาคงไม่ทิ้งนางไป
ห่างออกมาจากปากถ้ำไม่ไกลที่มีหญิงงามกำลังคิดฟุ้งซ่าน
ร่างสูงสง่างามของหงซือกวนยังคงยืนตระหง่านด้วยท่าทางทรงพลัง โดยมีนกประหลาดตัวใหญ่เกาะอยู่บนบ่ากว้าง สร้างความน่าเกรงขามมากบารมีแผ่ปกคลุมจนถ้วนทั่ว กระทั่งสัตว์ป่าน้อยใหญ่ยังต้องถอยห่าง มีเพียงสตรีนางหนึ่งที่รีบเดินเข้ามาในทันทีที่มองเห็นเขา
เหม่ยหลินพยายามแล้วที่จะไม่ร้องไห้ แต่น้ำตาพลันไหลรินยิ่งกว่าเดิมเมื่อเห็นพี่หงของนาง
รอยยิ้มงดงามพลันปรากฏถึงแม้ว่าน้ำสีใสยังคงอาบแก้มนวล
หงซือกวนละสายตาคมเฉี่ยวจากการมองสำรวจรอบบริเวณหุบเหว มามองหญิงสาวร่างระหงบอบบางที่เดินมาหาเขาพร้อมรอยยิ้มทั้งน้ำตา เรียวคิ้วบนใบหน้าคมคายพลันขมวดเข้าหากัน ดวงตาคมดำฉายแววฉงนเล็กน้อย ก่อนจะเลื่อนลอยลงมองที่ริมฝีปากนาง
มิคาดว่าความร้อนชื้นจากสัมผัสของกลีบปากนางที่ไม่อาจห้ามใจจะยังติดตรึง ในห้วงคำนึงยามรัตติกาลที่ผันผ่าน ยามร่างสองร่างแนบชิด เขายังคงจำความนุ่มนิ่มของร่างระหงได้ดี
ความกรุ่นหอมจากเนื้อนวลนางก็เช่นกัน เขาล้วนจดจำได้ทั้งสิ้น โดยเฉพาะกลีบปากนุ่มของนางที่เขาอดใจไม่ไหวจนลอบจุมพิตนางไป
ริมฝีปากได้รูปพลันยกโค้งแวบหนึ่ง ยามเบนใบหน้าคร้ามแกร่งเสมองไปทางอื่น ในความทรงจำอันว่างเปล่าเริ่มมีเรื่องราวรอบใหม่ติดตรึงเข้าแทนที่ หงซือกวนกำลังยอมรับว่า ช่างหอมหวานไม่เบา...
นิยายเรื่องนี้ฉบับ E-Book คลิก>>>จอมใจจอมมาร
 |
|
ความคิดเห็น