คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่2 น้องสาวผู้เรียบร้อย2
 |
|
นิยายเรื่องนี้ฉบับอีบุ๊ค เลิฟซีนจัดเต็ม (ไม่ Cut) คลิก>>>
เช้าวันใหม่สดใสเสมอ
ณภัทรโยนเรื่องกลัดกลุ้มทิ้งไปอย่างคนไม่ต้องการเก็บทะเลทุกข์ไว้ในใจ เพราะชีวิตต้องเดินต่อไป หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล อาจมีสิ่งดีๆ รออยู่นับไม่ถ้วน หนึ่งในนั้นคืออนาคตอันสดใส เธอไม่อยากย่ำอยู่กับที่ให้จิตตกไปมากกว่านี้
หญิงสาวลุกขึ้นมาแต่งตัวตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันและนาฬิกาก็ยังไม่ทันปลุก ซ่อนหุ่นแซ่บสะท้านเทียบเท่าพริกยกสวนเอาไว้ภายใต้ชุดนักศึกษาที่แสนเรียบร้อย ไม่เผยความยั่วยวนออกมาเลยสักนิด
หลังจากหมุนรอบกระจกสามรอบจนพอใจก็ลงแป้งบางๆ ทาลิปกลอสสีวาวใส เธอไม่ชอบแต่งหน้าจัดจ้าน เพราะหากมีสิวขึ้นก็จะเป็นการสิ้นเปลืองเงินเนื่องจากต้องไปหาซื้อยารักษาสิว
ยังต้องไปหาหมอเสริมความงามแล้วรักษาอย่างต่อเนื่อง เธอจึงเน้นการรักษาผิวพรรณให้เนียนละเอียดกระจ่างใสไร้ริ้วรอยอยู่ตลอดเวลา จะได้ไม่เปลืองเครื่องสำอางแต่งหน้า
อะไรประหยัดได้ก็ต้องประหยัด เธอเป็นอย่างนี้เสมอมา
ณภัทรตรวจดูความเรียบร้อยของตนเองอีกหนจนพอใจก่อนจะกวาดสิ่งของจำเป็นลงกระเป๋าสะพาย
นอกจากของใช้ส่วนตัวจำพวกลิปกลอส แป้งฝุ่น แป้งตลับ ผ้าอนามัย ทิชชู โทรศัพท์ ของจุกจิกที่ชอบพกพาเป็นประจำแล้ว เวลานี้เธอยังพกถุงยางอนามัยและยาคุมกำเนิดด้วย
พกพาขนาดนี้หากมีคนเห็นเข้าต้องมองว่าเธอเป็นผู้หญิงกร้านโลกแน่ ๆ
แต่เธอก็ไม่แคร์หรอก
เพราะเธอเคยพลาดกับพี่ชายไปแล้วครั้งหนึ่งจนแอบติดใจอย่างไม่น่าให้อภัย ใครจะรับประกันได้ว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก
เธอเองยังไม่สามารถรับประกันกับตนเองได้เลย
พกไว้ก็ไม่เสียหายสักหน่อย ปลอดภัยจากโรคภัยร้ายๆ และที่สำคัญยังไร้กังวลจากการตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์
อันที่จริง หากตอนนั้นแม่ของเธอมีความกล้าพอที่จะพกพาสิ่งของเหล่านี้โดยไม่อายแล้วล่ะก็ แม่คงไม่พลาดแน่ ๆ
แต่ก็อย่างว่าแหละ อดีตไม่อาจกลับไปแก้ไขอะไรได้ มีแต่ต้องทำอนาคตให้ดีเท่านั้น
ไม่ต้องทนทรมานกับแรงปรารถนาที่ไม่มีวันเป็นจริงในเรื่องของการกลับไปแก้ไขอะไร
อย่างน้อยเธอก็ได้รู้ว่าพ่อคนนั้นที่เธอไม่เคยเห็นหน้าเป็นคนเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน
ณภัทรเก็บของเสร็จก็สะพายกระเป๋าออกจากห้องส่วนตัว เดินลงมาที่ชั้นล่าง
บ้านหลังนี้ค่อนข้างใหญ่ มีพื้นที่ใช้สอยกว้างขวางกว่าจะถึงห้องรับประทานอาหารยังต้องเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาสามสี่รอบ
ระหว่างทางยังมีภาพนายแบบวัยรุ่นคนหนึ่งแปะฝาบ้านให้ดูอย่างเพลิดเพลินจำเริญตา คนในภาพไม่ใช่ใคร เขาคือนิรัชนั่นเอง พี่ชายคนนี้ของณภัทรมักจะมีคนมาติดต่อให้ไปถ่ายแบบอยู่บ่อย ๆ เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้โฆษณาสินค้าแบรนด์ดังหลายตัว
เขาหล่อ เท่ห์ เย็นชา ใช้ได้เลยทีเดียว
ณภัทรคิดว่าผู้ชายหล่อสมาร์ทอย่างนิรัชเป็นดาราได้สบายเป็นพระเอกก็ยังได้ แต่นิสัยเย่อหยิ่งถือตัวขนาดนั้นจะปั้นหน้ายิ้มเวลาออกสื่อได้ยังไง หากถูกสัมภาษณ์จะไม่เย็นชาใส่นักข่าวหรือไง
ยิ่งต้องปรับปรุงตัวเองให้เป็นคนเฟรนลี่กับแฟนคลับด้วยเธอเองก็คิดภาพไม่ออก ในหัวสมองไม่สามารถวาดภาพผู้ชายคนนี้ในอริยาบถหล่อน่ารักหรืออบอุ่นอ่อนโยนได้เลย
หญิงสาวคิดไปเดินไปพลันต้องชะงักเมื่อเลี้ยวเข้าห้องหนึ่งและภาพของผู้ชายหล่อจัดตัวเป็นๆ คนนั้นก็กระแทกม่านตา
เขาสวมชุดนักศึกษาเผยออร่าคุณชายน่าเกรงขามกำลังนั่งอยู่บนโซฟาตรงมุมห้อง ลักษณะท่าทางคล้ายกับนั่งรอใครสักคน
“วันนี้เจ้ารัชมีเรียนช่วงเช้าพอดี ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธได้อีกแล้ว พ่อขอสั่งให้แกรอภัทรกินข้าวเสร็จก่อนแล้วพาน้องไปส่งด้วย”
เสียงคำสั่งของวิชัยดังขึ้นที่โต๊ะอาหาร ณภัทรหันมอง จึงเห็นพ่อเลี้ยงกำลังนั่งอ่านเอกสารและกินกาแฟอยู่ที่โต๊ะอาหาร ส่วนมารดาตนกำลังคนหม้อแกงบนเตาไฟที่เคาร์เตอร์ทำอาหาร
เธอจึงหันไปเหลือบมองคนมีเรียนช่วงเช้าบนโซฟาฝั่งตรงกันข้ามอีกแวบหนึ่ง
ในแวบนั้นที่เธอได้สบตากับพี่ชาย ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่ แต่เธอแน่ใจว่าสายตาของเขามิใช่คนที่ถูกบังคับให้เธอติดรถไปเรียน
แต่กลับเป็นสายตาเย้ยหยันและท้าทาย...
บ่งบอกว่าเธอไม่มีทางปฏิเสธเขาได้ต่างหาก
นิยายเรื่องนี้ฉบับอีบุ๊ค เลิฟซีนจัดเต็ม (ไม่ Cut) คลิก>>>
| |
|
ความคิดเห็น