tvxq in they love story

ลำดับตอนที่ #19 : สารภาพ.................รัก

ห้อง205 แจจุงพาจีแวะมาที่โรงแรมชื่อดังแห่งนึงเพราะจีโบไม่อยากกลับบ้าบและไม่อยากไป อพาสเม้นท์ของ ดงบังชินกิ 
“จีโบเป็นอะไรมั้ย”แจจุงนั่งลงข้างๆจีโบ จีโบไม่ตอบเอาแต่ร้องไห้ใหญ่เลย 
“จีโบเป็นอะไร”แจจุงถามแล้วเสียงมือถือก็ดังขึ้นแจจุงรับ 
“ว่าไงยุนโฮ” 
“จีโบเป็นไงบ้าง”
 “ยังไม่ดีขึ้นเลย.....แล้วรู้ยังว่าเพราะอะไร” 
“รู้แล้ว.................โบอะตบหน้าจีโบ”
 “อะไรนะ!!!” 
“นายได้ยินไม่ผิดหรอก”
 “แค่นี้นะชั้นจะไปเอาเรื่องเธอ”แจจุงวางสายแล้วลุกขึ้น 
“อย่าไปนะ”จีโบลุกขึ้นกอดแจจุงเพื่อรั้งไว้ 
“จีโบแต่เค้าทำร้ายจีโบนะ” 
“ไม่เป็นไรมันสมควรแล้ว ชั้นมันเลว”
 “จีโบทำไมพูดแบบนั้น.......อย่าพูดอีกนะ”
 “ชั้นขอโทษ.........อย่าโกรธชั้นนะ” 
“พี่ไม่โกรธจีโบหรอกนะ” 
“พี่แจจุงพักที่นี่กับชั้นนะ” 
“นี่จีโบจะไม่กลับบ้านหรอ”
 “....................................”จีโบส่ายหน้า 
“ก็ได้............พี่จะอยู่กับจีโบนะ”แจจุงหันไปกอดจีโบแล้วจุมพิตลงบนหน้าฝากของเธอ 
“พี่ช่างเป็นคนดีจริงๆ” 
“กินข้าวเที่ยงรึยัง”
 “ยังเลยค่ะ”
 “หิวมั้ย”
 “ไม่ค่ะ” 
“ว้า........งั้นพี่ก็ต้องกินข้าวคนเดียวน่ะสิ” 
“งั้นชั้นกินเป็นเพื่อนนะ”จีโบยิ้มพร้อมเช็ดน้ำตา 
“ดูสิแฟนพี่ตาบวมแล้วนะเนี่บ”แจจุงค่อยๆปาดน้ำตาที่ยังติดอยู่ จีโบอิงหัวลงที่ไหล่แจจุง
 “แล้วไม่ไปกินข้าวแล้วหรอ”
 “นั่นสิ...........งั้นเราไปซื้อของมาไว้ทำกับข้าวกินกันนะ”จีโบพยัคหน้าแล้วทั้งคุ่ก็ไปซื้อของ ห้องยูชอน
 “พวกนายกลับเถอะเดี๋ยวชั้นดูแลยูชอนเอง”ยุนโฮบอกชางมินและจุนซู 
“แต่นายยังไม่ได้พักเลยนะตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ”จุนซูบอก
 “โอ๊ะ!!”ชางมินส่งเสียงออกมา 
“เป็นอะไรชางมิน”จุนซูถาม 
“โทรศัพท์มาครับ” 
“อ้าวนึกว่าเป็นอะไร......แล้วใครโทรมากันล่ะ”
 “กาอินน่ะ..........ขอตัวนะครับ” 
“อืม” 
“ว่าไงกาอิน”
 “พี่ยูชอนเป็นยังไงบ้างง” 
“อะไรกันคำแรกก็ถึงพี่ยูชอนซะแล้ว”
 “ก็พี่เค้าป่วยอยู่นะ” 
“จ้า.....รู้แล้ว...พี่เค้าฟื้นแล้ว” 
“จริงหรอ...แล้วจีโบรู้ยัง” 
“รู้แล้ว” 
“แล้วคนอื่นๆล่ะ” 
“เค้ารู้กันหมดแล้ว”
 “งั้นชั้นก็ตกข่าวอยู่คนเดียวอ่ะดิ”
 “อืม” 
“ใจร้ายมากเลยนะ......ไม่ยอมโทรมาบอกกันเลย”
 “ก็พึ่งเลิกงานน่ะขอโทษด้วยละกัน” 
“ไม่เป็นไร”
 “กาอิน” 
“ฮือ” 
“ชั้นมีอะไรจะบอก”ชางมินใจเต้นแรง 
“มะ....มีอะไร”กาอินเองก็ใจเต้นแรงเหมือนกัน 
“คือว่า...................................... 
............คือชั้น........................... 
.......................ชั้น.................... 
.............................ชั้นอยากจะบอกว่า 
...............ชั้น........รัก.............เธอ” 
“ชะ....ชะ...ชางมิน”กาอินรู้สึกตัวลอย 
“เธอไม่รับรักชั้นก็ได้นะ......ถ้าเธอไม่ได้รัก”ชางมินใจหายวูบ 
“มะ.........มะ.......ไม่ใช่อย่างงั้นนะ” 
“แปลว่าเธอจะรับรักชั้นใช่มะ”ชางมินหัวใจผองโตอีกครั้ง 
“อืม” 
“ว่าไงนะ” 
“ก็บอกว่ารับไง”
 “รับอะไร”
 “นี่อย่าแกล้งนะ” 
“ไม่ได้แกล้งนะแต่ไม่รู้จริงๆ” 
“ตาบ้า.....เมื่อกี้ตัวเองเป็นคนพูดเองนะ” 
“กาอินชั้นรักเธอ” 
“เช่นกันนะ” 
“แค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวพี่จุนซูรอนาน” 
“จ้า”ทั้งสองวางสายแล้วชางมินก็เดินกลับเข้าไปในห้อง
 “คุยนานนะชางมิน”จุนซูแซว 
“ผมมีแฟนแล้วนะครับ” 
“นี่อย่าบอกนะว่าเมื่อกี้นาย..........” 
“ครับผมขอกาอินเป็นแฟน”
 “555......ไม่น่าเชื่อว่านองมินของเราจะมีแฟนแล้ว” 
“แหมผมก็ไม่ได้อยากมีแฟนเป็นลูกฟุตบอลเหมือนพี่นะ” 
“เชอะ!!!!..........คอยดูเถอะนะ................ชั้นจะหาให้สวยกว่าแฟนนายเลย” 
“จะคอยดูนะครับ” 
“นี่ๆๆ............นาย 2 คนน่ะกลับได้แล้วมั้ง”ยุนโฮบอก 
“งั้นก็ลาล่ะนะ”
 “อืม”