ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ซวย!
ตอนที่ 2
“หือ ปากงี้น่าโดนสักที!!” สาวผมแดงทำท่าจะยกขาถีบผมแต่ก็โดนชายคนเดิมดึงไว้
“อย่าน่าพีช” อ๋อ ยัยนั่นชื่อพีชสินะ นิสัยอะไรจะห้าวหาญขนาดนั้น-*-
“เกียร์ก็เห็น มันกวนตีนพีชนี่!”
“เดี๋ยวพี่จัดการเองนะ” พูดจบก็หันกลับมาหาผม
“น้องก็ขอโทษแฟนพี่มาเถอะ พี่ไม่อยากทำเป็นเรื่องใหญ่”
“งั้นพี่ก็ไปลากไอ้เด็กที่วิ่งชนผมเมื่อกี้มาขอโทษซะสิ”
“ขอโทษคำเดียวไม่ตายหรอกมั้ง” พีชพูด
“แต่นั่นมันน้ำของน้อง” ไอ้หัวทองสว่างทรงยุ่งเหยิงที่ยืนกอดอกมองผมอยู่ข้างหลังสองคนนั้นพูดขึ้น
“ไม่ใช่เรื่องของนายนะ รู้สึก” เขายักไหล่ แล้วหยิบจานข้าวตัวเอง ลุกขึ้นเดินไปจากโต๊ะ จะว่าไป หลายๆคนคง งงว่าทำไมไอ้หมอนั่นมันมีหัวสีทอง ก็โรงเรียนผมมันเป็นโรงเรียนนานาชาตินี่ครับ ไม่ว่านักเรียนจะทำสีผมยังไง หูจะเจาะสักกี่สิบรู ใครจะสักหรือจะดูดบุหรี่ยังไง ก็ไม่มีใครว่าหรอกครับ เพราะมันไม่มีกฎกติกาในเรื่องไร้สาระพวกนี้เลย จะมีก็แค่ต้องใส่ชุดยูนิฟอร์มโรงเรียนเท่านั้น
“อ่ะ.... มีไรหรอครับ” ไอ้แดนวิ่งมายืนข้างผม คงได้ยินเสียงแล้ววิ่งตามมาสินะ-^-
“เพื่อนน้องทำน้ำหกใส่แฟนพี่แล้วไม่ขอโทษ” รุ่นพี่ที่ชื่อเกียร์พูดกับไอ้แดน แล้วชี้มาที่ผม
“อ่า.. ขอโทษเขาไปดิ ไอ้นิค” ไอ้แดนกระแทกไหล่ผมแล้วพยักพะเย้อหน้าไปทางกลุ่มตรงหน้า ไอ้ผมก็ยืนหยิ่งไม่สนใจ ตาแสร้งทำเป็นมองไปทางอื่น และไอ้แดนที่เห็นว่าผมไม่มีทีท่าจะทำอะไร
“ขอโทษแทนมันด้วยนะครับ” มันก้มตัวขอโทษคนกลุ่มตรงหน้าแล้วจัดการลากผมกลับโต๊ะทันที
“ขอโทษมันทำไมว๊า กูไม่ผิดสักหน่อย” ผมสะบัดมือที่จับแขนผมของไอ้แดนออก
“เหี้ย มีเรื่องกับใครไม่ดูเลยนะสาด มึงโดนหมายหัวแน่ ไอ้นิค” ไอ้แดนนั่งลงโต๊ะตัวเดิมข้างๆไอ้คิม
“เรื่องไรวะไอ้แดน” ไอ้คิมหันมามองพวกผมอย่างสนใจ เขาเรียกว่าชอบเสือกเรื่องชาวบ้าน-_-
“ก็ไอ้นี่มันไปมีเรื่องกับพวกพี่เกียร์น่ะสิ ดีนะที่กูไปทัน ไม่งั้นมันโดนยำเละกลางโรงอาหารแล้ว-*-“
“มาสิวะ กลัวที่ไหน!” มาเด้ ไอ้ผมก็ใช่ว่าจะกลัว ใหญ่นักรึไงวะ-*-!
“ยัยพีชนั่นรุ่นเดียวกับเรา เขาลือกันว่าแสบมากเลย เห็นว่าอยู่ชมรมเคนโด้ด้วยอ่ะ มึงควรระวังตัวนะ” ไอ้แดนที่ดูเหมือนจะเตือนผมด้วยความหวังดี(?)
“นึกว่ากูจะโดนผู้หญิงต่อยหรอวะ กูระดับไหนแล้วมึงก็รู้!”
“ตัวแค่นี้ทำเป็นเก่ง จะโดนพวกพี่เกียร์ยำเอาน่ะสิไม่ว่า” ไอ้แดนตอกกลับ
“ขี้โม้ว่ะ พวกกูช่วยมึงทุกทีอ่ะรู้สึก 555+” ไอ้คิมเสริม มันพูดอย่างเยาะเย้ย ฮึ่ยย ! =^=
“เออ ถือว่าผ่านไปละกันครั้งนี้ อย่าไปยุ่งกับแก๊งนั้นอีกหล่ะ เดี๋ยวพวกกูจะพาลซวยไปด้วย-_-“ ไอ้แดนพูดจบก็ลุกขึ้นยืน
“ป่ะ ขึ้นห้องได้ละมั้ง อีกสิบนาทีต้องเข้าห้องเรียนแล้ว”
“Good afternoon จ้ะนักเรียนทุกคน!” อาจารย์ไพรินเดินหอบหนังสือเล่มหนามาสองเล่มแล้ววางลงบนโต๊ะดังปึง หล่อนขยับแว่นตาให้เข้าที่
“Good afternoon teacher”
“เอาหล่ะ วันนี้อาจารย์นัดส่งรายงานใช่มั้ยจ้ะ รายงานนี้จะรวมคะแนนเก็บเข้าไปตั้งสามสิบคะแนน เพราะงั้นใครที่ไม่ส่งรายงานฉันจะไม่ผ่านวิชานี้”
“เยสสส กูส่ง แสดงว่ากูผ่านวิชาป้าแกแล้วสิ!” ไอ้คิมร้องออกมาอย่างดีใจ ไอ้ผมก็กำลังเคลิ้มๆ อยากหลับอยู่เลย=_= หลังกินข้าวนี่มันหนังท้องตึงหนังตาหย่อนซะจริงๆ! ว่าแล้วก็เอาคางเกยกับโต๊ะเรียน ฮ้า.....เย็น =w= นี่แหล่ะข้อดีของโรงเรียนนานาชาติ เปิดแอร์ตลอดวัน! TwT เหมาะกับประเทศไทยจริงๆ อาจารย์แกเรียกนักเรียนให้เอารายงานออกไปส่งไปเรื่อยๆจนถึงเลขที่ผม
“เลขที่ 17...เลขที่ 17 นายนรินธร อยู่ไหน รายงานฉัน” ป้าแกตะโกนเรียกชื่อผมที่กำลังหลับอยู่อย่างมีความสุข ไอ้คิมที่นั่งอยู่ข้างหน้าหันมาสะกิดผม อุ่ย น้ำลายเกือบหกเปื้อนโต๊ะเลย =A=;; ผมหันซ้ายหันขวาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว
“จารย์เขาเรียกมึงอ่ะ” ผมพยักหน้าแล้วเดินดุ่ยๆไปหน้าห้อง
“มีไรครับจารย์” มองหน้าอาจารย์ด้วยตาปรือๆ= =
“รายงานที่ฉันสั่งล่ะ อยู่ไหน” พูดพร้อมกับแบมือเหมือนจะรีดไถของจากผม-_- ผมไม่ตอบ เพียงแค่ส่ายหน้า เบาๆ
“ไม่ส่งอีกล่ะสิ จะบอกให้ว่านอกจากงานแรกสุด เธอก็ไม่ได้ส่งงานฉันมาสักอย่างเลยนะ”
“.......” มึน อยากหลับต่อ=_=…zz
“เธอนี่มัน...บลา บลา บลา” แล้วป้าแกก็เริ่มฝอยน้ำลายใส่หัวผม-*- เพิ่งสระมาเมื่อคืนนะครับเฮ้ย! T_T
“ฉันหมดความอดทนแล้ว! วันนี้เธอต้องไปขอให้นายอดิศร รุ่นพี่ ม.หกห้องเอ มาเป็นติวเตอร์ให้เธอ รายงานฉันและสอบกลางภาคอีกสองอาทิตย์ ถ้าเธอทำคะแนนได้ไม่เกินแปดสิบละก็ เธอได้ซ้ำม.ห้า อีกปีแน่ ฉันรับรอง!”
“หมายถึงต้องเจอหน้าอาจารย์อีกปีนึงอ่ะหรอครับ”
“ใช่น่ะสิ แล้วเธอต้องพาตัวนายอดิศรมายืนยันกับฉันด้วยว่าเขายอมช่วยเธอ ถ้ารู้แล้วว่าต้องทำยังไงก็กลับ ไปนั่งที่ซะ” อาจารย์แกพูดจบก็ไล่ผมกลับไปนั่งที่
“T[ ]T!!!!! ซ้ำชั้นเลยอ่อวะ!!” ผมสบถเมื่อถึงที่นั่ง
“สมควรอยู่ เล่นไม่ส่งงาน นอนตลอดคาบอย่างมึง เป็นกูก็คงให้ซ้ำชั้นซะให้เข็ดเหมือนกัน” ไอ้แดนที่นั่งอยู่ข้างๆตอบ แล้วหันกลับไปสนใจการ์ตูน 18+ ในมือที่มันซ่อนไว้ใต้โต๊ะต่อ
“อย่าให้กูมีกิ๊กดีๆอย่างพี่น้ำเหมือนมึงมั่งละกัน โธ่” นึกแล้วก็ถอนหายใจ ชีวิตไอ้นิคเกิดมาหน้าตาหล่อเหลาเพอร์เฟคขนาดนี้ ทำไมถึงไม่มีกิ๊กดีๆอย่างไอ้แดนบ้าง จะบอกให้ว่าผมหน้าตาดีกว่ามัน ฉลาดกว่ามันนะ! (หรอ - - : ไรเตอร์) แต่ทำไมสาวๆถึงติดมันนักละ ไอ้นิคคนนี้ไม่เข้าใจเลย TOT!
“แล้วไอ้...รุ่นพี่ที่ชื่ออดิศรนี่มันใครวะ พวกมึงรู้มั้ย”
“ไม่รู้จักหรอ พี่เอ็กซ์ ม.หกห้องเอ ที่เพิ่งกลับจากอเมริกาไง” ไอ้แดนตอบ ถ้ารู้จะถามพวกมึงมั้ยละ!
“ไม่รู้ร้อก ไอ้เหี้ยนี่มันเคยสนใจใครที่ไหนล่ะ จริงมั้ยนิค” ไอ้คิมพูดแทนเสร็จก็หันกลับมามองผม - -+
“ได้ข่าวว่าพี่แกไปอยู่โน่นช่วง ม.ต้น พูดภาษาอังกฤษทีแม่งรัวเลยอ่ะ” เอิ่ม สรุปมีผมไม่รู้จักเขาอยู่คนเดียว ใช่ป้ะเนี่ย T_T
“เด็กเรียนเปล่าวะ”
“ไม่มั้ง แต่พี่แกอัธยาศัยดีมากเลยนะเว้ย อันนี้กูคอนเฟริม” ไอ้แดนตอบ นั่นมึงยังอ่านการ์ตูนเล่มเดิมยังไม่จบอีกหรอน่ะ - -
“มึงเปียกแล้วมั้ง เล่มจิ๊เดียว อ่านไม่จบสักที 555+” ผมเหล่มองการ์ตูนในมือมันแล้วแซวขำๆ ไอ้แดนทำท่าเหมือนจะหาอะไรเขวี้ยงใส่ผม แล้วหันกลับไปสนใจการ์ตูนในมืออย่างเดิม เฮ้อ ดูท่าแล้วไอ้นิคที่ไม่เคยเอ่ยปากขอร้องใคร ถึงคราววิกฤตแล้วหล่ะ T^T ไม่ว่าไอ้พี่เอ็กซ์เอิ้กอะไร มันจะเป็นใคร ผมก็จะต้องให้มันมาติวให้ผมได้เลย คอยดูดิ!
“พี่ชื่ออดิศรป้ะครับ.. อ่า... ครับ”
“พี่ชื่อไรครับ.... อ่า ไม่ใช่ครับ”
สงสัยกันใช่ม๊า ว่าผมทำบ้าอะไรอยู่ นี่คือแผนของผมไง มาดักรอหน้าห้อง ม.หกเอ แล้วคอยถามบุคคลที่กำลังไหลทะลักออกมาจากห้องเรียนดั่งท่อน้ำแตกเมื่อกริ่งดังขึ้น มันหนักหนาสาหัส เพราะชุดนักเรียน โรงเรียนเรามันไม่มีชื่อปักอยู่ที่อกหน่ะสิ ทำให้ผมต้องมาไล่ถามทีละคนแบบนี้! T^T ตามหาจนเหนื่อยก็เจอใบหน้าคุ้นเคยเข้าซะงั้น
“น้องเมื่อกลางวันนี่ มาทำอะไรหน้าห้องเรียนพี่หรอ” รุ่นพี่ที่ชื่อเกียร์ เดินออกมาพร้อมกับเพื่อนๆในกลุ่มที่ผมเจอเมื่อตอนกลางวัน
“ไม่ใช่ธุระอะไรของพวกนายหรอก” ผมพูดแบบไม่มองหน้า สายตายังคงมองเข้าไปในห้อง เวรเหอะ! รึอาจารย์จะบอกห้องผิดวะ ทำไมถึงหาไม่เจอ ไม่เหลือใครในห้องแล้วเนี่ย จะให้ไปถามใครฟระ! ผมหายใจ ฮึดฮัดอย่างหงุดหงิด แล้วเหลือบมองกลุ่มนักเรียนสี่ห้าคนที่กำลังจะเดินจากไป
“เอ่อ เดี๋ยว” ผมเรียก พี่เกียร์หันมามองเชิงสงสัยว่าเรียกกูทำไม เมื่อกี้ก็ไล่ไม่ใช่หรอ ประมาณนั้น-_-
“พวกนาย....พี่มีใครชื่อ อดิศร รึเปล่า” ผมถาม ทุกคนหันไปมองไอ้หัวทองคำเหลืองที่ผมเพิ่งเถียงไปเมื่อกลางวันว่า ‘มันไม่ใช่เรื่องของนายนะ รู้สึก’ =[]=! โอ้มายก็อด ผมต้องขอให้ไอ้หน้าลิงตรงหน้านี่มาเป็นติวเตอร์ให้หรอเนี่ยย
“พี่เอง” พี่แกตอบเรียบๆแล้วเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม จะสูงไปไหนวะ ผมต้องเงยหน้ามองมันเลยนะ รู้มั้ย!
“......” ยังคงค้าง-0- อยู่อย่างเดิม ชีวิตจบเห่ ไอ้รุ่นพี่ตรงหน้ามันต้องไม่ช่วยผมแน่ๆเลย T^T
“จ้องอยู่ได้” ไอ้พี่เอ็กซ์พูดจบ ผมก็ได้สติทันทีว่าจ้องหน้ามันนานเกินไปแล้ว-*-
“อ...เอ่อ....” อ้ำๆอึ้งๆต่อไป
“-_-”
“เอ่อ คือ....คือว่า.......”
“-_-?”
“ค...คือแบบว่า......” พูดไม่ออกอีกกู-*-
“สารภาพรักหรอ”
“อะ....ไอ้บ้า เอาสมองส่วนไหนคิดวะ!!”
“แล้วจะอ้ำอึ้งทำไม”
“ก...ก็มันพูดยาก!”
“อือฮึ”
“คือ...ผมว่าพี่คงจะปฏิเสธแหง”
“สารภาพรักชัวเลย แบบนี้” เสียงรุ่นพี่ผมดำทรงไถเปิดหูข้างเดียวที่ยืนกอดอกเป็นแบ็คอัพให้พี่แกอยู่ดังขึ้น เสือกอ๊ะT^T!
“ก็บอกไม่ใช่ไงเล่า สมองพวกพี่คิดได้แต่เรื่องแบบนั้นรึไงกัน!”
“ก็เห็นน้องว่าพูดยากเอย ปฏิเสธแหงเอย พวกพี่ก็นึกว่า....555 จริงมั้ยวะ ไอ้ฝุ่น ซี เกียร์”
“เกรียนว่ะไอ้เบียร์ มึงไปแซวน้องเขา! แต่กูก็คิดงั้นหล่ะ 555” ไอ้พี่ฝุ่นเอ่ย-_-
“น้องน่ารักนะ แต่ไอ้เอ็กซ์มันไม่ได้เป็นเกย์ ตัดใจเถอะน้อง” พี่ซีที่ยืนอยู่ข้างๆพี่เกียร์พูดขึ้น เล่นเอาเพื่อนๆหัวเราะก๊ากฮากันเต็มที่ เสียศักดิ์ศรีที่สุดดด TOT!!
“ผมมีเรื่องให้พี่ช่วย” ในที่สุดผมก็พูดออกไป เล่นเอาฮากันยกใหญ่เลย แหม!-*- น่ากระโดดถีบให้หน้าแหกกันให้หมดเลย! T^T
“ไม่” แต่ก็โดนตัดฉับด้วยคำพูดที่โหดร้ายขึ้นมาทันที TOT!
“ด....เดี๋ยวเซ่ ผมยังไม่ได้บอกข้อเสนอพี่เลยนะ!”
“ไม่ฟัง” มันไม่คิดเลยนะเฮ้ยยย เดินหนีผมอีกต่างหาก! ไหนไอ้ห่าแดนบอกว่า ‘อัธยาศัยดี คอนเฟริม!’ ไงวะ นี่มันปีศาจชัดๆ คนอะไรจะหยิ่งขนาดนี้! T^T พูดจาตัดเยื่อใยกันได้ลงคอ ไอ้นิคคนนี้หงุดหงิด !!!!
“อ.... เออ นึกว่าอยากขอนักรึไงวะ โธ่เอ๊ย!” น่านไง เวลาบ้าบอทีไร อะไรๆมักจะเผลอหลุดไปโดยไม่รู้ตัว-_-“
“แล้วน้องจะมาขอไอ้เอ็กซ์ทำไมกัน” ไอ้พี่เบียร์ถามผม
“ก็ยัยป้าไพรินน่ะสิ บอกให้ผมมาขอร้อง ‘รุ่นพี่อดิศร’ ให้ช่วยให้ได้” ผมเน้นตรงชื่อไอ้พี่เอ็กซ์ เอาสิ ถ้าไม่เห็นแก่รุ่นน้องสุดหล่อหน้าตาดีพูดเพราะปากหวานเสน่ห์ล้นเหลือคนนี้ ก็ถือว่าใจร้ายมาก!
“ไม่ใช่เรื่องของฉันอยู่ดี” พี่แกพูดแล้วทำท่าจะเดินลงบันไดลงไปแล้ว อ๊า ไม่ได้!!! ผมวิ่งไปดึงแขนไว้
“ไม่งั้นผมจะต้องซ้ำชั้นอีกปีนะ!!!” พ่นออกมาจนได้ เหตุผลอันน่าทุเรศนั่น- -* แต่ก็ทำให้พี่แกหยุดเท้าได้ ไอ้พี่เอ็กซ์หันกลับมามองหน้าผม มองอยู่ซะนาน หน้าผมมีไรติดเรอะ-*- ก่อนที่จะกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์แว๊บนึง แล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม
“ขอร้องสิ”
TBC….
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น