ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นางร้ายพ่ายรัก(ดวงใจรัชทายาท)จบ

    ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่๔ บังเอิญพบเจอ

    • อัปเดตล่าสุด 4 มิ.ย. 67



    หงเหม่ยหลงนั่งพักอยู่ในถ้ำอีกหลายชั่วยาม จนกระทั่งรู้สึกมีเรี่ยวแรงขึ้นมาอยู่หลายส่วน จึงได้ตัดสินใจออกจากถ้ำมา 

    ยามนี้น่าจะเป็นเวลาคล้อยบ่ายแล้ว หญิงสาวเลือกที่จะเดินทางลัดเลาะอยู่ภายในป่ารกทึบไปเรื่อยๆไม่เร่งรีบแต่อย่างใด 

    ระหว่างทางเจอสมุนไพรหรืออาหารนางเพียงเก็บกินแต่มิได้พกพาให้หนักมือ 

    เมื่อรู้สึกเหนื่อยก็หยุดพักตามทางเรื่อยมา

    หญิงสาวยังไม่รู้ทิศที่ตนจะไป นางยังไม่มีที่ใดให้ไป

    แต่ถ้าจะให้กลับไปที่สำนักหมื่นโลกันต์บ้านของนาง

    คงไม่มีทาง

    เพราะความบาดหมางระหว่างตนกับบิดานั้น ยังไม่อาจสมานได้ในเร็ววัน 

    ภาพเหตุการณ์เมื่อครั้งที่บิดาฟาดพลังฝ่ามือใส่มารดาจนสิ้นชีพ มันยังคงฝังตรึงอยู่ในห้วงสำนึกของนาง

    นางยังคงทำใจไม่ได้ในเร็ววัน

    หงเหม่ยหลงเพียงนั่งหลับตานิ่งๆอยู่อย่างนั้น

    เมื่อนั่งพักจนพอใจ นางจึงค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนถอนหายใจอีกครั้งแล้วลุกขึ้นยืน

    ขณะนี้หญิงสาวออกจากป่าทึบมาแล้ว ข้างหน้ามีเส้นทางหนึ่งที่น่าจะนำนางไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง นางจึงเลือกเดินไปตามทางเส้นนั้น

    ทันใดนั้น ประสาทสัมผัสของหงเหม่ยหลงรู้สึกได้ว่ามีชาวยุทธกลุ่มหนึ่งกำลังต่อสู้กับคนอีกกลุ่มหนึ่งอยู่อย่างดุเดือด

    สวบ  สวบ

    เสียงของคนอีกกลุ่มหนึ่งกำลังเคลื่อนไหวไปในทิศทางด้านหน้าของหงเหม่ยหลง

    หญิงสาวมิได้ให้ความสนใจ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของตน นางไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของผู้อื่น

    แต่ความคิดของนางพลันเปลี่ยนไป 

    เมื่อเบื้องหน้าของนางปรากฎกลุ่มคนชุดดำที่มีวิชายุทธกำลังฟาดฟันอยู่กับกลุ่มของคนผู้หนึ่งอยู่

    คนผู้นั้นเป็นคนเดียวกับบุรุษรูปงามที่หญิงสาวพานพบที่ริมแม่น้ำและนั่งพักอยู่ด้วยกันในถ้ำเป็นเวลานานหลายชั่วยามก่อนหน้านี้

    ถ้าไม่ใช่เพราะเขาเคยช่วยนางไว้

    จากลูกธนูดอกนั้น 

    นางคงไม่อาจยุ่ง

    หงเหม่ยหลงเพียงยืนดูอยู่นิ่งๆเพื่อประเมินสถานการณ์ ประเมินกลุ่มที่ถูกล่าและกลุ่มที่เป็นผู้ล่า

    องค์ชาย” เสียงทหารนายหนึ่งที่กำลังต่อสู้อยู่ข้างๆหลี่ซื่อหมินเอ่ยขึ้นเมื่อหันไปเห็นหงเหม่ยหลงยืนดูอยู่ไม่ไกลพวกตน

    สตรีนางนั้น เป็นพวกเดียวกับมือสังหาร” ทหารคนเดิมกล่าวขึ้นอย่างคาดเดาจากท่าทางการยืนชมนิ่งๆของหญิงสาว ขณะเงื้อดาบป้องกันตนเองจากชายชุดดำ เห็นได้ชัดว่าตกเป็นรองฝ่ายตรงข้าม

    หลี่ซื่อหมินที่กำลังต่อสู้อยู่กับชายชุดดำก็หันไปเห็นเป็นหงเหม่ยหลงเช่นเดียวกัน หญิงสาวนางนั้นยังอยู่ในชุดสีน้ำเงินเข้มชุดเดียวกันกับตอนที่เจอกันตรงริมแม่น้ำและในถ้ำ  

    หลี่ซื่อหมินหรี่ตามองและวิเคราะห์นางอย่างฉงน เขาไม่อยากเชื่อ ว่านางจะเป็นพวกเดียวกับมือสังหารกลุ่มนี้

    ถ้าเป็นอย่างนั้น

    ถ้าเช่นนั้น 

    นางจะช่วยเหลือเขาก่อนหน้านี้ทำไมกัน

    ทั้งจัดการกับโจรป่า

    ทั้งทำแผลที่แผ่นหลัง

    ทั้งยังนั่งเคียงข้างกันอยู่ภายในถ้ำเป็นเวลาเนิ่นนาน

    ในขณะที่หลี่ซื่อหมินกำลังใคร่ครวญและต่อสู้อยู่ เขาเหมือนเสียสมาธิไปที่หงเหม่ยหลง ทำให้ชายชุดดำผู้หนึ่งได้จังหวะฟันเข้าที่ด้านหน้าของหลี่ซื่อหมิน  แต่ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบได้ทัน คมดาบจึงพลาดไป เพียงแค่ฝากรอยแผลไว้บนไหล่ของเขา ในจังหวะเดียวกันชายชุดดำอีกสองคนก็เข้ามาประชิดตัวของชายหนุ่มในทันที

    หงเหม่ยหลงมองเหตุการณ์อยู่จึงตัดสินใจเข้าไปในจังหวะนั้น

    หญิงสาวไม่มีอาวุธใดๆในมือ จะใช้พลังฝ่ามือก็ยังไม่สามารถทำได้ จึงทำได้เพียงใช้ความเร็วเข้าประชิดคู่ต่อสู้ที่แรงเหลือน้อยสุดจากการประเมินเหตุการณ์เมื่อครู่ ก่อนแย่งชิงดาบในมือของฝ่ายตรงข้ามมา

    ฉัวะ ฉับ!  ฉับ

    สิ้นเสียงดาบ ชายชุดดำทั้งสามที่รุมหลี่ซื่อหมินอยู่ถึงกับล้มทั้งยืน หัวขาดหลุดกระเด็น ต่อหน้าต่อตาของหลี่ซื่อหมิน

    ชายหนุ่มถึงกับตะลึงงันกับภาพตรงหน้า

    หญิงสาวอ่อนเยาว์  ถือดาบฟาดฟัน

    หงเหม่ยหลงไม่รอช้า ไม่เสียเวลากับบุรุษคุ้นตา  รีบหันหลังกลับไปจัดการกับชายชุดดำที่เหลือในทันที

    จากการประเมินคู่ต่อสู้ก่อนลงสนามฟาดฟันนั้น เป็น   กลยุทธ์ของหญิงสาวที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นเวลานานรวมกับความรวดเร็วและฝีมือการใช้ดาบของนางที่ไม่เป็นสองรองใคร

    นางเป็นถึงบุตรสาวหนึ่งเดียวของหงซือกวน เจ้าแห่งสำหนักหมื่นโลกันต์กลุ่มอิทธิพลมืดที่ใหญ่ที่สุด  การฝึกฝนอันแสนหฤโหดทุกรูปแบบล้วนแล้วแต่ถูกกำหนดให้นางตั้งแต่จำความได้ 

    การสังหารของนางจึงเป็นไปอย่างโหดเหี้ยม รวดเร็ว รวบรัด มิได้ผิดแผกไปจากการฝึกฝนมาเนิ่นนานปีแต่อย่างใด

    ชายชุดดำแต่ละคน ร่างกายฉีกขาดหลุดลอยกระเด็นไม่มีชิ้นดี  เลือดสีแดงสด สาดกระจุยกระจาย ความโหดเหี้ยมเกินจะบรรยายเกิดขึ้นจากสตรีนางนี้

    เพียงไม่นานกลุ่มชายชุดดำที่ทำให้ฝ่ายหลี่ซื่อหมินตกเป็นรองก็ล้มตายไปจนหมด ท่ามกลางสายตาจ้องมองของหลี่ซื่อหมินและสายตาตกตะลึงพรึงเพริดของเหล่าทหารที่เหลือรอดไม่กี่คน

    หงเหม่ยหลงเพียงยืนอยู่ท่ามกลางซากศพด้วยสีหน้าดุดันเย็นยะเยือก ภาพของนางยามนี้ช่างน่าทึ่ง

    แต่หญิงสาวไม่เสียเวลายืนมองผลงานของตนเอง นางต้องรีบออกไปจากตรงนี้ ก่อนที่นางจะล้มไปต่อหน้าบุรุษกลุ่มนี้ นางไม่ชอบให้ใครเห็นเวลานางอ่อนแอ

    ถึงแม้ว่านางจะมีเรี่ยวแรงพอที่จะฆ่าคนได้ 

    แต่ร่างกายที่ยังบอบช้ำภายในอยู่หลายส่วนทำให้นางยังคงอ่อนแออยู่

    เพียงครู่เดียวร่างบางของหญิงสาวก็หายไป

    นางหายไปจากสายตาของหลี่ซื่อหมินที่ยังคงจ้องมองนางอยู่อย่างไม่วางตา


    นิยายฉบับ E-Book คลิก >>>นางร้ายพ่ายรัก(ดวงใจรัชทายาท)

    https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTU0NTM5NSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjU6IjcwNDMwIjt9


    Thumbnail Seller Link
    นางร้ายพ่ายรัก(ดวงใจรัชทายาท)เล่ม1
    หลี่หง
    www.mebmarket.com
    นางเป็นสตรีร้ายกาจ หน้าตาดุดัน นิสัยไม่เหมือนใคร ส่วนเขาเป็นถึงโอรสแห่งมังกร ทั้งสูงส่งงามสง่า เป็นที่หมายปองของเหล่าสตรี
    Get it now

    Thumbnail Seller Link
    นางร้ายพ่ายรัก(ดวงใจรัชทายาท)เล่ม2
    หลี่หง
    www.mebmarket.com
    “ข้าขอโทษ ซือหมิน” หงเหม่ยหลงเอ่ยปากออกมาก่อนอย่างรู้สึกผิดอยู่บ้าง  “ข้าเคยบอกแก่ท่านแล้ว ว่าข้ามิใช่สตรีใจดี และความอดทนของข้าย่...
    Get it now
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×