คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Mybro : 5
ร่าสูโปร่อแบอมยืนมอออไปนอหน้า่าบานให่ในห้ออเาั้แ่ที่เาึ้นมาบนโลมนุษย์นี้็ผ่านมาหลายวันแล้วไม่มีวี่แววอพวนิี้เลยถึเาะเป็นเหมือนที่สุอนรแ่็ไม่ไว้ใสร้าอาาเพลัอเาเอาไว้รอบบ้านถ้าปีศานใเ้ามาโยไม่ไ้รับอนุาผลือายสถานเียว
๊อ ๊อ
" เ้ามา "
" เ้านายรับ...อาหารเ้าพร้อมแล้วรับ "
แบมเินเ้ามาบอว่าอาหารที่เรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แบอมเินลบันไไปที่ั้นล่าสายามทอมอไปยัร่าบาที่นั่หันหลัให้ับเาอยู่ " ใรอนุาให้นายมาร่วมโ๊ะับัน " ร่าสูโปร่อแบอมยืม้ำหัวร่าบาอมาร์่อนที่วาลมะเยึ้นมามอ " แล้วทำไมันถึะมานั่ร่วมโ๊ะับน้อายอันไม่ไ้ล่ะ "
เพล้!!
าน้าวหลายใบและเอียวาสีเลือเพ่มอใบหน้าหวานที่ใับเหุาร์ที่เิึ้น " แไม่ใ่พี่ัน!! " มาร์ลุึ้นยืนเ็มวามสูเาไม่เยเห็นปีศานใที่โรธแล้วพลัทำลายร้าสูนานี้มา่อนเหมือนอาาศรอบๆัวให้เาหายใไม่ออเหมือนอาาศที่มีทั้โลำลัหมลไป
มือหนายึ้นบีบอาวอมาร์ " อ๊ะ....แ่...ปล่อยัน...แ..่อๆ " ใบหน้าหวานเริ่มเหยยเนิ้วเรียวทั้ห้าอแบอมเ้าไปถูหลอลมอเา วาลมถูราึ้วยแววามสีเลือที่้อมอเา้วยวามอาารแบอม้อะ่าเาริๆเหรอ " ปล่อย!! " มาร์รวบรวมำลัทั้หมผลัแบอมให้ออห่าเา
มือหนาสั่นระริน้ำสีเลือหยลสู่พื้นหินอ่อน วามยัเป็นสีเลืออยู่แ่ภาพรหน้าือร่าบามีปีสีาวโผล่ึ้นมาึ่มันเหมือนปีสีำอเาน้อยนนัที่ะมีปีแบบเียวัน มาร์ทรุลับพื้นหินอ่อนหอบเอาอาาศเ้าปอ " แล้ามาที่ทำให้ันเลือออ " แบอม่อยๆ้าวเ้าไปใล้ัวมาร์่อนะเอื้อมมือเพื่อะสัมผัสปีสีาวอมาร์
" โอ้ย!!.... " ทั้มาร์และแบอม่าร้อโอโอยออมาพร้อมันเมื่อมือที่เปื้อนเลืออแบอมสัมผัสับปีอมาร์ ทำไมันแ่สัมผัสเพียนิทำให้เลือที่ไหลออมาเพียนิลับบาลึลว่าเิม " นาย...อย่าทำร้ายันเลยนะ ันไหว้ล่ะ...ันะไม่เรียนายว่าน้ออีแล้ว " มาร์ยมือึ้นไหว้แบอมที่ยืนอึ้มอมืออัวเออยู่
หยน้ำานับร้อยล่วหล่นลมาาวาู่สวยที่สั่นเรือาวามลัวแบอมมอมาร์ที่เนื้อัวสั่นยมือไหว้เาปีสีาว่อยๆาหายไปในอาาศนไม่เหลือให้เห็นอี " พามันไปรัษา " แบอมหายัวไปในพริบาเมื่อสั่แบมเสร็เรียบร้อย แบมที่ยืนมอเหุาร์ทั้หมไม่ล้าเ้าไปัเารู้ีถ้าเ้านายเาเอาริมาร์อาายไ้แ่ถือว่ามาร์มีพลัมาพอสมวรที่สู้เ้านายอเาไ้
" ยืนไหวมั้ยรับ " แบม่อยๆพยุมาร์ให้ลุึ้นมานั่ที่โฟารอบออมาร์เผยรอยนิ้วมือทั้ห้าอย่าัเน " เ็บ ปว หรือมีบาแผลรไหนไหมรับ " มาร์ส่ายหน้าเบาๆเาอแ่ยาทาแ้ปว็พอ มาร์เอ็ใไม่แพ้ันที่แบอมับปีอเาแล้วทั้เาและแบอม้อร้อออมาพร้อมัน
มาร์่อยๆเผยปีสีาวึ้นมาอีรั้่อนะมอึ้นไปที่มุมหนึ่อปีที่ถูแบอมสัมผัสปีศาส่วนให่ะสัมผัสปีอเทวาไม่ไ้ถ้าสัมผัสววิาะแหลสลายไปทันที แ่แบอมลับไม่สลายไปแ่ไ้รับบาเ็บแทนึ่ัวเา็บาเ็บไม่แพ้ันปีอเามีเลือไหลลมาึ่เป็นเลืออเาปนับอแบอม
" ฮึ...แม่รับ...แบอมเาไม่รับผมเป็นพี่...เาเลียผมเหรอรับ " ร่าบาอมาร์ถูปีาวห่อหุ้มทั้ร่าให้เหมือนไ่ในหินร่าบานั่ันเ่า้มหน้าร้อไห้้วยวามเสียใ รีบปาบาสั่นระรัว หยน้ำาไหลอาบแ้มอีรั้ เาเ็บที่แบอมทำร้ายเา เาทรมานทุรั้ที่แบอมไม่ยอมรับเา เาอยาเอน้อายมาลอ เารัน้อมาถึะไม่เยเอหน้าันมา่อน็าม
เารู้ีว่าเามีน้อายเารอวันที่ะไ้เอน้อแ่พอมาเอันริๆน้อายที่เาินนาารมาลอหลายร้อยปีลับไม่อบี้หน้าเา เลียเา และพร้อมะ่าเาทุเมื่อ " ฮึ...แบอม...ฮืออ "
ร่าหนาหันวับามเสียเรียอใรบานวาำลับมอภาพอร่าบาที่นั่ร้อไห้อยู่บนโฟาทุารระทำอร่าบาเาเห็นทุอย่าผ่านวันสีเทาในห้ออเา " ทำัวอ่อนแอ่อไปเถอะ แทำันเ็บแ้อใ้ " เสียทุ้ม่ำลอไลฟันออมา ไหล่หนาระเพื่อมึ้นลามแรหายใหนัอแบอม
อยูนะไอเทวาถ้าหมหน้าที่อันเมื่อใแเรียมแหลสลายไปไ้เลย! ฟันสวยเสียันนเิเสีย รอ รอ แบอมพยายามสบอารม์โรธอัวเอพร้อมับสมานแผลที่มืออเา แ่เายัไม่หายสสัยเรื่อปีอเาและมาร์ เารู้ีว่าถึะเป็นพี่น้อันแ่ปีที่ิัวออมาะ่าันามวามเลี้ยูึ่เป็นไปไ้ยามาที่เาะปีเหมือนอมาร์
นาพ่อแม่ที่ให้ำเนิพวเรามายัปีไม่เหมือนเราเลยเา้อหาำอบอเรื่อนี้ให้ไ้ไม่นาน็้า
" มาร์!! " เสียเรียอผู้มาใหม่เรียให้แบอมหลุออาวามิอัวเอ่อนะเินรไปที่หน้า่าบานให่ วาำลับ้อมอออไปถึหน้ารั้วประูบ้าน็เอับร่าอผู้ายวัยใล้ๆับร่าอเายืนเาะรั้วหน้าบ้านอยู่ ร่าบาวิ่ออไปหา้วยท่าทารีบร้อนลัวว่าแบอมะรู้เ้าแ่สายไปแล้วละเารับรู้ไปแล้วเรียบร้อย
" มาที่นี่ไ้ไเนี้ยินยอ " ผมหันไปมอหน้า่าบานให่ที่ห้ออแบอม็ไปพบใรไปไหนสัที่ล่ะมั้ " อย่าเพิ่ถามไ้ป่ะ ันเป็นนัสืบนะเว้ยทำไมะหาัวแไม่เอ อีอย่าไม่ิะเิเพื่อนเ้าบ้านหน่อยเหรอยะหล่อน " ินยอยืนเท้าเอวมอหน้าผมแบบเอาเรื่อ " เอ่อ...ัน้ออเ้าอบ้าน่อนอ่ะ "
" อะไรที่ันสืบมานี่บ้านพ่อแม่แนะเว้ยแเป็นลู็้อเป็นเ้าอบ้านเหมือนันิ " ินยอิ้วมวเ้าหาัน็ริอะนะแ่ผมไม่อยามีปัหาับแบอมไ ถ้าเิให้เ้ามาโยไม่อมีหวัไ้่าผมอีแน่ " เออๆ...ั้นรอแป๊บนึนะ " ผมเินไปบอให้รปภ.่วยเปิประูเล็ให้หน่อย
" ร้อนะมั...เออแมีน้อาย้วยเหรอวะ? ทำไมไม่เยเห็นหน้ามา่อนเลยอ่ะ " เราสอนเินเ้ามาในัวบ้าน่อนะนั่ลบนโฟาในห้อรับแ นรับใ้เอาน้ำมาเสริฟ่อนะเินออไปแปลใอยู่เหมือนันเมื่อเ้าผมับแบอมทะเลาะันเสียัแ่ทำไมไม่มีนรับใ้นไหนออมาูเลยหรือว่าแบอมะลบวามทรำไปหม?
" ็มีแ่อย่าไปเรียน้อเลยเราเิพร้อมันน่ะเลยเหมือนเพื่อนันมาว่า " ผมยิ้มแหยๆให้ินยอ ินยอทำอาีพเป็นนัสืบวบู่ับเป็นเพื่อนสนิทเพื่อนสาวอผมแ่เรื่อไหนที่ผมไม่อยาให้รู้ผม็ะลบวามทรำส่วนนั้นออไป " เสียมารยาท " เสียทุ้มอแบอมัลมาาทาเินลบันไ " โหววว...ใรอ่ะมาร์หล่อโร "
" สวัสีันอิม แบอมน้อายออิม มาร์ยินีที่ไ้รู้ั "
____________________________________________________________
แ่ไปร้อไห้ไป สสารมาร์ัเลย
แบอมนายทำเินไปนะเว้ย!!
อยาะพุ่ัวเ้าไปปป้อมาร์มาๆเลย
____________________________________________________________
เ้าไปพูุยหรือทวฟิไ้นะะ twitter : @Smindnaja
ิ #พี่ายบีมาร์ ให้ไรท์้วยน้าาา ะเ้าไปส่อ อิอิ
เหมือนเิมเลยน้า
1 เม้น 1 โหว 1 ำลัใเนอะ
To be continued
ความคิดเห็น