คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : อารมณ์
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
“ ใรโทรมา “ ผมพะาบปาให้ไอเบีอ่านออ
มันไม่อบหันหลัให้ผมเยเลย อะไรวะถามแ่นี้เอถ้าเป็นม๊าันึ้นมาะทำไ
“ รับ สวัสีรับ “ เบีหันหน้าลับมายิ้ม รุ้มริ่มให้ผม อะไร มีอะไร ้อมีแผนอะไรแน่ๆเลย “ ยิ้มอะไร “
“ ไม่บอ “ มีวามลับับเพื่อนนิสัย
ับเพื่อนับฝูไม่ยอมบอันหรอ
“ วามลับไม่มีในโล ไม่บอันอให้ออาอนโไปโนนี้ใส่หัว
โนหมาเห่า โนแมว่วนหน้า สาธุ! ” ผมพนมมือสาปแ่มัน
ไอเบีเบ้ปาใส่ผมทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาวเออทำไ้ทำไปอย่าให้ถึาันมั่นะ “
อิ่มแล้วรับ
“
มันเินไปเ็บานพร้อมเอาานที่ผมำลัินไป้วย
ทั้ๆที่ผมินไปไม่ี่ำไม่อยาพูมาอนมันอยู่
ผมเินว้าเสื้อลุมอมันแล้วเินออมา้านอห้อ็เอับ..... “ อุ้ย! “
สาวสวยออวบอิ่ม ปาแ าลมโ หึ สเป็ไอเบีมันเลย “ มาหาเบีเหรอรับ? “ สาวสวยรหน้าไม่อบเอาแ่้อหน้าผมอยู่นั่นละถามแล้วไม่อบทำไมเ้าวันนี้มีแ่นทำให้อารม์เสียวะเนี่ย
ผมไม่อยูุ่ยับเธอ่อน่าเบื่อถามแล้วไม่อบเป็นใบ้รึไ
“ ว่าไเพื่อนรั “ ผมโทรสายรไปหาไอแบมให้มันมารับเพราะผมไม่ไ้เอารถมา
“ มารับหน่อย ะไปร้าน “ มันสวนลับมา้วยำพูที่ทำผมหน้าเบ้ลทันที
“ อ่าว แล้วไม่ให้เบีมาส่อะ “ ็อยาอยู่ หรอ ถ้ามันว่าอะนะ “ มันิหิอยู่อย่าถามมาไ้มะ
มารับหน่อย “ ไอแบมวาสายผมไป โอยวันนี้ะมีเรื่ออะไรให้เอีไหมเนี่ย
ไปทำนมที่ร้านลายเรียีว่า
“ ทำหน้าแบบนั้นเหมือนหมาหน้าย่นเลยอะ “ ผมหันวับไปามเสียแวอไอแบมั้แ่ึ้นรถนถึร้านมันยัแวผมไม่เลิ
“ ถ้ายัไม่หุบปานะ เินเือนไม่้อเอา “
ไอแบมเอามือปิปาทันที วันนี้ลู้าแน่น ร้านเลย ร้านอผมื่อ Mark macaron ถ้าใรสนใหรืออยาลอทาน็มาไ้นะรับ
เ้าอร้านหล่อมารับ “ แล้วไปอารม์เสียใรมา “
“ หมีวายที่อนโ “ ไอแบมอ้าปาหวอทันที
อะไรพูวามริผิรไหน “ อนโแมีหมีวาย้วยเหรอ? “ ผมถอนหายไปใส่มันไปทีนึนอาะื่อแล้วยับื้ออีนะเพื่อนเอ้ย
“ อนโไอเบีมี “ ไอแบมเริ่มลาึ้นมา นินึทำหน้าเหมือนะเ้าใแ่็ไม่เ้าใ “ แล้วใรเอาหมีวายมาเลี้ยวะ
“ ผ่า!! เส้นประสาทผมาไปในพริบาเส้นเลือที่สมอเ้นึบ ึบ ึบ “
ไอเบีมันือหมีวาย
บไหม? “
“ บรับ “ ไอแบมเินไปทำหน้าที่อมัน่อเมื่อรู้ว่าสาเหุที่ผมอารม์เสียืออะไร
“ ทำหน้าแบบนี้เี๋ยว็ไม่หล่อหรอ “ ผมหันไปามเสียอใรบานที่แสนะุ้นหู
" มาทำไม "
" ลู้าเ้าร้าน็้อมาื้ออินสิ
ถามแปล "
" แบมมารับลู้าท่านนี้้วย
"
ผมโยนลู้าเฮวยนนี้ให้ไอแบมรับผิ อบ ไม่อยาุยับมันวนประสาทั้แ่เ้าละนะ
แล้วะมาที่ร้านทำไม็ไม่รู้มีประุมอนเที่ยนิเี๋ยว็ไปไม่ทันหรอ ิส์!
" ไอมาร์มันเป็นอะไรอารม์ไม่ีมาั้แ่ เ้าแล้ว "
แบมแบมเอ่ยำถามที่้าาใับเบี ร่า สูไม่อบอะไรเพียแ่ส่ายหัวไปมาเท่านั้น
ร่าสูสั่นมปัสอถึสามิ้นไปินที่ทำาน แล้วเินรมาที่ร่าบา
" เมีย๋าอนอะไรผัวรับ
หืม "
ไอมาร์ไม่พูอะไรับผมเลยแม้แ่ำเียวหันมาสนใยัไม่มีเลย
หึ แบบนี้มัน้อโน
" เห้ย!!!.......ทำอะไรอแเนี่ย
"
" ็เมียอนผัว็ามมา้อไรับ
"
" ลมารึไไอเิ
เอามือออไปเลยนะ! "
ผมยืนอรัฟัเหวี่ยับไอมาร์อยู่นาน ้วยมือที่เลอะเทอะอมัน้วยละมั้ึทำให้มันไม่ล้าแะ้อัวอผมลัวสูทอผมเลอะราบแป้ที่มันำลัทำอยู่
" เอามือออไป
"
สายาอร่าบาบ่บอว่าไม่สบอารม์ เป็นอย่ามาทีู่่ๆร่าสู็เ้ามาอเาา้านหลั
ร่าสู่อยๆเลื่อนมือหนาออไปาเอวบาส่ยิ้มเื่อนไปให้ทีนึแ่ไม่ไ้ผลับนรหน้าสัเท่าไรเพราะอนนี้อารม์อนรหน้าเ้าั้นรุนแรมาแล้ว
" แเป็นไรวะมาร์
"
" ยั้อถามอีอ๋อ
"
" ็ันไม่รู้ริๆ
บอมาเหอะ นะนะ "
ร่าสูเอาามาเยไหล่อร่าบาอีรั้เป็นารสร้าลูอ้อนแบบที่ร่าสูไม่เยทำับใรมา่อนเลย
" เอาาออไปเลย
ันไม่เล่น้วยนะเบี "
“ แล้วแเป็นไรอะ “
ร่าบาไม่พูอบร่าสูอีรั้
และเป็นอีรั้ที่ร่าสูใ้ลูอ้อน
“ ไอเบี ันไม่เล่น้วยนะเอามือออไป “
ร่าสูสอมือทั้สอ้าเ้าไปใ้ผ้าันเปื้อน
ใบหน้ามแนบิับแ้มาวอร่าบา
“ บอมา่อนิ ว่าเป็นไร “
“ อารม์ไม่ี “
“ แล้วทำไมอารม์ไม่ีละรับ ุเมีย “
“ เห้ย เมียอะไรอแวะ ันไม่มีผัวแบบแหรอเว้ย “
ร่าบาพยายามสะบัมือทั้สอ้าอร่าสูออแ่ทำไม่ไ้เพราะแรอเาไม่สามารถสู้แรอร่าสูไ้เลย
ไม่ว่าร่าบาะพูอะไรร่าสู็ใ้ลูอ้อนลอเวลา
นเวลาเลยมาสัพัร่าสู้อไปเ้าประุมแล้ว
“ ัน้อไปแล้วนะ “
“ เออ ะไปไหน็ไป “
“ อย่าพูั้นิ อำลัใหน่อย “
ร่าสูเอียหน้ามาใล้หน้าอร่าบา
มุมปายยิ้มหวานเมื่อร่าบาเริ่มทำหน้าบูบึ้
“ ไปไ้แล้วไป “
“ ลับมา้อรู้นะว่าเป็นไร “
“ เออ “
ริมฝีปาสวยไ้รูปยยิ้มึ้นมาหลัาที่ร่าสูเินออาร้านอนไปแล้ว
แ้มาวใสอนนี้เริ่มึ้นสีมพูนเพื่อนรัอไม่ไ้ที่ะแว
“ ฮั่นแน่! อารม์ีแล้วละสิ ผัวามมา้อถึร้านเลย “
“ ผัวบ้าอะไรอแวะ “
ความคิดเห็น