คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ข่าวร้าย
ตามทางเดินในตลาดทอดยาวรายล้อมไปด้วยร้านรวงมากมาย ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างพากันจับจ่ายใช้สอยกันอย่างวุ่นวาย หลิวหลีก็เช่นกัน วันนี้หญิงสาวออกมาเดินตลาดเพื่อเลือกซื้อของอย่างตั้งใจ โดยไร้ซึ่งสาวใช้ติดตาม นางมักจะชอบเดินตลาดคนเดียวมาแต่ไหนแต่ไร
อืม...
นางอยากเอาใจจูหยวนจางให้มากเข้าไว้
ยิ่งเห็นท่าทางหยิ่งยโสของเขาอย่างนั้นแล้ว
นางยิ่งคึก!
เอ....
นางเป็นอะไรมากหรือไม่กันนี่?
เวลาผ่านไปครู่ใหญ่...
หลิวหลียังคงเลือกเดินเข้าไปยังร้านขายผ้าเพื่อเลือกซื้อผ้าเอาไปตัดเย็บให้จูหยวนจาง
นางมีฝีมือตัดเย็บไม่ด้อยไปกว่าผู้คนที่ทำอาชีพนี้เสียด้วยซ้ำ
นางอยากตัดเย็บเสื้อผ้าให้เขาเอาไว้ใส่ในทุกโอกาส ทุกเทศกาล ทุกฤดูกาล
อืม...
นางกำลังทำให้ตนเองเหนื่อยเกินไปหรือไม่?
ช่างเถอะ!
ซื้อไปเก็บไว้ก่อน เดี๋ยวดูอารมณ์อีกทีหนึ่ง
หลิวหลีคุยกับตนเอง เถียงกับตนเองอยู่อย่างนั้น
นางมั่นใจว่านางรักจูหยวนจาง
แต่ทว่า!
จูหยวนจางมิได้รักนาง
นางอาจจะดูเป็นสตรีโง่งมอยู่บ้าง
แต่นิสัยของนาง
ถ้ายึดมั่นถือมั่นแล้ว
นางไม่มีคำว่าถอย
นางสะกดไม่เป็น!
เวลาผ่านไปซักพัก...
หลิวหลีเดินทอดน่องมาระยะหนึ่งจึงมาถึงร้านขายหนังสือ หญิงสาวรีบก้าวเท้าเข้าไปในร้ายขายหนังสือในทันทีอย่างไม่รีรอ
นางเป็นพวกหนอนหนังสือ
นางชอบอ่านหนังสือ ทุกแนว ทุกแบบ
ในหนังสือมีทุกเรื่องที่นางอยากรู้
อา...
เจอแล้ว!
วิธีการห้ามครรภ์!
แม้หลิวหลีจะได้แต่งงานออกเรือนกับบุรุษที่นางปักใจ
แต่...
นางยังไม่อยากมีบุตร
เนื่องจากนางไม่อยากเอาเด็กน้อยมาเป็นข้ออ้างข้อผูกมัดใดๆ
ถ้าจูหยวนจางจะรักนาง
ย่อมต้องเป็นเพราะตัวนาง
เขาควรรักนางเพราะตัวนาง
มิใช่เอาลูกน้อยมาเป็นเครื่องมือ
ถึงแม้ว่าการมีบุตร
จะทำให้ครอบครัวได้รับการเติมเต็ม เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์
แต่...
จะมีความหมายอะไร
ถ้าการมีบุตรมิได้เกิดจากความรักของบิดาที่มีต่อมารดา
เมื่อคิดได้ดังนั้นหลิวหลีจึงไม่รอช้า นางรีบจ่ายเงินเพื่อซื้อหนังสือเล่มนั้นในทันที ก่อนจะรีบเดินตรงไปเพื่อเข้าร้านขายโอสถตามคำแนะนำในหนังสือเกี่ยวกับตัวยาที่ทำให้นางระงับการตั้งครรภ์เอาไว้ได้
เมื่อกลับมาถึงเรือนในจวนแล้วนั้นหลิวหลีจึงไม่รอช้า นางรีบกระวีกระวาดเข้าไปยังห้องครัวพร้อมทั้งสั่งกำชับไม่ให้บ่าวไพร่คนใดได้เข้ามา
และเพียงไม่นานยาสมุนไพรทั้งหลายก็ถูกบรรจุอยู่ในหม้อและถูกต้มเสร็จสรรพ หญิงสาวไม่รอช้ารีบนำยาหม้อนี้ใส่ถ้วยแล้วยกขึ้นดื่มกินในทันที
"นั่นเจ้า กำลังทำอะไร!" เสียงหนึ่งพลันดังขึ้นทำหลิวหลีถึงกับสำลัก แค่ก แค่ก
"อะไรกัน โอสถพวกนี้" จูหยวนจางเอ่ยถามขึ้นเมื่อมองเห็นยาสมุนไพรมากมายพร้อมด้วยหม้อต้มขนาดย่อม เขาสังเกตเห็นบ่าวไพร่ถูกสตรีนางนี้ไล่ให้ออกไปจากโรงครัวจึงเกิดสงสัยและเดินเข้ามาดู มิคาดว่านางจะแอบต้มโอสถกินแบบลับๆล่อๆ
ฮึ! นางคงกำลังบำรุงร่างกาย เพื่อจะได้มีทายาทกับเขาสินะ!
ช่างเป็นมารยาที่ตื้นเขินสิ้นดี!
คิดจะใช้แผนตื้นๆจับเขาเอาไว้
โง่งม!
"ตามข้ามา" จูหยวนจางสั่งเสียงเข้มก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องครัวไป หลิวหลีจึงไม่รอช้ารีบเดินตามไปติดๆ
นี่เขาเคืองนางเรื่องใดกัน
หรือว่าเขาจะรู้ว่า นางยังไม่พร้อมจะมีบุตรกับเขา
หึ!
ช่วยไม่ได้
นางเป็นคนตั้งครรภ์ ฉะนั้นแล้ว มันเป็นสิทธิ์ของนาง
ว่านางจะยินยอมตั้งครรภ์หรือไม่!
เวลาเพียงไม่นานจูหยวนจางและหลิวหลีก็เดินเข้ามายังห้องส่วนตัวของพวกเขา
เมื่อหลิวหลีเดินตามจูหยวนจางเข้ามาในห้องส่วนตัวแล้วจูหยวนจางจึงเดินเข้าไปที่โต๊ะหนังสือเพื่อหยิบจดหมายราชการฉบับหนึ่งส่งให้หลิวหลี
หญิงสาวเพียงก้มมองอย่างฉงนก่อนรับจดหมายนั่นมาเปิดอ่าน
"จดหมายสั่งการให้ไปประจำการค่ายทหารหน้าด่าน" หลิวหลีอ่านออกมาโดยไม่รู้ตัวอย่างตกตะลึง
"ใช่" จูหยวนจางรับคำนิ่งๆ พลางปรายสายตาคมเข้มจ้องมองนาง
เขากับนางต้องแยกกันอยู่โดยคำสั่งที่มิอาจปฏิเสธได้ แผนการต่างๆของนางที่คิดจะยึดเหนี่ยวเขาเอาไว้คงยากเสียหน่อย ชายหนุ่มคิดในใจอย่างเย้ยหยันจ้องมองใบหน้านวลเนียนของนางผู้เป็นภรรยาอย่างท้าทาย
หลิวหลีเงยหน้าขึ้นสบสายตาคมของผู้เป็นสามี หญิงสาวเพียงเม้มริมฝีปากของตนอย่างเก็บข่มอารมณ์มากมาย
นี่นางต้องแยกกันอยู่กับเขาเช่นนั้นหรือ แล้วจะแต่งงานเพื่ออะไร
ไม่!
นางไม่ยอม!
หลิวหลีคิดในใจอย่างดื้อดึง ไร้ความจำนนยินยอมใดๆ
ชายหนุ่มหญิงสาวจ้องหน้ากันและกันนิ่งงันไร้วาจาใดๆ
ข้าอยากจะรู้นักว่าเจ้าจะทำอย่างไร ชายหนุ่มคิดพลางยกมุมปากมอบรอยยิ้มเย้ยหยันส่งไป
คิดจะหนีห่างจากข้าเช่นนั้นหรือ ไม่มีทาง หญิงสาวคิดพลางหรี่ตามองอย่างไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อสิ่งใด
นิสัยของนางมักเป็นเช่นนี้ ใครจะว่าโง่งมก็ช่าง
นางไม่สน!
ความคิดเห็น