Condominium Personal (・∀・)

ลำดับตอนที่ #6 : ┏(*´∀`)┛ ๖ . AU KHR/reborn } 7Sins ภารกิจป่วย พิชิตหัวใจนายคู่หูที่รัก

Application

บท :: นางเอกบาปตะกละ (ซือคุงงงงงง) 

“โลกมนุษย์จะมีของกินเยอะแค่ไหนกันเชียวนะ ! J”

Part I :: ข้อมูลทั่วไป

ชื่อ-นามสกุล : ไททาเนีย เดสนีโมน่า {Titania Desdemona}

ความหมาย : ทาเนีย หมายความว่า ราชินีภูต ส่วนเดสนีโมน่า หมายความว่า แห่งความชั่ว เอามามิกซ์(?)จึงเกิดโกโก้ครั้นช์#ผิดกันได้เป็น ราชินีภูตแห่งความชั่ว (โอ้วววโนวววว #เอฟเฟคต์เล็กน้อย)

ชื่อเล่น : ทาเนีย {Tania}

อายุ : 17 ปี

Part II :: ลักษณะภายนอก

รูปร่างลักษณะ : “ไททาเนีย เดสนีโมน่า” หรือ “ทาเนีย” หญิงสาววัยสิบเจ็ดปีดูหน่อมแน้มหน้าตาน่ารัก ใบหน้าได้รูปเรียวไข่สีขาวนวลนิ่มดูน่าสัมผัส แต่ไม่อยากจะบอกแต่ก็ต้องบอก#อาเร๊ะ? ว่าหน้าอกของนางนั้นคัพ D !!! (เผลอๆ E , F เลยก็ว่าได้(?)ฟฟฟฟฟ) ด้วยรูปร่างที่สมส่วนไม่ผอมและไม่อ้วนเกินไปดูมีน้ำมีนวลของนางนั้นไม่ได้ต่างจากนางแบบที่มันเดินตูดบิดสะบัดก้นไปตามเวทีเลย! ยิ่งตรงหน้าอกยิ่งมีน้ำมีนวลชวนยั่วสัมผัส#ผิด -..- เรือนผมนุ่มสลวยสีดำรัตติกาลพร้อมด้วยที่คาดผมผูกโบว์ทำให้นางดูสวยเซ็กซี่เย่เห้ทขึ้นไปอีก ลงมาตรงใบหน้านวลมีขนตาแพยาวงอนที่เมื่อหลับตาลงแล้วจะเห็นได้อย่างชัดเมื่อแพขนตาแนบกับแก้มใสสีชมพูอ่อนระเรื่อ และนัยน์ตาสีดำน้ำตาลเข้มดูน่าพิศวง จมูกที่โด่งรั้นและริมฝีปากบางเล็กดูน่าจุมพิต จึงเป็นคนที่หน้าตาดีในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

ส่วนสูง : 167 cm.

น้ำหนัก : 49 kg.

จุดเด่น : มีรอยสักรูปแมงป่อง(?)อยู่บนหลังต้นคอ (มโนเองทั้งนั้น~)

Part III :: ลักษณะนิสัย

ลักษณะนิสัย : “ไททาเนีย เดสนีโมน่า” หรือ “ทาเนีย” หญิงสาววัยสิบเจ็ดปีหน่อมแน้มผู้รักการกินเป็นชีวิตจิตใจ! เรื่องอะไรที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอาหาร นางจะเผยธาตุแท้ของนางออกมาทันที สมดังที่เป็นหญิงสาวแห่งบาปตะกละ นางรักทั้งการกินและการทำอาหารเลยก็ว่าได้ ฝีมือการทำอาหารเรียกได้ว่าไม่เป็นสองรองใคร เซียนในการทำอาหารเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะเกี่ยวกับขนมหวานนี่จะแบบดี๊ด๊าไม่หยุดไม่หย่อน แถมยังเป็นพวกลิ้นสูงอีกต่างหาก ! ชอบชิม ชอบกินทุกอย่างที่มันอร่อย ถึงแม้อาหารนั้นมันจะแพงแค่ไหนนางก็จะกิน! ก็คนมันรักการกิน อย่ามาขัดขวางฉันซะให้ยากเลย! ในหัวสมองของนางคนนี้มีแต่คำว่า กิน กิน กินและกิน ! แต่ที่น่าแปลกคือนางกินเยอะและกินเก่งแต่กลับไม่อ้วนซะอย่างนั้น ! และใครที่จะมาคิดแย่งของกินของนางล่ะก็..อย่าหวัง!! เพราะนางไม่มีวันให้แน่นอน อยากกินก็ไปตักเองสิ! จะมาแย่งทำไม! และถ้าเกิดยังยื้อที่จะแย่งของกินของนางอยู่ล่ะก็ เมื่อสติของนางขาดผึงเมื่อไหร่ รับรองได้ว่าวงแตกกระแด้งกระแด้(?)แน่ๆ ซี๊แหงแก๋กันหมดแน่นอน นางไม่สนหรอกว่าจะเป็นพระอินทร์หรือราหู(?)ที่ไหน นางจะกิน!! และจะอาละวาดอย่างไม่สนหน้าใครที่ไหนเลยด้วย ชอบกินของหวานเป็นชีวิตจิตใจ เรียกได้ว่าพอเจอทีล่ะน้ำลายไหลย้อยเป็นคุณยายกินลำไยเลย(ก็คุณยายกินลำไยน้ำลายยายไหลย้อย-3-) และอาจจะเป็นเพราะจากการกินกินกินและกินของนางเนี่ยล่ะมั้งจึงทำให้นางนั้นมีแรงที่เยอะมาก ถึกอย่างกับความผสมช้างผสมวัว(?) และนางเองก็เป็นคนที่หัวแข็งมาก ดื้อรั้นอย่างกับอะไร อะไรที่นางอยากได้นางต้องได้โดยเฉพาะของกิน นางต้องได้ ! ถ้าอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจนางล่ะก็นางจะปรี๊ดแตกอาละวาดไปทั่วทันที ! เรียกได้ว่าเป็นคนที่เอาแต่ใจมากด้วย อะไรไม่ได้ดั่งใจล่ะก็จะโวยวายและปรี๊ดชนิดที่ไม่ไว้หน้าใครด้วย เป็นคนที่ชอบแหกกฎเป็นชีวิตจิตใจ (ท่าทางนางจะเป็นทุกบาปน่ะ 5555) นางรักอิสระและไม่ชอบให้ใครมาบังคับนาง อ้ะอ้ะและขอบอกไว้ก่อนว่าคนอย่างนางไม่มีวันยอมคนแน่นอน รักศักดิ์ศรียิ่งชีพ(รองจากการกิน) ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกนาง รักการท้าทายที่สุด ใครที่มาท้าทายนางนางจะรับคำท้าอย่างไม่ลังเลทันที ! ชอบเอาชนะและเกลียดความพ่ายแพ้ และอีกอย่างนางเป็นคนที่ปากแข็งได้โล่ทองคำไปพันอันเลยก็ว่าได้ ตัวเองเจ็บแทนจะไปนอนราบกับพื้นอยู่แล้วยังจะบอกว่าไม่เป็นไร นางไม่ชอบให้ใครมาช่วยเหลือตนเองมันเหมือนกับว่าเรานั้นพ่ายแพ้ ไม่ชอบรับความช่วยเหลือจากใคร ยกเว้น การรับของกิน(?) เป็นเพียงสิ่งเดียวที่นางจะรับจากคนอื่น ก็การกินมันสำคัญที่สุดของนางนี่เนอะ ปาดี๊ดั๊ม~ เอาเป็นว่าโดยสรุปนางเป็นพวกรักการกิน เอาแต่ใจ และปรี๊ดแตกเมื่อไม่ได้ดั่งใจ  รักศักดิ์ศรียิ่งชีพรองจากการกิน แต่ถึงนางจะปากแข็งก็เถอะนะ แต่ก็ปากแข็งในบางเรื่องเท่านั้นแหล่ะ(โดยเฉพาะเรื่องความรัก#ผิด) ส่วนเรื่องอื่นน่ะหรอ ? พูดตรงเป็นขวานผ่าซากทำเอาแทงจี้ใจดำคนฟังไปสุดๆเลยทีเดียว และนางนั้นเป็นคนที่ไว้ใจคนยากมากแต่ถ้าไว้ใจแล้วจะไว้ใจเลย แต่กว่าจะไว้ใจได้ก็ใช้เวลานานเหมือนกัน แต่ถึงจะไว้ใจคนยากแค่ไหนแต่ถ้าเป็นเรื่องของกินละก็..นางนี่มันไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว! นางนั้นไม่เคยร้องไห้ ย้ำว่า ไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห็น เห็นภายนอกดูเข้มแข็งแบบนี้บอกไว้ก่อนจะนางเป็นคนที่แข็งนอกอ่อนใน ไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็นเพราะมันเสียศักดิ์ศรี ก็รู้ว่านางรักศักดิ์ศรีแค่ไหน นางเป็นคนที่เก่งเรื่องการต่อสู้ทั้งระยะประชิดและระยะไกลมาก โดยมีอาวุธคือกริชหนึ่งอันและดาบสั้นอีกสองอัน และวเวลาสู้นั้นจะเป็นคนที่จริงจังและไม่เล่น แต่บางทีก็หยอกเอินบ้าง(?) เอ้อ! เตือนไว้อย่างนึง ถ้าจะอยากพูดเกี่ยวกับเรื่องวิชาการล่ะก็..อย่ามาพูดกับนางเพราะนางนั้นไม่ได้หัวสมองอัฉริยะราวกับไอน์สไตน์นะ อย่ามาพูดเรื่องวิชาการแถวนี้เพราะมันไม่ใช่ความเป็นตัวตนของนางเลยจริงๆ ส่วนเรื่องของกินจะมาพูดกับก็มาพูดเลย เรื่องทำอาหารอะไรต่อไรนางได้หมดอยู่แล้ว ปาดี๊ดั๊ม~ และเป็นคนที่เชื่อว่าความรักมีอยู่จริง รักใครรักจริงแต่แสดงออกไม่เป็น(?) จึงทำได้แค่ซึนเดเระ =////= และนางเป็นโรคแพ้ดอกซากุระ นางชอบดอกซากุระนะ อยากที่จะสัมผัสมันแต่ก็สัมผัสไม่ได้เพราะนางแพ้ และถึงทุกวันนี้นางก็ยังเครียดที่นางแพ้ซากุระเพราะนั่นหมายความว่านางพ่ายแพ้(?)

ชอบ : ของกิน ,, การทำอาหาร ,, การต่อสู้ ,, ความท้าทาย ,, ความชนะ ,, ขนมหวาน

ไม่ชอบ : มีคนแย่งของกิน(?) ,, ความพ่ายแพ้ ,, น้ำตา ,, การร้องไห้ ,, ดอกซากุระ

กลัว : มีคนแย่งของกิน#ผิด การที่นางร้องไห้ (เพราะมันทำให้นางเสียศักดิ์ศรี) ,, ดอกซากุระ

แพ้ : ดอกซากุระ (เป็นโรคแพ้ดอกซากุระมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว จะมีอาการผื่นขึ้น จมูกแดง จามตลอดเวลา และอ่อนแรง เพราะฉะนั้นอย่าให้นางเข้าใกล้ซากุระเด็ดขาด)

งานอดิเรก : หาของกิน(?) ,, วาดรูป(สวยมากจริงๆ) ,, ทำอาหาร

เพิ่มเติม : -

Part IV :: ด้านพลัง

ความสามารถพิเศษ : ผลิตไฟบริสุทธิ์ขึ้นมาที่มือเปล่าได้โดยเบ่ง(?)พลัง ,, มีสายตาที่คมชัดกว่าคนปกติมาก

อาวุธ : กริชสั้นหนึ่งและดาบสั้นสองอัน (สามารถผลิตไฟจากมือให้มาอยู่ที่กริชหรือดาบสั้นได้)

Part V :: คุยกับออริ

-ภายในสวนแห่งหนึ่ง  มีคนเดินเล่นอยู่มากมาย  บ้างก็มากับคนรัก  บ้างก็มากับเพื่อน  บ้างก็มากับครอบครัว  ท่ามกลางแปลงดอกกุหลาบหลากสีนั้น  มีหญิงสาวนั่งอยู่ตรงม้านั่งพร้อมกับอ่านหนังสือเล่มหนาในมือไปด้วย  ไททาเนียเดินเข้าไปใกล้ๆเธอ  เพื่อหวังจะแกล้งให้หญิงสาวผู้นั้นตกใจเล่น  แต่หญิงสาวนั้นกลับเงยหน้าขึ้นมาซะก่อน  “อ้าว ไททาเนียมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย มานั่งก่อนสิ่” ไททาเนียจึงนั่งลงข้างๆหญิงสาวคนนั้น

- หญิงสาวเรือนผมนุ่มสลวยสีดำรัตติกาลถอนหายใจนิดหน่อยที่แกล้งไม่สำเร็จ “โอเคๆ นั่งก็นั่ง โหยยยย แกล้งไม่สำเร็จง่ะ เซ็งเลย” ไททาเนียบ่นอุบอิบเล็กน้อยก่อนจะหยิบช็อกโกแลตขึ้นมากัดกินอย่างเอร็ดอร่อย

-“เออใช่..ฉันว่าจะถามเธอมานานแล้วแต่ลืมทุกทีเลยอ่ะ” ‘แองเจล่า’สาวน้อยอนาคตผู้นำบาปโลภะพูดขึ้น  ไททาเนียสงสัยเป็นอย่างมากเพราะ อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กจนโต  ยังจะมีอะไรให้ถามอีก “เธอน่ะต้องสืบทอดบาปไหนนะ?” คำถามของแองเจล่าทำเอาไททาเนียแทบจะเขกหัวคนตัวเล็กตรงหน้าทันที

- “นี่ถามอะไรของเธอเนี่ยห้ะ ฉันก็สืบทอดบาปตะกละไง งั่มๆๆ บ้าหรือเปล่ามาถามอะไรแบบนี้” ไททาเนียบอกด้วยน้ำเสียงดูเย้ยหยันก่อนจะกัดช็อกโกแลตกินอย่างเอร็ดอร่อยพลางนั่งชันเข่าขึ้นมาตามประสาพลางใช้มือเขกหัวแองเจล่าไปเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว “ว่าแต่..อ่านหนังสืออะไรอยู่หรอ” หญิงสาวถามพลางเขยิบตัวเข้าไปใกล้ๆแองเจล่าก่อนจะหยิบช็อกโกแลตอันที่สองขึ้นมากินต่อเมื่ออันแรกหมดไปแล้ว “อะไรเนี่ย..มีแต่ตัวหนังสือ จะวิชาการไปไหนยะ -0-“

-“ก็รู้นี่ ว่าเค้าขี้ลืมอย่ามาว่าเค้านะ”หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงน่ารักๆ  ไททาเนียหัวเราะออกมาเบาๆ แต่แองเจล่าก็ทำเป็นไม่สนใจ “เธอมาก็ดีแล้วล่ะ นี่ก็ใกล้จะครบกำหนดต้องไปโลกมนุษย์แล้วนะ  นี่ๆคิดว่าที่โลกมนุษย์จะเป็นยังไงบ้างล่ะ  ในหนังสือบอกว่ามีอะไรเยอะแยะเลยนะ”

-“อ้อ..อย่างนั้นหรอ พอดีว่าฉันไม่ชอบอ่านหนังสืออ่ะ มันวิชาการเกินไป” หญิงสาวบอกก่อนจะเหยียดแขนอย่างบิดขี้เกียจก่อนจะเอ่ยอย่างตื่นเต้น “แต่โลกมนุษย์น่ะหรอ..มันน่าท้าทายมากเลยนะ คิดดูสิเรากำลังได้ไปผจญภัยในโลกใหม่ซึ่งเราไม่เคยไปเยือน ลองคิดดูสิว่ามันจะสนุกขนาดไหนน่ะ คิกคิก และเท่าที่เคยได้ยินมานะ มันมีทั้งเรื่องที่สวยงาม ทั้งเรื่องที่โหดร้ายเลยล่ะ “ หญิงสาวหน้าเศร้าหมองไปนิดเมื่อต้องมีเรื่องโหดร้าย “แต่ก็นะ..โลกมนุษย์อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ได้ยินมาก็ได้ มันอาจจะมีอะไรมากกว่าที่ฉันเคยได้ยิน และฉันเชื่อว่ามันจะต้องสนุกแน่นอน” ไททาเนียลูบหัวแองเจล่าอย่างเอ็นดูก่อนจะหยิบแอปเปิ้ล(?)ที่พกมาด้วยกินต่อจากช็อกโกแลต(?)

-“อ่า…งั้นหรอ”เธอก้มหน้าดูนาฬิกาของเธอเล็กน้อย  ก่อนที่เธอจะรีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว “ฉันต้องไปแล้วล่ะ ท่านพ่อเรียกพบน่ะ ไว้เจอกันนะ บาย”ก่อนที่เธอจะรีบวิ่งหายไปจากตรงนั้น…

-“อะ..อ้าว เห้ย!! ไหงทิ้งกันแบบนี้อ่ะ” หญิงสาวนัยน์ตาสีดำน้ำตาลเข้มลุกขึ้นจากเก้าอี้ม้านั่งก่อนจะยืนดี๊ด๊าเต้นเร่าๆอย่างไม่ยอมที่มาทิ้งเธอไว้แบบนี้ “ชิ! อารมณ์เสียเลยอ่ะ!! มาเร็วไปเร็วประดุจสายลม แถมยังทิ้งฉันไว้อีก !!” ไททาเนียเต้นเร่าๆอยู่นานก่อนจะสงบลงและนั่งลงกับม้านั่งอีกครั้ง เธอมองออกไปยังพื้นหญ้ากว้างสีเขียวและท้องฟ้ากว้างแห่งนั้น “โลกมนุษย์..จะเป็นยังไงนะ มีของกินเยอะเท่าที่นี่หรือเปล่า” หญิงสาวคิดพลางลูบคางของตนเองเบาๆก่อนจะล้มลงตัวนอนบนม้านั่ง พลางในมือก็ยังมีแอปเปิ้ลอยู่ และเมื่อกินหมดหญิงสาวจึงได้แต่นอนเล่นก่อนจะลุกขึ้นมานั่ง ดวงตาเหม่อลอยพลางคิดถึงโลกมนุษย์ “จะเป็นยังไงกันนะ ชักตื่นเต้นแล้วสิ…” ไททาเนียมองไปยังท้องฟ้ากว้างแล้วหยิบขนมเค้กขึ้นมากินต่อ (คือมันเก็บอาหารไว้ส่วนไหนของร่างกายฟะ!-0-)

Part VI :: คุยกับผู้ปกครอง

-ผู้ปกครองช่วยแนะนำตัวด้วยค่ะ//ยื่นไมค์สัมภาษณ์

-เร็ดค่า

-ไรท์อาจจะแต่งไม่เก่ง และดองนะคะ

-อย่าดองสิ 555

-ถ้าเปลี่ยนแปลงนิสัย  หรือรูปจะว่าไหมคะ?

-ไม่ว่าค่ะ ยำสบายเลย

-ถ้าไม่ติดจะให้ลูกสาวรับบทตัวร้าย หรือรับกลับดีคะ

-ยัดๆๆไปเลย บทตัวร้ายเอาไปเลย

-ถ้าติดก็เม้นด้วยนะตัว

-เม้นแน่นอนนนน

-ขอให้โชคดีนะคะ

-ขอบคุณค่า

themy  butter