คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชั้นมีแฟนแล้วนะ!!!!!!!
“............เอ่อคือ.............................”จีโบมองดูแจจุงด้วยความประหลาดใจ
“ว่าไงครับ..............คุณคบกับผมไม่ได้หรอครับ”
“...............................................”ชั้นกับเค้าเราก็คุยกันมานานแล้วนะถ้าหากว่าเราจะคบกับเค้ามันก็คงไม่เป็นอะไรและอีกอย่างชั้นก็ชอบเค้าเหมือนกันนะ และถ้าชั้นปฏิเสธเค้ามันต้องแย่แน่ๆเลย จีโบคิดในใจอยู่นาน
“คุณช่วยตอบผมหน่อยสิครับอย่าเอาแต่เงียบได้มั้ย”
“คะ.....ชั้นตกลงคบกับคุณคะ”
“หะ................จริงหรอครับ”แจจุงลุกขึ้นยืนแล้วจับมือจีโบทั้งสองข้าง
“คะ”จีโบพยัคหน้าเขินๆ
“เย้!!!................ไชโยดีใจจังเลย”แจจุงกระโดนขึ้นลงสองรอบแล้วโผเข้ากอดจีโบ จีโบตกใจที่จู่จู่แจจุงกระกอดเธอกะทันหันเธอผลักแจจุงออกทันที
“โอ๊ะ!!......ขอโทษครับพอดีผมดีใจมากไปหน่อยครับ”แจจุงลูบหัวตัวเอง
“ไม่เป็นไรหรอกคะชั้นต่างหากที่ผิด..........ว่าแต่ว่าคุณชื่ออะไรหรอคะ.......แล้วคุณช่วยถอดหมวกถอดแว่นและผ้าปิดปากออกก่อนได้มั้ยคะ”จีโบมองหน้าแจจุง
“อ๋อได้สิครับ”แจจุงถอดแว่นออกตามด้วยผ้าปิดปากและก็หมวก
“นี่คุณคือ...........................”จีโบตกใจมากเมื่อเห็นหน้าของแจจุง
“ครับผมชื่อ คิม แจจุง ครับ”
“แห่งวง ดงบังชินกิ ใช่มั้ยคะ”
“ครับ”
“ไม่จริงเป็นไปไม่ได้........ชั้นเนี่ยนะจะได้เป็นแฟนของ ยองอุงแจจุง เป็นไปไม่ได้ชั้นต้องฝันไปแน่ๆเลย”จีโบจับหน้าตัวเอง
“เป็นไปแล้วครับ คุณนั่นแหละที่เป็นแฟนผม.....และคุณก็ไม่ได้ฝันด้วยครับ”แจจุงจับมือของจีโบมากุมไว้ จีโบมองหน้าแจจุง
“วันนี้เราไปเที่ยวด้วยกันนะครับ......”
“
..คะ.....แล้วจะไปไหนล่ะคะ”
“ไป..................ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ”แจจุงเอามือลูบหัวตัวเองอีกครั้ง
“พี่แจจุงคะ......เราไปสวนสนุกกันนะคะ”จีโบมองหน้าแจจุงอย่างเขินๆ
“พี่......เรียกผมว่าพี่หรอ”แจจุงมองหน้าจีโบ
“ก็พี่อายุมากกว่าชั้นนี่.....ชั้นก็ต้องเรียกพี่ว่าพี่ไง”
“เออจริงสินะ...พี่ลืมไป”
“งั้นเราไปกันเถอะคะ”จีโบลุกจากเก้าอี้
“ปะเราไปกันเถอะ”แจจุงจับมือจีโบจีโบสะดุ้งนิดนึงแล้วมองหน้าแจจุง แล้วเดินไปด้วยกันโดยที่แจจุงกลับมาใส่หมวกใส่แว่นและผ้าปิดปากอีกครั้ง แจจุงกับจีโบพากันเล่นเครื่องเล่นในสวนสนุกด้วยความสนุกสนาน จนถึงตอนเย็น แจจุงกับจีโบเดินออกมาจากสวนสนุกด้วยกันจนถึงหน้าสวนสนุก
“จีโบ”
“คะ”
“พี่ไปส่งที่บ้านนะ”
“ไม่เป็นไรคะชั้นกลับเองได้”
“นะนะนะให้พี่ไปส่งนะ”
“แต่ว่า..................”
“นี่เราเป็นแฟนกันนะ...........และอีกอย่าง.........วันนี้เดทแรกของเรานะ”
“อืม............คะก็ได้คะ” และจีโบกับแจจุงก็เดินมาด้วยกัน จนถึงที่รอรถทั้งคู่รอรถด้วยกันจนรถมาแล้วทั้งคู่ก็ขึ้นรถเมล์พอขึ้นมาก็ไม่มีที่นั่งแต่ก็ไม่เป็นไรแจจุงกับจีโบยืนหันหน้าเข้าหากันแจจุงเกาะราวรถไว้จีโบกำลังจะยกมือขึ้นเกาะ
“เกาะแขนพี่แทนก็ได้นะเธอจะได้ไม่ต้องปวดแขน” จีโบไม่ตอบอะไรแต่พยัคหน้าแล้วจับตรงซิบเสื้อแจ็คเก็ตของแจจุงแทน รถเมล์เคลื่อนตัวมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าบ้านของจีโบ
“ถึงแล้วคะเราลงกันเถอะ”จีโบปล่อยมือออกจากเสื้อของแจจุง
“ถึงเร็วจังเลยเนอะ”
“ก็ปกติของมันแหละคะ........อืมพี่จะเค้าไปในบ้านมั้ยคะ”จีโบหันหน้ามามองแจจุงเพื่อขอคำตอบ
“อืม...........เอาไว้วันหลังดีกว่าวันนี้มันเย็นแล้ว................จีโบพรุ่งนี้ไปบ้านพี่นะ”
“ไปทำไมคะ”
“ก็พี่บอกกับเพื่อนๆไว้ไงไปนะ”
“ไว้วันหลังก็ได้มั้งคะ”
“ไปพรุ่งนี้เถอะนะ................คือพี่สัญญากับพวกเค้าไว้แล้วนะนะนะจีโบนะ”
“คะ”
“จริงนะ........งั้น.........พี่ไปนะ”แจจุงเดินเข้าไปใกล้ๆจีโบแล้วจับมือของจีโบทั้งสองข้างขึ้นมาจูบ
“กลับบ้านดีๆนะคะ”จีโบโบกมือให้แจจุง แจจุงเดินมาเรื่อยๆอย่างอารมณ์ดีและเค้าก็มองเห็นยูยอนที่เดินยิ้มมาอยู่ตรงหน้า
“ยูชอน”...............”แจจุง”ทั้งสองต่างเรียกชื่อของแต่ละฝ่ายพร้อมกัน
“แจจุงนี่นายมาทำอะไรแถวนี้”ยูชอนถามด้วยความประหลาดใจ
“มาส่งแฟนแล้วนายล่ะ”
“มาหารุ่นน้อง......เอ๊ะ..บ้านแฟนนายอยู่แถวนี้หรอ...แล้วเค้าเป็นใคร...หรือว่าคนในเน็ตหรอ”
“อืม.........ใช่หมดเลยที่นายพูดถูกต้องหมด............แล้วบ้านรุ่นน้องนายก็อยู่แถวนี้หรอ”
“อืม............ไว้วันหลังเราค่อยมาพร้อมกันนะ”
“อือ....เออยูชอนพรุ่งนี้อย่าออกไปไหนนะ”
“ทำไม”
“ชั้นจะพาเธอไปที่ อาพาสเม้นท์ ของพวกเรา”
“อืม...งั้นชั้นไปก่อนนะ”
“อือโชคดีนะยูยอแล้วทั้งคู่ก็แยกกันไปคนละทาง ยูชอนเดินมาจนถึงหน้าบ้านของจีโบ ยูชอนหยิบมือถือขึ้นมาแล้วพิมพ์ข้อความส่งให้จีโบ ~พี่อยู่หน้าบ้านมาเปิดประตูให้หน่อย~ เมื่อส่งข้อความไปได้ไม่นานเท่าไหร่จีโบก็เดินออกมา
“พี่จะมาทำไมไม่บอกก่อนล่ะคะ”จีโบเปิดประตูให้ยูชอน
“ก็บอกแล้วไง” ยูชอนเดิมตามเข้าไป
“แหมที่หลังก็เข้าบ้านแล้วถึงค่อยบอกแล้วกัน”
“ก็เอากุญแจมาให้พี่สิ”
“พี่นั่งรอแป๊บนึงนะเดี๋ยวเอาน้ำมาให้”จีโบบอกยูชอนเมื่อทั้งสองมาถึงข้างในบ้าน แล้วจีโบก็เดินเข้าไปในครัวแล้วก็เดินออกมาก็เห็นยูชอนนอนหลับอยู่บนโซฟา จีโบวางแก้วน้าลงบนโต๊ะหน้าโซฟา
“พี่ยูชอนเนี่ยขี้เซาจริงๆเลย.......อ๋อจริงสิอออกไปซื้อของมาทำกับข้าวดีกว่า” แล้วจีก็ลุกขึ้นแล้วออกไปซื้อของมาทำกับข้าวพอกลับมาถึงบ้าน ก็ไม่เจอยูชอนแล้วเพราะยูชอนหลบอยู่หลังโซฟา จีโบมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นยูชอน
“จะไม่กินข้าวด้วยก็ไม่บอกตั้งแต่แรก” จีโบเดินไปทางห้องครัว
“แบร่!!!!!!!!!!!!!!!”ยูชอนโผล่ข้ามาจากหลังโซฟา
“อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!”
.. “เพี้ย!!!!!!!!!!!!!”จีโบตกใจมากเลยตบหน้ายูชอนเข้าไปเต็มๆ
“โอ้ย!!!!!!!!!!!!!”ยูชอนเสียหลักเพราะโดนตบ ทำให้ยูชอนล้มลงไปพร้อมกับจีโบ ร่างของยูชอนทับร่างของจีโบอยู่
“พี่ยูชอนเล่นอะไรก็ไม่รู้ตกใจหมดเลย”จีโบดันยูชอนออกแล้วลุกขึ้นนั่ง
“เราเนี่ยก็มือหนักเหมือนกันนะ”ยูชอนเอามือลูบหน้าตัวเอง
“แล้วใครบอกให้เล่นบ้าๆแบบนี้เล่า”
“งอนหรอ”
“เปล่าซะหน่อย.......ทำไมชั้นต้องงอนด้วยล่ะ”
“จริงหรอ.......แล้วทำไมแก้มป่องเชียว”ยูชอนอานิ้วจิ้มแก้มของจีโบ
“พี่ยูชอนบ้า........ไปทำกับข้าวดีกว่า”แล้วจีโบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในครัว
“อ้าวจีโบ......ไม่เอาของไปแล้วจะทำได้ยังไง”ยูชอนหยิบเอาของที่จีโบซื้อมาที่หล่นอยู่บนพื้นแล้วเดินตามไป
“แล้วพี่จะกินอะไรล่ะคะ”
“อืม.............อะไรก็ได้........แต่พี่ว่าอันที่จริงแค่บะหมี่ก็ได้นะ”ยูชอนเดินมายืนอยู่ข้างหลังจีโบแล้วยื่นหน้าไปดูว่าจีโบกำลังทำอะไรอยู่
“ไม่ดะ.......................”จีโบหันมาพูดกับยูชอนทำให้ปากของจีโบโดนแก้มของยูชอนพอดี ทั้งสองตกใจจนอึ่งอยู่ซักพักจีโบก็ตั้งสติได้แล้วละปากออกจากแก้มของยูชอน
“ชั้นว่าวันนี้เราไปกินข้าวนอกบ้านกันดีกว่า”
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่กลับไปกินกับเพื่อนๆก็ได้”
“เอางั้นจริงนะ”
“นี่ไม่คิดจะตื้อเลยหรอ”
“ไม่.........เปลืองตังค์”
“พี่เลี้ยงก็ได้”
“ไหนพี่ว่าจะกลับไปกินบ้านไง”
“พี่แค่ล้อเล่น”
“แล้วตกลงพี่จะเอาไงกันแน่เนี่ย”
“ก็กินกับจีโบแหละ”
“งั้นเราก็ไปกันเถอะเดี๋ยวร้านจะปิดก่อนนะ” ทั้งสองเดินอกมากินข้าวร้านที่อยู่ใกล้บ้าน พอทั้งสองมาถึงคุณป้าเจ้าของร้านก็ออกมาต้อรับพวกเค้าอย่างเคยเพราะตั้งแต่จีโบกับยูชอนรู้จักมาพวกเค้าก็มากินข้าวที่ร้านนี้ค่อนข้างบ่อย
“สวัสดีคะคุณป้า...........วันนี้คนเยอะนะคะ”จีโบและยูชอนทำความเคารพคุณป้า
“จ๊ะว่าแต่เราสองคนจะกินอะไรกันล่ะ ช่วงนี้หายหน้าหานตาไปนานนะ”
“พอดีไม่ค่อยมีเวลาครับ”
“อ๋อหรอจ๊ะ.......งั้นเราสองคนก็ไปนั่งตรงโน้นนะไม่ค่อยมีใครเพ่นพ่านหรอก”คุณป้าชี้ไปที่โต๊ะสีฟ้าที่อยู่นอกร้าน
“ขอบคุณคะ............ส่วนอาหารก็เอาเหมือนเดิมนะคะป้า”
“จ๊ะ”คุณป้าเดินจากไปแล้วเข้าไปในร้าน ซักพักเด็กเสิร์ฟก็ยกอาหารออกมาให้ตามที่สั่ง
“จีโบเปลี่ยนจานกันนะ”
“ทำไมหรอคะจานพี่มันมีอะไรผิดปกติหรอ”
“น่ะนะอย่าถามเลย”
“ก็ได้คะ” จีโบส่งจานของตัวเองยูชอนแล้วยูชอนก็ยื่นจานของตัวเองให้ ทั้งคู่พอกินข้าวเสร็จก็ไปจ่ายตังค์แล้วก็กลับบ้าน
“แล้วพี่จะกลับเละรึเปล่าคะ”
“ยังยัง...ยังไม่กลับหรอกขอเข้าไปนั่งเล่นในบ้านซักพักหน่อยนะ” จีโบไม่ว่าอะไรเพียงแต่เดินเข้าบ้านไปและตามมาด้วยยูชอน
“เฮ้อ!!!!”ยูชอนทิ้งตัวลงนอนที่โซฟาตัวเดิม
“ไปเหนื่อยมาจากไหนกันคะพี่”จีโบนั่งลงข้างยูชอน ยูชอนรีบลุกขึ้นนั่ง
“วันเกิดอยากอะไร............หรือว่าอยากไปเที่ยวที่ไหนมั้ย”
“ถามทำไมหรอคะอีกตั้งนานกว่าจะถึง”
“ไม่นานหรอกแค่เดือนกว่าเอง”
“แล้วพี่ถามทำไมหรอ”
“เถอะน่าบอกมาเถอะ”
“ชั้นอยากไปเที่ยวสวนสนุกแล้วก็ไปขึ้นรถไฟเหาะกับพี่ OK ปะ”
“อย่างอื่นไม่ได้หรอ...............”
“งั้นไปตึกโซลกันนะ”
“โห!!!!!!!!!!!!...........จีโบจะแกล้งพี่หรอดูแต่ละที่ที่เลือกดิ”
“ล้อเล่นน่ะพี่ยูชอน.............ก็แล้วแต่พี่แล้วกัน”จีโบยิ้มใหญ่เมื่อแกล้งยูชอนได้
“จีโบ”
“อะไรคะ”
“ตอนนี้ที่นี่.....มีแค่เราสองคน........เราจะทำอะไรกันดี” ยูชอนค่อยๆโน้มตัวจีโบลงบนโซฟา
“นี่พี่คิดจะทำอะไร”จีโบเอามือดันยูชอนไว้
“แล้วเธอคิดว่าพี่จะทำอะไรล่ะ......นอกจาก.......................”
“นี่พี่ยูชอนชั้นมีแฟนแล้วนะ............พี่จะมาทำแบบนี้กับชั้นนะ” ยูชอนหยุดชะงักทันที
“นี่.................เธอพูดว่าไงนะ”
“ชั้นมีแฟนแล้ว”
“เธอล้อพี่เล่นรึเปล่า.........เมื่อกี๊พี่ก็แค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง” ยูชอนมองหน้าจีโบในใจคิดว่าบอกสิจีโบว่าเธอล้อพี่เล่น.......บอกสิว่ามันไม่จริง............เธอบอกพี่มาสิว่าเธอแค่ล้อพี่เล่น
“ชั้นไม่ได้ล้อเล่นนะชั้นพูดจริงๆนะ...............และวันนี้เราก็ไปเดทกันมาวันแรก”
“เค้าเป็นใคร”
“ก็คนในเน็ตแหละคะ”
“รู้จักเค้าดีพอแล้วหรอ”
“อืม.............ชั้นว่าถ้าพี่เห็นเค้าพี่ก็ต้องชอบเค้าเหมือนกันนะ”
“หรอ”
“พี่โกรธชั้นหรอ” จีโบถามเมื่อเห็นสีหน้าของยูชอนเปลี่ยนไป
“เปล่าหรอก......พี่จะไปโกรธเธอได้ไงก็มันชีวิตของเธอนี่..........55555....ขายออกซะทีนะ ฮาจีโบ”ยูชอนหัวเราะกลบความเศร้า
นี่พี่ดีใจขนาดนี้เลยหรอที่ชั้นมีแฟน.........ใช่สินะชั้นลืมไปว่าคนอย่างพี่คงไม่คิดที่จะรักชั้นแบบแฟนหรอกใช่มั้ย.....ชั้นขอโทษที่คิดกับพี่แบบนั้น ตั้งแต่นี้ไปแฟนชั้นคือคิมแจจุง คนรักชั้นชื่อ คิม แจจุง จำไว้นะจีโบ ส่วน ปาร์ค ยูชอน เค้าคิดกับเธอแค่น้องเท่านั้นจำไว้นะ ห้ามคิดเกินนี้อีกนะ จีโบคิดในใจ
“งั้นพี่กลับก่อนนะก่อนที่มันจะดึกกว่านี้”ยูชอนลุกขึ้นจากโซฟา
“คะกลับดีๆนะคะ” จีโบลุกขึ้นแล้วเดินไปส่งยูชอนที่หน้าบ้าน ยูชอนค่อยๆเดินจากไปโดยไม่หันมามองจีโบ เพราะเค้ากลัวเธอจะเห็นน้ำตาของเค้าที่ค่อยๆซึมออกมาจากดวงตาคู่ทรงเสน่ห์ของเค้า ส่วนจีโบก็ยืนมองยูชอนเดินจากไปจนลับสายตา
“พอกันทีนะจีโบ กับความรู้สึกแบบนี้ เธอมี คิม แจจุงอยู่ทั้งคนนะ”จีโบบ่นกับตัวเองแล้วก็เดินขึ้นห้องไป
ความคิดเห็น