คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : แจจุงกับโบอะ
ห้องของ แจจุงกับจีโบ
“จีโบกินอะไรหน่อยมั้ย”
“แล้วแกงกะหรี่ที่ให้ไปซื้อล่ะคะ”
“ตายแล้ว....พี่ลืมไว้ที่โรงพยาบาล”
“ป่านนี้คงเสร็จชางมินไปแล้วมั้ง”
“พี่ขอโทษนะ...พี่นี่แย่จริงๆเลย”
“ไม่เป็นไรหรอกคะ....ช่างมันเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยซื้อใหม่ก็ได้”
“แล้วจะกินอะไรมั้ยพี่จะทำให้”
“ไม่ดีกว่าคะดึกแล้วนอนดีกว่า”จีโบล้มตัวลงนอนทันที
“จีโบไม่กินจริงหรอ....ถ้าหิวกลางดึกพี่ไม่ลุกขึ้นมาทำให้นะ”
“ไม่คะจะนอนแล้ว...ปิดไฟได้แล้วนะ”
~พี่แจจุงมีคนโทรเข้ารับสิคะ พี่แจจุง~ แจจุงหยิบมือถือขึ้นมาดู
“ฮัลโหลว่าไงโบอะ”แจจุงเดินไปนอนด้านของตัวเอง
“ยูชอนเป็นยังไงบ้างล่ะ”
“นี่รู้แล้วหรอทำไมข่าวเร็วจังแป๊บเดียวถึงเกาหลีแล้ว”
“ใครว่าชั้นอยู่เกาหลีล่ะ”
“นี่ไม่ได้อยู่เกาหลีหรอกหรอ...แล้วเธออยู่ไหน”
“นี่นายยากรู้จริงๆหรอ”
“ก็แล้วแต่เธอสิอยากบอกก็บอกไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก”
“ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะแจจุง”
“แล้วทำไมต้องเปลี่ยนด้วยล่ะ”
“นั่นสินะเธอเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว”
“แล้วที่โทรมามีธุระอะไรรึเปล่า”
“ชั้นจะโทรหาเธอต้องมีธุระด้วยหรอ”
“โบอะ....ชั้นขอเถอะนะถ้าไม่มีธุระอะไรสำคัญก็อย่าโทรมาบ่อยนักเลยนะ...คือชั้นมี......”
“ชั้นรู้ว่านายมีแฟนแล้ว...แต่ก็ไม่เห็นว่าเค้าจะว่าอะไรเธอเลยนี่นา”
“เธอต้องให้เค้าโทรไปด่าเธอเหมือนในละครหรอ..เธอถึงจะเลิกโทรหาชั้น”
“รับสายชั้นมันลำบากมากเลยหรอ”
“......................................”
“ว่าไงล่ะแจจุง........ชั้นน่ารำคาญมากเลยหรอ”
“มันไม่ใช่แบบนั้นนะ”
“แล้วมันแบบไหนล่ะ”
“.............”
“ออกมาเจอกันหน่อยได้มั้ย”
“นี่เธออยู่ญี่ปุ่นหรอกหรอ”
“หน้าโรงแรมนะ”
“นี่เธอพักอยู่โรงแรมนี้ด้วยงั้นหรอ”
“15นาทีพอมั้ย”
“นี่โบอะเธอฟังชั้นบ้างสิชั้นกำลังถามเธออยู่นะ”
“แล้วไง.....ที่เธอล่ะเคยฟังชั้นบ้างมั้ย”
“ตกลงชั้นจะไปเจอเธอแต่แค่ 20 นาทีนะ”
“ทำไมหรอกลัวว่าแฟนตื่นมาแล้วจะไม่เจอเธอหรอ”
“นี่เลิกว่าจีโบได้มั้ยเค้าไปทำอะไรให้เธอ”
“ก็แย่งเธอไปไง”
“ถึงไม่มีจีโบชั้นก็คงเห็นเธอเป็นเพื่อนเหมือนเดิมอยู่ดี”
“งั้นแค่นี้และรีบมานะ” โบอะวางสายทันทีที่พูดจบ แจจุงมองดูจีโบที่นอนหลับแล้วก้มลงจูบที่หน้าผากของจีโบ
“อย่าโกรธพี่นะพี่ไปแค่แป๊บเดียว ถ้าพี่ไม่ไปเค้าก็คงยังคอยตอแยเราไม่เลิก”แล้วแจจุงก็เดินออกจากห้องไป ทันทีที่แจจุงเดินออกจากห้อง จีโบลุกขึ้นมานั่งร้องไห้ทันที
“พี่ยูชอนทำไมพี่ถึงกลับไปเก็บมันถ้าพี่ไม่กลับไปเก็บมันพี่คงไม่เป็นแบบนี้......พี่ยูชอน”
“นี่โบอะเมื่อกี้ยังคุยไม่รู้เรื่องรึไง” เสียงของแจจุงดังมาจากนอกห้องจีโบรีบนอนลงแล้วเช็ดน้ำตาออกทันที
“แจจุงให้โอกาสชั้นบ้างสิ”
“แต่ชั้นไม่ได้รักเธอนะ”
“นายเลิกพูดคำนี้ได้มั้ย...ชั้นเจ็บนะ”
“เธอก็อย่ามาเจอชั้นสิ...เธอจะได้ไม่เจ็บไง”แจจุงมองโบอะทีกำลังน้ำตาไหลพราก
“เธอมองชั้นเผื่อเอาไว้ไม่ได้หรอ”โบอะจับแขนแจจุง
“ไม่ได้”
“เธอเชื่อชั้นเถอะนะว่าเธอกับจีโบน่ะยังไงซะต้องเลิกกันแน่ๆ”
“นี่โบอะหยุดเลยนะถึงชั้นต้องเลิกกับจีโบชั้นก็จะไม่คบกับเธอหรอกนะ”แจจุงสะบัดมือของโบอะออก
“แจจุง.....นายใจร้ายมากเลยนะ”
“เธอบังคับชั้นให้ทำแบบนี้เองนะ”
“ซักวันชั้นจะทำให้นายเป็นแฟนชั้นให้ได้ไม่ว่าจะวิธีไหนชั้นก็ไม่สน”โบอะวิ่งกลับห้องของตัวเองพร้อมกับปาดน้ำตา
“โบอะยังไงซะเธอก็ยังคงเป็นเพื่อนชั้นอยู่ดี”แจจุงส่ายหน้าแล้วเข้าห้องตัวเอง
ความคิดเห็น