คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Cassiopeia
ทันทีที่ถึงเกาหลียูชอนถูกส่งไปโรงพยาบาลทันที แม้แฟนคลับจะมาคอยต้อนรับเยอะแยะมากมายแต่พวกเค้าก็ไม่ได้สร้างความลำบากในการเคลื่อนย้ายยูชอนเลยแต่กลับช่วยให้เร็วขึ้นด้วยซ้ำไป แฟนคลับทุกคนร้องให้เมื่อเห็นยูชอนถูกเข็นขึ้นรถเพื่อไปส่งโรงพยาบาล บางคนถึงขั้นเป็นลมไปเลย
“สงสาร Cassiopeia ของเราจังเลยครับ”ชางมินน้ำตาคลอเมื่อเห็นแฟนคลับทั้งร้องให้และเป็นลม
“ยูชอนต้องฟื้นและกลับมาทำให้ Cassiopeia ของเรายิ้มได้อีกครั้ง เชื่อพี่สิชางมิน”ยุนโฮเดินไปตบไหล่ชางมินเบาๆ
“พี่ยุนโฮคะ” เด็กสาวคนนึงวิ่งมามาหาดงบังชินกิทั้ง 4 คน แต่โดน บอดิกาด กั้นไว้
“ไม่เป็นไรหรอกให้เธอเข้าเถอะ”ยุนโฮหับไปบอก
“แต่ว่า
.”
“ผมบอกว่าไม่เป็นไรไงครับ” ยุนโฮสั่งอีกครั้งแล้วบอดิกาดก็ยอมปล่อยให้เด็กสาวคนนั้นเข้ามา
“มีอะไรหรอครับ”ยุนโฮมองไปทางเด็กสาวที่ตอนนี้มือไม้สั่นไปหมด และที่ตายังมีคราบน้ำตาเปื้อนอยู่
“ชะ...ชะ....ชั้น......ฝากนี่ไปให้พี่ยูชอนได้มั้ยคะ”เด็กสาวยื่นต้นดอกกุหลาบที่ปลูกอยู่ในกระถางให้ยุนโฮ
“ทำไมเธอถึงให้ต้นที่ไม่มีดอกล่ะ”จีโบถามขึ้น
“ก็เพราะว่า........................”เด็กสาวมองหน้าจีโบด้วยร้อยยิ้มแห่งความชื่นชม
“หน้าชั้นมีอะไรติดอยู่รึเปล่า”จีโบจับหน้าตัวเอง
“ไม่มีหรอกคะ.......เพียงแต่ชั้นคิดถูกแล้วล่ะที่มา.....เพราะชั้นมั่นใจว่าต้องเจอพี่ที่นี่แน่นอน”
“เอ๊ะ!!!!.............”ทั้ง 4 คนหันมามองหน้าจีโบและเด็กสาว
“เจอชั้นหรอ”
“ค่ะ......เพราะชั้นอยากเจอพี่ด้วย”
“อยากเจอชั้นทำไมหรอ..........แล้วเราเคย.......”
“ไม่หรอกคะเราไม่เคยรู้จักกันหรอกค่ะ.......แต่ชั้นเคยเห็นพี่เมื่อปีที่แล้ว......และก็เมื่อไม่กี่เดือนนี้”
“ที่ไหนแล้วตอนไหน”
“ที่ชั้นเอากุหลาบไม่มีดอกมาให้พี่ยูชอนก็เพราะว่า....พี่ยูชอนกำลังมีความรักและก็มีมานานแล้วแต่ความรักของเค้าไม่เคยได้รับการดูแลเอาใจใส่เลยไม่ว่าจะจากตัวเค้าและจากตัวของคนที่เค้ารัก........ต้นกุหลาบต้นนี้ก็เปรียบเหมือนต้นรักของเค้าทั้งสองคนในตอนนี้ที่กำลังเริ่มงอกขึ้นมา.....ถ้าหากเค้าสองคนตกลงที่จะดูแลมันมันก็จะออกดอกที่สวยงามเหมือนกับความรักของเค้าทั้งสองคน” เด็กสาวมองมาที่จีโบแล้วเดินเข้าไปหาเธอพร้อมกับกระถางดอกกุหลาบ
“นี่เธอหมายความว่าไง........”ยุนโฮเดินเข้าไปขวาง
“พี่ จีโบค่ะ”
“เอ๊ะ!!!.......นี่รู้ชื่อชั้น.............”
“ชั้นอยากคุยกับพี่แค่ 2 คน”
“แต่...........”
“นะคะ..............ชั้นขอร้อง” เด็กสาวจับมือของจีโบแล้วจูงจีโบไปแต่แจจุงรั้งมือจีโบไว้ก่อน
“ไม่เป็นไรหรอกคะ”จีโบหันไปยิ้มให้แจจุง แจจุงยอมปล่อยมือจีโบโดยที่ยังคงห่วงอยู่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากมองตามไป ส่วนยุนโฮแอบตามทั้งสองคนมาโดยที่คนอื่นๆและทั้งสองคนไม่รู้เลยว่ายุนโฮกำลังเอบฟังอยู่
“แล้วตกลงเธอเคยเจอชั้นที่ไหน”จีโบเริ่มเปิดบทสนทนาทันทีที่มาถึง
“ก็........ทุกที่ที่พี่ไปกับพี่ยูชอนนั่นแหละคะ”
“แต่เมื่อกี้เธอบอกว่า..............”
“ก็ถูกแล้วนี่คะ..ก็เมื่อปีที่แล้วและก็ไม่กี่เดือนที่แล้วพี่กับพี่ยูชอนก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดไม่ใช่หรอคะ”เด็กสาวมองหน้าจีโบ
“...................................”
“แต่พอหลังจากวันเกิดของพี่ยูชอนไม่นาน....พี่กับพี่ยูชอนก็ไม่ค่อยไปไหนมาไหนด้วยกันเลย....ส่วนมมากก็เห็นแต่ พี่แจจง”
“ก็ชั้น...........................”
“พี่รู้มั้ยคะ...ว่าพี่ยูชอนมายืนอยู่หน้าบ้านพี่ทุกคืนจนพี่ปิดไฟนอน....พี่ยูชอนเค้าค่อยกลับ”
“นี่เธอหมายความว่า...............”
“ใช่คะชั้นดูออกนะว่าพี่ทั้งสองคนรักกันแต่ไม่แน่ใจเลยไม่กล้าพูดออกมากันทั้งสองคนเลย”
“นี่แสดงว่าเธอตามชั้นกับพี่ยูชอนมาตลอด............”
“บ้านชั้นอยู่แถวบ้านพี่นะ......เวลาที่ไปไหนกับใครหรือใครมาหาพี่ชั้นก็รู้ก็เห็นหมดแหละ......และอีกอย่างชั้นรักพี่ยูชอนมากรักมากจริงๆ.......แม้จะไม่เคยได้พูดได้คุยกันเลย.....”
“แล้วทำไมเธอ........ถึงมาทำแบบนี้ล่ะ”
“ก็เพราะว่าพี่ยูชอนรักพี่ไงคะ...............ถึงพี่ยูชอนเค้าจะเจ้าชู้แต่พอเค้าเจอพี่ชั้นว่าเค้าดูเป็นคนน่ารักขี้อ้อนขึ้นเยอะเลยนะเวลาที่อยู่กับพี่.......ชั้นว่าเหมือนกับว่านั่นแหละตัวตนของเค้าจริง...ตัวตนของปาร์ค ยูชอน”เด็กสาวมองหน้าจีโบ
“............................”ได้แต่มองหน้าเด็กสาวด้วยกระพริบตา ปริบ ปริบ
“5555.........ชั้นรู้แล้วว่าทำไมพี่ยูชอนถึงได้รักพี่............ชั้นได้คำตอบแล้ว..........พี่คะพี่กับพี่ยูชอนต้องทำให้มันออกดอกให้ได้นะคะ.............ชั้นจะรอฟังข่าวดีนะคะ............ชั้นไปแล้วนะคะ”เด็กสาวยื่นกระถางดอกกุหลาบให้จีโบแล้ววิ่งไปแต่จีโบคว้ามือเธอไว้ได้เธอหันกลับมายิ้ม
“ทั้งที่เธอก็รู้ว่าชั้นเป็นอะไรกับพี่แจจุงแล้วเธอทำแบบนี้ทำไม”
“เพราะตาของพี่พี่ยูชอนชอบดวงตาของพี่มากเลยนะ”
“นี่เธอฟังชั้นรู้เรื่องรึเปล่า”
“เพราะว่าพี่ไม่ได้รักพี่แจจุงแบบแฟน.........แต่แค่แบบพี่”
“แล้วถ้าชั้นจะปฏิเสธคำขอของเธอล่ะ”
“พี่ไม่ปฏิเสธหรอกค่ะชั้นรู้”
“แต่ว่า..........”
“เอ๊ะ!!!!.........นั่นพี่ยูชอนนี่คะ” เด็กสาวชี้ไปทางที่ทั้งสองพึ่งจากมา จีโบรีบหันกลับไปดูเด็กสาวรีบสะบัดมือของจีโบออกแล้ววิ่งหนีไป จีโบรีบหันกลับมาเมื่อรู้ตัวว่าโดนหลอก แต่พอหันมาก็ไม่เจอเด็กคนนั้น จีโบมองกระถางกุหลาบแล้วยิ้ม
“ชั้นเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าดอกของมันจะเป็นสีอะไร”จีโบเดินตรงไปยังทางเดิมที่ตนมา
“จีโบ”เสียงใครคนนึงดังขึ้นทำให้จีโบต้องหันกลับมาทั้งที่พึ่งก้าวขาได้ไม่ก้าว
“พี่ ยะ...ยุนโฮ”จีโบตกใจเมื่อเห็นยุนโฮ
“เธอจะเอายังไง”ยุนโฮเดินเข้ามาหาจีโบด้วยท่าทางเอาจริงแบบที่จีโบไม่เคยเห็นมาก่อน
“พี่หมายถึง................”
“ชั้นได้ยินหมดแล้ว.....ที่เธอคุยกับเด็กคนนั้น..............และก็ตอนที่อยู่ญี่ป่น.......ตอนที่แจจุงออกไปข้างนอก”
“แสดงว่าพี่รู้เรื่องแล้วใช่มั้ยคะ”จีโบมองหน้ายุนโฮด้วยสายตาสำนึกผิด
“ชั้นขอร้องเธออย่าให้ทั้งแจจุงและยูชอนทะเลาะกันนะ”
“พี่หมายความว่ายังไงคะ”
“ถ้าเธอเลือกแจจุงก็คงไม่เป็นไรเพราะยูชอนมันก็คงทนต่อไปได้....แต่ถ้าเธอเลือกยูชอน......ชั้น”
“แต่เด็กคนนั้นพูดถูกนะคะ..........ชั้นรักพี่แจจุงแบบพี่มากกว่า”
“แต่ถ้าเธอ...........ทำแบบนั้นแจจุงเค้าจะเสียใจนะ”
“พี่ยุนโฮคะ...........ชั้นขอสัญญาว่าชั้นจะไม่ทำให้สามาชิกในวงของพี่ต้องทะเลาะกันแน่นอนแต่ชั้น...ขอให้ชั้นได้เห็นพี่ยูชอนฟื้นก่อนนะคะ.....ชั้นขอคุยกับพี่ยูชอนอีกแค่ครั้งเดียวนะคะ”
“.......................ได้ถ้าเธอคิดว่ามันเพียงพอแล้วสำหรับเธอ”
“ขอบคุณค่ะ”
“งั้นก็ไปกันได้แล้ว”ยุนโฮเดินนำหน้าไป ตามมาด้วยจีโบ
“เอ๊ะ!!!!!!.........ทำไมยุนโฮกับจีโบถึงมาพร้อมกันล่ะ”แจจุงถามทันทีที่ทั้งสองมาถึง
“อ๋อ.....ชั้นไปเข้าห้องน้ำมาพอดีขากลับเห็นจีโบเดินมาคนเดียวเลยเดินมาเป็นเพื่อน”
“งั้นหรอ”
“อืม”
“จีโบแล้วเด็กคนนั้นพูดอะไรกับจีโบบ้าง”แจจุงเดินมาจับมือจีโบ
“ก็แค่บอกว่า.....................เอานี่ไปให้พี่ยูชอนให้ได้เท่านั้นเองค่ะ”
“แล้วทำไมต้องเป็น....................”
“พวกเรารีบไปโรงพยาบาลกันเถอะ”ยุนโฮเดนมากอดคอแจจุงแล้วลากขึ้นรถตามด้วย จุนซู ชางมินและจีโบ ตลอดเส้นทางระหว่างสนามบินถึงโรงพยาบาลจีโบต้องแกล้งหลับเพราะไม่อยากตอบคำถามแจจุง จนมาถึงที่โรงพยาบาล Cassiopeia บางส่วนที่ตามมาก็ยังคงอยู่แถวหน้าโรงพยาบาล ทุกคนลงจากรถแล้วรีบขึ้นไปที่ห้องของยูชอน
“ไม่น่าเชื่อว่าจะมี Cassiopeia บางส่วนอยู่ที่นี่”จุนซูนังลงที่โซฟาแล้วมองไปที่ยูชอน
“ยูชอนนายต้องรีบตื่นนะเหล่า Cassiopeia กำลังรอนายอยู่นะนายอยากให้พวกเค้าโดนแดดเผาตายรึไงกัน.....ทำไมถึงเอาแต่นอนอยู่ได้หะ”แจจุงเดินไปจับมือยูชอน
“I pray for this love to be true เซ ซัง ออ นือ โก เซ ซอ รา โด miss you, my baby you
โช กึม นอ เน เก มอ มุล รอ ชอ โย อี ชิ กัน ดึน ลึน นอ มอ ซอ กอ จิส มัน ชอ รอม
ทัล รา จิ นึน เม อีล โร
Someday I'll lay my love on you. Baby I don't wanna lose it now
Just one, นอ ปุน นิล กอล
ออน เจ กา อู รี มัน นัน นัล ชอ รอม
เน กา ซา รา กา นึน ฮัน นี ยู โอ จิก นอ รึร วี ฮัน มัม ปุน นิล นัน
อัล จัน นา ”เสียงของ Cassiopeia ดังขึ้นมาทำให้สมาชิกทั้ง 4 คน วิ่งไปดูทางหน้าต่าง ก็เห็นเหล่า Cassiopeia กำลังยืนร้องเพลง One อยู่ทุกคนถึงกับน้ำตาไหล
“ขอบคุณมากครับ ขอบคุณเสียงของพวกคุณทุกคนครับ Cassiopeia”ยุนโฉตะโกนลงไปบอกกับเหล่า Cassiopeia
“พี่ยูชอน.............”จีโบหันไปมองยูชอน
“ยูชอนทำไมหรอจีโบ.ยูชอนเป็นอะไร”ทั้ง 4 รีบวิ่งมาที่เตียงของยูชอน
“พี่ยูชอนร้องไห้”จีโบชี้ไปที่ตาของยูชอน
“จริงๆด้วย.......ชางมินรีบไปตามหมอมาเร็วเข้า”ยุนโฮหันไปบอกชางมิน
“ครับ ครับ ครับ”ชางมินเช็ดน้ำตาแล้ววิ่งออกไปทันที
ความคิดเห็น