คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : ตอนที่11 ตกตะลึง3
ภายในห้องนอนของเรือนบัญชาการ
ลี่เซียนยังคงหลับตาพริ้มรู้สึกสบายเพราะอ้อมแขนอุ่น
ถังไห่เฉิงอุ้มคนตัวนุ่มเดินอาดๆ เข้ามาถึงหน้าเตียงนอนก่อนวางลงบนฟูกแล้วจับนางถอดผ้าออกจนสิ้น
เผยเรือนร่างเปล่าเปลือยทั้งตัว
ภายใต้แสงเทียนเรืองรองที่สว่างไสวกว่าแสงสีนวลของดวงจันทร์ที่กลางป่า
ยังผลให้ดวงเนตรบุรุษสามารถมองกวาดเห็นผิวขาวผ่องนวลสล้างเด่นชัด
ความงามของดรุณีวัยสะพรั่งสะท้อนม่านตาจนแสบพร่า
ทว่าถังไห่เฉิงกลับทำเพียงมองกราดทะลุทะลวง พินิจบาดแผลโดยละเอียดทุกซอกทุกมุม มิให้เล็ดลอดแม้แต่แผลเดียว
เพื่อที่ว่ายามหมอทหารมาจะได้ทำการรักษาได้ตรงจุด
ตำแหน่งแผลใดเสี่ยงใกล้จุดตายย่อมต้องได้รับการเยียวยาก่อนอย่างรวดเร็ว
หลังจากจับพลิกเจ้าของเนื้ออ่อนอยู่ครู่หนึ่ง
เรียวคิ้วเข้มพลันขมวดมุ่น แววตาเผยความตื่นตะลึงวาบผ่าน
ความรู้สึกประหลาดผุดขึ้นในใจจนยากจะเอื้อนเอ่ย
ชายหนุ่มคิดว่าก่อนหน้านี้แม้ราตรีมืดสลัวหากแต่สายตาของเขาที่ฝึกฝนจนเคยชินกับความมืดมิดย่อมมองไม่ผิดพลาด
หญิงสาวผู้นี้มีบาดแผลฉกรรจ์มากมายบนเรือนกายจนนับไม่ถ้วน
ในห้องอาบน้ำนางถูกอาวุธทำร้ายต่อหน้าต่อตาให้เห็นชัดเจน
ไฉนยามนี้บาดแผลที่ควรสาหัสกลับกลายเป็นเพียงบาดแผลที่คล้ายแค่ถูกมีดหั่นผักบาดเข้าเนื้อ
ดวงตาบุรุษเบิกกว้าง
ดวงหน้าหล่อเหลาแข็งค้าง ริมฝีปากบางเฉียบยังเกือบอ้าเผยอก่อนเม้มเป็นเส้นตรง
ฝ่ามือหนาตรงเนื้อนุ่มยังสั่นเทาเบา
ๆ มิอาจควบคุมได้
ถังไห่เฉิงกำลังตกอยู่ภายใต้ภาวะตกตะลึงโดยสมบูรณ์
เพราะบาดแผลของลี่เซียนกำลังสมานตัวรวดเร็ว
เวลาแค่เพียงหนึ่งชั่วยาม
จากบาดแผลทั้งลึกทั้งยาว บัดนี้เหลือเพียงรอยแผลตื้นๆ
เท่านั้น
เป็นไปได้อย่างไร?
จังหวะนั้นหมอหญิงประจำค่ายทหารพลันเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องนอน
นางส่งเสียงหวานๆ เรียกขานนายเหนือหัว
“ท่านอ๋อง หม่อมฉันหมอหญิงช่านเย่เพคะ”
“ออกไป!”
เสียงตอบกลับทั้งห้วนทั้งสั้นหาใดเปรียบ
ถังไห่เฉิงตวาดไล่หมอหญิงนางนั้นอย่างไม่ไยดี
อารมณ์ของเขายามนี้ไม่ประสงค์ให้ใครพบเห็นทั้งนั้น
หมอหญิงคนเดิมได้แต่ยืนนิ่งชะงักค้าง
นางพยายามมองผ่านช่องประตูเข้าไปในห้องนอน จึงได้เห็นรุ่ยอ๋องที่นางแอบหลงใหลนับแต่ได้เห็นเขาปลดหน้ากากเผยโฉมหน้าราวเทพเซียน
เขากำลังลูบคลำสตรีผู้หนึ่งบนเตียง สตรีผู้นั้นอยู่ในสภาพเปลือยกายเพราะถูกท่านอ๋องเปลื้องผ้าจนหมด
นายเหนือหัวของนางอยู่ในชุดคลุมเผยแผงอก
นั่งมองคนบนเตียงเนิ่นนาน
ท่าทางบ่งบอกได้ว่ากำลังจะเริ่มต้นสัมพันธ์สวาทกันอย่างสุขสม
“ท่านอ๋อง”
หญิงสาวพยายามส่งเสียงหมายดึงสายตาของชายในดวงใจออกจากร่างงามนั่น “หม่อมฉันช่านเย่เพคะ”
แต่ครานี้สิ่งที่ได้รับตอบกลับมิใช่เสียงบุรุษแต่เป็นปราณสายหนึ่งที่ถังไห่เฉิงตวัดฝ่ามือใส่ประตูจนปิดสนิทเสียงดังปัง
กระแทกจมูกของช่านเย่อย่างแรง
“โอ๊ย!”
หญิงสาวจำต้องเดินออกมาอย่างขุ่นเขืองและไม่เข้าใจ
ทั้ง ๆ ที่เรียกนางมาแท้ๆ แต่กลับไล่กันไม่ต่างจากหมูตัวหนึ่ง
ที่หน้าเรือนบัญชาการ
มีหมอหญิงอีกคนหนึ่งยืนกอดอกมองดูอยู่ นางมีนามว่า อิ๋นถิง
อันที่จริง
อิ๋นถิงคือคนที่ทหารไปตาม ทว่าช่านเย่กลับเสนอหน้าแย่งหน้าที่เสียเอง
อิ๋นถิงเลิกคิ้วขึ้นสูงเม้มปากแน่น
กลั้นหัวเราะแทบบ้า
ยามมองเห็นช่านเย่เดินออกมาจากในเรือนด้วยสีหน้าบูดบึ้งปลายจมูกแดงก่ำ
อิ๋นถิงเป็นคนฉลาดมากพอที่จะไม่เดินเข้าไปให้ถูกไล่ออกมาอีกคนแน่
 |
|
ความคิดเห็น