คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่13 แผนชายงาม&มารยาสตรี
อีกด้านหนึ่งตรงข้างกำแพงหินริมบ่อน้ำร้อน
หลังจากซูเจินไล่ต้อนพวกชุดดำออกห่างจากหนิงเหมยและหนี่ม่าน เพื่อจะจัดการได้ถนัดถนี่จนได้เลือดอาบร่างเยี่ยงนั้น
ถึงแม้ว่าเลือดพวกนั้นเป็นของคนชุดดำหาใช่ของซูเจิน แต่ทว่าสองสาวนายบ่าวก็ยังทำได้เพียงยืนหลบอยู่ตรงก้อนหินอันสลับซับซ้อน ทั้งสองเนื้อตัวสั่นเทาไม่หยุด คนพวกนี้คือยอดฝีมือผิดจากโจรกักขฬะก่อนหน้าอย่างสิ้นเชิง ช่างน่ากลัวนัก!
“เกิดอะไรขึ้น!” เสียงทุ้มต่ำเสียงหนึ่งดังแว่วมา “พวกเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” เสียงนั้นเป็นของชายงามนามว่าอาเซียน
เขาวิ่งอ้อมชั้นหินริมบ่อน้ำร้อนมาจนถึงตัวของหนิงเหมยและหนี่ม่านที่ยืนตัวสั่นอยู่ตรงนั้น
เขารีบร้อนวิ่งมาจึงยังมิได้ใส่เสื้อคงเหลือเพียงกางเกงติดกายท่อนล่างเท่านั้น แต่ความงามสง่าของเขาหาได้อยู่ในครรลองสายตาของหนิงเหมยไม่ หญิงสาวเห็นแต่คนชุดดำพุ่งตัวไปทางเขา พร้อมดาบคมกริบวิบวับสะท้อนแสงแดด
ในจังหวะที่เขากำลังโน้มตัวเข้ามาแล้วเอื้อมมือจับต้นแขนของนางเพื่อถามไถ่ เจ้าคนชุดดำก็พุ่งดาบมาทางเขาภายในพริบตา
“ระวัง!” หญิงสาวร้องออกมา แต่ทว่ายังช้าไป ชายหนุ่มนามว่าอาเซียนพลันล้มลงตรงหน้านาง เขาพานางล้มทั้งยืน ทั้งสองจึงล้มลงกระแทกพื้นพร้อมกัน
“คุณหนู!” หนี่ม่านตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูกทั้งสิ้น
เสี้ยวเวลานั้น ชายร่างกำยำสูงใหญ่หลายคนพลันพุ่งตัวเข้ามาคุ้มกันชายหนุ่มนามว่าอาเซียนจนดำมืดไปหมด พวกเขาอยู่ในชุดสีน้ำตาลไหม้อำพรางตัววูบไหวรวดเร็วจนมองไม่ทัน
เพียงชั่วอึดใจ กลุ่มชุดดำพลันล้มตายทีละคนสองคน คนชุดดำที่เหลือเห็นอย่างนั้น พวกมันก็พากันกลืนบางอย่างลงคอแล้วตายตามกันไปจนสิ้นอย่างรวดเร็ว
เฟยหลงเซียนรู้ดีว่าชายในชุดสีน้ำตาลไหม้เป็นใคร พวกเขาคือทหารองครักษ์ที่ซ่อนตัวอยู่ทุกที่เพื่อคุ้มกันเพียงเขา หากมิใช่เขาที่เป็นฝ่ายตกอยู่ในอันตราย คนพวกนี้ย่อมไม่ออกมา นั่นจึงทำให้เขาวิ่งเข้ามาใช้แผนชายงามเสียเลย
ชายหนุ่มที่กำลังทาบทับร่างงามพลันกลอกตาขบคิดเพียงชั่วครู่ ก่อนจะส่งสายตาคมกริบมองไปทางองครักษ์เพียงแวบหนึ่งด้วยความหมายว่า ให้ออกไป
เมื่อมองเห็นสายตาดอกท้อที่เข้าใจได้ไม่ยาก ทหารองครักษ์ที่ปลอมตัวมากับนายเหนือหัวถึงกับชะงักปลายเท้าที่กำลังจะเข้าไปหารัชทายาทหนุ่ม พวกเขาจึงรีบอำพรางตัวหายไปในพริบตาอย่างเข้าอกเข้าใจในบุรุษเพศด้วยกัน
เมื่อมารทั้งหลายหายตัวไปแล้ว เฟยหลงเซียนจึงดำเนินการตามแผนชายงามที่บาดเจ็บเหลือเกินแล้วทำทีเป็นสลบไสลคาอกสาวงามไปอย่างแนบเนียน
บริเวณรอบบ่อน้ำร้อนที่เกิดศึกนองเลือดเมื่อครู่
หยางเหอจินเดินสำรวจเหล่าศัตรูที่กลายเป็นศพอย่างใจเย็น โดยที่ซูเจินเลือกที่จะเดินออกไปยังบ่อน้ำร้อนอีกบ่อหนึ่ง แล้วลงแช่น้ำเพื่อปรับสภาพร่างกาย ทั้งล้างคราบเลือดตามเนื้อตัวให้ออกไป
หญิงสาวนั่งหลับตานิ่งๆ อยู่ในน้ำหวังผ่อนคลายร่างกายหลังจากที่ออกกำลังไปจนหมดสิ้น
การอยู่แบบตัวคนเดียวเพียงลำพังเช่นนี้นับได้ว่าลำบากมิใช่น้อย ไม่รู้ว่าวันหน้าจะเจอศัตรูแบบใด เก่งกาจปานใด บางทีอาจจะเป็นศัตรูที่ตามล่านางก็เป็นได้ การฆ่าล้างกันให้ตายตกย่อมไม่ควรหลงเหลือทายาทให้กลับมาแก้แค้น เรื่องนี้ย่อมเป็นไปตามนั้น ตามสัจธรรมที่มิอาจเปลี่ยนแปลง มันเป็นวิถีทางของการเก็บกวาดเพื่ออำนาจขั้วใหม่ เรื่องพวกนี้นางรู้ดี
ซูเจินใช้เวลาแช่น้ำเพียงไม่นานก็ขึ้นมาแล้วคว้าผ้าเนื้อบางห่อหุ้มร่างงามตามเดิม ก่อนจะเดินออกมาหยุดยืนแล้วกอดอกมองบุรุษรูปงามที่กำลังเดินสำรวจซากศพอยู่เงียบๆ
เมื่อหยางเหอจินตรวจตราศพและบริเวณใกล้ๆ จนพอใจ เขาจึงเดินกลับไปยังบ่อน้ำร้อนที่เขาแช่น้ำก่อนหน้าเพื่อหยิบผ้ากลับมาสวมใส่เพียงสองชั้น คงเหลือเพียงเสื้อตัวยาวชั้นนอกที่เป็นสีม่วงเข้ม เขาถือเอาไว้ในมือโดยไม่สวมลงไปก่อนจะเดินมาทางซูเจินที่ยืนมองเขาไม่วางตา
ชายหนุ่มนำเสื้อสีม่วงมาคลุมกายน้องน้อยที่มีเพียงผ้าเนื้อบางห่อหุ้มร่างงามโดยไม่พูดไม่จา ใบหน้าของเขานิ่งขรึมและเฉยชาเป็นที่สุด มีเพียงใบหูที่แดงมากนัก
ซูเจินหรี่ตามองเขาเงียบๆ นางไม่ปฏิเสธเสื้อตัวนี้ ทั้งๆ ที่เขาสวมมันให้นางกับมืออย่างถือวิสาสะ
ชุดที่นางสวมใส่ก่อนหน้าขาดวิ่นไปหมดแล้ว เนื่องจากนางใช้แทนอาวุธจัดการกับพวกคนชุดดำ คงเหลือเพียงผ้าเนื้อบางที่สวมใส่แต่ก็เหมือนมิได้ใส่ เช่นนั้นแล้วนางจะปฏิเสธไปไย
หญิงสาวจ้องมองร่างงามสูงใหญ่ตรงหน้าอย่างเงียบงันโดยไม่เอ่ยวาจาใด ไม่แม้แต่จะขอบคุณ ในยามนี้ความคิดหนึ่งของนางพลันแวบเข้ามาในหัว
ชายผู้นี้นับได้ว่าหล่อเหลาเป็นเลิศ กายงามบึกบึน ท่วงท่าสมชาย ความอบอุ่นแผ่ซ่านกำจาย ทั้งฝีมือยังลึกล้ำมากนัก และที่สำคัญท่าทางคงจะร่ำรวยมีเงินถุงเงินถัง ดูจากเสื้อของเขานี่ประไร ทั้งยาวทั้งใหญ่ ทั้งเนื้อดีหอมกรุ่น ลวดลายประณีตงดงาม บ่งบอกฐานะชัดเจน หากนางได้เขามาเป็นพรรคพวก คงดีมิใช่น้อย...
ซูเจินคิดในใจด้วยดวงตากลมโตสดใสแวววาว
หญิงสาวยกยิ้มเจิดจ้าแต่กลับเจ้าเล่ห์นัก
นางเอียงหน้าน้อยๆ อย่างน่ารักยามสบตากับเจ้าของเสื้อที่ห่มกายและกำลังก้มหน้าลงมองนาง
หยางเหอจินพลันใจกระตุกขนลุกชูชันเมื่อเจอสายตาน่าตีอย่างนั้น
นางกำลังคิดไม่ซื่อกับเขา มันใช่หรือไม่!?
 |
|
ความคิดเห็น