คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Are you my buddy? But you are my love
"เฮ้อ อะไรกันเนี่ย นี่เราปีหนึ่งแล้วหรอเนี่ย เร็วจริงๆเลย"ร่างบอบบางของชายหนุ่มคนนึงเดินออกมาจากหอพักใกล้ๆมหาลัยแล้วบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเดินไปเรื่อยๆจนถึงหน้ามหาวัยที่ตนได้คัดเลือกให้เข้ามาศึกษาต่อ คิดผิดหรือคิดถูกกันเนี่ย อุตส่าจบ ม.ปลายมาได้นึกว่าจะสบายแต่ก้อต้องมานั่งหลังคดหลังแข็งฟังคนพูดฉอดๆของเหล่าอาจารย์ ผมล่ะเบื่อจริงๆเลย
"โอ๊ะ!!! ขอโทษครับ"ใครคนนึงที่ชนผม อันที่จริงแค่เแียดไหล่น่ะครับ แต่เค้าก้อขอโทษผมก่อนที่ผมจะได้ว่าอะไร อืมถือว่าเป้นที่น่าคบ งั้นชั้นจะคบนายเป็นเพื่อนล่ะกันนะ
"เออ ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ"เป็นไงล่ะผมสุภาพมากเลยใช่มั้ยครับ
"ไม่ครับ ผมไม่เป็นอะไรครับ เอ่อ ว่าแต่คุณพอจะรู้จัก ตึกนิเทศมั้ยครับ"โอ้ยตายละ หาตึกไม่เจอแล้วยังมาเดินชนเค้าเข้าอีก สาธุขอให้อย่าได้เป็นรุ่นพี่เลย แต่ดูจากหน้าแล้วคงไม่ใช่มั้งงั้นเรียกคุรดีกว่ากันพลาด
"เอ่อ พอดีว่าผมเป็นเด็กใหม่น่ะครับ ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแค่คุณเรียนนิเทศหรอแล้วเรียนอะไรอ่ะครับ แล้วคุณปีหนึ่งใช่มั้ย ผมก้อปีหนึ่งเหมือนกัน ยินที่ได้รู้จัก ผม คิมแจจุงครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"ว้าวๆๆๆได้เพื่อนแล้วครับผมน่ารักนะเพื่อนผมคนนี่น่ะท่าทางคงเรียบร้อยน่าดูเลย
"เ่อ่อ ครับเช่นกันครับ ผมคิมจุนซูครับ"โหคนไรวะถามซะยาวใครจะไปตอบทันในฐานะที่ชั้นเป็นคนฉลาดชั้นจะขอตอบสั้นๆแต่ครอบคลุมแล้วกัน
"เอ่อ ไอ้เช่นกันเนี่ย หมายถึงนายเรียนเหมือนชั้นหรอ"โหถามไปซะยาวตอบมาแค่เนี่ย ขอบคุณมากกก แต่ขอตีซี้เลยละกันขี้เกียจเก็ก
"อืม"โหตีซี้เร็วดีนี่ ดีเหมือนกันดูไม่เซแซ้งดีคบได้คบได้
----------------------------------------------------------5%----------------------------------------
เพื่อนเพิ่งซี้ทั้งสองคนเดินมาจนถึงหน้าห้องเรียนของตัวเองจนได้ เปิดเทอมวันในกับชีวิตมหาลัยจะเป็นยังไงกันนะ ทั้งสองเดินเข้าไปก้อเห็นนักศึกษาอีกมากมายนี่คงเป็นนักศึกษาใหม่ทั้งหมด บางคนก้อหันมามองผู้มาใหม่บางคนก้อไม่ได้ใส่ใจกับการมาเยือนเลยทั้งคู่เลือกที่นั่งข้างๆกันนั่งรอ อาจารย์ที่จะเข้ามาสอน นั่งได้ไม่นานก้อมีอาจารย์ ผู้ ญ เดินเข้าพร้อมกับรอยยิ้ม
"สวัสดีจ๊ะนักศึกษาใหม่ทุกๆคน ยินดีต้อยชนรับทุกๆคนนะจ๊ะ ก่อนอื่นอาจารย์ต้องขอแนะนำตัวอาจารย์เองก่อน อาจารย์ ชื่อ ปาร์ค กยูลี นะจ๊ะเป็นอาจารย์ประจำสาขาการผลิตสื่อจ๊ะ....."
"แล้ววันนี้จะเรียนมั้ย ถ้าไม่จะได้กลับ"นักเรียนชายคนนึ่งพูดโพลงขึ้นทำให้ทุกสายตาหันไปมอง
"เสียมารยาท ไม่เห็นรึไงว่าอาจารย์กำลังพูดอยู่"แจจุงพูดขึ้นลอย
"นี่!!......"
"อ่ะ พอจ้าทั้งคู่หยุด คือวันนี้เรายัังไม่เริ่มเรียนกันนะจ๊ะ แต่ว่าอาจารย์มีกิจกรรมมาให้ทุกคนร่วมเล่น"สิ้นเสียงของอาจารย์นักษาก้อพากันพูดเสียงจอแจ
"เงียบ!! " นี่เป็นอีกครั้งที่อาจารย์หน้าสวยขึ้นเสียง
"ฟังให้จบก่อนได้มั้ย อาจารย์มีกิจกรรม เทคแคร์Buddy มาให้ทุกคนร่วมสนุก ให้ทุกคนเขียนชื่อของตัวเองลงในกระดาษที่อาจารย์กำลังจะแจกให้ แล้วเอามาใส่ในกล่องนี้ จากนันเราจะจับฉลากกันว่าเราจะได้เทคแคร์ใครแต่มีข้อแม้ว่าห้ามให้คนที่เราเทครู้ตัว เราจะใช้เวลาในการเล่นเกมนี้หนึ่งเดือน "พูดจบอาจารย์ก้อเดินแจกกระดาษให้นักศึกษาทุกคน
"แล้วเราจะทำยังไงไม่ให้เค้ารู้ล่ะเราไปเทคแคร์เค้าเค้าก้องต้องรู้อยู่แล้ว ปัญญาอ่อน ผมไม่เล่น"ชายคนเดิมพูดขึ้นอีกครั้ง
"ชอง ยุนโฮ ถ้าเธอเถียงชั้นอีกครั้ง ชั้นจะส่งเธอกลับ"อาจารย์หันไปว่าให้ชายที่ชื่อว่า ชอง ยุนโฮ จน ชอง ยุนโฮต้อง เงียบไป
"จุนซูนายคิดว่านายจะได้ใครอ่ะ"แจจุงถามจุนซูทันทีที่มาถึงที่
"ไม่รู้นายล่ะ"จุนซูตอบแล้วย้อนกลับ
“อืม...........
...................ไม่รู้สิ.....ไม่ได้คิดอ่ะนะ.....ห้าๆๆ..”แจจุงหัวเราะนิดๆ นั่นสิแล้วเราจะจับได้ใครวะเนี่ย น่าสนุกแหะ
อีกมุมหนึ่งในห้อง
“ยุนโฮ.....นายคิดว่าจะจับได้ใคร......แล้วใครจะจับได้นาย”ปาร์ค ยูชอน สุดหล่อ ถามเพื่อนซี้อย่างอยากรู้
“นี่!!.....ปาร์ค...ยูชอน....” ชอง ยุนโฮ ตอบกลับอย่างเสียงดัง ก็ไอ้เพื่อนคนนี้มันก็เหลือเกิน ใครมันจะไปรู้วะถามว่าได้
“เออๆๆ......รู้แล้วน่า” ยูชอนเลิกสงสัยทันทีเมื่อ เพื่อนซี้ ตอบกลับเสียงเข้ม แหม ขืนเซ้าซี้มันมากๆ ผมจะโดนเตะเอาสิครับ
“รู้..ว่า....” แหม ไอ้นี่ พูดยังไม่จบบอกรู้แล้ว มันรู้อะไรของมันวะ วอนโดนเตะจริงๆเลย
“ไม่รู้” ตอบหน้ากวนตามฉบับ ปาร์ค ยูชอน ก็คนไม่รู้นี่นา
“กวน.....”ยุนโฮพูดขึ้นแต่ยังไม่ทันจบประโยคก็........
“ตีน”ปาร์ค ยูชอนต่อ ประโคนของ ยุนโฮให้จบ ก็นี่มันนิยามประจำตัวของเค้าเลยก็ว่าได้
“นายรู้หรอ ชั้นจะพูดว่าอะไร”ยุนโฮถามขึ้นมา ที่จริงก็ไม่ได้อนากรู้คำตอบของ ยูชอนนักหรอก ก็รู้อยู่แล้วว่าไม่รู้แค่ถามไปงั้นเองแหละ
“ไม่รู้” ยูชอนตอบไปตามความจริง
“แล้ว ที่บอกว่า รู้แล้วล่ะ”
“พูดไปงั้นแหละ.....กลัวโดนแตะ”
“หึๆๆ” ไอ้เพื่อนคนนี้นี่ กลัวโดนเตะขนาดนั้นเลยหรอ
“หัวเราะไรวะ”ไอ้นี่ ขำไรวะ ชั้นกลัวโดนเตะ ผิดหรอวะเนี่ย
“นายไง ห้าๆ”หัวเราน่ากวนใส่ยูชอน
“เออ!!....แล้วตกลงคิดว่าจะจับได้ใคร.....แล้วใครจะได้นาย”
“.......ชั้น......คิด....ว่า......
ชั้น......
...............ไม่รู้ว่ะ....” ก็คนมันไม่รู้จริงๆนี่
“เออ!!............จบ.......เข้าใจะแล้ว”ยูชอนทำหน้าเซ็งกับคำตอบที่ได้รับ
“นักเรียนทุกคนจ๊ะ........ใครเขียนชื่อตัวเองเสร็จแล้ว......ก้อนำมาหย่อนลงในกล่องนี้ได้เลยนะจ๊ะ”อาจารย์ กยูลี ยิ้มแฉ่ง บอกกับนักศึกษาในห้องทุกคน เมื่อสิ้นเสียงของอาจารย์ กยูลี ทุกคนในห้อง ก็ทยอย เอากระดาษที่ตัวเองเขียนชื่อใส่ไปหย่อนลงในกล่องกระดาษ หน้าห้อง
“ทุกคนใส่ชื่อครบแล้วใช่มั้ยจ๊ะ”อาจารย์กยูลีถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“ครับ/ค่ะ”นักศึกษาทุกคนตอบอาจารย์
“งั้นเราก็ มาเริ่ม จับคู่ บัดดี้ กันเลยแล้วกัน.....จ่ะ แถวแรกเริ่มเลยจ่ะ”สิ้นเสียงของอาจารย์นักศึกษาก็ลุกขึ้นเพื่อไปจับฉลากคู่บัดดี้ของตนเองรวมทั้ง แจจุง จุนซู และ ยุนโฮ ยูชอน
“อะ”เสียงหวานร้องขึ้นเมื่อโดนชนเข้า
“แจจุง.....เป็นไร”จุนซูหันมาถามเพื่อนอย่างเป็นห่วง
“ป่าวๆ.....แค่โดนชนเลยตกใจนิดหน่อยเอง”แจจุงตอบจุนซู เมื่อเห็นจุนซูทำหน้าตาตื่นยังกะเค้าโดนกระชากกระเป๋าซะงั้น
“อะ!!.......นี่อีกแล้วนะ”แจจุงที่เซเพราะแรงชนจากด้านหลังหันไปด้านหลังเมื่อโดนชนอีกครั้ง ครั้งแรกก็ไม่ข้อโทษ แถมยังมีครั้งที่สองอีกจะมากไปแล้วนะ
“แจจุงเป็นอะไร”จุนซูหันมาอีกครั้ง
“ก็ไม่ได้ตั้งใจนี่นา”คนที่ชนแจจุงตอบกลับมาแถมยังทำหน้าตากวนใส่อีก
“นี่!!....นาย....”แจจุงหยุดพูดก่อนที่จะก้มลงมองที่เอวตัวเอง เมื่อรู้สึกว่ามันรู้สึกเหมือนมีมือใครเกาะอยู่
“ชั้น......ทำไมหรอ”คนชนยังกวนประสาทแจจุงต่อไป แถมยังกระชับมือที่เอวบางให้แน่นขึ้นอีกทำให้แจจุงนั้นใกล้เข้ามายิ่งกว่าเดิม
“ปล่อย!!.....”แจจุงจ้องตากลับอย่างท้าทาย
“ถ้าไม่..........แล้วจะทำไม” คนชนทำหน้าตากวนประสาท เหมือนว่าตนไม่ได้ทำผิด ยิ่งทำให้แจจุงโมโหมากขึ้น
“เอ่อ....พอได้แล้วน่า......ยุนโฮนายก็....ขอโทษแจจุงเค้าเถอะ....นายชนเค้าก่อนจริงๆไม่ใช่รึไง”ยูชอนที่เห็นว่าสถานการณ์เริ่มจะเลวร้ายลงเรื่อยๆ ได้เป็นผู้ยื่นมือเข้ามาช่วยเจรจาศึกให้เสร็จสิ้นแต่โดยดีแต่ทะว่า
“เรื่องอะไร....ก็ชั้นไม่ได้ตั้งใจนี่นา”ยุนโฮหันมาพูดกับยูชอนหน้าตาเฉย
“ได้.......โอเค......ไม่ขอโทษ........ใช่มั้ย(โอ๊ย!!!....>o<)”แจจุงที่ขีดความอดทนได้ขาดเสียแล้วพูดขึ้น พร้อมกับแทงเข่าเข้าตรง ของรักของหวงของยุนโฮอย่างจัง ทำให้ยุนโฮลงไปกองกับพื้น
“นี่ข้างหลังน่ะ.....ส่งเสียงดังอะไรกันน่ะหะ..เกิดอะไรขึ้น”อาจารย์ กยูลี ที่ได้ยินเสียงดังเอะอ่ะ ตะโกนมาถาม
“อะ....ไม่มีอะไรครับอาจารย์....พวกเราแค่เล่นกันเฉยๆฮะ”จุนซูรีบตะโกนบอกอาจารย์ แล้วหันมายิ้มแล้วแปะมือกับแจจุงอย่างซะใจ
“งั้นก็ดีแล้ว”อาจารย์กยูลีผู้ไม่รุ้ตัวว่าโดนหลอก บอก
“นาย........ฝากไว้ก่อนเถอะ”ยุนโฮชี้หน้าแจจุงอย่าเอาเรื่อง
“คงไม่ได้เพราะชั้น......ไม่ใช่ธนาคาร.....แล้วอีกอย่าง.... คนไม่มีมารยาทอย่างนายน่ะ....ชั้นไม่รับฝากโว้ย......”แจจุงชี้หน้ายุนโฮแล้วยักคิ้วให้อย่างเยาะเย้ย...
“คิม.....แจ....จุง......คอยดูเหอะ”ชองยุนโฮพูดกับตัวเองมองไปที่แจจุงที่ตอนนี้หันหลังให้อย่างคาดโทษ
________________________________________________________________________________
ในที่สุดตอนที่หนึ่งก้อจบจนได้ ขอโทษทุกคนนะคะที่หายไปนาน พอดี สมองมันตื้อ มากกกกกก
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
ความคิดเห็น