คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #43 : ตอนที่๓๙ ความสัมพันธ์
ตอนที่๓๙ ความสัมพันธ์
ภายนอกของพระตำหนักหลวงที่ล้อมรอบไปด้วยอุทยานอันสวยสดงดงาม หลิวฉวนหยู่ร์เพียงยืนกอดอกโต้ลมชมทิวทัศน์อันสวยงามของพระราชวังอยู่อย่างอารมณ์ดี
ทันใดนั้นหญิงสาวพลันรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของใครคนหนึ่งใกล้เข้ามา นางจึงระวังตัวขึ้น ก่อนหันไปทางผู้มาเยือน เห็นเป็นบุรุษผู้หนึ่ง ท่าทางองอาจบุคลิกเขร่งขรึม ดูแล้วน่าจะเป็นผู้มียศมีตำแหน่งอยู่ไม่น้อย
หลิวฉวนหยู่ร์คิดได้ดังนั้นจึงย่อตัวก้มหน้าทำความเคารพตามวิสัยของสาวใช้ที่ควรจะเป็น
“เจ้าเป็นใคร”
หลิวฉวนหยู่ร์ชะงัก กับคำถามนั้น
“ท่าทางเจ้ามิใช่นางกำนัลธรรมดา”
คำถามที่สองทำเอาหลิวฉวนหยู่ร์ต้องเงยหน้าขึ้นมองบุรุษคนนี้ตรงๆ
เขาก็จ้องมองมาทางนางตรงๆเหมือนกัน
ทั้งสองจ้องมองเหมือนหยั่งเชิงกันและกัน
บุรุษที่ยืนสบตากับหลิวฉวนหยู่ร์ขณะนี้ เขาคือรองแม่ทัพเยว่เทียน
จากประสบการณ์ที่เขาได้ใช้ชีวิตอยู่ในสนามรบมายาวนาน เจอศัตรูมาทุกรูปแบบ เขาย่อมดูออกว่าผู้ใดเป็นบุคคลธรรมดาและบุคคลใดมิใช่บุคคลธรรมดา...
สตรีตรงหน้าเขายามนี้ แม้อยู่ในอาภรณ์ของสาวใช้ แต่ลักษณะของนางย่อมไม่ใช่สาวใช้ธรรมดา
นางมาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้อย่างไร?
เยว่เทียนยังคงจ้องมองสตรีตรงหน้าพลางคิดในใจ
หลิวฉวนหยู่ร์จ้องตอบสายตาของเขาอย่างไม่หวั่นเกรง
“เยว่เทียน” เสียงเรียกของสตรีนางหนึ่งดังขึ้นด้วยน้ำเสียงฉายแววดีใจที่ได้พบเจอ
เยว่เทียนหันไปมองตามเสียงเรียกนั้น
หลิวฉวนหยู่ร์มองตาม เห็นเป็นชายาของหลี่ซื่อหมิน นามว่าหยางเจียน
“ท่านกลับมาแล้วหรือ” หยางเจียนถามขึ้นขณะเดินเข้ามาหาชายหนุ่มโดยไม่สนใจสาวใช้อย่างหลิวฉวนหยู่ร์ที่กำลังยืนตรงด้านหน้าของเยว่เทียน
หลิวฉวนหยู่ร์จึงลอบสังเกตทุกกิริยาของหยางเจียนอยู่เงียบๆ
“ถวายบังคม ชายาหยางเจียน” เยว่เทียนทำความเคารพพร้อมทักทายด้วยประโยคธรรมดา
แต่หยางเจียนถึงกับสะดุ้งกับประโยคนั้น
หลิวฉวนหยู่ร์หรี่ตาวิเคราะห์
“ท่าน...เอ่อ...สบายดีหรือ” เสียงของหยางเจียนเบาลง
“ทูลพระชายา กระหม่อมสบายดี” ชายหนุ่มตอบคำนิ่งๆ คล้ายรักษาระยะห่าง
หลิวฉวนหยู่ร์มองออก
หญิงเข้าใกล้
ชายถอยห่าง
สองคนนี้มีความสัมพันธ์ไม่ธรรมดา...
เสียงฝีเท้าของสตรีอีกนางหนึ่งเดินเข้ามาและหยุดนิ่งอยู่ไม่ห่างบริเวณของบุคคลทั้งสามขณะนี้ เยว่เทียนสังเกตว่าฝีเท้าของสตรีนางนี้ไม่ธรรมดา
หยางเจียนรีบปรับสีหน้าและท่าทางให้เปลี่ยนไปในทันที เมื่อเห็นสตรีผู้มาใหม่เป็นหงเหม่ยหลงอนุชายาของหลี่ซื่อหมิน
หยางเจียนรีบเดินเลี่ยงเข้าไปในพระตำหนักโดยทันที ด้วยแน่ใจว่าฮ่องเต้ทรงตรัสกับสตรีนางนี้เสร็จแล้ว ถึงเวลาที่นางจะต้องเข้าไป
หลิวฉวนหยู่ร์เห็นเป็นหงเหม่ยหลงเดินเข้ามา นางจึงเดินเข้าไปหาและยืนอยู่ข้างๆหงเหม่ยหลง
เยว่เทียนยืนมองสองสตรีตรงหน้าด้วยแววตาเคลือบแคลง สตรีสองนางนี้ไม่ธรรมดา พวกนางเป็นใครกัน?
ทั้งสามยืนจ้องหน้ากันนิ่งงันอยู่อย่างนั้น
เพียงครู่เดียวหลี่ซื่อหมินก็เดินเข้ามาสมทบกับสองสตรีตรงหน้าของเยว่เทียน ทำเอาเยว่เทียนถึงกับตะลึงงัน
“องค์รัชทายาท เอ่อ...ถวายบังคมองค์รัชทายาท” เยว่เทียนกล่าวขึ้นพร้อมทำความเคารพหลี่ซื่อหมิน
“ไม่เจอกันนานนะ เยว่เทียน” หลี่ซื่อหมินทักทายกลับ เห็นได้ชัดว่ารู้จักบุรุษคนนี้
หลิวฉวนหยู่ร์มองหลี่ซื่อหมิน
หงเหม่ยหลงมองตาม
“เนื่องจากสัญญาสงบศึกผูกพันหลายปี กระหม่อมจึงได้รับคำสั่งให้กลับมาประจำวังหลวงได้ พะย่ะค่ะ” เยว่เทียนกล่าวตามจริง
หลี่ซื่อหมินมองหน้าของเยว่เทียนนิ่งๆ ก่อนเอ่ย “เช่นนั้น เจ้าสนใจเข้าประจำวังของข้าหรือไม่”
ประโยคนั้นทำเยว่เทียนถึงกับสะดุดในแววตาของหลี่ซื่อหมิน
องค์รัชทายาททรงรู้.... เยว่เทียนถามในใจ
ใช่ข้ารู้.... หลี่ซื่อหมินตอบในใจ
สองบุรุษยืนมองหน้ากันนิ่งๆ อยู่อย่างนั้น
หลิวฉวนหยู่ร์และหงเหม่ยหลงเพียงยืนมองบุรุษทั้งสองไปมา...
หลี่ซื่อหมินนั้นพอจะรู้มาบ้างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของ หยางเจียนกับรองแม่ทัพเยว่เทียนผู้นี้
เพียงแต่ฝ่ายสตรีนั้นเห็นแก่อำนาจในอนาคตที่อาจจะได้เป็นถึงฮองเฮา จึงตัดสินใจอภิเษกสมรสกับเขา
สตรีส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่เข้าหาเขาด้วยหวังอำนาจจากตัวเขาในภายภาคหน้า
มีเพียงสตรีนางเดียวที่ยอมทิ้งอำนาจ กลายเป็นสตรีไร้ฐานะ เพียงเพื่อจะได้อยู่กับเขา
“ไยท่านไม่อยู่เสวนาพร้อมหน้ากับชายาทั้งสองของท่านเล่า” สตรีนางเดียวของหลี่ซื่อหมินถามขึ้น
หลี่ซื่อหมินหันหน้ามามองหงเหม่ยหลงก่อนตอบ
“ไม่จำเป็น เราไปกันเถอะ” จบคำก็ประคองพาร่างบางของหงเหม่ยหลงเดินไป
หลิวฉวนหยู่ร์หันมามองบุรุษที่ยืนนิ่งอยู่ตรงนั้นก่อนเดินตามหลี่ซื่อหมินและหงเหม่ยหลงไป
เขามีนามว่าเยว่เทียนสินะ นางจะจำไว้ คำถามของเขา นางก็จะจำไว้ แต่ไม่ตอบหรอก หึ! หลิวฉวนหยู่ร์คิดในใจขณะมองไปทางเยว่เทียน
เยว่เทียนมองตามหลังหลี่ซื่อหมินและสตรีทั้งสอง
ท่าทางของหลี่ซื่อหมินที่มีต่อสตรีนางนั้นบ่งบอกชัดเจนว่ามีความสัมพันธ์กันอย่างไร
เช่นนั้นแล้วกับหยางเจียนที่ทิ้งเขาไปเพื่ออภิเษกกับหลี่ซื่อหมินเล่า?
เยว่เทียนคิดในใจ นึกเป็นห่วงหยางเจียนขึ้นมา...
ตามทางเดินทอดยาวระหว่างอุทยานกว้างใหญ่ของพระราชวังแคว้นหลี่
“ดูท่าทางเจ้าชมชอบพระราชวังอยู่ไม่น้อย” หลี่ซื่อหมิน ถามหงเหม่ยหลงขณะพานางเดินชมทัศนียภาพภายในวังแห่งนี้
“ตอนเดินเข้ามาชอบมาก แต่ตอนนี้ไม่ชอบแล้ว” หงเหม่ยหลงตอบตรงๆ
หลี่ซื่อหมินรู้ดีถึงเหตุผลของหญิงสาว เขาจึงพยักหน้าน้อยๆก่อนเอ่ยเย้า “ทำไมล่ะ เจ้าจะต้องเข้ามาอยู่ที่นี่ในภายภาคหน้านะ”
“เช่นนั้นข้าคงต้องจัดระบบบางอย่างเสียใหม่” หงเหมยหลงกล่าวพลางคิดในใจ โดยเฉพาะระบบหลายสตรีของบุรุษที่นี่
หลี่ซื่อหมินได้ยินดังนั้นถึงกับนึกขันก่อนเอ่ยถาม “ระบบอะไรของเจ้า”
“ท่านรู้ดี”
“เจ้าทำได้แน่?”
“แน่นอน!”
“ข้าจะรอดู”
“ได้เลย”
หลิวฉวนหยู่ร์มองหลี่ซื่อหมินและหงเหม่ยหลงเถียงกันไปมา มิได้กล่าวสิ่งใด
หญิงสาวเพียงคิดในใจถึงบุรุษที่พบเจอกันเมื่อครู่
สายตาของเขาบ่งบอกถึงความเคลือบแคลงในตัวนางและหงเหม่ยหลงอย่างชัดเจน
ทั้งยังมีความสัมพันธ์บางอย่างกับหยางเจียน
เช่นนั้นแล้วเขาอาจจะเป็นภัยต่อหงเหม่ยหลงได้
นางต้องระวังตัวเอาไว้
เพื่อปกป้องหงเหม่ยหลง...
*********
รุ่นพ่อ คลิก>>> จอมใจจอมมาร
**********************
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น