คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : ตอนที่9 ไม่เข้าใจ1
ห้องอาบน้ำด้านในสุดของเรือนพักหาได้เงียบสงัดเฉกเช่นด้านนอกไม่
“ท่านโกรธข้าเรื่องใด? ไยบีบคอกัน!”
ลี่เซียนยังคงส่งเสียงแว่วหวานบ่นพึมพำอย่างไม่เข้าใจ พลางหายตัววูบไวหลบฝ่ามือมรณะของคนตัวใหญ่
ทว่าก็ไม่อาจรอดพ้นเลยสักครา ฝ่ามือหนายังคงกระชับรอบลำคอระหงเอาไว้ได้อย่างทันท่วงทีและแม่นยำ
ถังไห่เฉิงไม่เคยปราณีต่อผู้ใด เขาไม่มีออมแรงหรือคิดถนอมออมมือกับสตรีตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย
บุรุษหนุ่มแน่นวัยสิบแปดปี มีมารดาเป็นถึงปรมาจารย์แห่งการเข่นฆ่าล่าสังหาร มีบิดาเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เกรียงไกร ตัวเขายังร่ำเรียนวรยุทธและฝึกกำหนดลมปราณตั้งแต่จำความได้ ฝีมือย่อมฉกาจเหนือชั้น การเข่นฆ่ายิ่งดีเยี่ยม วิชามารเขายังฝึกฝนจนแตกฉาน
แผ่นหลังบอบบางจึงถูกเรียวนิ้วประดุจเล็บเหยี่ยวจับกระชากแล้วกระแทกกับผนังห้องจนจุก ลมตีกลับมาถึงกลางอก พวงแก้มสองข้างแดงเรื่อ หยาดเหงื่อผุดซึมเต็มดวงหน้าเรียวเล็ก
ลี่เซียนขบเม้มกลีบปากด้วยความเจ็บแปลบ น้ำตาปริ่มๆ อยู่ตรงขอบตา
ความรู้สึกสายหนึ่งเริ่มปะทุขึ้นมาทีละน้อย
นอกจากความเจ็บนางกำลังรู้สึกถึงแรงโทสะยากระงับ
คนผู้นี้กำลังทำให้เซียนน้อยได้รู้จักกับความโกรธ!
“ท่านควรหยุดทำข้าเจ็บเสียที!”
เส้นเสียงสตรีเผยพิโรธนัก ทว่าถังไห่เฉิงไหนเลยจะฟัง ยังออกแรงบีบคอนางแน่นขึ้นจนเล็บคมจิกเข้าเนื้อนวลขาวผ่อง เผยเลือดซึมสีแดงฉานรำไร เบียดอกแกร่งกับอกนุ่มจนชิดกำแพงไม่อาจขยับ พลางก้มหน้าคำรามเสียงต่ำ พ่นลมร้อนๆ เข้าใส่
“ควรเป็นเจ้าที่บอกกล่าวแก่ข้าเสียที ว่าแอบเข้าหาข้าด้วยเรื่องใดกันแน่ อย่ามัวเสแสร้งมารยาหมายถ่วงเวลา”
เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ถังไห่เฉิงพลันประจักษ์แจ้งในบางสิ่ง
ถ่วงเวลาหรือ...
ชายหนุ่มจึงตระหนักได้ว่าตนเองพลาดเสียแล้ว นางผู้นี้กำลังถ่วงเวลาใช่หรือไม่?
ครั้นคิดได้เขาจึงเร่งคิดแผนรับมืออย่างเร็วทว่ากลับช้าไป เมื่อสายตาพลันเหลือบเห็นเงาดำวูบไหวนอกห้องอาบน้ำ
มีคนร้ายซุ่มลงมือสังหารอยู่เต็มไปหมด
ถังไห่เฉิงเอ่ยเสียงเครียดใส่หน้าลี่เซียนทันที
“ที่แท้เจ้าก็เข้ามาเพื่อถ่วงเวลาข้าจริงๆ ช่างบังอาจนัก!”
ร่างหนาเพิ่มไอสังหาร ฝ่ามือมรณะเพิ่มพลังปราณพร้อมแรงบีบมหาศาล หมายตัดชะตาชีวิตของสตรีตรงหน้าให้สะบั้นสิ้น
ประโยคคาดเดาของบุรุษผู้ดุดันมีหรือลี่เซียนจะเข้าใจ นางเบิกตากลมโตมองเขาอย่างสัตย์ซื่อดุจเดิม แต่เรี่ยวแรงพลังล้างผลาญพร้อมกลิ่นอายเข่นฆ่าปลิดชีพเช่นนั้นทำเอานางเริ่มมีอารมณ์โกรธาขึ้นมาแล้ว
“ปล่อยข้าเสียที ข้าเจ็บจะแย่แล้วนะ!”
หญิงสาวผลักชายหนุ่มด้วยพลังเร้นลับระดับเหรินเซียน ถังไห่เฉิงที่เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดามีหรือจะต้านทานได้
เสี้ยวเวลานั้น ลี่เซียนหรี่ตาเพ่งดวงจิตปล่อยพลังลิขิตกายหยาบเข้าใส่ถังไห่เฉิง ยังผลให้กรงเล็บของฝ่ามือแกร่งพลันหลุดจากลำคอระหง ร่างสูงถึงกับถอยหลังไปสามก้าว
กลางห้องกว้างพลันปรากฏบุรุษหนุ่มร่างใหญ่ทรงพลังยืนนิ่งแข็งค้างคล้ายถูกตรึงด้วยสิ่งที่มองไม่เห็น
รุ่ยอ๋องยามนี้ชะงักงันนิ่งค้าง แข็งทื่อไปทั้งร่าง ไม่ต่างจากแท่งศิลาถูกผนึก
เบื้องหน้าของเขาคือสตรีร่างเล็กระหงที่แหงนหน้ามองด้วยดวงตากระจ่างใส นางเปล่งเสียงที่ฟังออกว่ากำลังขัดเคืองใจ
“หยุดได้เสียที!”
เจ้า!
คำนี้ชายหนุ่มทำได้เพียงคำรามในใจมิอาจเปล่งวาจา เขาไม่อาจขยับเขยื้อนได้แม้แต่ปลายนิ้ว มีเพียงดวงตาเรียวคมที่เพ่งมองสตรีร้ายกาจตรงหน้าอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันทั้งสับสนผสมปนเป
ฝีมือของนางทำให้เขาตระหนกไม่เบา พลังวัตรขนาดนี้สังหารเขาได้ตั้งแต่แอบมองเขาอาบน้ำได้ง่ายดายด้วยซ้ำ
ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำเล็กน้อยเมื่อนึกถึงช่วงก่อนหน้ายามถูกมองส่วนสงวนอย่างเปิดเผยจากดวงตากลมโตนั่น
จังหวะเดียวกันเปลวเทียนนอกห้องพลันดับพรึ่บ ยังผลให้เหลือเพียงแสงเทียนส่องสว่างภายในห้องอาบน้ำที่ติดขึ้นมาเมื่อใดมิอาจทราบ
พริบตายังปกคลุมด้วยคนชุดดำเคลื่อนกายทั่วทิศ พวกมันมิได้เข้ามา เพียงปล่อยควันพิษพวยพุ่งจากลำปล้องไผ่
ร่างสูงสง่าของถังไห่เฉิงในยามนี้จึงกลายเป็นเป้านิ่งท่ามกลางแสงเทียนไปโดยปริยาย
นิยายเรื่องนีฉบับ E-Book คลิก>>>อ๋องทมิฬ
 |
|
ความคิดเห็น