Condominium Personal (・∀・)

ลำดับตอนที่ #10 : (p>□

themy  butter

APPLICATIONFROM

______________________________________

“หืม..มีอะไรกันหรอ (‘ ‘)“

 

______________________________________

ส่วนที่หนึ่ง : ข้อมูลทั่วไป

บทบาท : เด็กทั้งเจ็ดที่ส่งตรงมาจากโลกมนุษย์

ชื่อ – สกุล : เหมันต์  รัตน์จิดาธรณ์

ชื่อเล่น : สโนว์ / โนว์

อายุ : 17

เพศ : หญิง

เอกลักษณ์ส่วนตัว : หน้าตาที่มึนและอึนของนางนี่แหล่ะที่เป็นเอกลักษณ์ส่วนตัวของนาง และความซุ่มซ่ามของนางก็เป็นเอกลักษณ์เช่นกันนะ (?)

ลักษณะการพูด : สำหรับสาวน้อย(?)คนนี้แล้วเวลาพูดนั้นนางจะมีสีหน้าคือ ‘อึน’ อยู่ตลอดเวลาค่ะ จอบอ. (?) -0-;;

ลักษณะนิสัย : ‘เหมันต์  รัตน์จิดาธรณ์’ หรือ ‘สโนว์’ สาวน้อย(?)ชื่อ(จริง)แปลกหน่อมแน้มวัยสิบเจ็ดปีที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ(?)ที่มีใบหน้าหวานราวกับตุ๊กตา สาวน้อยผู้อ่อนหวาน  แต่นางคนนี้ ‘อึน’  สุดๆ สโนว์จะไม่ชอบแสดงความรู้สึกออกมาตรงๆ แต่ชอบทำสีหน้าที่มันอึนให้เห็น ความรู้สึกของนางเรียกได้ว่าเดาไม่ถูก ประมาณแบบถูกความอึนกลบเกลื่อนไปหมดแล้ว นางจะเป็นคนที่ซุ่มซ่าม(ไม่)เล็กน้อย ชอบสะดุดฝุ่น (?) เดินชนนู่นชนนั่นชนนี่ชนโน่นตลอดเวลา ถ้าวันไหนนางไม่เดินชนนะพระอาทิตย์ต้องขึ้นทางทิศตะวันตกแน่ๆ (?) และเวลาที่นางซุ่มซ่ามจนเป็นที่จุดสนใจสำหรับผู้คนรอบข้าง นางก็จะทำตีหน้าอึน (?) และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เนียนแสนจะเนียน (มั้ง) สุดๆ นางเป็นคนไม่ค่อยพูดก็จริงแต่ถ้าให้พูดก็คงคงจะจี้แทงใจดำคนฟังสุดๆไปเลยล่ะ และไม่อยากจะบอกสาวน้อยคนนี้เป็นคนที่ซื่อมาก ตามความเจ้าเล่ห์ของคนไม่ค่อยจะทันหรอก ! มักมีคำถามตลอดเวลา สงสัยโน่นนี่นั่นอยู่ตลอด บางทีนะยังตามอะไรไม่เคยทัน คนอื่นเขาไปไกลไหนต่อไหนกันแล้วนางยังคงแบบ ‘ห๊ะ..มีอะไรกันหรอ..’ หรือไม่ก็เวลามีคนมาถามอะไรนางนางก็จะทำหน้าอึนใส่แล้วก็ถามกลับว่า ‘ถามว่าอะไรนะ..’ แล้วก็ยังตีหน้ามึนแถมอึนใส่อีก ไว้อาลัยตัวเองสามวินาที .. และยังเป็นคนที่ขี้ลืมอีกด้วย ชอบจำชื่อคนสลับกันผิดๆถูกๆไปหมด แม้แต่ชื่อตัวเองยังจะจำผิด ! เมื่อก่อนนางจะเป็นประมาณว่า ‘เอ..ฉันชื่ออะไรนะ’ แล้วก็ตอบเอง .. ‘อ๋อ..สเนว์ ใช่..ฉันชื่อสเนว์ (‘ ‘)’ เพราะฉะนั้นเพื่อเป็นการไม่ให้นางนั้นจำผิดถูก นางจึงพกสมุดโน้ตติดตัวอยู่ตลอดเวลลาเพื่อใช้ในการจดสิ่งต่างๆและประวัติของนางเอง(?) ส่วนเรื่องการเรียนสำหรับนางนั้นถือว่ากึ่งกลางไม่ได้เก่งเลิศเลอแต่ก็ไม่ได้โง่มากนัก และเห็นนางแบบนี้นะบอกไว้เลยว่าเก่งการฟันดาบและต่อสู้ระยะประชิดมาก แต่นานทีจะได้เห็นนางจริงจัง..

ชอบ : อึน(?) / ขนมหวาน / ขนมเค้ก / สถานที่สงบ / เล่นเปียโน / ซุ่มซ่าม(?) / เดินชนสิ่งต่างๆ (?) / คนที่ให้ขนมนาง(?) / สัตว์เลื้อยคลาน (ประมาณว่า ‘มันน่ารักนะ..(‘ ‘ )’ )

เกลียด : สถานที่เสียงดัง / เหล้า / เบียร์ / บุหรี่

แพ้ : ขนแมว (จะจามตลอดเวลาและจมูกแดง น้ำตาไหล)

กลัว : เสียงฟ้าผ่า

ประวัติ : ครอบครัวออกแนวอินดี้และอบอุ่น(?) คุณป๊าและม๊าเปิดธุรกิจเกี่ยวกับทำขนม คุณม๊าเป็นคนทำขนมทั้งหมดส่วนคุณป๊าจะเป็นคนที่คอยส่งของ(?) มีพี่ชายหนึ่งคนและน้องสาวอีกหนึ่งคน นางและพี่น้องจะช่วยทำธุรกิจอยู่เสมออย่างอบอุ่นสมบูรณ์แบบ แต่นางนั้นจะซุ่มซ่าม(ไม่)นิดหน่อย อาจเป็นตัวถ่วง(?)แต่ก็สนุกสนานในครอบครัว ฐานะทางครอบครัวถือว่ากลางๆไม่ได้รวยไม่ได้จน

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

ความสามารถ : เล่นเปียโนเก่งมาก / ฟันดาบ / ต่อสู้ระยะประชิด

อาวุธที่ถนัด : ดาบ

เพิ่มเติม : -

PS . กรุณาตรวจว่าทำถูกหรือไม่? นะครับ

Ans . ถูก(มั้ง)ค่ะ -0-;;

________________________________

ส่วนที่สอง : สัมภาษณ์

สัมภาษณ์เด็กเจ็ดคน

หญิงสาวตรงหน้าขมวดคิ้วก่อนจะเอ่ยทักคุณ “ฉันชื่อยูเรีย แล้ว..” เธอมองคุณอย่างสุภาพเรียบร้อยพร้อมกับเผยร้อยยิ้มสดใสอย่างเป็นมิตร

: “… (‘ ‘)” หญิงสาวผมประบ่าสีน้ำตาลช็อกโกแลตมองคนตรงหน้าที่อยู่ๆก็มาทักทายเธออย่างอึนๆ(?)  “..ฉันหรอ..ฉันชื่ออะไรนะ (‘ ‘)” สโนว์พึมพำกับตัวเองก่อนจะหยิบสมุดโน้ตประจำตัวของตนเองขึ้นมาอ่าน “อ๋อ..ฉันชื่อ ‘เหมันต์ รัตน์จิดาธรณ์’ ชื่อเล่น ‘สโนว์’ หรือถ้าอยากเรียกสั้นๆก็เรียกว่า ‘โนว์’ ก็ได้ อายุ 17 ปี” สโนว์อ่านตามที่จดเอาไว้ในสมุดโน้ตของตนตามที่พี่ชายและน้องสาวของตนแนะนำให้พกไว้ก่อนจะเงยหน้าจากสมุดโน้ตและมองคนตรงหน้า “ว่าแต่..เธอชื่ออะไรนะ..อ๋อ..ยูเรียสินะ” เธอพูดก่อนจะจดอะไรบางอย่างลงในสมุดโน้ตของตนเอง

“ย้ายมาใหม่สินะ เหมือนฉันเลยล่ะค่ะ”

: “เอ๋..ย้ายมาใหม่อะไรหรอ (‘ ‘)” หญิงสาวพูดก่อนจะทำหน้ามึนแล้วมองไปรอบๆสถานที่ที่เธอยืนอยู่ก่อนจะเกาท้ายทอยอย่างงุนงง

“เอาเป็นว่าเราต้องเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้แน่นอนค่ะ” ว่าจบหญิงสาวหน้าตาน่ารักก็เดินไปทักคนอื่นต่อ

: “อะไรกันอ่ะ…(‘ ‘) ฉันไม่เข้าใจเลย..” หญิงสาวพึมพำกับตัวเองก่อนจะเรียก “เดี๋ยวก่อนสิ..เอ่อ..เธอคนนั้นชื่ออะไรอ่ะ..(‘ ‘)” พูดก่อนจะหยิบสมุดโน้ตขึ้นมาแล้วพยายามจะเดินตามหญิงสาวคนนั้นไป “โอ๊ย!!” สโนว์ร้องออกมาเสียงดังเนื่องจากเดินสะดุดฝุ่น(?)ขาของตัวเองอย่างไม่ระมัดระวัง .. ไว้อาลัยสามวินาที..อาเมน

________________________________

สัมภาษณ์พ่อแม่สุดหล่อสุดสวย (?)

ดีครับ ผมรูบี้โนทิค

: สวัสดีค่า ชื่อเร็ดน้า #เขาถามชื่อแกหรือยัง ._. -0-

กดแฟบด้วยนะครับ ถ้าติดแล้ว

: แน่นอนค่า แอดแน่นอน

ถ้าติดจะอ่านจะเม้นต์มั้ยครับ ;___:

: โหยยยย ติดก็ต้องอ่านอยู่แล้วสิ >___<

บทอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนะครับ

: ยำได้เละได้ตามสบายเลยค่ะ สามารถดัดแปลงได้อย่างตามพอใจเลยค่า ^__^

บอกแล้วว่าเอาจริงกับเรื่องนี้ แต่ช้าเร็วอยู่ที่กำลังใจและความตันนะครับ รับได้นะครับ ถ้าดอง

: รับไม่ได้ค่ะ#โดนฝ่าเท้า ดองได้แต่อย่านานนะเออ -0- #โดนถีบอีกรอบ

โชคดีมากเลยครับ

: ขอให้โชคดีเช่นกันนะคะ ; w ;

ยินดีต้อนรับนะครับ เหล่าบุคลากรและนักเรียนใหม่ทุกท่าน

Alberto : ข้ามมิติอลวน(ป่วน)อาณาจักรมนตรา

________________________________