tvxq in they love story

ลำดับตอนที่ #18 : ขอโทษ

“จีโบ”ยูชอนโผเข้ากอดจีโบพอดีกับโบอะและยุนอามาถึงแต่จีโบกับยูชอนไม่สังเกตเห็น ยุนอาถึงกับน้ำตาคลอส่วนโบอะได้แต่อึ้งไม่อยากจะเชื่อในสายตาตัวเองทำไมกันนะยูชอนถึงได้....................หรือว่าทั้งสองคนรักกันแล้วแจจุงล่ะพอนึกได้โบอะก็หยิบมือถือขึ้นมาจะถ่ายรูปแต่ยุนอาห้ามไว้ 
“ทำไมยุนอา”โบอะถามทำให้จีโบกับยูชอนได้ยินแล้วหันไปมอง 
“ยุนอา”ยูชอนเรียกชื่อเบาๆ 
“หวัดดีพี่ยูชอน” 
“มาทำไม”
 “ยูชอนเมื่อกี้นายทำอะไรชั้นเห็นนะ”โบอะพูด
 “แล้วไงจะฟ้องแจจุงหรอเชิญเลย” 
“พี่ค่ะ”จีโบห้ามไว้ 
“ไม่ต้องกลัวแจจุงเค้ามีเหตุผลพอ” 
“พี่ยูชอนเป็นยังไงบ้าง”ยุนอาถามขึ้นเหมือนไม่ได้ยินบทสนทนาของยูชอนกับโบอะ 
“ออกไป” 
“ชั้นขอโทษ”
 “ออกไปซะ” 
“ฟังชั้นก่อนสิ”
 “ไม่อยากเห็นหน้า”
 “พี่ค่ะ”จีโบจับไหล่ยูชอนไม่อยากให้ยูชอนพูดอะไรที่ทำให้ยุนอาต้องเสียใจอีก 
“จีโบไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น” 
“แต่ว่า.................................”
 “เชื่อพี่เถอะ”ยูชอนกุมมือจีโบไว้แน่นจีโบเองก็เช่นกัน
 “เลวเกินไปแล้ว”โบอะตบหน้าจีโบเข้าอย่างจังจนหน้าต้องหันไปตามแรง 
“โบอะมันมากเกินไปแล้วนะ”ยูชอนจับมือโบอะ 
“แล้วที่เธอ2คนทำล่ะถ้าแจจุงรู้เค้าต้องเจ็บนะ.............”
 “ถึงชั้นจะรักเค้ารักเค้ามาก..................ชั้นก็คงจะทนเห็นเจ็บเพราะเธอไม่ได้”โบอะพูดออกมาพร้อมทั้งน้ำตาจีโบเองก็น้ำตาร่วง 
“พอเถอะนะหยุดเถอะยูชอน........ชั้นขอร้องอย่าทำให้แจจุงต้องเจ็บเลยนะ”โบอะคุกเข่าต่อหน้ายูชอนและจีโบ 
“คุณ”จีโบอึ่งไม่คิดว่าคนอย่างโบอะจะมาคุกเข่าต่อหน้าเธอ 
“พี่ค่ะพอเถอะค่ะลุกขึ้น”ยุนอาเข้ามาประคองโบอะ 
“จีโบชั้นขอร้องเธออย่าพึ่งไปจากแจจุงตอนนี้เลย............แม้ชั้นจะไม่ชอบก็ตามแต่ตอนนี้เธอยังไปไม่ได้...............ถ้าเธอทำชั้นจะไม่ให้อภัยเธอ.............ถ้าแจจุงเจ็บเพราะเธอชั้นจะไม่ปล่อยเธอไว้...........ถ้า.....................” 
“หยุดได้แล้วโบอะ......เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะมาห้ามให้คนเลิกกันนะ”
 “มันมากเกินไปแล้วนะ”ยุนอาพูดขึ้นบ้าง 
“หุบปากของเธอแล้วพาโบอะออกไปด้วย.............แล้วอย่ามาให้เห็นหน้าอีก............เพราะชั้นเกลียดเธอ”
 “เพี้ย!!!!!!!!!!!”หน้ายูชอนหันไปตามแรงตบโบอะอึ่งที่จีโบตบหน้ายูชอนแทนที่จะเป็นยุนอา 
“จีโบ”ยูชอนหันมามองจีโบ 
“ทำไมพี่ถึงพูดแบบนั้น...............พี่รู้มั้ยว่าเธอเสียใจมากนะ”จีโบว่าให้ยูชอน 
“จีโบพี่ขอโทษ.........พี่จะไม่ทำอีก” 
“ไม่ใช่ชั้นแต่เป็นเค้า”จีโบมองทางยุนอา 
“ไม่พี่ทำไม่ได้..................ไม่มีทาง”ยูชอนเบือนหน้าหนี
 “ชั้นผิดหวังในตัวพี่มาก”จีโบสะบัดมือข้างที่ยูชอนกุมอยู่ออกแล้วลุกขึ้น
 “จีโบอย่าไป”โยชอนลุกขึ้นกอดจีโบไว้แน่นโดยไม่สนใจสายตาของคนทั้งคู่ 
“ปล่อย”จีโบทั้งดิ้นทั้งตียูชอน 
“จีโบพี่ขอโทษ”ยูชอนพยายามทำให้จีโบหยุดดิ้น
 “ปล่อยชั้น”จีโบดิ้นสุดแรงจนหลุดออกมาจากอ้อมกอดจนตัวเองล้มลงกับพื้น 
“จีโบเจ็บมั้ย”ยูชอนร้องไห้ จีโบไม่ตอบแต่กลับลุกขึ้นแล้ววิ่งออกไปนอกห้อง ยูชอนจะตามไปแต่โบอะห้ามไว้ 
“อย่าตามเธอไปชั้นขอร้อง” 
“ถ้าจีโบเป็นอะไรไปเธอตาย”ยูชอนหันมาเอาเรื่อง จีโบวิ่งมาเรื่อยๆจนชนเข้ากับแจจุงและกลุ่มเพื่อน 
“จีโบร้องไห้ทำไม”แจจุงถามพร้องกับพยุงตัวของคนรัก
 “พี่แจจุงชั้นอยากไปจากที่นี่”จีโบโผเข้ากอดแจจุง 
“เป็นอะไรไปแล้วหน้าไปโดนอะไร”แจจุงจับรอยแดงบนใบหน้ารู้ทันทีว่าเป็นรอยตบ
 “พาชั้นไปจากที่นี่ทีนะ”จีโบทรุดลงกับพื้น 
“ได้พี่จะพาไปพวกนายช่วยไปที่ห้องยูชอนแล้วถามให้ด้วยว่าเกิดอะไรขึ้นนะ”ทั้ง3พยัคหน้าแล้วทำตามแม้ยุนโฮเองที่ยังสงสัยอญู่แต่ก็ไม่ได้ขัดอะไร แล้วแจจุงก็พาจีโบออกไปจากโรงพยาบาล ห้องยูชอน ทั้งสามมาถึงก็เห็นยูชอนนั่งร้องไห้อยู่บนเตียงโดยมีโบอะและยุนอายืนมองอยู่โดยที่ทั้ง2ยังร้องไห้อยู่ 
“เกิดอะไรขึ้นทำไมจีโบถึงได้ร้องไห้ออกไป”ยุนโฮถามขึ้นโดยไม่สนใจสถานการณ์บ้างเลย 
“จีโบ.....จีโบ.....จีโบ.....อะไรอะไรก็จีโบนี่พวกนายจะหยุดกล่าวถึงยัยนั่นบ้างไม่ได้หรอ…..ยัยนั่นสำคัญมากเลยหรอ...นายอยากรู้ใช่มั้ยว่าทำไมยัยนั่นถึงร้องให้ออกไปใช่ชั้นเองชั้นเองที่ตบยัยนั่น.......แล้วอยากรู้มั้ยว่าชั้นตบทำไม...................” 
“พอได้แล้ว..........เธอทำเกินไปแล้วนะ”ยุนโฮว่าให้โบอะ 
“ชั้นรู้ว่าเธอรักแจจุง ชั้นรู้ว่าเธอไม่ชอบจีโบ ชั้นรูว่าเธอต้องการให้จีโบเลิกกับแจจุง แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์ทำถึงขนานนี้...........เธอสองคนออกไปจากห้องนี้เดี๋ยวนี้!!!.........”ยุนโฮโมโหจัดจนทุกคนตกใจกับเสียงตะหวาดนั่น แม้แต่โบอะเองก็ไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรได้แต่เดินออกไปอย่างตกใจ 
“ยูชอนนายไม่เป็นไรนะ”จุนซูปลอบเพื่อน
 “ขอบใจจุนซู” 
“เรื่องยุนอาน่ะอย่าคิดมากเลยนะ”ยูชอนมองหน้าจุนซู มันไม่ใช่เรื่องของยุนอาหรอกนะ แต่ชั้นก็ไม่สามารถบอกใครได้ 
“ยูชอน.............นายน่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร”ยูนโฮบอกและยูชอนก็รู้ว่ายุนโฮหมายถึงใคร