จอมซ่า หวานใจนายจอมหยิ่ง (yaoi)

ลำดับตอนที่ #3 : ไอติมมม

 

“-0-“ ผมอึ้งคำที่พี่เอ็กซ์เพิ่งพูดออกมา... ขอร้องเรอะ! แค่นี้ไอ้นิคก็เสียศักดิ์ศรีมากพออยู่แล้ว ต้องพูดขอร้องด้วยหรอเนี่ย มายก็อด! T^T เจ็บปวดจริงๆ!

 

“พวกมึงกลับไปก่อนเลย กูเคลียร์ตรงนี้แปบ” พี่เอ็กซ์แกหันไปบอกลาเพื่อนๆ ไม่อยากให้คอยนานสินะ!

 

“ว่าไง” แล้วหันกลับมาถามผม

 

“เออ.. ช่วยผมหน่อยดิ” ขอร้องที่ดีที่สุด ที่สมองผมคิดคำพูดออกมาได้-_-

 

“ไม่ใช่สั่ง”

 

 “ช่วยหน่อยเหอะ ขอร้อง!”

 

“ขู่เข็ญเกิน”

 

“แล้วจะให้พูดไงวะ-*-“ ผมเริ่มจะสติแตกอีกครั้ง หมอนี่มัน....ถึงจะพูดน้อย แต่ด้วยความที่มันหน้าตายแบบนี้แหล่ะ ทำให้ผมนึกอยากเตะมันจริงๆสักที! กระชากผมมันเพื่อระบายความหมั่นไส้เล็กๆด้วยก็ดีT^T!

 

“ช่วยติวให้ผมหน่อยนะครับ รุ่นพี่เอ็กซ์สุดหล่อ” มันพูดเป็นตัวอย่างให้ผม ไม่พอ มันยังเสร่อแกล้งดัดเสียง ให้เหมือนผมอ๊า! แต่นั่นเป็นประโยคแรกที่ผมคิดว่ามันพูดกับผมยาวที่สุด!- -

 

“ใครจะไปพูดกัน ไอ้ประโยคไร้สาระแบบนั้นน่ะ!!!-0-*”

 

“นั่นสินะ” พี่แกยักไหล่แล้วหันหลังกลับ เฮ้ยยย =[]=

 

“ทำไมชอบเดินหนีจังนะ ให้ตายเหอะ!” ผมพูด แล้วจัดการรั้งแขนพี่แกไว้อีกรอบ พี่แกหัวเราะคิกคักคนเดียว

 

“ขำไรวะ”

 

“สิทธิของฉัน” - -* ฮึ่ยยย ไอ้แดนมึงตายแน่! อัธยาศัยดีของมึงอ่ะ! T^T

 

“-^-“

 

“-_-“

 

“ช....ช่วยติวให้ผมหน่อยครับ” ขอทีเถอะ ไอ้ประโยคหลังเนี่ย ทำใจพูดไม่ได้จริงจริ๊งง-*- ถึงแม้ไอ้ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าผม มันจะหน้าตาดี จมูกโด่งเป็นสันอย่างก่ะศัลยกรรม ริมฝีปากเรียวบาง ใบหน้าเรียวได้รูปก็เถอะ แต่ผมไม่มีนโยบายชมผู้ชายด้วยกันเองหรอกนะ! พี่เอ็กซ์ทำท่ายกนาฬิกาข้อมือสีดำขึ้นดูเวลา

 

“ได้เวลาไปทำงานพิเศษแล้วสิ พี่ต้องไปละ บายๆ” พูดจบพี่แกก็เดินหนีอีกละT^T

 

“หมายความว่า พี่จะช่วยผมใช่มั้ย!!”

 

“เปล่านี่” ห๊า ว่าไงน๊าาาา....=O=!!!!

 

“ผมก็ขอร้องแล้วนี่ ไหนว่าจะช่วยไง”

 

“แค่บอกว่าขอร้องสิ”

 

“=O=!!!”

 

“พูดตอนไหนว่าจะช่วย”

 

“=[]=!!!!” โอ๊ะ.... จริงด้วยว่ะ T^T

 

“^^” อ๊ากกกก ดูมันทำหน้ายิ้มแป้นแร้นสิ! อยากฝากรอยนันยางไว้บนหน้ามันจังเลยT^T!

 

“TOT;” พี่แกเดินจากไป ทิ้งผมยืนค้างเติ่งอยู่ตรงนี้คนเดียว..... อ๊ากก รู้จักไอ้   นิคคนนี้น้อยไปซะละ! หนอยย คิดว่าทำแบบนี้แล้วผมจะยอมรับข้อคิดเห็นเรอะ! ไม่ว่าเขาจะปฏิเสธยังไง แต่อนาคตผมสำคัญกว่าเสมอ! คิดได้ละ ผมก็ตามมันไปซะ เดินตามดุ่ยๆ พอมันหันมา ผมก็ทำเป็นมองไปทางอื่น ผมเดินตามไอ้พี่เอ็กซ์มาทางหน้าโรงเรียน ก่อนที่มันจะเดินเข้าไปในร้านไอศกรีมสุดแสนคิขุ ที่เปิดอยู่เยื้องกับโรงเรียนเรา =[]=

 อย่าบอกผมนะ ว่าไอ้หยิ่งหน้าลิงนั่นมันทำงานที่ร้านนี้-*-! เอาเถอะ ถ้าคลาดกับมันเดี๋ยวจะเสียเวลาซะเปล่า ผมสาวเท้าเข้าไปในร้านไอศกรีมเล็กๆ ในร้านถูกแต่งไปด้วยสีฟ้ากับสีครีม.. ลูกค้าแน่นเอียดเต็มร้านเลยแฮะ ท่าทางจะขายดีน่าดู

 

“*0* น่ากินสาดดด” ผมเดินเข้าไปดูไอศกรีมที่หลากหลายอยู่ในตู้ เหมือนสเวนเซ่นเลย! อย่างนี้มันจะถ้วยละเท่าไรกันวะเนี่ย! TOT

 

“โอ๊ะ! บังเอิญจัง^^” เสียงคุ้นหูนี่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร-_- ไอ้พี่เอ็กซ์! มันเดินออกมาพร้อมกับผ้ากันเปื้อน ในมือถือถ้วยไอศกรีมที่ทำเสร็จแล้วออกมาวางบนถาดรอพนักงานเอาไปเสิร์ฟลูกค้า อย่ามาทำหน้าลัลล้าเหมือนไม่รู้ไปหน่อยเลยเหอะ ว่าผมตามมันมาหน่ะ! - -*

 

“ผ....ผมมากินไอติม ไม่เกี่ยวกับพี่สักหน่อย!”

 

“พี่พูดว่าเกี่ยวตอนไหนล่ะ” ย้อนได้ทุกคำเลย ดูสิ T^T

 

“บราวนี่แมคคาเดเมียถ้วยนึง!” ผมพูดจบก็เดินไปนั่งที่โต๊ะเล็กๆริมหน้าต่าง ทำไมวันนี้มันวุ่นวายจังนะ ไหนจะมีเรื่องกับยัยผู้หญิงที่ชื่อพีชอะไรนั่น แล้วก็ดันต้องมาตามง้อขอร้องไอ้รุ่นพี่สุดหยิ่งคนนี้อีก! นึกออกละ วันนี้คงเป็นวันที่โคตรซวยของผมเลยสินะ! T^T เห็นได้ชัดเลยว่าผมควรจะทำบุญซะบ้าง นั่งรอแปบเดียว ไอศกรีมถ้วยโตก็ถูกนำมาเสิร์ฟโดย..... พี่เอ็กซ์-_-

 

“ไม่ใช่ว่าต้องให้พนักงานมาเสิร์ฟหรอ พี่ควรจะอยู่หลังร้านนะ” ผมพูด ตาจ้องมองไอศกรีมตรงหน้า เหยย ไอศกรีมห่าไรก้อนเบ้อเร่อ บราวนี่ก็ให้มาซะเยอะแยะ

 

“ผมไม่ได้สั่งเยลลี่กับกล้วยนะ” ผมขมวดคิ้วแล้วมองไอ้พี่เอ็กซ์แบบ งงๆ

 

“แถม”

 

“ตลกน่ะ-*-!” พูดจบผมก็จัดการไอศกรีมตรงหน้าทันที ไอศกรีมรสนี้ผมชอบมันมากๆเลย ขณะที่ผมกำลัง มีความสุขกับการกิน ไอ้พี่เอ็กซ์ที่ยังไม่ยอมไปทำงานต่อ ยืนมองผมแล้วหัวเราะหึหึคนเดียว-*- เอ่อ.... มันเป็นอะไรมากมั้ยน่ะ สักพักมันก็ไปทำงานต่อ ผมที่นั่งกินไปเรื่อยๆจนหมด

 

“อ่า...อืดโคด แต่บราวนี่อร่อยดีจังTwT” ไอศกรีมร้านนี้ความจริงผมก็ไม่ค่อยมาหรอก เคยมากับน้องมิลค์ (กิ๊กเก่า)แค่ครั้งสองครั้งเอง ผมลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินตรงไปที่เคาเตอร์ พี่พนักงานตรงเคาเตอร์พอเห็นหน้า

ผมก็เดินไปหลังร้าน...-*- อะไรของคุณเธอหน่ะ สักพักไอ้พี่หัวทองเหลืองก็เดินออกมาแทน ผมส่งบิลกับเงินให้

 

“จ่ายค่าอะไร” อ่าว..-_-

 

“ถามแปลกๆ ผมก็จ่ายค่าไอศกรีมน่ะสิ หรือว่าให้ผมกินฟรีรึไง-*-”

 

“อืม ฟรี” -0- อ๊าวววว กำ

 

“ฟรีได้ไง ถ้วยเบ้อเร่อ เขาคงไม่มีโปรโมชั่นแจกฟรีหรอกมั้ง” พูดจบ พี่แกก็หัวเราะตามสไตล์ของตัวเอง

 

“พี่เลี้ยง”

 

“เลี้ยงจริงดิ!-*- เนื่องในโอกาสอะไร เหตุผลอะ.....” ยังพูดไม่จบก็โดนแทรก

 

“เรื่องที่ขอร้องหน่ะ” จู่ๆมันก็เปลี่ยนเรื่อง-_- อะไรของมันวะ

 

“ไม่ว่าพี่จะปฏิเสธยังไง ผมก็คงหยุดตามพี่ไม่ได้หรอก”

 

“พูดอย่างกับโดนหักอก” พี่แกพูดแล้วอมยิ้มคนเดียว

 

“อ๊ากกก พี่รู้มั้ย ว่าพี่เป็นคนที่ผมอยากต่อยมากที่สุดเลย ณ ตอนนี้น่ะ! T^T”

 

“เลิกงานก่อนแล้วกัน”....-0-?? เลิกงานก่อน..... แสดงว่าผมต้องนั่งรอมันจนกว่าจะเลิกงาน มันถึงจะยอม คุยเรื่องเป็นติวเตอร์ให้ผมใช่ป้ะเนี่ย พระเจ้า! T^T

 

“เกะกะโต๊ะเขาหมดเด้ ไม่เห็นหรอว่าคนเข้าออกเต็มร้านขนาดนั้นน่ะ” พูดแล้วก็พยักพะเยอหน้าไปข้างหลัง 

 

“ก็จริง” เออ จริงน่ะสิ เพิ่งคิดได้เรอะ -*-

 

“รอหลังร้านละกัน” พูดจบพี่แกก็จับแขนผมให้เดินตามไปหลังร้าน -0-

 

“ด....เดินเองได้น่า!!” ผมพูดแล้วสะบัดแขนออกจากการรัดกุม แต่ว่า...มันไม่ปล่อย-_-

 

“ตามมาเหอะน่า” - -* แล้วก็เดินผ่านมาห้องทำไอศกรีมมาอยู่ที่หลังร้าน เป็นที่เก็บลังและกล่องต่างๆ มีล็อกเกอร์ สำหรับพนักงานด้วย

 

“เลิกงานเดี๋ยวไปส่ง” พูดจบ พี่แกก็เดินกลับไปทำงาน-_- จอร์ช! จะให้ผมนั่งอยู่ในที่แบบนี้เฉยๆอ่ะนะT^T อึดอัด! เหนื่อยจริงๆเลยนะ ผมที่นั่งฟังเสียงนาฬิกาแขวนตัวเก่าค่อยๆเดินอย่างเป็นจังหวะ วางกระเป๋าสะพายลง บนเก้าอี้ยาวแล้วเอนตัวลงนอน สักพักก็เคลิ้มแล้วเผลอหลับไปในที่สุด......

 

 

--------- ♥ ---------

 

“.....แล้ว”

 

“คร่อก....zzZ”

 

“....ตื่นได้แล้ว” เสียงเล็ดลอดเข้าหูผมมาทำให้ผมค่อยๆลืมตาขึ้น หรี่ตาลงเพื่อปรับภาพให้ชัดขึ้น ก่อนจะสะดุ้งขึ้นตื่นอย่างตกใจด้วยใบหน้าที่แดงซ่าน จะอะไรล่ะ ก็ไอ้หยิ่งนี่มันยื่นหน้าลิงๆเข้ามาใกล้ผมซะ!!

 

“คิดจะทำอะไรน่ะ!!! ยื่นหน้าเข้ามาทำไม ตกใจหมด!”

 

“ตื่นเร็วดีนี่” -*- ดูมันพูด ใครไม่สะดุ้งเหมือนผมก็แปลกละ หน้าห่างกันไม่ถึงคืบ เวร! =///=

 

“ไหนๆๆ คำตอบของพี่น่ะ”

 

“อ่อ เหตุผลที่เลี้ยงไอติม” พูดแล้วหันไปเปิดล็อกเกอร์ ถอดผ้ากันเปื้อนแล้วหยิบเสื้อคลุมมาสวมแทน

 

“ไม่ใช่-*- เรื่องที่พี่จะยอมมาเป็นติวเตอร์ให้ผมต่างหาก”

 

“ก็เรื่องเดียวกัน”

 

“อ่าว เดียวกันยังไง-0-!” ผมทำหน้า งง.... เออ แล้วไอศกรีมกับเป็นติวเตอร์นี่มันเรื่องเดียวกันหรอ??

 

“ก็เลี้ยง.....”

 

“.....-_-” มันคิดจะเอาคืนผมใช่ป้ะน่ะ- -*

 

“ต้อนรับรุ่นน้องที่จะได้เจอหน้ากันทุกวันหลังจากนี้ไง” =[]=...*[]*!!! เห็นมั้ย! เขาถึงว่าตื้อเท่านั้นที่ครอง

โลก! ผมทำสำเร็จแล้ววววว !!

 

 

TBC……