คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Single dad : 1 :
Single dad : 1 :
วามผิพลาอผมในอีอนที่ผมอายุสิบเ็ อนนั้นผมเป็นแ่เ็มอปลายธรรมา ที่ยัรัสนุับีวิ ทำอะไรไม่่อยินทำให้เิเรื่อผิพลาึ้นับผมและแฟนสาวอผม
ผมไม่เยิว่าผมะไ้เป็นพ่อนอนอายุสิบเ็และไม่ิว่ายอนินแฟนสาวอผมะทิ้ผมับลูไปไ้ ให้ผมับลูอยู่ันามลำพัประสาพ่อลู
่วเวลาสี่ปีมันทั้เหนื่อย ทั้ลำบาที่ผม้อเลี้ยลูเพียนเียว แ่ผมลับไม่มีวามิที่ะเอาลูายไปทิ้สถานเลี้ยเ็ ให้ลูเป็นเ็ำพร้าแ่เาไม่มีแม่็ทำให้เาเสียใมาพอแล้ว
ผมยอมเหนื่อย ทำานหนัทุอย่าเพื่อหาเินมาเลี้ยูเา ถึมันะเหนื่อยแ่ผม็ยอมเหนื่อยที่ะทำเพื่อลูนนี้
"ีฮยอนพี่อโทษเราริๆนะ วันนี้พี่เลี้ยฮยอนยอแทนเราไม่ไ้ริๆ"ฮยอนบอออมาเมื่อีฮยอนพาฮยอนยอมาฝาพี่ายที่สนิทที่เปิร้านาแฟอยู่หน้าหมู่บ้าน "พอีพี่้อไป่าัหวัสอวัน อย่าไพี่้ออโทษเรา้วยนะ"
"ไม่้ออโทษผมหรอรับ ผม้อเป็นนอโทษพี่ะมาว่าที่ผม้อรบวนพี่ทุวัน"บออย่าเรใที่ทุวันนี้้อให้พี่ายที่ใี นาฟ้าอย่วยเหลือูแลลูายอเามาลอ
"แล้วแบบนี้ใระูแลฮยอนยอแทนเราล่ะ วันนี้เรา้อไปทำานไม่ใ่หรอ"ฮยอนถามึ้น
"ผม้อพาลูไปทำาน้วยรับ ฮยอนยอ็ไม่ไ้นมาไม่รบวนเวลาผมทำาน" ฮยอนยิ้มให้ับน้อายที่สนิท ที่มีวามรับผิอบในัวเอสูมีวามเป็นพ่อสู "ั้นผมอัวไปทำาน่อนนะรับ" ฮยอนยิ้มให้อีฝ่ายและมอไปยัเ้าัวเล็าแป๋ว
"อย่านให้มานะเ้าัวแสบอลุ"
"ฮยอนยอะไม่นับพ่อรับ"
"ีมานเ่อลุ" ฮยอนบอออมาและหอมแ้มเ้าัวเล็ที่เารัเหมือนหลานแท้ๆ
ีฮยอนพาฮยอนยอนั่เบาะหน้าอเวปป้าพาหนะู่ใที่พาเาและลูายไปไหน้วยันเป็นประำ
ฮยอนยอยิ้มแ่เมื่อพ่อสวมหมวลายหมีู่ใให้ทุรั้่อนสาร์รถที่ีฮยอน็สวมหมวลายเียวับลูายเหมือนันและสาร์รถับออไปในเ้านี้
สอพ่อลูับรถมาอลานอรถอพนัในโรพยาบาลเอนื่อัที่ีฮยอนสมัรเ้ามาทำานเป็นพนัานทำวามสะอาอโรพยาบาลแห่นี้
"ถึแล้วรับเ้าัวแสบ"ีฮยอนถอหมวันน็อให้ลูาย เ้าัวแสบหันมายิ้มและหอมแ้มไปหนึ่ฟอ
"ที่ทำานอพ่อให่ๆ"น้ำเสียื่นเ้นอเ็วัยสี่วบบอออมาเมื่อเ้ามาในึ ีฮยอนยิ้มๆมอูลูายอย่าเอ็ูับอาารื่นเ้น
"ฮยอนยอห้ามน ห้ามไปวิ่เล่นที่ไหนนะรับ ถ้าฮยอนยอออไปพ่อะหาฮยอนยอไม่เอนะรับ"สอพ่อลูเินุยันมาที่ผ่านพนัาน นาพยาบาล่ายิ้มอย่าเอ็ูับวามน่ารัอสอพ่อลู
"ฮยอนยอะไม่นรับ ฮยอนยอะนั่เล่นรอพ่อทำานนเสร็รับ"ีฮยอนยิ้มและหอมแ้มลูายไปหนึ่ฟอเป็นราวัลที่ลูายเป็นเ็ี
ีฮยอนเ้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้า่อนที่ะเ้าไปทำานทำวามสะอาในัวึ ที่ฮยอนยอไ้แ่นั่เล่นรถบัับที่พ่อเ็บเินื้อให้เมื่อสอเือนที่แล้วเป็นอวัวันเิให้ับเา
ีฮยอนูมือลูายเินออมาาในห้อพนัาน มายัุแรทีีฮยอน้อทำวามสะอาอวันนี้
ฮยอนยอนั่เล่นอเล่นับพื้นที่ไม่ื้อไม่นไม่รบวนพ่อเลย ีฮยอนหันมามอลูาย้วยรอยยิ้มและหันไปวาถูพื้น่อ
"ีฮยอนนั้นลูอเราหรอ"พยาบาลสาวเอ่ยถามึ้นที่เินผ่านสอพ่อลู
"รับพี่โยอน" ีฮยอนหยุและอบ้วยรอยยิ้ม โยอนยิ้มและนั่ยอลเล่นับหนูน้อย
"ทำไมเราให้ลูนั่เล่นับพื้นแบบนี้ รู้ไหมมันมีเื้อโรมามายอาทำให้ลูเราไม่สบายไ้" โยอนเอ็เ็หนุ่มที่ปล่อยให้ลูนั่เล่นับพื้น
"ผมไม่รู้ะให้ลูไปนั่รไหนรับพี่ ผมไม่อยาปล่อยให้ลูอยู่ที่ห้อพันเียว้วยรับ"เสียเศร้าบอออมา
"เอาแบบนี้พี่ะพาลูเราไปอยู่ที่ห้อทำานพี่้วยแล้วัน เราทำานเสร็็ไปรับลูที่ห้อพี่แล้วัน"
"อย่าีว่ารับ ผมไม่อยารบวนพี่ พี่มีานเยอะว่าผมอี"ีฮยอนบออย่าเรใ แ่โยอนลับยิ้มให้และอุ้มฮยอนยอึ้นอ
"หนูื่ออะไรรับ"
"ฮยอนยอรับ"อบเสียัฟัั โยอนยิ้มให้ับวามน่ารัสใสอฮยอนยอ
"ฮยอนยออยาไปทานนมที่ห้อน้าหรือเปล่าะ"โยอนเอ่ยถามหนูน้อย
"อยารับ"เสียัฟัั โยอนถึับยิ้มำับวามน่ารัอฮยอนยอ
"ผม้อรบวนพี่้วยนะรับ"ีฮยอนบออย่าเรใพร้อมโน้มศรีษะอี โยอนยิ้มให้ับวามนอบน้อมอีฮยอนและอุ้มฮยอนยอึ้นอเินออไป
โยอนพาฮยอนยอมายัห้อทำานในแผนอัวเอ ที่มีพยาบาลนอื่นอยู่้วยที่่าทำหน้าที่อัวเอ
"โยอนเธอพาลูใรมา้วย ูน่ารัน่าัเสียเหลือเิน" พยาบาลอีนเอ่ยถามและเินมาเล่นับหนูน้อย
"ลูายอีฮยอน พอีันเห็นีฮยอนพาลูมาทำาน้วย ันเลย่วยเลี้ยให้รอีฮยอนทำานเสร็แล้วมารับ"
"ไม่น่าเื่อว่าเ็อย่าีฮยอนะมีลูน่ารัน่าันานี้"พยาบาลอีนบออย่าเอ็ูฮยอนยอ
"ฮยอนยอสวัสีป้าๆเ้ายั่ะ"
"สาหวัีรับุป้านวยยย"เหล่าพยาบาล่ายิ้มให้ับวามน่ารั่าพูอเลาะอเ็น้อย
"อนแระะโรธแล้วที่เรียว่าป้า พอบอว่าป้านสวย ป้าให้อภัยไ้"โยอนถึับยิ้มำเพื่อน โนเ็มเ้าหน่อยเริเลย
"พี่โยอนนสวยยยย"เสียใสเรียยาวเมื่อเปิประูเ้ามา
"น้อาอิลวันนี้มาับุพ่อ้วยหรอะ"โยอนเอ่ยถามที่ฮยอนยอมอนที่มาใหม่แววาสสัย
"รับ าอิลอุพ่อมา้วยและอนนีุ้พ่อ็ำลัไปรวนไ้อยู่"เสียัะานเอ่ยบอ แ่สายาเหลือบไปมอเห็นเพื่อนใหม่ าอิลวิ่เ้าไปหาเพื่อนใหม่ทันที ามประสาเ็ที่ไ้เอเพื่อน
"เราื่อาอิลนะลูพ่อยุ นายื่ออะไรหรอ"แนะนำัวเสร็สรรพที่ไม่มีัเิน
"เราื่อฮยอนยอ พ่อเราื่อีฮยอนทำานอยู่ที่นี้เหมือนัน"เ็ทั้สอ่าแนะนำัวัน เหล่าพยาบาล่ามอู้วยรอยยิ้ม
"ไปเล่นับเราไหม เรามีอเล่นบานเลยนะ"าอิลเอ่ยวน ฮยอนยอส่สายาอำอนุาาโยอนที่โยอนพยัหน้ายิ้มอนุาฮยอนยอรีบระโลาโ๊ะและวิู่มือันไปเล่นยัห้อพัอหมอิมยุ ผู้เป็นพ่ออหนูน้อยาอิลวัยห้าวบ
าอิลพาฮยอนยอมาเล่นที่ห้อพัอพ่อัวเ ที่อนนี้พ่ออเาำลัรวนไ้อยู่้านอ ว่าพ่อะพั็เที่ยารมีเพื่อนเล่นรุ่นราวราวเียวันาอิละไ้ไม่้อมาเบื่อ ไม่้อมาเหามาเล่นนเียว
"ฮยอนยอที่นี้ทุวันเลยหรอ"าอิลเอ่ยถามเพื่อนใหม่ที่ำลันั่เล่นรถบัับอยู่้วยันฮยอนยอหยุเล่นและเยหน้าึ้นมามอ
"เราเพิ่มาวันนี้วันแร พอีลุฮยอนไม่อยู่เราเลย้อมาทำานับพ่อ้วย"
"พ่อฮยอนยอ็เป็นหมอเหมือนับพ่อเราหรอ"ทำเสียสูถามออมา
"พ่อเราไม่ไ้เป็นหมอ พ่อเราเป็นนทำวามสะอาอที่นี้"าอิลทำาโอย่าไม่เื่อ
"พ่อนายทำนเียวหรอ"
"อือ..." ฮยอนยอพยัหน้าเป็นำอบ
"พ่อนายเ่มาเลยฮยอนยอ นาพ่อเรายัทำไม่ไ้เลยนะ บ้านเราเล็ว่าที่นี้อีแ่พ่อเรา็ทำเอไม่ไ้ ้อ้าแม่บ้านมาทำให้"ไ้ทีเผาพ่อัวเอะเลย
"พ่ออาอิลไม่เยทำานบ้านเอเลยหรอ"
"ไม่เยเลย พ่อเรา้านทำหม นาทำับ้าวพ่อเรายั้า"
"่าับพ่อเราเลย พ่อเราทำเอทุอย่าเลย ไม่ว่าานบ้าน ทำับ้าวพ่อเราทำเอหม" าอิลาโใเ้าไปอี
"พ่ออฮยอนยอเ่ที่สุเลย เราอยาให้พ่ออฮยอนยอเป็นพ่อเราบ้าั"
"แล้วเอาพ่อไว้ไหนละรับ"ิมยุที่เินเ้ามาที่ไ้ยินบทสนทนาอเ็ทั้สอั้แ่เริ่มแร
"ไว้รนี้ไรับ"าอิลี้มาที่หน้าอ้าน้ายอัวเอ "พ่ออย่าอนาอิลนะ าอิลแ่อิาฮยอนยอที่พ่ออฮยอนยอทำเอทุอย่า ไม่้อ้าแม่บ้านมาเลย" ยุมอ้วยแววาสสัยมอเ็ัวาวหน้าาิ้มลิ้ม "ฮยอนยอบอว่าานบ้านทุอย่าพ่อทำเอหมและยัมาทำวามสะอาที่นี้อี พ่ออฮยอนยอสุยอเลยรับ" ูลูายอเาะปลื้มในัวพ่ออเพื่อนใหม่เหลือเิน และมอหนูน้อยที่รุ่นราวราวเียวับลู้วยรอยยิ้มอบอุ่นใี เสียเาะประูัึ้นทำให้ยุหันไปมอนที่เพิ่เ้ามา
"มีอะไรหรือเปล่าุโยอน"
"ิันมารับฮยอนยอ่ะ พอีพ่ออฮยอนยอมารับไปทาน้าวเที่ย่ะ"ฮยอนยอลุึ้นที่เ็บอเล่นเ้าที่เรียบร้อย าอิลยู่หน้าอย่าเสียายที่ไม่ไ้เล่นับฮยอนยอ่อ
"ุโยอนพ่ออฮยอนเ้าทำแผนไหนรับ"ยุเห็นสีหน้าลูาย็เอ่ยถามึ้น
"พนัานทำวามสะอา่ะุหมอ"หิสาวเอ่ยบอ ที่าอิลมอฮยอนยอาปอยๆ
"พ่อพาฮยอนยอับพ่ออฮยอนยไปทาน้าวเที่ยับเรา้วยิรับ าอิลอยาทาน้าวับฮยอนยอและอยาเอพ่ออฮยอนยอ้วย"ยุถึับยิ้มบาๆให้ับลูาย
"พี่โยอนรับพ่อฮยอนยออยู่ไหนรับ"
"รออยู่้านอ่ะ"ไม่รอ้าาอิล็ึมือฮยอนยอวิ่ออมา ยุไ้แ่ส่ายหน้าับวามเอาแ่ใอลูายนเียว
ฮยอนยอมาหยุรหน้าพ่อที่ีฮยอนอุ้มลูายึ้นอ าอิลมอู้วยรอยยิ้มยุเินมาสบทบลูาย
"ุอาเป็นพ่ออฮยอนยอใ่ไหมรับ"าอิลเอ่ยถามที่ีฮยอนยัๆและมอลูายอย่าสสัย
"าอิลเพื่อนอฮยอนยอรับพ่อ"ีฮยอนถึับเ้าใและยิ้มให้ับเ็น้อยรหน้า ยุไ้แ่แอบสัเุาร์ มอูยิ้มๆไม่เื่อว่าเ็หนุ่มนนี้ะเป็นพ่อนั้แ่วัยรุ่น
"ุอาื่ออะไรรับ"
"อาื่อีฮยอนรับนเ่"
"ผมื่อาอิลเป็นลูพ่อยุรับ"าอิลแนะนำัวเอเสร็สรรพและเินเ้ามาึมือพ่อให้เ้ามา "นี่รับพ่อผม"ยุยิ้มบาๆให้ับุพ่อวัยละอ่อน ที่ีฮยอนโ้หัวให้ับุหมออย่านอบน้อม
"ผม้ออโทษุหมอ้วยนะรับที่ลูายผมมารบวนุหมอับหนูาอิล"
"ไม่ไ้รบวนผมเลยรับและอีอย่าาอิล็ไ้มีเพื่อนเล่น้วย ไม่้อมาเหาอยู่นเียวอนผมไปทำาน"ยุบอออมาที่มันไม่ไ้เป็นเรื่อรบวนเาเลย
"ผมอบุุหมอมานะรับ เี๋ยวผมอัว่อนนะรับ"ีฮยอนโน้มศรีษะ่อนะอุ้มลูายไปทาน้าวเที่ย้วยัน
"ุอาีฮยอนไปทานับาอิลับุพ่อนะรับ าอิลอยาใหุ้อาับฮยอนยอไป้วยันรับ" ีฮยอนสีหน้าลำบาใไม่น้อย เรใุหมอิมเหลือเิน
"ไปเถอะรับ ไม่้อเรใผมับลู" ยุูออว่าอีฝ่ายนั้นไม่ล้าและเรใเาอยู่เหมือนัน เาเลย้อพูแมบัับให้อีฝ่ายลไป
"็ไ้รับ"
"เย้ เย้ เย้" าอิลถึับระโโลเ้นะโนเสียัีใที่มื้อเที่ยะไ้พาเพื่อนใหม่และุอาีฮยอนที่าอิลูะปลื้มั้แ่แรเห็น ไม่ใ่ิ้อั้แ่ฮยอนยอเล่าว่าพ่อทำทุอย่า้วยัวเอหม าอิล็ปลื้มื่นมมาั้แ่อนนั้น
ความคิดเห็น