ผลงาน Fic B2st จากเพื่อนทาง Facebook

ลำดับตอนที่ #6 : WoonKwang Story - Near Lee Sem กับ Kris bs'Badfiend Club

WoonKwang

Story - Near Lee Sem And Kris bs'Badfiend Club

ณ คลับ B2UST

ตู๊ดดดด~~~~~~~~~~~~~~
[ซน ดงอุนนนนนนนนนนนนนน !!!!!!!!!!!!!!!!!!! ] หึ่ยยยยยยยตายแน่ “ว่า งัยครับ กีกวังที่รัก” ไมมันน่ากลัวจังวะ เมียกู
[นายอยู่ไหนน!!!] บังอาจลืมนัดงั้นเหรอ
“อยู่ เอ่อ อยู่” ทำมัยรู้สึกว่ามีไรแม่งๆวะ
[คลับ ?] นายลืมงั้นเหรอดงอุน
“อื้อ ใช่แล้ว พอดีเพื่อนมันชวนมาดื่มนะ ^^ ก้อเลยมาดื่มับมันหน่อย”
[ดืมเหรอ ? นายไปดื่มกับเพื่อน หึ] นายจำไม่ได้ใช่ไหมดงอุน นายคงลืมแล้วสินะ
“เอ่ออ เดี๋ยวก้กลับแล้วละ นายมีอะไรรึป่าว ถึงได้โทรมานะ” หรือว่าคิดถึงเราวะ อิอิ
[อึกก..~ โทรมาไม่ได้งั้นเหรอ อึกก.. นายลืมแล้วใช่ไหม ] ดงอุนบ้า นายลืมได้ยังงัย
“เอ่ออ นายเป็นอะไรกีกวัง นายร้องไห้ทำไมแล้ว ละ ลืมไรเหรอ” เจ็บจังกีกวังร้องไห้ทำไม
[นายจำไม่ได้จิงๆใช่ไหม อึกก~~....] ทำไมนายทำแบบนี้ ดงอุน
“อะไรเหรอกีกวัง เห้ยยยยยยย” ครบรอบ 5 เดือน กีกวังนัดว่าจะเที่ยวด้วยกันนี่หว่า ซวยแล้วกู
[นายจำไม่ได้ ฮือๆๆ นายลืมแล้วใช่ไหม ฮือๆ ] ฮือๆๆๆ
“กีกวัง ฉัน เอ่ออ ฉัน” ไรดีวะ กูลืมได้ไงวะเนี่ย
[นายไปดื่มกับเพื่อน แต่นายลืมวันครบรอบของเรา ฮืออออๆๆ~~ เรานัดกันว่าจะไปเที่ยวด้วยกัน ฮืออ.. แต่นายลืม นายปล่อยให้ฉันรอ นายลืมได้ยังไง ซนดงอุน!!!!!!!] ทำไมนายทำแบบนี้
“กีกวังฉันขอโทด ฉัน ฉัน” เอาไงดีวะ
[นายไม่รักฉันแล้วรึไงนายถึงลืมแบบนี้!! ถ้ามันยากนัก เราก้เลิกกันเถอะ!!! ซน ดงอุน !!!!!!!!! ฮือๆๆๆๆๆๆ] ตอนนี้ฉันคิดไรไม่ออกอีกแล้ว ฮือออ นายไม่รักฉันแล้วใช่ไหม ดงอุน

ติ้ดดด

“กีกวัง!!!!!! เดี๋ยว กีกวัง !!”

~หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...~ เอาไงดีวะ นายจะอยู่ไหนนะ หรือว่า !

ทางด้านกีกวัง ณ สวนสาธารณะ
ที่นี่คือที่ที่ผมชอบมาเวลามีเรื่องไม่สบายใจ ผมชอบจะมาอยู่ที่นี่

"ฮือออออๆๆๆๆๆ" ดงอุนบ้า ทำไมนายทำแบบนี้
"นายไม่รักฉันแล้วใช่ไหม" ฮือออๆๆๆๆ

ทางด้านดงอุน
ผมรีบขับรถไปหากีกวังให้เร็วที่สุด
"หวังว่านายจะอยู่ที่นั่นนะกีกวัง "กีกวังรอหน่อยนะ

แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
ผมรีบจอดรถแล้ววิ่งไปที่สวนสาธารณะ ผมมองหาไปทั่ว
"กีกวัง " นายใช่ไหม ผมวิ่งไปหยุดอยู่ที่ ข้างหลังผู้ชายคนนึง เขาคือคนที่ผมรัก
"ฮืออออๆๆๆๆๆๆ"
"............" ผมกอดกีกวังจากทางด้านหลัง
"อึกกกก " กลิ่นนี้ สัมผัสที่คุ้นเคยแบบนี้ นายใช่ไหมดงอุน
"กีกวัง ฉันขอโทด " ขอโทดนะกีกวัง
"ฮือออๆๆๆๆๆ" ดงอุน
"ฉันขอโทดจิงๆนะกีกวัง ขอโทดจิงๆ ฉันขอโทดที่ลืมว่าวันนี้คือวันครบรอบของเรา ลืมที่เรานัดกันไว้ ฉันขอโทด "ผมจับกีกวังให้หันมาเผชิญหน้า ผมเช็ดน้ำตาให้กีกวังอย่างเบามือ
"ฮือๆๆๆ ดงอุน" ทำไมพอเห็นหน้าดงอุน ถึงใจเป็นแบบนี้นะ
"ขอโทดนะคนดี" ผมเกลี่ยน้ำตาออกให้กีกวัง แล้วผมก้อดึงกีกวังเข้ามากอดแน่น
"ฮืออๆๆๆ ดงอุน " ทำไมเป็นแบบนี้ทีไรฉันถึงใจอ่อนแบบนี้นะ
"ยกโทดให้ฉันนะกีกวัง"
"ฉันยกโทดให้ ฮืออๆๆๆ ฉันรักนายนะดงอุน ฮือๆ"
"ฉันก้รักนายนะกีกวัง รักนายมากๆเลย นายอย่าร้องเลยนะ " ผมดันกีกวังออก แล้วบรรจงจูบที่หน้าผากเบา
"ฉันไม่ร้องแล้ว ฉันไม่ร้อง อึกก" ผมทำไม่ได้จิงๆ ผมรักดงอุน ผมรักเขา
"'งั้นเราก้ คืนดีกันแล้วนะ ^^"
"อื้อออ ^^ " ผมรักดงอุนมาก ผมเลิกกับเขาไม่ได้จิงๆ
"ฉันรักนายนะกีกวัง รักมากที่สุด รักจนไม่สามารถรักใครได้อีกแล้ว" ผมพูดจบ ผมก้จับหน้ากักวังมาจูบเบา
"อื้ออ" ผมทักท้วงเบาๆ แต่แล้วผมก้ตอบรับจูบของดงอุน เราจูบกันเนิ่นนานไม่มีทีท่าว่าจะหยุด จากตอนแรกเบาๆ จนตอนนี้ดงอุนก้อจูบผมหนักขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ผมไม่สามารถบรรยายต่อได้แล้ว ทุกคนคิดเอาแล้วกันนะครับ ^^

~ THE END~